บทที่ 3 ลีลาดี NC+

“ชั้นสามค่ะ ขอบคุณค่ะ” เธอบอกกับชายชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่กับสาวสวยตรงปุ่มกดขึ้นลงแล้วเขาก็กดให้ตามที่เธอบอกก่อนจะมองนาฬิกาอีกครั้ง

“ตายๆแน่ เจ้ต้องแปลงร่างแหงๆ” สุนิสาพึมพำเบาๆด้วยความร้อนใจ

ตุลาได้ยินเสียงบ่นของหญิงสาวเพราะอยู่ในลิฟต์แค่สามคนและหญิงสาวยังไม่สนใจจะมองแล้วหรี่ตามองหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างๆอย่างขำๆกับสภาพของเธอแต่ไม่พูดอะไรจนถึงชั้นสามประตูลิฟต์เปิดออก สุนิสาก็วิ่งพรวดออกไปทางซ้ายมือที่ประชาสัมพันธ์บอกทันทีจนตุลามองตามไม่ทัน

“มองอะไรคะคุณตุลาขา” ไฮโซสาวถามตุลาเมื่อเห็นเขายื่นหน้าออกไปนอกลิฟต์

“ก็ดูความเรียบร้อยน่ะครับ” ตุลาตอบแล้วกดปิดลิฟต์เพื่อพาไฮโซสาวไปผ่อนคลายที่ห้องประจำของเขา

เมื่อเข้าไปในห้องเขาก็เดินไปนั่งบนโซฟากลางห้องไฮโซสาวตามไปนั่งเบียดลงข้างกายเขา ถอดสูทตัวสวยของเขาออกไปวางที่โซฟาอีกตัวที่อยู่ข้างกัน

"วันนี้ผมมีเวลาน้อยนะรถเมล์" ตุลาบอกไฮโซสาวเขามีธุระต้องไปทำ

"ไม่มีปัญหาค่ะ รถเมล์ก็มีเวลาน้อยเหมือนกันเดี๋ยวไปงานพี่ซูซี่ไม่ทันค่ะ" รถเมล์พูดแล้วมือก็ล้วงเข้าไปในเสื้อเชิ้ตแบรนด์ดังลูบกล้ามอกแน่นลงไปถึงซิกแพคลูบไล้ขึ้นลงแล้วล้วงมือลงไปในกางเกงสแล็คจนเจอลำรักแท่งใหญ่ที่นอนสงบนิ่งอยู่

"อืมม ปลุกมันหน่อยสิรถเมล์เร็วหน่อยนะ" ตุลาบอกเธอแล้วมองนาฬิกาอีกครั้งดูแล้วเขามีเวลาให้เธอครึ่งชั่วโมง

"ได้ค่ะ รถเมล์อยากให้คุณตุลาขับขี่เต็มที่แล้วค่ะ" เธอตอบแล้วดึงเขาลุกขึ้นปลดกระดุมกางเกงออกแล้วรูดทั้งหมดของเขาลงไปกองที่พื้นตุลายกเท้าขึ้นแล้วเธอก็เก็บกางเกงไปวางที่เดียวกับเสื้อสูท ไฮโซสาวผลักเขานั่งลงบนโซฟาเหมือนเดิมแล้วเธอก็นั่งคุกเข่ากับพื้นพรมหนาประคองลำรักแท่งใหญ่ไว้เต็มมือแตะลิ้นลงไปลากเลียรอบหัวยอดกระดกลิ้นรัวใส่เร็วๆรวบหัวยอดแดงฉ่ำไว้เต็มปาก

"อืมม ดีรถเมล์เร็วอีก อ่าาส์..." เขาครางออกมาแล้วบอกเธอ

ไฮโซสาวรูดลำรักแท่งใหญ่ขึ้นลงปากก็ดูดดื่มสลับกับลากลิ้นเลียรอบลำรักแท่งใหญ่ของเขา ดูดดื่มจังหวะสั้นยาวติดๆกัน ตุลาจับศีรษะเธอไว้แล้วกระดกสะโพกตามจังหวะดูดดื่มของเธอ

"จ๊วบๆจ๊วบๆ.." เสียงเธอดูดดื่มลำรักแท่งใหญ่ของเขาอย่างติดใจกับความยิ่งใหญ่ของมัน

"อืมม ใกล้ถึงป้ายรถเมล์ อ่าา โอ้ววส์.." ตุลาคำรามออกมากระดกสะโพกขึ้นใส่ปากเธอจนสะอึก แต่เธอดูดดื่มลำรักแท่งใหญ่ของเขาอย่างเมามันจนเขาจอดป้ายพอดี ปล่อยน้ำขุ่นข้นไหลออกมาให้เธอลิ้มรสจนหมดเกลี้ยง

"อืมม..." เขาปล่อยตัวพิงโซฟาและดึงตัวเธอมานั่งเคียงข้างดึงกางเกงในตัวเล็กออกรูดออกไป เธอกางขาออกกว้างให้เขาอย่างไม่อาย ตุลาดูดนิ้วตัวเองจนเปียกแล้วดึงออกมาปาดนิ้วยาวไปบี้ติ่งกระสันของเธอ

"อ้ะะ ตุลาขา อ้าา..." เธอครางอย่างกระสันลุ่มหลงในรสสวาทที่เขาส่งนิ้วยาวเข้าช่องสวาทดึงนิ้วยาวเข้าออกจังหวะช้าๆแล้วเร็วขึ้นรัวนิ้วเข้าออกจนสุดนิ้ว

"แจ๊ะๆๆ แจ๊ะๆๆ..."

เขาเร่งรัวนิ้วเข้าออกช่องสวาทเธอถี่ขึ้นไฮโซสาวยกสะโพกขึ้นส่ายวนสู้นิ้วยาวของเขาไม่ถอยจนเธอจอดป้ายตามเขา

"อ้ะะ อ้าายส์..." น้ำรักเธอแตกไหลฉ่ำแฉะออกมามากมาย เขาดึงนิ้วออกแล้วจับเธอคว่ำหน้าลงกับโซฟาดึงสะโพกเธอลอยขึ้นท่าคลานเข่า

“อ้าา เร็วๆ ค่ะตุลาขา” รถเมล์ไฮโซสาวร้องขอเขาอย่างรอคอย

“คุณได้มันแน่รถเมล์” ตุลาบอกเธอแล้วถลกชุดเดรสตัวสั้นเลิกไปกองที่เอวคอดเธอก็แอ่นสะโพกเปิดช่องสวาทกว้างให้เขาอย่างรู้งานเพื่อให้ปรนเปรอเธอได้เต็มที่

“ตุลาขา รถเมล์รอนานแล้วนะคะ” ไฮโซสาวพูดเสียงกระเส่าแล้วหันมามองเขาที่กำลังดึงซองสี่เหลี่ยมเล็กมาฉีกออกแล้วสวมถุงป้องกันให้ลำรักแท่งใหญ่ของเขา จับจ่อช่องสวาทของเธอกดพรวดเดียวมิดด้าม

“ส๊ววบ...”

“อ้ะะ อ้าา คุณสุดยอดมากเลยค่ะตุลาขา อ้าา..” ไฮโซสาวร้องออกมาอย่างถูกอกถูกใจกับลำรักแท่งใหญ่ของเขา

“อ่าาส์...” ตุลาครางในคอด้วยความกระสัน เขาขยับโยกสะโพกหมุนวนกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่ช่องสวาทของเธออย่างไม่ออมแรง

“พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...”

“อ้าา เสียวดีค่ะ อ้ะะ เร็วค่ะ อ้าา..” เธอเร่งเร้าเขาเสียงกระตุกเพราะแรงกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่เข้าออกช่องสวาทเธอจนน้ำเมือกขุ่นขาวไหลออกมา เขาตอกย้ำหนักๆเน้นจังหวะดึงเข้าออกยาวๆสลับรัวสะโพกอัดแรงกระแทกใส่อย่างรุนแรงไม่ยั้ง

“พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...”

“อืมม..” ตุลาเพิ่มแรงกระแทกลำรักแท่งใหญ่ใส่ช่องสวาทรัวๆเร็วขึ้นจนเธอสั่นคลอนไปทั้งตัวเสียงโซฟาดังเสียดสีกับพื้นตามแรงกระแทกเป็นจังหวะที่เขาตอกอัดใส่เธอ

“อ้าา ตุลาขา อู้วว..” เธอครวญครางด้วยความกระสันซ่านเมื่อเขากระแทกกระทั้นลำรักดุ้นใหญ่เข้าใส่ช่องสวาทของเธออย่างรุนแรง มือหนาจับเอวคอดเธอไว้แน่นเกร็งสะโพกอัดลำรักแท่งใหญ่รัวเร็วติดกันยาวๆ

“พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...”

“อ้าา อ้าายส์....”เธอร้องออกมาอย่างสมใจที่เขาส่งเธอถึงป้ายรถเมล์อย่างสะใจ

“พั้บบๆๆ พั้บบๆๆ...”

“อ้าากซ์....” ตุลาตอกอัดลำรักแท่งใหญ่ใส่เธอไม่หยุดเน้นแรงใส่ไม่ยั้งจนเขาจอดป้ายรถเมล์ตามเธอร้องออกมาปล่อยน้ำเมือกขุ่นข้นใส่ถุงป้องกันจนแทบแตก เขาถอนลำรักแท่งใหญ่ออกมาทีเดียวจนเสียงดัง

“พร๊วดด”

“อ้าส์..” เธอร้องออกมาอย่างเสียดายที่เขาไม่ต่อเกมรักกับเธอ

ตุลาดึงถุงป้องกันออกทิ้งขยะแล้วหยิบกางเกงขึ้นเดินเข้าห้องน้ำไปทำความสะอาดเช็คดูความเรียบร้อยเสื้อผ้าและเดินกลับออกมา มองไฮโซสาวที่เขาเพิ่งเล่นรักกับเธอไปนอนบนโซฟาอย่างอ่อนแรง ยังดีที่เธอดึงชุดเดรสตัวสั้นมาคลุมเนินสวาทเธอไว้

"เจอกันที่งานคืนนี้นะครับ" ตุลาบอกเธอแล้วหอมแก้มเดินจากไปเพราะเพื่อนรักของเขารออยู่ที่ห้องทำงาน

สุนิสาหอบชุดฟินาเล่วิ่งมาหายใจหอบมายืนตรงหน้าซู่ซี่ที่ยืนกำกับช่างแต่งหน้าที่กำลังแต่งหน้าให้นาวแบบสาวทั้งหลาย

“เจ้คะ”สุนิสาเรียกเจ้านายเบาๆ

“ตายแล้ว ยัยสุนิทำไมเป็นแบบนี้ล่ะยะ คิกๆคิกๆ” ซูซี่มองดูสภาพของลูกน้องสาวที่ผมยุ่งเหยิงหน้ามันแผล็บถือถุงชุดพะรุงพะรังยืนหอบอยู่ตรงหน้าเธออย่างตะลึงและอดขำไม่ได้

“เจ้อ่ะ อย่ามาหัวเราะสุนินะคะ ก็เพราะเจ้นั่นแหละถ้าไม่เปลี่ยนนางแบบสุนิก็ไม่เป็นแบบนี้หรอกค่ะ” สุนิสาทำหน้างอใส่เจ้านายที่หัวเราะเธอ

“ขอโทษจ้ะน้องรัก เดี๋ยวจบงานนี้เจ้จะเลี้ยงชุดใหญ่ให้เลยจ้ะ” ซูซี่บอกลูกน้องสาวที่มาช่วยงานเธอก่อนที่จะกลับไปช่วยงานของครอบครัว

“ทุกทีเลยค่ะ เอาของกินมาล่อตลอดแต่สุนิชอบจริงไหมคะพี่ๆ” สุนิสารู้ว่างานนี้สำคัญกับซูซี่มากเพราะเขาจะเปิดตลาดเสื้อผ้าเจาะกลุ่มวัยรุ่นและตลาดเครื่องเพชรที่เพื่อนสาวของเธอร่วมทำตลาดกับพี่ชายในร่างสาวด้วยเธอจึงช่วยเต็มที่ก่อนที่เธอจะกลับไปช่วยงานคุณพ่อของเธอที่ได้ขอเวลาท่านไว้หนึ่งปีว่าขอทำสิ่งที่เธอชอบก่อน

“ใช่ค่ะ พี่ชอบมากก” เมคอัพมือหนึ่งของพี่ซูซี่ตอบสาวสวยของเธอที่ตอนนี้ดูไม่จืดเลย

“ย่ะ ฉันรู้ว่าพวกหล่อนชอบไงถึงต้องเลี้ยงใหญ่ๆไปเลย” ลูกน้องทุกคนรู้ว่าเจ้านายของพวกเธอปากร้ายใจดีเพราะต้องการให้งานออกมาดีที่สุดนั่นเอง สโลแกนของเธอคือ เป้ะ เริ่ด เวอร์ ต้องเจ้ซูซี่เท่านั้น

“งั้นสุนิเอาชุดไปเก็บไว้ก่อนนะคะ” สุนิสาบอกซูซี่แล้วเดินไปที่ฉากกั้นที่เตรียมไว้ให้นางแบบสาวไฮโซที่เป็นลูกค้าเบอร์หนึ่งของซูซี่ ที่ตอนนี้เก้าอี้ยังว่างเปล่าเพราะนางแบบยังไม่มานั่นเอง

“มีอะไรให้สุนิช่วยมั้ยคะพี่ซูซี่” สุนิสาถามเจ้านายคนสวย

“มี ช่วยไปส่องกระจกดูหน้าตัวเองก่อนเถอะยัยสุนิ” ซูซี่ทนไม่ได้ที่ลูกน้องสาวไม่สนใจตัวเองเลย

“รับทราบค่ะ เจ้านาย” สุนิสาเดินไปส่องกระจกที่ว่างทันที “โอ้,แม่เจ้า นี่ฉันหรือนี่” หญิงสาวอุทานออกมาเสียงดัง

“ใช่ หล่อนเองแหละยัยสุนิ” ซูซี่ไม่วายได้ยินแล้วย้ำเสียงดังกลับไปใส่ลูกน้องสาวของเธอ

“ตายๆ มิน่าล่ะ ยัยประชาสัมพันธ์ถึงมองสุนิตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าเลยค่ะ แถมยังไม่ยอมให้ขึ้นมาอีกบอกว่าสุนิเป็นเด็กส่งของอีกต่างหาก" สุนิสาบอกเจ้านาย

"ก็สมควรมั้ยล่ะดูสภาพหล่อนก่อนสิ" ซูซี่ว่าลูกน้องสาวแล้วมองนาฬิกาเหลือเวลาอีกครึ่งชั่วโมงงานก็จะเริ่มแล้วแต่นางแแบบกิตติมศักดิ์ก็ยังมาไม่ถึงได้แต่โทรบอกว่ากำลังจะถึงแล้ว

"ฉันไม่ไหวแล้วนะ งานหน้าไม่เอาแล้วล่ะ ฉันต้องคอยลุ้นจนหัวใจจะวายแล้วนะเนี่ยถ้าอีกห้านาทีไม่มาฉันจะเปลี่ยนให้ น้องดาวเดินแทน" ซูซี่พูดอย่างหงุดหงิด

"ใจเย็นๆค่ะเจ้ รออีกแป๊บหนึ่งเถอะเธอบอกว่าจะถึงแล้วค่ะ" สุนิสาปลอบซูซี่อย่างลุ้นระทึกเหมือนกัน

"รถเมล์มาแล้วค่ะ" เสียงแหลมดังขึ้นมาจนทุกคนสะดุ้ง

"เฮ้อ.." พี่ซูซี่ถอนหายใจเสียงดังอย่างโล่งอกจนทุกคนแอบขำไม่กล้าหัวเราะให้ได้ยินกลัวโดนด่า

"เอ้า..มัวรออะไรกันอยู่ล่ะยะ แต่งหน้าให้นางแบบสิ เร็วๆเข้า" ซูซี่พูดจบทุกคนก็เข้าสู่โหมดวุ่นวายกันอีกครั้งก่อนที่งานจะเริ่ม

"นี่เธอน่ะ ฉันขอน้ำส้มเย็นๆแก้วหนึ่งเร็วๆด้วยล่ะ" ไฮโซสาวชี้นิ้วไปที่สุนิสาสั่งอย่างเอาแต่ใจ

"ฉันเหรอคะ"สุนิสาชี้นิ้วใส่ตัวเอง

"ใช่ เธอนั่นแหละ เร็วๆฉันรีบมาคอแห้งจะแย่แล้ว" รถเมล์พูดอย่างหงุดหงิด

"ค่ะ" สุนิสารับคำไฮโซสาวแล้วเดินไปที่ซุ้มเครื่องดื่มแล้วสั่งตามที่เธอต้องการ

"ดื่มน้ำอะไรดีคะน้องสุนิ" พี่แม่บ้านถามสาวสวยที่รู้จักเธอคุ้นเคยกันมานาน