ตอนที่ 5 ทำความรู้จักกันใหม่ 2
บางครั้งเธอนั่งกินเหล้ากับผึ้งอยู่ที่ร้านป้าของเธอ เธอก็ชวนเขา เขาไม่เคยออกมานั่งอยู่ด้วย นอกจากญาติของเธอจะออกมาด้วย ซึ่งหญิงสาวก็เข้าใจดี อีกอย่างเขาเป็นคนไม่ดื่ม เธอจึงไม่เคยไปเซ้าซี้อะไรเขา
หลายครั้งที่กิตติธรและเพียงรักต่างคนต่างแอบมองกัน เพียงแต่กิตติธรไม่เคยรู้ว่าเพียงรักก็แอบมองเขาเช่นกัน และการที่เธอแอบมองเขา ก็ทำให้เธอรู้ว่าเขาคอยมองเธออยู่
บางครั้งที่เพียงรักเผลอ กิตติธรจะแอบมองหญิงสาว แต่ไม่มีใครทันสังเกตแววตาที่เขามองเธอ มันไม่เหมือนที่มองคนอื่น แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เคยรู้ตัวด้วยซ้ำ
ทั้งคู่พูดคุยกันมากขึ้น เล่นกันมากขึ้น แต่เขาไม่เคยรุ่มร่ามหรือถึงเนื้อถึงตัวหญิงสาวเลย หรือแม้แต่การที่เขาแตะตัวของผึ้ง เพียงรักก็มองออกว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกพิศวาสแต่อย่างใด
ในแต่ละวัน ชีวิตของเพียงรักดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งวันหนึ่ง ที่เธอเดินออกไปกรอกน้ำ แล้วกำลังจะเดินกลับเข้าบ้านและได้เจอกับกิตติธรระหว่างทางพอดี
“ไปเที่ยวเปล่า”
“หือ ไปไหน”
“ไปปะล่ะ” ชายหนุ่มไม่พูดอย่างเดียว เขาเอามือลูบหลังหญิงสาวผ่านบริเวณเสื้อในไปจนถึงเอว
เพียงรักไม่ได้เอะใจว่าปกติเขาไม่เคยทำแบบนี้ จึงคิดว่าเขาพูดเล่น เลยทำหน้าตาทะเล้นใส่พลางยิ้มขำๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไป โดยไม่ได้รับรู้เลยว่า หลังจากวันนี้ไป ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
หลังจากเพียงรักเข้าบ้าน เธอไม่ได้สนใจโทรศัพท์เลย เพราะเธอจะปิดเสียงเอาไว้ตลอด จนมาหยิบโทรศัพท์ดู และได้เห็นว่ามีสายที่ไม่ได้รับสายของ “กิตติธร”
“มีอะไร” เพียงรักโทรกลับไปถามชายหนุ่ม เผื่อว่าเขามีธุระอะไร
“ไม่มีอะไรละ”
“อ้าว…..” หญิงสาวงงเล็กน้อย
“อือ ไม่มีอะไร”
“อือๆ” เพียงรักกดวางสายด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ และเตรียมตัวจะอาบน้ำ หลังจากเดินขึ้นบ้านไปหยิบผ้าเช็ดตัวเธอก็เดินเข้าห้องน้ำไป เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาเดินเข้ามาน้านของเธอ เพียงรักสะดุ้งเล็กน้อยและเปิดประตูห้องน้ำออกมาโดยที่ในมือยังถือผ้าเช็ดตัวอยู่
“อะไร!!”
“เปล่า จะมาบอกว่าไม่มีอะไร โทรมาเฉยๆ”
“อือ”
“ทำอะไร”
“กำลังจะอาบน้ำ”
“อือ ไปละ”
“อือ”
ดวงตาหญิงสาวหรี่ลง มองตามร่างสูงที่เดินออกไปจากบ้านเธอด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาต้องเข้ามาบอกเธอ ในเมื่อก็บอกเธอแล้วในโทรศัพท์ ร่างเล็กหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง หลังจากส่ายหน้าเบาๆด้วยความไม่เข้าใจ
ผ่านไปเกือบชั่วโมง หญิงสาวมากดดูไลน์ของเธอ เผื่อมีใครทักมา ก็พบว่ามีไลน์ของกิตติธรส่งข้อความมาหาเธอ และกดยกเลิก หญิงสาวยิ่งไม่เข้าใจ คิดว่าเขาต้องมีอะไรแน่ๆ จึงไลน์หาเขา
‘?’
‘จะถามว่า’
‘ว่า’
‘ว่าอะไรไม่รู้ ลืมละ’
‘แก่แล้วก็อย่างนี้แหละ…..’
‘เดี๋ยวนึกได้ก่อน’
‘…..’
เพียงรักวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ ตัว ก่อนจะหันไปทำงานของเธอต่อ จนมีการแจ้งเตือนดังขึ้นในโน๊ตบุ๊ค เธอจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
‘รู้ละ’
‘?’
‘นอนตอนไหน’
‘ดึกแหละมั้ง พิมพ์นิยายก่อน ทำไมอะ’
‘ถามเฉยๆ’
‘-__-’
‘55555’
‘จะหนีเที่ยวเหรอ 555’
‘ไปไหมล่ะ คนอื่นนอนกันหรือยัง’
‘นอนกันแล้วมั้ง’
‘เดี๋ยวดึกทักหา’
‘อ่าๆ เจ้ไม่อยู่เหรอ’
‘อยู่ เดี๋ยวก็นอนมั้ง เดี๋ยวทักไปนะ’
‘อ่าๆ’
บางครั้งเธอนั่งกินเหล้ากับผึ้งอยู่ที่ร้านป้าของเธอ เธอก็ชวนเขา เขาไม่เคยออกมานั่งอยู่ด้วย นอกจากญาติของเธอจะออกมาด้วย ซึ่งหญิงสาวก็เข้าใจดี อีกอย่างเขาเป็นคนไม่ดื่ม เธอจึงไม่เคยไปเซ้าซี้อะไรเขา
หลายครั้งที่กิตติธรและเพียงรักต่างคนต่างแอบมองกัน เพียงแต่กิตติธรไม่เคยรู้ว่าเพียงรักก็แอบมองเขาเช่นกัน และการที่เธอแอบมองเขา ก็ทำให้เธอรู้ว่าเขาคอยมองเธออยู่
บางครั้งที่เพียงรักเผลอ กิตติธรจะแอบมองหญิงสาว แต่ไม่มีใครทันสังเกตแววตาที่เขามองเธอ มันไม่เหมือนที่มองคนอื่น แม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่เคยรู้ตัวด้วยซ้ำ
ทั้งคู่พูดคุยกันมากขึ้น เล่นกันมากขึ้น แต่เขาไม่เคยรุ่มร่ามหรือถึงเนื้อถึงตัวหญิงสาวเลย หรือแม้แต่การที่เขาแตะตัวของผึ้ง เพียงรักก็มองออกว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกพิศวาสแต่อย่างใด
ในแต่ละวัน ชีวิตของเพียงรักดำเนินไปตามปกติ จนกระทั่งวันหนึ่ง ที่เธอเดินออกไปกรอกน้ำ แล้วกำลังจะเดินกลับเข้าบ้านและได้เจอกับกิตติธรระหว่างทางพอดี
“ไปเที่ยวเปล่า”
“หือ ไปไหน”
“ไปปะล่ะ” ชายหนุ่มไม่พูดอย่างเดียว เขาเอามือลูบหลังหญิงสาวผ่านบริเวณเสื้อในไปจนถึงเอว
เพียงรักไม่ได้เอะใจว่าปกติเขาไม่เคยทำแบบนี้ จึงคิดว่าเขาพูดเล่น เลยทำหน้าตาทะเล้นใส่พลางยิ้มขำๆ ก่อนจะเดินกลับเข้าบ้านไป โดยไม่ได้รับรู้เลยว่า หลังจากวันนี้ไป ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนแปลงไปอีกครั้ง
หลังจากเพียงรักเข้าบ้าน เธอไม่ได้สนใจโทรศัพท์เลย เพราะเธอจะปิดเสียงเอาไว้ตลอด จนมาหยิบโทรศัพท์ดู และได้เห็นว่ามีสายที่ไม่ได้รับสายของ “กิตติธร”
“มีอะไร” เพียงรักโทรกลับไปถามชายหนุ่ม เผื่อว่าเขามีธุระอะไร
“ไม่มีอะไรละ”
“อ้าว…..” หญิงสาวงงเล็กน้อย
“อือ ไม่มีอะไร”
“อือๆ” เพียงรักกดวางสายด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ ก่อนจะวางโทรศัพท์ไว้ และเตรียมตัวจะอาบน้ำ หลังจากเดินขึ้นบ้านไปหยิบผ้าเช็ดตัวเธอก็เดินเข้าห้องน้ำไป เป็นจังหวะเดียวกับที่เขาเดินเข้ามาน้านของเธอ เพียงรักสะดุ้งเล็กน้อยและเปิดประตูห้องน้ำออกมาโดยที่ในมือยังถือผ้าเช็ดตัวอยู่
“อะไร!!”
“เปล่า จะมาบอกว่าไม่มีอะไร โทรมาเฉยๆ”
“อือ”
“ทำอะไร”
“กำลังจะอาบน้ำ”
“อือ ไปละ”
“อือ”
ดวงตาหญิงสาวหรี่ลง มองตามร่างสูงที่เดินออกไปจากบ้านเธอด้วยความไม่เข้าใจ ว่าทำไมเขาต้องเข้ามาบอกเธอ ในเมื่อก็บอกเธอแล้วในโทรศัพท์ ร่างเล็กหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง หลังจากส่ายหน้าเบาๆด้วยความไม่เข้าใจ