ตอนที่ 4

ep4

“นายคะ พาไข่มุกไปหาหมอเถอะค่ะ เดี๋ยวจะแย่เอานะ ตากฝนจนไข้ขึ้นขนาดนี้” แม่บ้านได้กล่าวด้วยความเป็นห่วงและเอ็นดูสาวน้อย เพราะป้าดำอยู่ที่นี่มานานพอจะรู้นิสัยเจ้านายเขาน่าจะพอมีความใจดีอยู่บ้าง

เป็นเพราะพี่ชายเธอมาฆ่าน้องสาวที่รักมากของเขา เขาเลยกลายเป็นคนใจร้ายเหี้ยมโหดขนาดนี้ สงสารก็แต่ไข่มุกนี่แหละ ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไรกลับโดนจับมาชดใช้ความแค้นให้กับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำ

“เอาเธอไปที่ห้องพัก แล้วป้าจัดการด้วย”

“เอ่อ ..ค่ะๆ” สาวใช้เอ่ยปากก่อนที่ผู้ชายจะช่วยอุ้มไข่มุกไปที่ห้องพัก

ไข่มุกใช้เวลานอนหลับไปเกือบสองวัน โดยมีป้าดำคอยดูเธออยู่ข้างๆ เช็ดตัวกรอกยาให้ เพราะนายสั่งไม่ให้พาไปหาหมอ ได้แต่ภาวนาให้หนูนี่ฟื้นเร็วๆ

“ไข่มุกเอ๊ย ป้าล่ะสงสารเอ็งจริงๆเลย เวรกรรมอะไรของเธอหนอ ดูสิ หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเชียว หนูต้องเป็นลูกคนรวยแน่ๆเลย ” ป้าดำเช็ดหน้าเช็ดตาให้ไข่มุกลูบผมขึ้นทำให้เห็นผิวขาวเนียนของสาวน้อยได้อย่างชัดเจน สว่างผุดผ่องดั่งดอกไม้สีขาว

วันนี้ไม่มีอาการเพ้อของไข่มุกแล้วตัวก็เริ่มเย็นดีขึ้นตามเริ่มตามลำดับ หวังไม่นานนี้เธอคงฟื้น

“ฟื้นยังป้า” เสียงของนายหนุ่มนทีดังมาจากข้างหลังจนป้าสะดุ้ง

“เอ่อ ยังเลยค่ะ แต่น่าจะเริ่มดีขึ้นแล้วเห็นตัวไม่ร้อนแล้ว”

“ป้าออกไปก่อน”

“ค่ะๆ” สาวใช้ได้แต่ก้มหัวเดินผ่านเจ้านายออกมา

“นี่ เธอยังตายตอนนี้ไม่ได้นะ เธอต้องเจออะไรที่ทรมานยิ่งกว่านี้ ฟื้นสิ” เขานั่งไปที่บนเตียงก่อนจะใช้มือตบไปที่แก้มขาวๆของสาวน้อยเบาๆ เชิงปลุก

“ป๊าาาา ฮื้ออ ป๊ามาหาไข่มุกแล้วใช่ไหมม...ไข่มุกกลัว คนใจร้ายจับหนูมา ฮึกกก” อยู่ๆเธอก็ร้องไห้ปากก็บ่นทั้งๆที่ยังหลับอยู่

“เฮ้ย” อยู่ๆเธอก็ดึงตัวผมไปกอดอย่างแน่น แล้วร้องไห้ออกมา ทำไมเธอถึงได้คิดถึงป๊าขนาดนี้นะ ทั้งๆที่ผมก็เพิ่งจับเธอมาได้แค่3-4วัน ร้องอย่างกะไม่ได้เจอมาเป็นสิบปี

“เดี๋ยวเขาก็ฆ่าหนูแล้วป๊า ป๊าก็ไปรอหนูอยู่กับม๊านะ ป๊าไปอยู่กับม๊าแล้วใช่ไหมม ฮึบบ” ไข่มุกนี่หมายความว่าม๊าของเธอตายไปแล้ว

“ปล่อยฉัน” เธอยิ่งร้องไห้ยิ่งกอดผมแน่นเหมือนเด็กกอดขาพ่อแม่ไว้อย่างไงยังงั้นเลย กอดจนตัวผมโน้มไปทับตัวเธอเข้า

“โอ๊ย ... แม่งปล่อยสิวะ กอดแน่นอย่างกะปลิง” พอเธอเงียบไปแต่ผมก็ยังโดนกอดอยู่ จะว่าไปยัยนี่ก็งานดีใช้ได้เลยนะ ขาวเนียน คิ้วคม จมูก ปาก สวยสมส่วนไปหมด มิหนำซ้ำยังนอนทับหน้าอกนิ่มๆเด้งอยู่อีก ดูๆแล้วเธอน่าจะอายุไม่เกิน20แน่นอน นอนพิจารณาจนพอใจจนก็นึกแผนการชั่วๆออก ผมจะทำร้ายยัยนี่ทุกหนทางที่ผมทำได้ ให้มันทรมานตายไปช้าๆให้สมกับที่พี่มันฆ่าน้องสาวผมจนตาย สายก็ตาเริ่มมองต่ำจ้องไปที่หน้าอกของเธอ ผมใช้นิ้วเขี่ยกระดุมเสื้อเชิ้ตเธอออก

“ขาว ใหญ่” หน้าอกเด้งๆ เต้าเบียดกันจนขึ้นเนิน สายตาดั่งถูกมนต์ต้องสะกด จนต้องขยำหน้าอกเธออย่างแรง

“อึ้บบบบ ทำไรอ่ะ ปล่อยฉันนะ” ทันใดนั้นเธอก็ตื่นขึ้นมาดื้อๆ แล้วก็ผลักตัวผมออก ตอนทีเอ็นผมเริ่มแข็งแล้ว

“ตื่นซักที นึกว่าจะนอนตายไปแล้ว ฉันยังใช้งานเธอได้ไม่คุ้มเลย” ผมลุกมาจัดแจงตัวเองราวกับไม่ได้คิดอะไร ทั้งๆที่เมื่อกี้นี้ไม่ได้ละสายตาจากหน้าอกขาวๆของเธอเลย

“คนใจร้าย ฆ่าฉันเลยสิ”

“ง่ายไป เธอสมควรทรมานแล้วตายในช้าๆ”

“ฉันพูดอะไรไปคุณก็ไม่ฟังอยู่แล้ว คุณแค้นพี่พีมาก อยากทำไรฉันก็เชิญทำไปเลย”

“ได้” นทีเริ่มคว้าตัวไข่มุกมาอย่างเเรง หญิงสาวคนที่เพิ่งฟื้นจากการป่วยมาโดนบังคับทำให้ขัดขืนไม่ไหว สู้แรงชายตัวโตไม่ได้ เขาลากเธอมายังชั้นบน

“กรี๊ด ปล่อยฉัน จะพาฉันไปไหน ปล่อยย” ไข่มุกตะโกนจนคนในบ้านตกใจและออกมามอง

“เงียบ!!!... ห้ามทุกคนขึ้นบนบ้านมารบกวนฉันเด็ดขาด” เขาชี้หน้าสั่งและสั่งทุกๆคนไม่ให้ขึ้นมายุ่ง

นี่เขากำลังคิดทำอะไร เขาพาไข่มุกขึ้นไปสองต่อสองแถมไม่ให้คนอื่นมารบกวนอีก

“ฉันเจ็บปล่อยฉันสิ...” หญิงสาวร่างเล็กโดนลากขึ้นมายังบนห้องสุดหรู เขาคงคิดว่าเขาลากต้นมาหรือไง

“เดี๋ยวเธอได้เจ็บมากกว่านี้อีก เงียบแล้วตามฉันมาง่ายๆ” ชายหนุ่มร่างใหญ่เดินมาไม่เท่าไหร่ก็ถึงยังห้องนอน ก่อนที่จะผลักประตูเข้าไป ผลักสาวจนล้มลงกับพื้นแล้วกดล็อคประตู

“อร้ายย ปล่อยฉัน”

“ไหนเธอบอกว่า ทำไรก็ได้ให้ฉันหายแค้นไง ฉันกำลังทำนี่ไง ” เขาหันกลับมาพร้อมถอดเสื้อตัวใหญ่ของตัวเองออก เผยให้เห็นหุ่นแน่นๆกล้ามโตๆ แถมยังมีรอยสักเกือบครึ่งตัว หญิงสาวเห็นเช่นนั้นยิ่งรู้สึกกลัวไปใหญ่

“ฮึบบ ใช่ไง ฆ่าฉันสิ อย่าทำแบบนี้กับฉันเลยย” หญิงสาวอ้อนวอนขอร้องเพราะตั้งแต่เกิดมาเธอก็ยังไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายไหนเลย

“ฮ่าๆๆ ฆ่าก็ได้ ...ไม่ฆ่าก็ได้ เธอไม่มีตัวเลือกหรอก” เขาขยับตัวเรื่อยๆ จนถึงตัวของไข่มุก

“กรี๊ดด อย่า ทำแบบนี้กับฉันเลย ฉัน ฉันเคย ผ่านผู้ชายมาเยอะแล้ว มันไม่สนุกหรอก คุณอย่าๆทำฉันเลยนะ ” ความกลัวจนต้องขอไหว้วานให้ชายหนุ่มเห็นใจ แต่กลับดูไม่เป็นผล

“พรึ้บบบ”

กรี๊ดโดดดดดดดดดดดดดด...