คุณราม

เธอเติบโตประสาเด็กสาววัยรุ่นและมีความรักโดยคบหากับกานต์ เด็กหนุ่มอายุเท่ากันในโรงเรียนเดียวกัน เขาเป็นเด็กที่ทั้งเรียนดีและกิจกรรมเด่น เป็นประธานนักเรียน กานต์เกิดมาในครอบครัวข้าราชการที่พ่อเป็นนายอำเภอแม่เป็นครู เขาเข้ามาจีบวุ้นหวานและคบหากันโดยไม่สนความแตกต่างของทั้งคู่

แต่ทางเดินก็เหมือนจะเป็นเส้นขนานเมื่อจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก กานต์สอบติดคณะนิติศาสตร์ในมหาวิทยาลัยที่ตนต้องการ ขณะที่วุ้นหวานเองไม่มีปัญญาที่จะเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัยเพราะปัญหาทางด้านการเงิน กระนั้นกานต์ก็ยังยืนยันว่าเขารักเธอและยังคงติดต่อกันทางโทรศัพท์เสมอ

ป้าจันดีให้เธอนอนในห้องด้วยโดยใช้ที่นอนปิกนิกสามฟุตครึ่งปูอีกมุมของห้อง เท่านั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับวุ้นหวาน ชีวิตของเธอผจญกับความลำบากมามากจนเห็นมันเป็นเรื่องปกติ เอาเข้าจริงการอยู่ที่นี่มันสะดวกสบายกว่าอยู่ที่ห้องเช่าในสลัมของเธอกับแม่เป็นไหน ๆ เรือนพักสำหรับคนรับใช้ก็ถูกสร้างเป็นห้องแถว แต่ละห้องกว้างถึงแปดคูณสี่เมตรแถมยังมีระเบียงหลังให้ซักตากผ้า มีห้องน้ำเล็ก ๆ ด้านในให้เสร็จสรรพ ข้าวปลาอาหารก็ครบพร้อมอาหารสามมื้อพร้อมทั้งของหวานผลไม้

ที่นั่นมีคนรับใช้สี่คน มีป้าจันดีและพี่ผู้หญิงอีกคนชื่อพลอย รับผิดชอบเรื่องทำความสะอาดบ้าน ป้าสมรเป็นแม่ครัว คนสุดท้ายคือลุงดำ สามีของป้าสมรที่ทำหน้าที่เป็นทั้งคนสวนและคนขับรถให้กับเจ้าของบ้านที่ทุกคนต่างก็เรียกท่านว่า คุณราม แต่ท่านมักจะขับเองเสียเป็นส่วนใหญ่

วุ้นหวานมาอยู่ที่บ้านหลังโตเบ้อเริ่มและสวยงามเหลือเกินอย่างกับที่เคยเห็นในละคร เธอมาอยู่ที่นี่ได้ร่วมสัปดาห์แล้วแต่ก็ยังไม่เคยพบคุณรามเลยสักครั้ง ได้ฟังประวัติของเขาคร่าว ๆ ก็เพียงจากป้าสมรแม่ครัวยามที่เธอเข้าไปช่วยทำกับข้าว นางชอบใจที่สาวรุ่นอย่างวุ้นหวานที่รู้จักประสา ช่วยจับโน่นหยิบนี่ขยันขันแข็ง ทำกับข้าวและขนมเก่ง โดยเฉพาะขนมหวานที่เป็นขนมไทย ๆ ด้วยว่าแม่ของเธอนั้นเป็นแม่ค้าขนมหวาน เธอจึงได้ตำรับนั้นมาโดยปริยายเพราะช่วยแม่อยู่เสมอ

ป้าสมรจึงมักจะเล่าโน่นเล่านี่ให้วุ้นหวานได้ฟังเสมอ

คุณราม หรือ นายแพทย์ราเมศวร์ นิชกูรวราง เป็นชายวัยสามสิบสามผู้เป็นประมุขของบ้าน พ่อแม่ของท่านเสียด้วยอุบัติเหตุตั้งแต่ท่านกำลังแตกเนื้อหนุ่ม แต่คุณรามก็เข้มแข็งและตั้งใจเรียนกระทั่งจบสูตินรีแพทย์และสืบสานกิจการโรงพยาบาลของตระกูล

คุณรามเคยแต่งงานแต่ก็เสียคนรักที่ชื่อรุจี ขณะกำลังตั้งครรภ์ได้เพียงเดือนกว่าด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามปีก่อนที่เขาเป็นคนขับ และนั่นเป็นเหตุให้คุณรามกลายเป็นคนเก็บตัวและเงียบขรึม

“ น่าสงสารท่านจังเลยนะจ๊ะป้า ต้องมาเสียเมียกับลูกไปพร้อม ๆ กัน ”

“ ใช่ แล้วท่านก็ไม่เคยชายตามองใครอีกเลย ท่านน่ะ รักคุณรุจีเหลือเกิน คุณรุจีเธอเป็นพยาบาลที่โรงพยาบาลของคุณราม ทั้งสวยทั้งอ่อนหวานเรียบร้อยสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก ตอนนี้ชีวิตของท่านจึงทุ่มเทให้กับงาน งาน แล้วก็งานเพราะการทำงานคงจะทำให้ท่านลืมเรื่องร้าย ๆ ที่เกิดขึ้นได้บ้าง ขยายสาขาของโรงพยาบาลไปตามหัวเมืองใหญ่ ตัวเองก็ร่ำเรียนหาความรู้ใส่ตัวไม่หยุดหย่อน จนตอนนี้คุณรามก็เป็นสูตินรีแพทย์ผู้เชี่ยวชาญที่คนไข้ให้ความเชื่อถือและมาทำการตรวจรักษา นี่ล่ะเหตุที่หนูวุ้นไม่ได้เจอคุณรามเสียทีก็เพราะท่านเอาแต่ขลุกอยู่กับงาน ”

จริง ๆ แล้วผู้ชายวัยสามสิบสามก็คงจะยังไม่แก่เท่าไร แต่คำบอกเล่าของป้าสมรทำให้วุ้นหวานวาดภาพคุณรามว่า คงจะเป็นผู้ชายท่าทางเคร่งขรึมสวมแว่นหนาเตอะตามสไตล์คุณหมอผู้คงแก่เรียนเพราะไม่เคยได้เห็นท่านตัวเป็น ๆ สักที แม้ว่าเธอจะเคยตามพี่พลอย หนึ่งในสาวรับใช้เข้าไปทำความสะอาดในเรือนหลังใหญ่แต่ก็พบเพียงภาพครอบครัวขนาดใหญ่ติดที่ผนังทางเดินขึ้นชั้นสอง ตั้งแต่สมัยคุณท่านที่เป็นบิดามารดาของคุณรามยังมีชีวิตอยู่ และคุณรามเป็นเด็กชายอายุราวสักเจ็ดแปดขวบเท่านั้น