ตอนที่6.หนูขอโทษ

คำขอร้องและคำห้ามปรามของวิวัฒน์และกวิสรา ไม่ได้มีผลกับคีตภัทรเลยสักนิด เมื่อชายหนุ่มยังคงเอาแต่ใจ ความโกรธกับความโมโหที่ปะทุขึ้น บวกกับความรู้สึกที่ถูกทำร้ายและทรยศหักหลัง จึงทำให้เขาอยากเอาชนะ

หมับ

มือแกร่งคว้าลงบนแขน ของคนที่แอบอยู่หลังแม่ แล้วออกแรงกระชากจนคณิสาลอยติดมือ การกระทำที่อุกอาจของเขาทำให้เด็กน้อยตกใจ ส่งเสียงร้องจ้าละหวั่น กวิสราเองก็ตกใจไม่น้อย เมื่อเห็นลูกถูกกระทำไม่ต่างจากถูกทำร้าย ถึงแม้คีตภัทรจะไม่ได้ทุบตี แต่น้ำหนักมือของเขาก็ทำให้ผิวเนื้ออ่อนนุ่มขึ้นรอย และเขียวช้ำในเวลาต่อมา

“แม่ขา...ฮือ ๆ แม่ขา” คณิสาส่งเสียงร้องด้วยความกลัว คนเป็นแม่จะเข้ามาหา แต่ถูกคีตภัทรผลักออกไป พี่เลี้ยงที่เห็นเหตุการณ์เข้ามาช่วยอีกคน แต่ถูกผลักจนล้มเช่นกัน ความชุลมุนจึงเกิดขึ้นเมื่อกวิสราไม่ยอมแพ้

หญิงสาวตรงเข้าไปยื้อแย่งลูกจากมือของชายหนุ่ม ไม่กลัวว่าจะถูกคีตภัทรทำร้าย วิวัฒน์เห็นท่าไม่ดีจะเข้าไปห้าม เมื่อถูกคีตภัทรชี้หน้าเป็นเชิงเตือนจึงก้าวขาไม่ออก ยืนมองด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมเจ้านายต้องอาละวาดหนัก เมื่อเห็นหน้าแม่ลูกคู่นี้

“หยุดนะคี คุณจะทำอะไร!” ร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่อคีตภัทรลากคณิสาออกไปจากห้อง ด้วยขนาดตัวและน้ำหนักไม่ถึงยี่สิบกิโลกรัม จึงดูเหมือนว่าเด็กน้อยถูกคีตภัทรหิ้วออกไป

“หยุดนะคี ปล่อยวันใหม่เดี๋ยวนี้!” หัวอกแม่แทบสลาย เมื่อเห็นลูกถูกลากออกไปต่อหน้าต่อตา เข้าไปยื้อแย่งแต่ก็ต้านแรงคีตภัทรไม่ไหว มองวิวัฒน์ด้วยสายตาอ้อนวอน เพราะเขาเป็นคนเดียวที่จะช่วยลูกสาวเธอได้ คีตภัทรคงโกรธมากที่เห็นเธอกับลูก แต่เขาไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้ และที่สำคัญเขากำลังเข้าใจผิด คิดว่าวันใหม่เป็นลูกของเธอกับปรมะ

“คุณวัฒน์ช่วยวันใหม่ด้วยนะคะ” วิวัฒน์ที่งุนงงกับการกระทำของเจ้านายได้สติ เมื่อได้ยินคำขอร้อง จึงวิ่งตามออกไป

“ฮือ ๆ ๆ ลุงขา วันใหม่เจ็บค่ะ อย่าทำวันใหม่เลยนะคะ วันใหม่กลัวแล้ว” ร้องออกมาด้วยความกลัว เมื่อถูกลากออกไป

“เงียบ! ฉันบอกให้เงียบ รู้ไหมว่าพ่อกับแม่ของเธอทำอะไรไว้กับฉันบ้าง!” เสียงเหี้ยมตวาดลั่น เมื่อเด็กน้อยร้องขอชีวิต

“หยุดนะคี วันใหม่ไม่เกี่ยว ปล่อยลูกฉันเถอะนะ ถ้าจะฆ่าก็ฆ่าฉัน อย่าทำร้ายวันใหม่เลยนะ แกไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ให้ฉันทำอะไรก็ได้ ฆ่าฉันก็ได้ อย่าทำร้ายลูกเลยนะ” ความกลัวบวกกับความตกใจ ทำให้กวิสราหลุดคำว่าลูกออกมา เพราะความโมโห คีตภัทรจึงไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ยิ่งเห็นกวิสราเจ็บปวดก็ยิ่งสะใจ

“คุณคีครับ ปล่อยเด็กก่อนเถอะครับ อย่าล้อแกแบบนั้นเลย แกตกใจมากนะครับ”

“กราบผมสิเกม พนมมือขึ้นแล้วกราบตีนผม! คุณทำได้อยู่แล้ว สายเลือดของไอ้ปอ เด็กที่เกิดจากเพื่อนทรยศ น่ารักดีนี่ ปากนิดจมูกหน่อย เสียดายที่มีเลือดชั่วอยู่เต็มตัว ไม่อย่างนั้นคงน่าเอ็นดูกว่านี้!” มือแกร่งบีบคางเล็กแล้วจับพลิกไปมา คณิสาน้ำตาไหลอาบแก้ม ตาคู่เล็กมองสบกับตาคู่คม ประนมมือขึ้น กั้นก้อนสะอื้น แล้วพูดบางอย่างออกมา

“คุณลุงขา วันใหม่กราบลุงแล้วค่ะ ปล่อยวันใหม่กับแม่ไปเถอะนะ วันใหม่จะไม่มาวิ่งเล่นที่นี่อีก วันใหม่จะเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน วันใหม่ขอโทษ ฮือ ๆ ๆ” เมื่อเห็นการกระทำและได้ยินคำพูดของลูก กวิสราก็แทบขาดใจ ลูกตัวเล็กแค่นี้ยังรู้จักเป็นห่วงคนอื่น จิตใจคีตภัทรทำด้วยอะไร ทำไมถึงโหดเหี้ยมเช่นนี้ เขาจะโกรธจะเกลียดเธอก็ได้ แต่ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายลูกแบบนี้

“วันใหม่ลูก พอได้แล้วคี ปล่อยลูกฉันเดี๋ยวนี้!”

“หึ หึ เป็นห่วงลูกมากเหรอเกม ใช่สิเด็กคนนี้เป็นลูกของคนที่เธอรัก ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดา ตกใจไปได้ ผมก็แค่หยอกหลานเล่น” พูดจบก็โยนคณิสาลงพื้น กวิสราโผเข้าไปกอดลูกด้วยความเจ็บปวด คีตภัทรมองภาพตรงหน้าด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย เขาเองก็ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น จังหวะที่สบตากับเด็กน้อย หัวใจของเขาก็กระตุกด้วยความเจ็บปวด ยิ่งเห็นน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเนียนใส เขาก็ยิ่งรู้สึกผิด มีบางอย่างบอกให้รู้ว่าเด็กคนนี้บริสุทธิ์ และไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกิดขึ้น

“ไปให้พ้น! อย่าให้ฉันเห็นหน้าเธอสองคนอีก!” คำรามลั่นก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไป

“คุณลุงขา วันใหม่ขอโทษ!” เพราะเข้าใจว่าสาเหตุที่ทำให้แม่ถูกทำร้าย มาจากความซนของตัวเอง วันใหม่จึงร้องบอกพร้อมกับประนมมือไหว้ขอโทษชายหนุ่มอีกครั้ง

“วันใหม่ลูก พอแล้วค่ะ พอแล้ว หนูไม่ผิด เจ็บตรงไหนไหมลูก” สองมือประคองใบหน้าลูกน้อย วันใหม่ส่ายหัวไปมา ทั้ง ๆ ที่น้ำตายังไหลอาบแก้ม กวิสรารวบลูกกอดด้วยความสงสาร

“ขวัญเอยขวัญมา แม่ขอโทษนะ กวางไปเก็บของ เราจะกลับบ้านกัน”

“ค่ะคุณเกม” กวางรับคำอย่างงงงวย เพราะไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอพาคุณวันใหม่มาเล่นที่นี่ทุกวัน ทำไมผู้ชายคนนั้นต้องโกรธขนาดนี้ วันใหม่ไม่ได้ทำอะไรเสียหายสักหน่อย เด็กสาวยกมือขึ้นปาดน้ำตา ก่อนจะแยกไปเก็บของตามคำสั่งเจ้านาย

“แม่ขอโทษนะลูก” พรมจูบศีรษะและเอ่ยคำขอโทษซ้ำ ๆ ขอโทษที่ปกป้องลูกไม่ได้ คีตภัทรมาจากไหนไม่รู้ ทันทีที่เห็นหน้าเขาก็ลงมือทำร้ายวันใหม่ด้วยความโกรธ แสดงว่าคีตภัทรยังโกรธและเกลียดเธอมาก เวลาไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นเลย ตลอดเวลาที่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เธอไม่เคยเห็นเขาก้าวร้าวหรือทำเรื่องรุนแรงเลยสักครั้ง คีตภัทรคงแค้นฝังใจ ถ้าฆ่าได้เขาคงฆ่าเธอไปแล้ว

คีตภัทรเดินไปข้างหน้าอย่างมั่นคง โดยมีวิวัฒน์เดินตามไปเงียบ ๆ เป้าหมายของชายหนุ่มคือรถยนต์คันหรูที่จอดไว้ที่ลานจอดรถ เปิดประตูแล้วขับออกไปด้วยความเร็วสูง ไม่สนใจคนที่วิ่งตามมาเลยสักนิด วิชุดายืนงงอยู่กับที่เมื่อเห็นรถชายหนุ่มพุ่งทะยานออกไป

“คี! คีคะ! รอสุด้วยสิคะ” การกระทำของคีตภัทรอยู่ในสายตาเธอตลอด ข่าวลือที่ว่าคีตภัทรเคยมีเมียมาก่อนคงเป็นเรื่องจริง เธอไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เป้าหมายของเธอคือกำจัดนิรดาออกไปให้พ้นทาง เพราะนิรดาคือก้างชิ้นใหญ่ ผู้หญิงที่ฉลาดและเก่งรอบด้าน ถึงแม้จะไม่ได้รักแต่ผู้ชายก็มักจะเก็บไว้ข้างกาย

“พ่อแม่ลูก น่าประทับใจจริง ๆ จะเป็นยังไงนะถ้าเธอได้เห็นคลิปพ่อแม่แย่งลูกกัน ถอนหมั้นเถอะนิด เธอตกกระป๋องไปนานแล้ว” ทำร้ายนิรดาคือเป้าหมายหลัก พวกเมียเก็บเมียน้อยไว้จัดการทีหลังก็ยังไม่สาย