บทที่ 2

----------------------------

รับสมัครงาน ตำแหน่ง บริหารการตลาด

คุณสมบัติ

1.สถานภาพโสด ไม่มีพันธะ

2.ไม่มีครอบครัว ญาติพี่น้อง หรือเพื่อนสนิท

3.ไม่มีภาระหนี้สิน เจ้าหนี้ตามรังควาน

4.ไม่จำเป็นต้องมีผู้เซ็นรับรองการทำงาน

5.มีความรู้ความสามารถด้านการบริหาร หรือการตลาด

ค่าตอบแทนเดือนละ 20,000 !!!

ส่วนแบ่งจากผลกำไรรายวัน วันละ 20% !!!

สนใจกรอกใบสมัครได้ที่ www.parallelworldshop.com

----------------------------

ชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าคมคายกับดวงตาเรียววงรีคล้ายกับคนที่กำลังไม่พอใจอยู่ตลอดเวลา เขากำลังจดจ่ออ่านรายละเอียดในเว็บสมัครงานอย่างตั้งใจ หลังจากครุ่นคิดพิจารณารายละเอียดของงานนั้น เขาก็ตัดสินใจคลิกลิ้งค์ที่แนบมาเพื่อสมัครงานนี้ทันที

“เอาว่ะ เงินเดือนตั้ง 20,000 แถมไม่ต้องมีคนเซ็นรับรองงานอีก งานนี้ไอ้ ฌอน คนนี้ต้องได้!” เสียงพูดให้กำลังใจตนเองดังก้องภายในห้องพักที่ขนาดไม่ได้ใหญ่ไม่ได้เล็กจนเกินไปของ ฌอน คริสเตียน ชายหนุ่มอายุ 23 ปี ที่พึ่งเรียนจบปริญญาตรี สาขาการตลาดมาหมาดๆ ด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 จากเกรดเฉลี่ย 4.00 ซึ่งตอนนี้เขากำลังอยู่ในสถานะ คนตกงาน!

“ไม่เคยรู้จักบริษัทนี้เลยแหะ บริษัทเปิดใหม่หรือไงเนี่ย” ฌอนพูดขึ้นเมื่อเห็นหน้าเว็บที่แนบมามีเพียงพื้นสีดำโล่งๆ ตรงกลางของหน้าจอปรากฏรูปภาพด้านหน้าของตึกสี่เหลี่ยม 2 ชั้นที่มีรูปร่างคล้ายสถาปัตยกรรมยุคกลาง ผนังที่ก่อขึ้นด้วยหินอ่อนสีขาว ประตูบานคู่ และหน้าต่างทรงโค้งสีน้ำเงินอมฟ้า

ด้านบนของประตูมีป้ายว่างเปล่าติดอยู่ ชั้นบนหากมองจากภาพด้านนอกแล้วจะเห็นหน้าต่างโค้งๆบานใหญ่ในตำแหน่งเดียวกับประตูชั้นล่าง ขนาบทั้งสองข้างเข้าด้วยกันกับหน้าต่างโค้งขนาดกลางสองข้าง กระเบื้องหลังคาเป็นสีน้ำเงินเข้ม ด้านใต้ของภาพมีตัวหนังสือคำว่า ‘รับสมัครงาน’ อยู่เพียงคำเดียว

ฌอนเลื่อนเมาส์คลิกคำนั้นอย่างไม่ลังเล หน้าต่างแบบสอบถามเด้งขึ้นมาหลังจากนั้นไม่กี่วินาที ‘ชื่อของคุณคือ’

“นี่คือใบสมัครเหรอ?” น้ำเสียงของเขาดูงุนงงแปลกใจหลุดออกมาจากปากฌอนในขณะที่พิมพ์ตอบแบบสอบถาม ‘ฌอน คริสเตียน’ เขาพิมพ์ลงไปอย่างนั้น

‘คุณมีสถานภาพโสด ไม่มีพันธะใดใด ใช่หรือไม่’ หน้าต่างแบบสอบถามที่ 2 เด้งขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง เขาก็ตอบไปว่า ‘ใช่’

เนื่องด้วยบุคลิก และการใช้ชีวิตของฌอนทำให้เขาไม่มีเพื่อนมากนัก เขาต้องทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินไว้ใช้ในชีวิตประจำวัน ทำให้เขาค่อนข้างที่จะยุ่ง และไม่ค่อยได้เข้าสังคมกับเพื่อนร่วมรุ่นคนอื่น และนั่นก็ทำให้เขาไม่มีเพื่อน คนรักหรือแม้กระทั่งสาวๆเข้ามาจีบเองก็เช่นกัน

‘คุณไม่มีครอบครัว ญาติพี่น้อง หรือเพื่อนสนิทใช่หรือไม่’

ในตอนที่อ่านรายละเอียดคุณสมบัติข้อนี้ เขาติดใจสงสัยอยู่นิดหน่อย แต่พอเห็นค่าตอบแทนที่จะได้รับ เขาก็ปัดความสงสัยนั่นตกไปทันที นามสกุลคริสเตียนของเขาบ่งบอกแล้วว่าเขาเป็นเด็กกำพร้า เขาจึงตอบกลับไปว่า ‘ใช่’

‘คุณไม่มีหนี้สิน หรือมีเจ้าหนี้คอยตามใช่หรือไม่’

‘ใช่’ มันเป็นเรื่องดีที่ฌอนเก่งมากพอจะสอบชิงทุนจนผ่าน ทำให้มีทุนทรัพย์ใช้ในการศึกษา เขาจึงไม่ได้มีรายจ่ายมากเกินรายรับ นั่นทำให้เขาไม่หนี้สิน

‘คุณมีความรู้ความสามารถในการบริหาร หรือการตลาด มากน้อยเพียงใด กรุณาอธิบายเพิ่มเติม’

เมื่อถึงคำถามนี้ ฌอนก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มที่มุมปาก เขามั่นใจในตัวเองมากในเรื่องของการตลาด นิ้วหนากดลงไปที่ตัวอักษรแต่ละคำอย่างรวดเร็ว

ผมจบการศึกษาปริญญาตรี สาขาการตลาด ได้รับเกียรตินิยมอันดับ 1 ด้วยเกรดเฉลี่ย 4.00 และมีประสบการฝึกงานด้านการตลาดจากบริษัทชั้นนำด้านการตลาดโดยเฉพาะครับ’

หลังจากที่ฌอนตอบคำถามนั้นไป ระบบของเว็บไซด์ก็ทำการประมวลผล เวลาผ่านไปเพียงแค่ประมาณ 30 วินาทีเท่านั้น ก็มีหน้าตอบกลับมาแล้วว่า

‘ยินดีด้วย ฌอน คริสเตียน คุณผ่านการสมัครงานครั้งนี้แล้ว กรุณาเข้ามาเซ็นสัญญาการทำงาน ที่ 13/6 ตรอกไมอา ถนนเจอริโค่ ในวันพรุ่งนี้ เวลา 18.00 น. โปรดมาเพียงผู้เดียว เนื่องจากข้อมูลของบริษัทเป็นความลับ เสี่ยงต่อการโดนโจรกรรม’

“เยส! ได้งานแล้วโว้ย!” ฌอนร้องตะโกนออกทาเสียงดังด้วยความดีใจ เขารีบจดสถานที่ลงไปในโน้ตส่วนตัวทันที ก่อนจะปิดคอม และเตรียมของสำหรับการไปเซ็นสัญญาในวันพรุ่งนี้ ถึงแม้ว่าข้อความตอบกลับของเว็บไซต์จะไม่ได้บอกให้เขาเตรียมเอกสารใดไปบ้าง แต่เขาคิดว่าจะต้องเตรียมไปให้พร้อมไว้ก่อนดีกว่า ‘เหลือดีกว่าขาดล่ะนะ’

ในคืนนั้นฌอนหลับไปอย่างสบายใจ โดยไม่รู้เลยว่าจะมีอะไรรออยู่ในวันพรุ่งนี้

ฌอน เดินทางมาถึงก่อนเวลานัดประมาณ 15 นาที ด้วยความตื่นเต้นผสมกับความดีใจที่ได้รับเลือกให้ทำงาน มันทำให้เขา’แอคทีพ’ตัวเองยิ่งกว่าที่เคยเป็น ในตรอก’ไมอา’ เขายืนอยู่หน้าประตูหมายเลขที่ 13/6 เขาเคาะประตู และเปิดเข้าไป ด้านในค่อนข้างมืด มีเพียงหลอดไฟสีม่วง และสีเหลืองตามผนังคอยให้แสงสว่างภายในเท่านั้น

“สวัสดีจ่ะ เข้ามาด้านในซิ” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นเรียกความสนใจของฌอน หญิงสาววัยกลางคนผมลอนสั้นสีขาว แต่งตัวสีสันฉูดฉาดส่งยิ้มกว้างแบบแปลกประหลาดมาให้กับเขา เธอนั่งอยู่กลางห้องพร้อมโต๊ะวงกลม และเก้าอี้ที่ว่างเปล่าตรงข้ามเธอ บนโต๊ะมีเอกสารกับปากกาวางอยู่

‘ทำไมมันดูน่ากลัวจังวะ’ ถึงแม้จะคิดเช่นนั้นแต่เขาก็พาร่างไปนั่งตรงข้ามหญิงสาว ก่อนจะทักทายเธออย่างสุภาพ “สวัสดีครับ ผมฌอน คริสเตียนครับ”

หญิงสาวยิ้มให้เป็นสัญญาณว่าเธอรู้อยู่แล้ว ก่อนจะเหลือบมองเอกสารบนโต๊ะ “เชิญอ่านเอกสารสัญญาได้เลยจ่ะ ส่วนจะเซ็นสัญญาหรือไม่ก็แล้วแต่เธอ” หญิงสาวบอกแก่เขา ฌอนรีบพลิกเอกสารผ่านๆก่อนจะเซ็นสัญญาทันทีโดยไม่ได้อ่านรายละเอียดใดใด เพราะความคิดที่ว่า

‘เอกสารสัญญามันก็เหมือนกันหมดทุกที่นั่นแหละ’ หญิงสาวหยักยิ้มก่อนจะสบตากับฌอน เขาได้ยินเสียงเธอพูดประโยคสุดท้ายก่อนที่สติเขาจะดับไป

“ฌอน คริสเตียน ลงทะเบียนเสร็จสิ้น”