ตอนที่ 2 เป็นห่วง

@คฤหาสน์อัคครินทร์

“นี่ลูกจะแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่ออัคคีจริงๆหรอ”

“ค่ะ เมื่อคืนพี่คีย์ขอพิมพ์แต่งงานแล้ว”

“แต่พ่อยังมองไม่เห็นความจริงใจจากผู้ชายคนนั้นเลยนะ” เกรียงไกรเตือนลูกสาวด้วยความเป็นห่วง เขารู้ว่าพิมพ์ลดารักอัคคีมาก แต่จะดีกว่าไหมหากจะดูใจกันไปอีกนิด คบกันยังไม่ถึงหนึ่งปีเลยจะแต่งงานกันแล้ว “ถ้าเขาจะแต่งงานกับลูกสาวของพ่อจริงๆ ทำไมไม่มาคุยด้วยตัวเองล่ะ แล้วแบบนี้พ่อจะวางใจได้ยังไง”

“ช่วงนี้พี่คีย์ไม่ค่อยว่างค่ะ ต้องรีบเตรียมงาน เห็นว่าพรุ่งนี้จะเข้ามาคุยกับคุณพ่อ”

“ลูกก็ปกป้องผู้ชายคนนั้นตลอดนั่นแหละ ที่ถามเพราะว่าพ่อเป็นห่วงหรอกนะ คบกับลูกสาวพ่อมาเกือบปีแล้ว แต่เคยเจอกันแค่ไม่กี่ครั้ง” เขายังจำสายตาของอัคคีได้อยู่เลย สายตาเหมือนไม่ได้มาดี เหมือนมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ ผู้ชายด้วยกันทำไมจะดูไม่ออก ถ้ารักลูกสาวของเขาจริงๆต้องพยายามเข้าหามากกว่านี้สิ

“พิมพ์บอกไปแล้วไงคะว่าพี่คีย์งานยุ่ง ถ้าเขาไม่ได้หวังดีกับเราจริงๆ จะช่วยครอบครัวของเราทำไม” พิมพ์ลดาเอนกายกอดร่างของคุณพ่อด้วยท่าทางออดอ้อน คบกันมาเกือบหนึ่งปีแล้ว แต่คุณพ่อนี่สิก็ยังมีอคติกับแฟนของเธอเหมือนเดิม “คุณพ่อก็เลิกมีอคติกับพี่คีย์สักที”

“คนเราจะยอมยื่นมือมาช่วยคนอื่นฟรีๆทำไม ถ้าไม่ได้มีอะไรแอบแฝงอยู่ ลูกก็เหมือนกัน อย่ามองเห็นกรงจักรเป็นดอกบัวสิ อย่ารักใครจนไม่ลืมหูลืมตา...เพราะวันนั้นคนเจ็บปวดจะเป็นลูกเอง”

“พ่อหวงพิมพ์เกินไป พิมพ์โตแล้วนะคะ เลิกหวงเหมือนเด็กได้แล้ว”

“ที่หวงเพราะพ่อรักลูกหรอกนะ พ่อมีลูกคนเดียว ถ้าเป็นอะไรไปพ่อจะอยู่ยังไง”

“ไม่ต้องห่วงนะคะ พิมพ์ดูแลตัวเองได้แล้ว คุณพ่อไม่อยากอุ้มหลานหรอ”

“สำหรับพ่อ....พิมพ์ก็ยังเหมือนเด็กอยู่วันยังค่ำ”

สายตาของเกรียงไกรเต็มไปด้วยความกังวลเวลามองหน้าบุตรสาว ในยามที่ความรักกำลังเบ่งบาน โลกทั้งใบก็ดูสดใสไปหมด แม้หลายคนเคยเตือนเรื่องอัคคีแต่พิมพ์ลดาก็ไม่ฟัง ลูกสาวของเขารักผู้ชายคนนั้นมาก....มากจนหูหนวกตาบอด พิมพ์ลดาไม่เคยมีแฟนจริงๆจังๆ พอมีอัคคีเข้ามาก็ไม่ลังเลที่จะเปิดใจเพราะชายหนุ่มเป็นถึงนักธุรกิจที่น่าจับตามองแห่งปี เขาแอบไปสืบประวัติคร่าวๆของชายหนุ่มมาแล้ว ถือว่าโปรไฟล์ดีใช่ย่อย แต่สิ่งที่ทำให้เขาตกใจนั่นก็คือ อัคคีเสียพ่อกับแม่ไปตั้งแต่เด็ก ซึ่งตอนนี้เขาอาศัยอยู่กับคุณน้าที่มีสามีเป็นนักธุรกิจรุ่นใหญ่และเป็นผู้ทรงอิทธิพลอันดับต้นๆของเมืองไทย ต่อให้อัคคีไม่ทำงาน เขาก็ไม่มีวันอดตายเพราะมรดกที่พ่อกับแม่ทิ้งไว้ให้มีมูลค่ามหาศาล

ก่อนหน้านี้กิจการของครอบครัวกำลังจะไปไม่รอดแต่โชคดีที่อัคคียื่นมือเข้ามาช่วย ทำให้กิจการสามารถไปต่อได้ เพราะถ้าล้มละลายขึ้นมาจริงๆเขากับลูกสาวคงมีหนี้สินติดตัวหลายพันล้าน อัคคีเข้ามาในช่วงที่ครอบครัวกำลังจะดิ่งลงเหว เลยทำให้พิมพ์ลดาเทหัวใจไปให้ชายหนุ่มจนหมด หากเข้ามาดีก็ถือว่าเป็นบุญวาสนาของลูกสาว แต่ถ้าไม่....ครอบครัวของเขาต้องพบกับหายนะแน่ๆ

ก็ได้แต่ภาวนาว่าขอให้อัคคีรักลูกสาวของเขาจริงๆ เพราะเขาคงทนไม่ได้หากวันหนึ่งต้องเห็นลูกสาวเจ็บปวดเจียนตายเพราะความรัก

“พิมพ์คุยกับพ่อแล้วค่ะ พี่คีย์สบายใจได้เลยนะคะ ท่านไฟเขียวแล้ว” เธอพูดกับปลายสายด้วยสีหน้ามีความสุข ยืนบิดตัวไปมาด้วยความเคอะเขิน มองแหวนเพชรเม็ดงานที่นิ้วนางข้างซ้ายทั้งวันทั้งคืน

“ขอบคุณน้องพิมพ์นะครับ ว่าที่เจ้าสาวของพี่น่ารักที่สุดเลย”

“แต่ท่านก็แอบตำหนิพี่อยู่เรื่องหนึ่ง คะ...คือว่าเราจะแต่งงานกันแล้ว แต่พี่ยังไม่มาคุยกับพ่อของพิมพ์อย่างเป็นทางการเลยนะคะ”

“ไม่ต้องห่วงนะครับ พรุ่งนี้พี่เคลียร์งานเสร็จแล้วจะรีบไปหาเลย”

“คุณพ่อท่านยังบอกอีกนะคะว่าพี่ไม่ค่อยน่าไว้ใจ สงสัยท่านคงหวงลูกสาวเกินไป” พิมพ์ลดาพูดติดขำ ส่งผลให้ปลายสายเค้นหัวเราะออกมาเบาๆ

“ก็ลูกสาวทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้ใครบ้างจะไม่หวง ถ้าพี่มีลูกสาวสวยขนาดนี้ ก็คงหวงเหมือนไข่ในหิน”

“พี่คีย์กับคุณพ่อนี่เหมือนกันจังเลยนะคะ หวงไม่เข้าเรื่อง”

“ไม่หรอก....” น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนไปเมื่อได้ยินแฟนสาวเปรียบเทียบว่าเขาเหมือนเกรียงไกร ทั้งๆที่เขาเกลียดมันเข้าไส้ “ลองศึกษากันไปเรื่อยๆ แล้วพิมพ์จะรู้ว่าพี่ไม่ได้เหมือนพ่อของพิมพ์”

“แต่มีหนึ่งสิ่งที่พี่เหมือนพ่อพิมพ์....นั่นก็คือจิตใจค่ะ พี่เป็นคนจิตใจดี อยู่ด้วยแล้วมีความสุข เวลากอดพี่ ไม่ต่างอะไรจากอ้อมกอดของคุณพ่อเลยค่ะ พิมพ์ดีใจนะคะที่เราสองคนเจอกัน ขอบคุณที่พี่คอยช่วยเหลือครอบครัวของพิมพ์ ถ้าไม่ได้พี่....ป่านนี้กิจการของพ่อคงล้มละลายไปนานแล้ว”

“ไม่เป็นไรครับ เพื่อพิมพ์พี่ทำได้ทุกอย่าง” ปลายสายแสยะยิ้มมุมปาก แทบสำลักน้ำลายกับคำพูดของหญิงสาว เขาเนี่ยนะเป็นคนจิตใจดี? พิมพ์ลดายังไม่เคยเจอด้านมืดของเขาต่างหากและวันนั้นเธอคงจะพูดไม่ออกเลยแหละ “ความจริงพี่ก็ไม่ใช่คนดีอะไรหรอก แต่พี่รู้ว่าควรจะดีกับใครหรือร้ายกับใคร เพราะพิมพ์ยังไม่เคยเห็นด้านมืดของพี่”

“พี่พูดเหมือนกับตัวเองกำลังเป็นตัวร้ายเลยนะคะ แต่พิมพ์ไม่กลัวหรอก เพราะพิมพ์รู้ว่ายังไงพี่ก็ไม่มีทางทำร้ายพิมพ์”

“ครับ พี่ไม่มีทางทำร้ายพิมพ์หรอก” น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยเลศนัย แต่หญิงสาวผู้อ่อนต่อโลกไม่มีทางรู้และคิดว่ารักคือสิ่งสวยงาม  โดยหารู้ไม่ว่า ความรักกำลังจะทำให้เธอเจ็บปวดเจียนตาย อีกแค่ไม่กี่อึดใจเท่านั้น

“พิมพ์รักพี่คีย์นะคะ พี่คือโลกทั้งใบของพิมพ์ และพิมพ์ขอสัญญาว่าหลังจากที่เราสองคนแต่งงานกันแล้ว พิมพ์จะเป็นภรรยาที่ดีของพี่ เป็นแม่ที่ดีให้ลูกพี่ เราสองคนจะสร้างครอบครัวที่แสนอบอุ่นไปด้วยกัน แต่พี่ให้สัญญากับพิมพ์ได้ไหมคะว่าจะไม่มีเรื่องผู้หญิงเข้ามา ไม่พิมพ์ไม่อยากเจ็บค่ะ เพราะพิมพ์รับเรื่องมือที่สามไม่ได้”

ปลายสายนิ่งไปพักหนึ่งเหมือนกำลังใช้ความคิด พิมพ์ลดายังไม่รู้ว่าตลอดระยะเวลาที่คบกัน เขาลอบมีความสัมพันธ์กับคนอื่นเป็นประจำ แต่ผู้หญิงหน้าโง่คนนี้ใสซื่อเกินไป แค่บอกว่าไปทำธุระที่ต่างจังหวัดก็เชื่อจนสนิทใจ ทั้งๆที่ความจริงแอบพาบรรดาคู่ควงไปเที่ยวต่างหาก

“ครับ พี่สัญญา....พี่จะไม่มีวันทำให้พิมพ์เสียใจเด็ดขาด”