ตอนที่ 2

ep2

“ภาพในวิมานของสาวน้อย ยังคงเห็นภาพตัวเองตอนยังเด็ก ที่วิ่งเล่นไล่จับกับป๊าและม๊า ภาพนั้นชั่งสวยงามและมีความสุข หญิงสาวตัวน้อยอยู่ตรงกลางระหว่างป๊าม๊านั้นเป็นเหมือนภาพ เมื่อสิบปีก่อนเห็นจะได้ ภาพนั้นโผล่มาระหว่างที่ฉันนั้นจมดิ่งลงน้ำก่อนวูบหมดสติไป”

“กลับไปอยู่ในที่ของลูกนะ หนูต้องอดทนมากๆนะลูก ที่ตรงนี้มันไม่ใช่ที่ของหนู” เสียงม๊าพูดกับฉันด้วยความอ่อนโยน แต่ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกลัวเเละไม่อยากไปจากตรงนี้

“หนูไม่ไป หนูจะอยู่กลับป๊าและม๊าที่นี่” ฉันร้องไห้กอดแขนม๊า ในขณะที่ม๊านั้นยังผลักตัวฉันออก แต่แปลกที่ที่ตรงนี้ป๊าไม่เคยพูดกับฉันและม๊าเลย

“ไม่ได้นะไข่มุก มันยังไม่ถึงเวลาของลูก ลูกต้องมีชีวิตที่ดีเชื่อม๊านะ สักวันเราจะได้อยู่ด้วยกันอีก” ม๊าผลักฉันไปยังมุมมืดไป แต่ฉันก็พยายามดึงตัวที่จะไม่ไป แต่ก็ไม่เป็นผล เสียงม๊าร้องไห้ดังก้องในหัวของฉัน ถึงแม้ว่าม๊าจะจากโลกนี้ไปนานแล้ว แม้แต่ฝันก็ไม่ค่อยได้ฝัน ฉันรู้สึกว่ารอบนี้ม๊าต้องมาเตือนอะไรฉันแน่ๆ

“โอ๊ย!!” ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยความหนาวสั่นและปวดหัวมาก เพราะมีน้ำราดลงมาจากบนหัวฉัน

“ตื่นแล้วหรอ หึ” เสียงชายใจร้ายคนนั้นโยนขวดน้ำใส่หัว ทำให้ฉันกลัวจนต้องหลับตาปี๋ลงอีกครั้ง

“หื้อ ฉันกลัว ย่ะอย่าา..ทำอะไรฉันเลย” ฉันยกมือไหว้พร้อมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา

“ร้องทำไม...แค่นี้มันไม่ตายหรอก มันยังน้อยไปกับสิ่งที่พี่เธอทำให้น้องฉันต้องตาย” เขาตะคอกใส่ฉันพร้อมส่งสายตาอาฆาตมาที่ฉัน

“พี่พีก็โดนจับไปแล้ว แล้วทำไมคุณถึงยังไม่พอใจอีก”

“นั่นมันกฏหมาย ไม่ใช่กฏหมู่ กฏเวรแบบฉันต้องแก้แค้นเท่านั้น หึหึ” เสียงหัวเราะในลำคอ ทำให้บรรยากาศเย็นยะเยือก สื่อถึงความน่ากลัวของผู้ชายบ้าคนนี้

“แล้วฉันไปทำอะไรให้คุณ คุณถึงทำกับฉันขนาดนี้”

ฉันพูดพรางเช็ดน้ำตาไป หวังให้คนใจร้ายได้สำนึก แต่ดูท่าทีไม่เป็นผล เขาโกรธพี่พีมากเท่าไหร่ ก็มาลงที่ฉันมากเท่านั้น

“ถึงเธอไม่ได้ทำ แต่พี่เธอทำ พี่น้องกันมันก็เหมือนคนเดียวกันแหละวะ” เขาจับแก้วน้ำขว้างใส่ฝาผนังจนแตกกระจายมีเศษแก้วก็เด็นมาโดนที่แก้มของฉันจนเลือดออก

“ฮึ่ก ถ้าฉันบอกว่าฉันไม่ใช่น้องพี่พีนายจะเชื่อฉันไหมล่ะ” ฉันลองต่อลองกับเขาอีกครั้งเผื่อจะได้ผล แต่สิ่งที่ฉันพูดออกไปเหมือนคำตลก เขาและลูกน้องข้างหลังพากันหัวเราะเยาะความกลัวของฉันอย่างสะใจ

“ฮ่าๆๆ นี่กลัวตายขนาดนี้เลยหรอ ยอมตัดสัมพันธ์พี่น้องเพราะกลัวตาย ฮ่าๆๆ” เสียงคนใจร้ายหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เขาคิดจะฆ่าฉันเพื่อแก้แค้นพี่พี ยังไงฉันก็ต้องตายใช่ไหม

“ถ้าคุณจะฆ่าคุณก็ฆ่าฉันเลยสิ คุณจะจับฉันขังไว้ทำไม” ฉันยอมที่จะตายแล้ว ชีวิตฉันไม่เหลือใครแล้ว โลกความจริงชั่งโหดร้ายนัก

“ปากดีนะ” เขาควักปืนออกมาจริงๆ พร้อมเล็งมาที่ฉัน ฉันหลับตาปริ่มน้ำตาไหลเอ่อมา ในใจได้เเต่ภาวนาให้ป๊าฉันปลอดภัย ให้คุณลุงปลอดภัยอย่าให้เขาไปฆ่าคนอื่นอีกเลย

“ป๊า ม๊า อยู่ที่ไหนมารับหนูไปอยู่ด้วยนะ ฮื่อ ขอให้คุณจบความแค้นที่ชีวิตฉัน อย่าได้ไปทำคนอื่นอีกได้ไหม ฉันยอมแลกชีวิตฉันกับชีวิตน้องของคุณแล้ว”

“....” ความเงียบงันเกิดขึ้นในห้องได้ยินเเค่เสียงลมหายใจ ฟื้ด ฟื้ด ของเขาเท่านั้น ฉันได้แต่หลับตารอความตายอยู่ตรงหน้าคิดถึงแต่ป๊า ป๊ายังอยู่ดีก็ขอให้ปลอดภัย ไข่มุกจะไปรออยู่กับม๊านะ ...

แต่ทำไมเขาเงียบนานขนาดนี้และยังไม่ลั่นไกรออกมา ฉันเลยค่อยๆลืมตาขึ้นมามอง

“ปั้ง!!!!”

กรี๊ดดด!!!