ร่ำรัก

บทย่อ

คุณหมอราม หนูวุ้นหวาน อาจเพราะพรหมลิขิตบันดาลให้ชิดใกล้ ความชิดใกล้เป็นบ่อเกิดแห่งเสน่หา แรงเสน่หาเป็นเหตุให้หวั่นไหว ความหวั่นไหวขับเคลื่อนให้เกิดแรงดึงดูด กว่าจะรู้ตัวก็ยากจะยับยั้ง ถลำลึกไปแล้วทั้งใจกาย หวามวาบ ซาบซ่าน กระสันใคร่ ให้ต้องร่ำรัก คราแล้วคราเล่า EX “ พี่รามขา ” เธอร้องเรียกเขาที่ริมสระโดยใช้สรรพนามพิเศษที่เขาเคยอนุมัติ คนถูกเรียกยังคงแหวกว่ายอยู่ในสายน้ำช้า ๆ อย่างสบายอกสบายใจ เธอเรียกเขาอีกครั้งดังขึ้น “ พี่รามขา ! ” ริมฝีปากของคนในน้ำถูกยกยิ้มอย่างผู้ชนะ ในที่สุดเธอก็มา ! เขาหันทิศทางเพื่อว่ายกลับมายังทิศที่เธอยืนรออยู่ ซึ่งมันตรงกับบันไดขึ้นจากสระพอดิบพอดี เขาค่อยปีนขึ้นจากสระช้า ๆ อย่าไม่รีบเร่ง แต่ทันทีที่ร่างใหญ่นั้นพ้นจากน้ำ ดวงตาของคนยืนรอกลับเบิกกว้างทั้งที่เป็นฝ่ายร้องเรียกให้เขาขึ้นมาแท้ ๆ จะไม่ให้ตกใจได้อย่างไร ก็เขาไม่สวมเสื้อผ้าอีกแล้ว เปลือยเปล่าโล่งโจ้งเช่นครั้งแรกที่พบกัน ! เขาปีนขึ้นมาที่พื้น เรือนกายกำยำอุดมไปด้วยมัดกล้ามยืนอยู่เบื้องหน้า หยดน้ำเกาะพราวไปทั่วตัว มือใหญ่ถูกยกขึ้นเสยขยี้เรือนผมที่เปียกแฉะให้หมาดลง ทุกอิริยาบถของเขายังคงทำให้หัวใจของเธอเต้นระส่ำ ยิ่งกล้ามเนื้อมัดนั้นที่ยื่นยาวออกมาจากต้นขาแข็งแรงยิ่งทำให้ความร้อนในกายแล่นซ่าน เขาสาวเท้าเข้ามาใกล้แล้วหยุดยืนห่างจากเธอราวหนึ่งฟุต “ มีอะไรเหรอ วุ้นหวาน ” “ คะ... คือ... ” เวลาสำคัญ ดันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเสียได้ “ มีอะไรก็พูดมา ฉันรอฟังอยู่ ” “ วุ้น เอ่อ... ” “ ถ้าจะมาเพื่ออึก ๆ อัก ๆ ฉันไม่ว่างจะฟังหรอกนะ ฉันว่ายน้ำเสร็จแล้วและต้องไปเตรียมตัวเพื่อไปสัมมนา ” เขาว่าราวกับกำลังรีบเร่งเหลือเกิน ซึ่งที่จริงแล้วเป็นการเร่งเร้าอีกฝ่ายเสียมากกว่า หนูน้อยเอ๋ย ไม่ทันเล่ห์เสือร้ายเสียแล้ว... เมื่อเธอยังไม่กล้าพูด อาจจะด้วยตื่นเต้นเหลือเกิน ก็ใครจะไม่รู้สึกรู้สาอะไรได้เมื่อมีผู้ชายสมบูรณ์แบบมายืนเปลือยอยู่ตรงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นชายที่เธอเคยอยู่ในอ้อมกอด ถูกเขาสัมผัสและถวิลหาอยู่แทบทุกลมหายใจเข้าออก เมื่อเธอยังคงเงียบงันเขาจึงหมุนตัวจะเดินจากไป “ สอนวุ้นหน่อยนะคะ พี่ราม ” สุดท้าย เธอก็พูดมันออกไปแล้ว ! เขายืนนิ่ง ปล่อยให้เธอได้จ้องมองหัวไหล่แข็งแรงที่มีรอยสักงามงด แผ่นหลังกว้างอันอัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม เอวสอบเพรียวสู่สะโพกแน่นหนั่น และช่วงขายาวแข็งแรงทั้งคู่ ก่อนที่เขาจะค่อย ๆ หันกลับมา เธอเบนสายตาไปยังท่อนลำที่บัดนี้มันเหยียดขยายจนใหญ่ยาวกว่าเมื่อครู่ ทั้งอวบอ้วน และแข็งชันจนแทบจะขนานไปกับลอนกล้ามที่หน้าท้องแข็งแรงนั่น เส้นเอ็นรัดร้อยจนปูดโปนไปทั่วลิ่มลำดูน่าเกรงขาม แต่ในขณะเดียวกันก็ทำให้ใจกลางกล้ามเนื้อเร้นลับตรงกลางระหว่างขาเต้นตุบ ๆ อย่าบ้าคลั่ง ให้ตายเถอะ ! “ พี่รามงั้นเหรอ ? ” เขาแสร้งถามทั้งที่ได้ยินเต็มสองหูก่อนสาวเท้ากลับเข้ามาหา ทุกย่างก้าวมันทำให้ลมหายใจของเธอติดขัด “ ค่ะ พี่ราม ” “ อะไรที่เธอต้องการ วุ้นหวาน ” “ วุ้นอยากให้พี่รามสอน ” “ สอนเรื่องอะไร ” เขาแสร้งถามทั้งที่รู้อยู่เต็มอก “ สอนเรื่องฉากเลิฟซีนค่ะ ” “ แน่ใจแล้วเหรอ ” “ แน่ใจที่สุด ” “ แต่มันผิดนะ ผิดกับคนรักของเธอ ” “ วุ้นไม่สนค่ะ สอนวุ้นเถอะนะคะพี่รามขา ได้โปรด ” รามเหยียดยิ้ม ในที่สุดเขาก็ชนะ ! เขาสาวเท้าเข้าไปยืนแนบชิด ยกฝ่ามือใหญ่ขึ้นประคองใบหน้าหวานเอาไว้ “ วุ้นต้องการพี่ ไม่อยากให้พี่ไปไหน ” เด็กสาวพึมพำ ดวงตากลมหวานที่ประสานมานั้นเว้าวอนจนรามแทบหลอมละลาย “ พี่คิดถึงวุ้น ” เขาว่าอยู่แนบชิดริมฝีปากอิ่มก่อนจะขยับไปพรมจูบที่หน้าผาก สองพวงแก้ม แล้วเลื่อนไปทั่วลำคอระหง สองมือของเด็กสาวเกาะกอดไหล่แกร่งไว้แน่นเพื่อเป็นการประคองตัวเองไม่ให้กองลงไปกับพื้น ก็ตอนนี้เรี่ยวแรงเธอเหือดหาย อ่อนละลายไปหมดกับลมหายใจและสัมผัสนั้น หลับตาพริ้มละเลียดกับริมฝีปากอุ่นชื้นที่เม้มดูดเบา ๆ ไปถ้วนทั่ว นี่แหละสิ่งที่เธอโหยหา และอยากให้เขาเติมเต็มเธอจนถึงขั้นสุดท้าย !