ตอนที่ 4 ผู้ดูแล

ผู้ดูแล

"อ้าว!...แล้วกูจะไปรู้ไหมล่ะ" ชีโน่เอ่ยขึ้นมา

"ไม่รู้มึงก็ถามดีๆสิ จะมาแซะกูเพื่อ!" ปุยเมฆพูดขึ้น "คนนี้ผู้ช่วยคนใหม่ พี่พัดให้มาดูแลกู ชื่อยัยข้าวเน่า" เสียงเข้มเอ่ยแนะนำหญิงสาวเพียงคนเดียวในห้อง แล้วหันไปบอกทางชีโน่

"นี่คุณ!...ต้นข้าวค่ะ ได้ยินบ่ค่ะอ้ายเมฆ ว่าชื่อต้นข้าว" ต้นข้าวเอ่ยย้ำมาเป็นภาษาอีสานทันที

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า กูอย่างชอบเลยหว่ะ อ้ายเมฆ! เอ้ย!! ไอ้เมฆ ดูท่าคนนี้จะเอามึงอยู่น่ะ" ชีโน่หัวเราะออกมาอย่างชอบใจ

"อย่าพึ่งด่วนตัดสินสิว่ะ นี้พึ่งจะมาวันแรก ยังไม่ถึง 24 ชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ" ปุยเมฆกล่าวออกมาอย่างไม่รู้สึกอะไร

"สวัสดีครับ พี่คงไม่ต้องแนะนำตัวอะไรมากมายน่ะครับ เราน่าจะรู้จักพี่แล้ว" ชีโน่เอ่ยเสียอ่อนกับต้นข้าว พร้อมกับส่งยิ้มบางๆให้ จนทำให้ปุยเมฆได้แต่กรอกตามองบน

"สวัสดีค่ะ ขอเรียกพี่ชีโน่น่ะค่ะ หนูติดตามผลงานพี่อยู่น่ะค่ะ ชอบที่เรื่องที่พี่แสดงเลยค่ะ" ต้นข้าวเอ่ยทักทาย พร้อมกับยกมือขึ้นไหว้

"ยินดีครับน้องต้นข้าว"

"ค่ะ"

"ค่ะขา น่ะกับคนอื่น ฉันก็คนอื่นสำหรับเธอน่ะ และฉันก็เป็นพี่เธอตั้งสามปี ทำไมไม่เรียกพี่เหมือนไอ้โน่มัน" ปุยเมฆหันว่าเอ่ยแซะต้นข้าวต่อ

"ฉันเต็มใจจะเรียกแบบนี้น่ะ อ้ายเมฆ!" ต้นข้าวเชิดหน้าใส่ทันทีอย่างไม่ยอมแพ้

"นี่เธอ!" ปุยเมฆตวาดตามองค้อนใส่ทันที่

"อ่าว...กะเอิ้นอ้ายแล้วเด้ สิเอาหยังอีก"(อ่าว...ก็เรียกพี่แล้วไง จะเอาอะไรอีก)

"เธอมีอะไรทำเธอก็ไปทำเลย ผู้ชายเขาจะคุยกัน แล้วอย่าออกมากวนประสาทฉันอีกยัยข้าวเน่า" ปุยเมฆจึงตัดปัญหาให้หญิงสาวเข้าไปในห้องทันที เพราะนี่มีแต่กลุ่มผู้ชายจะดื่มสังสรรค์กัน เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวคงไม่เหมาะ

"เมฆ...นายนี้ก็เกินทนน่ะ กับผู้หญิงก็ไม่เว้นเถียงเก่งฉิบ" พัสกรเดินถือเเก้วและเครื่องดื่ม มานั่งลงข้างชีโน่ แล้วเอ่ยขึ้นมาทันทีหาปุยเมฆที่นั่งฝั่งตรงข้ามทันที

"ว่าแต่เรื่องเป็นมายังไงอ่ะ ทำไมไอ้เมฆมีผู้ช่วย แล้วผมไม่มีอ่ะครับ" ชีโน่เอ่ยถามพัสกขึ้น

"นายก็มีพี่นี่ไง คอยดูแล" พัสกรเอ่ยตอบไป

"นายก็เอายัยข้าวเน่าไปสิ ฉันยกให้ไปเลย!" ปุยเมฆสวนขึ้นมาทันที

"ไม่ได้!...ต้นข้าวต้องดูแลเมฆ และพี่ก็รู้น่ะเมฆ ว่านายจ้างให้เธอทำอะไรบ้าง" พัสกรพูดขึ้นมาทันที

"..." ปุยเมฆหยุดพูดทันที

"พี่ขอบอกไว้เลยน่ะ...ถึงต้นข้าวจะเห็นแก่เงินไปนิดหน่อย แต่เธอก็ขยันไม่เคยเอาเปรียบใคร" พัสกรเอ่ยบอกอย่างมุ่งมั่น

"พี่รู้จักเธอดีเน้อะ!"

"ก็ไม่รู้ลึกเท่าไหร่ แต่เหมือนถูกชะตากับเด็กคนนี้ พี่ชอบนิสัยขยันรับผิดชอบครอบครัวของเธอ ถึงครอบครัวของเธอจะไม่ค่อยมีฐานะ แต่เธอก็ไม่เคยแบมือขอใคร พี่เคยจะเข้าไปช่วยเหลือจุนเจือครอบครัวของเขาน่ะ แต่ก็โดนปฏิเสธตลอด แถมเธอยังจะขู่พี่ด้วย ว่าถ้าพี่ไม่เลิกทำแบบนี้ จะไม่นับถือ และจะตัดขาดกับพี่" พัสดรร่ายยาว

"พี่ชอบเธอเหรอครับ" ชีโน่เอ่ยถามบ้าง

"พี่แค่ชอบในฐานะน้องสาวแค่นั้นแหล่ะ" พัสกรเอ่ยบอกกับชีโน่ไป "แกไว้ใจพี่ได้ไอ้เมฆ" เเล้วหันมาพูดต่อทางปุยเมฆ

"เดี๋ยวน่ะ พี่จะชอบหรือจะจีบยัยข้าวเน่าอะไรนั้น แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผมอ่ะ" ปุยเมฆแย้งขึ้นมาทันที

"ต่อไปนี้ ต้นข้าวคือคนของนาย เป็นผู้ช่วยและก็เป็นลูกจ้างของนายไง"

"พี่หมายความว่ายังไง พี่เป็นคนจ้างเธอไม่ใช่เหรอ ส่วนผมก็แค่จ้างเธอในการทำงานบ้าน"

"พี่จะให้ต้นข้าว ดูแลนายทุกอย่าง เหมือนที่พี่เคยทำให้นายไง" พัสกรเอ่ยบอก เพราะเขาจะต้องไปช่วยงานที่บริษัทมากขึ้น

"พี่..." ปุยเมฆกำลังจะเอ่ยขึ้น

"ตามนี้แหล่ะ!" พัสกรด่วนสรุปทันที

"แต่ผมรับรองเลยว่าเธออยู่ได้ไม่ถึงเดือนหรอกน่ะพี่พัด" >ปุยเมฆ

"เรามาพนันกันไหมพี่พัดว่าต้นข้าวนี้แหล่ะ จะอยู่ได้นานที่สุด" >ชีโน่

"พี่ก็ว่าแบบนายแหล่ะ พี่มองคนไม่ผิดแน่" >พัสกร

"เดี๋ยวๆ นี่เอาผมไปเล่นในเกมพนันอะไรของพี่ได้ไง" ปุยเมฆร้องขัดขึ้นมาอีกครั้ง

"เกมอ่ะไร ไม่มี้!" ชีโน่เอ่ยเสียงสูง

"พี่คิดจะทำอะไรบอกไว้ก่อนเลยน่ะ ยัยข้าวเน่าไม่ใช่สเปกผมเลยพี่" ปุยเมฆร้อนรนรีบอธิบายทันที

"พี่ก็ไม่ได้จะทำอะไรหนิ่เมฆ นายคิดไปถึงไหน พี่แค่จะให้ต้นข้าวมาดัดนิสัยนายเอง แต่นายคิดไปไกลมากเลยน่ะ สปงสเปกอะไร นายคิดอะไรไม่ดีกับน้องสาวพี่หรือเหรอฮ่ะ" >พัสกร

"เปล่าสักหน่อย แค่บอกไว้ว่ายัยข้าวเน่านี้ ไม่ใช่สเปกผม"

"งั้นผมขอจีบน้องเขาได้ไหมพี่พัด" ชีโน่แกล้งเอ่ยสวนขึ้นมา

"มึงหยุดคิดเลยไอ้โน่ คนอย่างมึงปล่อยให้น้องเขาไปมีอนาคตที่ดีเถอะ"

"มึงก็ไม่ต่างจากกูสักเท่าไหร่หรอกไอ้เมฆ

"พอกันทั้งสองคนนั้นแหล่ะ" เมื่อเห็นทั้งสองเริ่มมีปากเสียงกันตามประสาเพื่อน พัสกรจึงขัดขึ้นมาทันที "เอ้าดื่ม!...อนุญาตให้ดื่มได้ไม่เกินเที่ยงคืน"แล้วพัสกรชวนดาราหนุ่มทั้งสองดื่ม

"แต่ของบอกไว้เลยน่ะว่า ห้ามเมา ถึงจะเมาผมก็ไม่ให้ใครค้างทั้งนั้นแหล่ะ รู้กฎของผมน่ะ" ปุยเมฆเอ่ยขึ้นมา

เพราะเขาไม่เคยให้ใครมาค้างที่คอนโดของเขา แม้กระทั้งครอบครัวก็ยังไม่มีใครได้รับอนุญาต มาหาได้ แต่ดึกแค่ไหน ปุยเมฆก็จะให้กลับทุกครั้งไม่ยอมให้ใครได้ค้าง (นอกจากต้นข้าวที่พึ่งจะได้รับสิทธิประโยชน์นั้นจากเจาแต่เพียงผู้เดียว)

"แต่ทำไมน้องต้นข้าวถึงค้างได้หว่ะ กูเพื่อนมึงน่ะไอ้เมฆ จะใจร้ายกับกูได้ลงคอเหรอ" ชีโน่เเย้งขึ้นมา

"ขนาดครอบครัวกูยังไม่มีใครได้ค้างเลย แม้แต่ปุยนุ่น"

"มึงนี้วิปริตผิดมนุษย์จริงๆ เออ...ก็ได้ว่ะ ไม่ค้างก็ไม่ค้าง งั้นกูดื่มแค่แก้วนี้กูกลับล่ะ จะไปหาต่อข้างนอก" ชีโน่พูดพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ และตัดปัญหาทิ้งเสีย โดยการอ้างจะไปต่อนอกรอบ

"งั้นพี่กลับก่อนน่ะ พรุ่งนี้บริษัทมีประชุมเช้า" พัสกรเอ่ยขึ้นมา เมื่อพึ่งจะดื่มไปได้แค่เเก้วเดียว

ในเมื่อพี่พัดจะกลับ ผมขอกลับพร้อมน่ะครับพี่" ชีโน่เอ่ยขอผู้จัดการหนุ่ม

"งั้นก็ตามนี้ พี่ไปล่ะเมฆ อย่าลืมว่าพรุ่งนี้มีงานเช้า พี่ส่งรายละเอียดเข้าเมลล์ต้นข้าว เดี๋ยวเธอจะมาแจ้งนายเอง" พัสกรเอ่ยบอก พร้อมกับลุกขึ้นสั่งการเล็กน้อย

"กูกลับก่อนน่ะ ไอ้เมฆ!"ชีโน่เอ่ยบอก พร้อมกับตบไหล่ปุยเมฆเบาๆ แล้วยื่นหน้าไปกระซิบที่ข้างหู "อย่าเข้าห้องผิดล่ะเพื่อน"

"ไอ้โน่!"

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า...ไปก่อนเว้ย"