บทที่ 13 เจ้าหนี้บุกมาถึงบ้าน
หลังจากนั้น เซียวจื่อหนิงที่ได้ยินประโยคนี้ บนใบหน้าก็เต็มไปด้วยความดีใจ
“ได้ครับ!”
เงินจำนวนหนึ่งล้านสำหรับเขาแล้ว มันเป็นแค่เรื่องเล็กๆ
ไป๋ซีหลิงพูดขึ้นมาอย่างเย็นชาว่า “ฉันไม่มีทางรับเงินของคุณ ในสายตาคุณ ฉันเป็นผู้หญิงประเภทที่ซื้อมาได้ด้วยเงินหรือไง?”
หากไม่ใช่เพราะกลัวว่าคุณพ่อคุณแม่ และลูกๆจะได้รับอันตราย เธอก็คงไม่คิดที่จะเจอหน้าหลี่หงเหยี้ยนหรอก อย่างไรเสียนั่นมันเป็นหนี้จำนวนเงินหนึ่งล้านที่เยอะมาก......
สำหรับพวกเขาในตอนนี้ ถือว่าเป็นจำนวนเงินที่มหาศาลมาก
ใครจะไปคาดคิด ว่าหลี่หงเหยี้ยนนั้นมันเป็นแค่ไอ่สารเลวคนหนึ่งแบบนี้?
“ฉัน---“ เซียวจื่อหนิงเปิดปากพูดขึ้นมาว่า “ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้น”
ดูเหมือนกับว่า หากว่าเขานำเงินจำนวนหนึ่งล้านมามอบให้กับตระกูลไป๋โดยตรง ไป๋ซีหลิงไม่มีทางยอมรับมันอย่างแน่นอน เขารู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้มีความเย่อหยิ่งแค่ไหน
ไม่เช่นนั้น เพียงแค่อาศัยเฮ่าเฮ่าและโตวโต้ว เธอก็คงได้กลายมาเป็นคุณผู้หญิงตระกูลเซียวไปตั้งนานแล้ว
“อีกอย่าง อย่าได้ไปตอบตกลงกับคนอื่นสุ่มสี่สุ่มห้า เงินจำนวนหนึ่งล้าน คุณสามารถหามาได้ตอนนี้เลยหรือไงกัน?”
น้ำเสียงของไป๋ซีหลิงยิ่งเย็นชามากยิ่งขึ้น
“ไสหัวไปสะ---” หลินเยว่เหมยขับไสไล่ส่งเขาไปโดยตรง “หากยังหาเงินจำนวนหนึ่งล้านมาได้ไม่ครบ ก็อย่าได้เข้ามาเหยียบประตูบ้านของตระกูลไป๋ของพวกเรา”
เซียวจื่อหนิงพยักหน้า และหันหน้ามองไปทางไป๋ซีหลิง แล้วพูดว่า “การที่ผมทำแบบนี้ ไม่ใช่เพราะรู้สึกว่าคุณเป็นผู้หญิงประเภทที่ซื้อมาได้ด้วยเงิน แต่เป็นเพราะผมทนเห็นพวกคุณลำบากไม่ได้จริงๆ ช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้ผมได้ทำผิดต่อพวกคุณสามแม่ลูก......”
“นับจากวันนี้เป็นต้นไป ผมจะใช้เวลาทั้งชีวิตของผมมาดูแลและปกป้องพวกคุณ!”
หัวใจของไป๋ซีหลิงสั่นไหว
และในขณะนั้นเอง ก็มีเสียงฝีเท้าที่เร่งรีบและวุ่นวาย ดังทะลุมาจากด้านนอกประตู พร้อมกับเสียงคำด่าที่หยาบคายได้ส่งเสียงกันเข้ามา
เมื่อได้ยินเสียงพวกนี้ สีหน้าของคนในครอบครัวตระกูลไป๋ทุกคนก็ได้เปลี่ยนมาเป็นขาวซีดในทันที
“รีบปิดประตูเร็ว!” น้ำเสียงของหลินเยว่เหมยดูหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง ไป๋ห้าวรีบพุ่งเข้าไปเพื่อที่จะปิดประตู......
เพียงแต่ว่า มันก็ยังสายเกินไปอยู่ดี!
ประตูใหญ่ถูกถีบและเปิดออก!
ไป๋ห้าวโดนผลักและล้มไปกองอยู่ที่พื้นโดยตรง
กลุ่มชายไม่สวมเสื้อผ้าและถือมีดและไม้กระบองเอาไว้ในมือ มีรูปลักษณ์ที่ดุโหดเหี้ยมและใจดำอำมหิตได้พุ่งกันเข้ามา
“คุณแม่ พวกหนูกลัว—“ เด็กทังสองคน ได้จับปลายเสื้อของไป๋เยว่ซินเอาไว้แน่น
“คุณหนูไป๋ เงินที่คุณเป็นหนี้พวกเรา จะใช้คืนได้เมื่อไหร่?” หัวหน้าผู้ชายคนหนึ่งได้ถามขึ้นมาพร้อมกับยิ้มเยาะเย้ย
เขาถือมีดเหล็กเอาไว้อยู่ในมือ แล้วผ่าลงไปบนโต๊ะ!
ครอบครัวตระกูลไป๋ต่างก็ตื่นตกใจกลัวกันใหญ่
“ถ้ายังไม่คืนเงินอีก พวกเราคงจะต้องใช้ความรุนแรงแล้ว เมื่อถึงเวลานั้นอย่าหาว่าพวกเราลงมืออย่างโหดเหี้ยม กันละ เด็กน้อยทั้งสองคนดูน่ารักดีนี่ น่าจะมีมูลค่าอยู่ไม่ใช่น้อย? คุณหนูไป๋คุณนะเป็นถึงหนึ่งในสามสาวงามในเมืองเฟิงเฉิงของพวกเราเชียวนะ เช่นนั้นคงจะมีมูลค่ามากยิ่งกว่าอีก ฮ่าๆๆ......”
“เงินที่ฉันติดค้างพวกคุณ ฉันจะต้องคืนให้อย่างแน่นอน......” ไป๋เยว่ซินกัดฟันพูด “เงินต้นสองแสน และดอกเบี้ยอีกหนึ่งล้าน ขอแค่พวกคุณไม่ทำร้ายคนในครอบครัวของฉัน ฉันจะคืนให้ไม่ให้ขาดแม้แต่แดงเดียว”
เงินต้นสองแสน?
ดอกเบี้ยหนึ่งล้าน?
ทันใดนั้นเซียวจื่อหนิงก็ได้เข้าใจ ว่าทำไมครอบครัวตระกูลไป๋ถึงได้ขาดแคลนเงินมากขนาดนี้
นี่มันเป็นเงินกู้ดอกเบี้ยสูงนี่!
“ไม่ ตอนนี้เป็นเงินจำนวนหนึ่งล้านหนึ่งแสนแล้ว” ชายร่างใหญ่คนนี้หัวเราะเยาะอย่างเย็นชา
“นี่มันเกินไปหรือเปล่า?” น้ำเสียงของเซียวจื่อหนิงพูดขึ้น “ฉันจะคืนเงินต้นจำนวนสองแสนให้กับแก จากนี้ไปห้ามมาก่อกวนหรือยุ่งวุ่นวายกับครอบครัวตระกูลไป๋อีก”
“แม่งเหี้ยอะไรวะเนี่ย แกมันเป็นใครกัน? มาสอนต้าขุยอย่างกูทำงาน?”
ชายร่างใหญ่พูดไปด่าไป ยกฝ่ามือขึ้นมา กำลังจะตบลงไป!
“แคร็ก” เซียวเฟิ่งยกมือขึ้น และบดขยี้ข้อมือของเขาเบาๆ!
“โอ้ย—“ต้าขุยส่งเสียงกรีดร้อง “เหี้ยแม่ง? พวกมันยังกล้าโต้ตอบอีก? จัดการฆ่าพวกมันสะ! ผู้ชายฆ่าทิ้งให้หมด! ส่วนผู้หญิงจับตัวไปให้หมด! เมื่อเล่นสนุกจนพอใจแล้วก็นำไปขายในซ่อง!”
“คุณบ้าไปแล้วหรือไง......นี่มัน คนพวกนี้เป็นกลุ่มคนที่หลบหนีและไม่เกรงกลัวกฏหมายกันจริงนะ......”
“เซียวจื่อหนิง คุณนี่มันตัวซวยจริงๆ!”
“คุณไม่อยากมีชีวิตอยู่ ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่นะ คนเป็นบ้าหรือไง? ถึงได้กล้าลงมือกับพวกมัน!”
คนในครอบครัวตระกูลไป๋ต่างก็ตื่นตกใจและมึนงงกันไปทุกคน
“จัดการมัน” พวกอันธพาลเหล่านั้นร้องตะโกนออกมาด้วยความโกรธ หยิบมีดและไม้กระบองขึ้นมาแล้วโจมตีกันเข้ามา
เสียงลมที่รวดเร็วและดุดัน พลังที่น่าสะพรึงกลัวของคนเหล่านั้น ราวกับว่าจะฟันพวกเขาตายกันจริงๆ!