บทที่ 16 คืนแรก

ช่วงบ่ายของวันนี้มีคนขององค์กรสิบทิศพกอาวุธร้อนมา ฝ่าฝืนกฎระเบียบที่วิหารราชามังกรกำหนดไว้

และในนั้นก็มีเงาของแก๊งตง

สำหรับฉีเทียนแล้ว เรื่องนี้ต้องจัดการให้เรียบร้อย แต่ไม่สามารถใช่สถานะของวิหารราชามังกร

วิหารราชามังกรแม้จะอยู่สูงสุดของโลก แต่ก็หายไปนานหลายปีแล้ว หลายปีมานี้ มีคนทะเยอทะยาน มีความบังอาจหาญกล้า แอบฝ่าฝืนกฎระเบียบวิหารราชามังกร

สิ่งที่ฉีเทียนต้องทำ ก็คือกำจัดคนเหล่านี้ให้สิ้นซาก

เมื่อฉีเทียนรู้ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับองค์กรสิบทิศ จึงเกิดแผนการขึ้นในใจ

ฉีเทียนยกแก้วน้ำขึ้นมา จิบหนึ่งคำ พูดกับพี่หงว่า : “เสิ่นชิวสุ่ยเป็นผู้หญิงของผม ผมไม่อยากให้เกิดเหตุการณ์วุ่นวายขึ้นมาอีก”

พี่หงรีบตอบกลับทันที : “คุณสบายใจได้เลย องค์กรสิบทิศของพวกเราไม่มีใครทำร้ายเสิ่นชิวสุ่ยอีก”

“อืม” ฉีเทียนพยักหน้าเบา ๆ “ตอนนี้ มาพูดคุยเรื่องของพวกเราเลยไหม?”

ฉีเทียนพูดพลาง มองไปที่พี่หงอีกครั้ง

“องค์กรสิบทิศนั้น สำหรับผมแล้ว อ่อนไปหน่อย ถ้าองค์กรสิบทิศเป็นอิทธิพลใต้ดินที่สูงสุดของเทียนหยิน เช่นนั้นผมจะรู้สึกว่า ยังสามารถพัฒนาได้อีก คุณคิดว่ายังไง?”

ดวงตาที่สวยงามของพี่หงเป็นประกาย มองไปที่ฉีเทียนแล้วเม้มปากเล็กน้อย เพราะการกระทำเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉีเทียนเมื่อกี้นี้ ทำให้พี่หงมีความกล้าข้นมาอีก ทดลองถามว่า : “ฉันสงสัยจริง ๆ ผู้มีอิทธิพลคนไหนที่สามารถสอนคนอย่างคุณออกมาได้?”

ฉีเทียนยักไหล่ : “จากเส้นสายที่คุณมีในเทียนหยิน ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็สามารถตรวจสอบข้อมูลของผมอย่างละเอียดได้แล้ว”

ขณะที่พูดประโยคนี้ ก็มีเสียงเคาะประตูห้องVIP

พี่หงมองไปที่ประตูห้องVIPด้วยความตื่นเต้น

ฉีเทียนยิ้มอ่อน : “กู้เหวินมาแล้ว เอาล่ะ ผมไปก่อน ผมรู้สึกว่าคุณเป็นพันธมิตรที่ใช้ได้”

พูดจบ ฉีเทียนก็ใช้นิ้วลูบไปบนขาเรียวยาวที่มีถุงน่องสีดำของพี่หง จากนั้นก็เดินไปข้างนอกห้อง

เปิดประตูห้องVIPออก เห็นกู้เหวินยืนอยู่หน้าประตูจริง ๆ

“ไปกันเถอะ” ฉีเทียนพูดขึ้น

กู้เหวินโค้งคำนับ ยืนอยู่ข้าง ๆ ทางเดิน

หลังจากที่ฉีเทียนเดินออกจากห้องVIP แล้ว กู้เหวินพูดว่า : “องค์กรสิบทิศช่างบังอาจหาญกล้าจริง ๆ ที่บอหให้คุณอยู่ที่นี่ ต้องการให้ผม...”

“เหอะเหอะ” ฉีเทียนหัวเราะขึ้นมา “คุณคิดว่าสถานที่แบบนี้มีสิทธิ์อะไรมารั้งผมไว้เหรอ?”

กู้เหวินก้มหัวลงด้วยความเคารพ : “ก็ใช่”

“ไปเถอะ” ฉีเทียนเดินออกจากร้านเหล้า

ข้างนอกKTV ไม่มีคนแล้ว

มีรถโรลส์-รอยซ์คันหนึ่งรออยู่ข้างนอก เมื่อฉีเทียนออกมากับกู้เหวิน คนขับรถก็วิ่งมาเชิญทั้งสองคนขึ้นรถ

กู้เหวินพูดว่า : “ผมให้คนอื่นกลับไปแล้ว เดิมทีผมกังวลว่าจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้น จึงหาข้ออ้างไล่พวกเขากลับไป”

ฉีเทียนไม่ต้องถามก็รู้ว่าเรื่องใหญ่ที่กู้เหวินพูดคืออะไร

พูดง่าย ๆ ถ้าเมื่อกี้นี้ฉีเหวินโมโหจริง ๆ KTV แห่งนี้ รวมทั้งพี่หงและคนอื่น ๆ ที่อยู่ในนั้น ไม่มีใครมีรอดสักคน

ฉีเทียนตบไหล่ของกู้เหวินเบา ๆ : “ไม่มีอะไรก็อย่าโมโหรุนแรงขนาดนั้น เอาล่ะ ส่งผมกลับไปเถอะ”

ในระหว่างทางกลับบ้าน ฉีเทียนนั่งพักสายตาอยู่บนที่นั่งข้างกระจกรถ นึกเหตุการณ์บางอย่างที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้

ตอนนี้ฉีเทียนกุมอำนาจของวิหารราชามังกรไว้ในมือ แต่ไม่ใช่ทุกครั้งที่วิหารราชามังกรเหมาะที่จะออกตัวจัดการได้ เมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ฉีเทียนจะต้องมีพลังอำนาจของตนเอง

ซึ่งตอนนี้องค์กรสิบทิศก็คือตัวเลือกที่ดี พี่หงปักหลักอยู่ที่เทียนหยินมานานมากแล้ว มีกลยุทธ์ มีเส้นสาย ถ้าให้องค์กรสิบทิศมาอยู่ใต้บังคับบัญชาของตนเอง มีหลาย ๆ เรื่องที่สามารถจัดการได้สะดวกและง่ายมาก

อาทิเช่นจะไปจัดการหวังหรง องค์กรสิบทิศจัดการยังดีกว่าวิหารราชามังกรมาก

ฉีเทียนต้องการตรวจสอบแก๊งตงผ่านแก๊งสือเทียนด้วย

และตอนที่อยู่ในห้องVIP ที่ฉีเทียนเผยสีหน้าที่มีความสนใจต่อพี่หง ก็เพื่อให้พี่หงลดความระมัดระวังลง

ฉีเทียนรู้ว่า ผู้หญิงที่มีเสน่ห์เหมือนพี่หง จะมีความมั่นใจในตัวเองค่อนข้างสูง มีเพียงคนที่มีความมั่นใจในตัวเองเท่านั้น ถึงจะเชื่อว่าตนเองสามารถเอาคนอื่นอยู่หมัด

ฉีเทียนต้องการ ความมั่นใจในตัวเองของพี่หง

กลางคืนรถในเทียนหยินจะน้อยมาก หลังจากนั้นสิบกว่านาที ฉีเทียนกลับถึงวิลล่า

แสงไฟในวิลล่ายังสว่างอยู่ มองผ่านกระจกที่สูงจากเพดานจรดพื้นสามารถมองเห็นเงาที่นั่งอยู่บนโซฟาได้คลุมเครือลุกบ้างนั่งล้าง กระวนกระวายใจจนนั่งไม่ติด

ฉีเทียนผลักประตูเข้าไป มองไปเห็นเสิ่นชิวสุ่ยที่ถือโทรศัพท์มือถือไว้ในมือด้วยความกระวนกระวายใจ

ทันทีที่เปิดประตูออก เสิ่นชิวสุ่ยหันหลังอย่างรวดเร็ว เมื่อเห็นฉีเทียนเดินเข้ามาในประตู เสิ่นชิวสุ่ยก็โล่อกไป

หน้าประตูKTV เสิ่นชิวสุ่ยไม่อยากกลับ แต่เมื่อกู้เหวินขอร้องและรับปากอย่างแรงกล้าว่าฉีเทียนจะปลอดภัย เสิ่นชิวสุ่ยจึงยอมกลับ

เมื่อกลับมาถึงบ้าน เสิ่นชิวสุ่ยก็กังวลใจใจไม่หยุด เธอเป็นห่วงฉีเทียนมาก แม้ว่าจะไม่รู้สึกดีกับคน ๆ นี้ แต่วันนี้ถ้าไม่ใช่ตนเอง ฉีเทียนก็ไม่โดนลากเข้ามาเกี่ยวข้อง

ตอนนี้เห็นฉีเทียนกลับมาอย่างปลอดภัย เสิ่นชิวสุ่ยก็สบายใจไปโดยสิ้นเชิง

เสิ่นชิวสุ่ยอ้าปากเล็กน้อย กำลังจะพูด

ฉีเทียนก็พูดขึ้นมาก่อน : “ไม่ต้องห่วงหรอก ผมไม่เป็นอะไร”

คำพูดประโยคนี้ของฉีเทียน ทำให้เสิ่นชิวสุ่ยสำลักคำพูดที่จะพูดกลับเข้าไป

เสิ่นชิวสุ่ยหันหน้าไป : “ใครจะไปสนใจว่าคุณเป็นอะไรหรือไม่! ฉันแค่จะบอกเธอว่า พรุ่งนี้ช่วงบ่ายที่บริษัทมีประชุมผู้บริหารระดับสูง คุณเป็นตัวแทนของทีมอากู้ อย่าไปสาย”

พูดจบ เสิ่นชิวสุ่ยก็หันไปทางห้องนอนที่อยู่ชั้นสอง

ฉีเทียนมองดูแผ่นหลังของผู้หญิง ยักไหล่เบา ๆ

ท้องฟ้าค่ำมากแล้ว

วันนี้เสิ่นชิวสุ่ยขึ้นไปนอนบนเตียงโดยที่ยังไม่ได้อาบน้ำล้างตัว เสิ่นชิวสุ่ยเป็นคนที่รักสะอาดมาก แต่คืนนี้ไม่อยากอาบน้ำมาก ๆ

ภายในห้องนอนที่หรูหรา เสิ่นชิวสุ่ยซุกตัวอยู่ในมุมเตียง สายตามองไปที่ประตูเป็นครั้งคราว

นี่เป็นครั้งแรกที่เสิ่นชิวสุ่ยนอนห้องเดียวกันกับผู้ชายที่ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด และทั้งสองแค่หมั้นกัน พูดให้ชัดเจน นี่ก็ถือว่าใช้ชีวิตร่วมกันแล้ว

เสิ่นชิวสุ่ยไม่ใช่เด็กผู้หญิงที่อ่อนต่อโลก เธอรู้ดีว่าคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้น ทำให้เธอรู้สึกว่า ตนเองไปอาบน้ำล้างตัวก็เหมือนกับตนเองทำตัวให้เป็นรางวัล อาบย้ำล้างตัวให้สะอาดแล้วนอนอยู่บนเตียงรอให้คนอื่นมาจับต้อง

เสิ่นชิวสุ่ยใจเต้นแรงมาก ๆ น้ำตาคลอในเบ้าตา แม้ว่ากลางวันเสิ่นชิวสุ่ยจะระบายอารมณ์ออกมาบ้างแล้ว แต่เพื่ออยู่ในช่วงค่ำมืดที่เงียบเหงา ความรู้สึกเศร้าใจนั้นยังคงคุกคามอยู่ในใจ มีผลต่อใจของเสิ่นชิวสุ่ย

โตขนาดนี้แล้ว มีคนตามจีบเสิ่นชิวสุ่ยมากมายนับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยใกล้ชิดกับเพศตรงข้ามเลย

และคืนนี้ จะต้องนอนเตียงเดียวกันกับผู้ชายที่เพิ่งเคยเจอกันวันที่สอง เสิ่นชิวสุ่ยรู้สึกต่อต้านมาก ทั้งยังคิดอยากจะหนีอีกด้วย แต่เธอทำไม่ได้ เธอรู้ว่าตนเองไม่ได้เป็นตัวแทนส่วนบุคคล แต่เป็นของตระกูลเสิ่น!

นี่ก็คือความน่าเศร้าที่เกิดในตระกูลใหญ่

ภายในห้องที่สงบเงียบ จู่ ๆ ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นจากข้างนอกประตู ดังเข้าไปในหูของเสิ่นชิวสุ่ย

เสียงฝีเท้านี้ดังใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ หัวใจของเสิ่นชิวสุ่ยเต้นแรง เสียงฝีเท้านั้นทำให้หัวใจของเสิ่นชิวสุ่ยแทบจะหยุดเต้นแล้ว

เดี๋ยวฉีเทียนเข้ามาแล้ว ฉันควรจะทำอย่างไร?