บทที่ 3 เกินความคาดหมายจริงๆ

หากเป็นเจียงเหยียนในอดีต ถูกเจ้านายหวังข่มขู่แบบนี้ มีแต่หน้าด้านคุกเข่าขออภัย คนเหล่านี้ไม่ใช่คนที่จะต่อกอนง่ายๆ

เจียงเหยียนในตอนนี้ กลับไม่เห็นขยะเหล่านี้ในสายตาด้วยซ้ำ

เขาเพียงแค่ขอสู้ครั้งหนึ่ง หาเงินให้โจวจี้ซีแก้ปัญหาจวนตัวก่อน

“เจ้านายหวัง คนไม่เหลืออะไรไม่มีอะไรต้องกลัว คุณคิดว่าฉันเจียงเหยียนจะกลัวตายเหรอ?”

จ้าวเซียวหรุหรุรู้จักเจียงเหยียนเป็นอย่างดี เธอสังเกตการณ์อย่างเงียบๆ รู้สึกว่าไอ้หมอนี่ตั้งแต่ตื่นมา ท่าทางที่แสดงออกมาไม่เหมือนกันแล้ว

แต่ก็บอกไม่สาเหตุไม่ได้

เธอรินชาให้เจียงเหยียน พูดกล่อม “ถ้าคุณปลิ้นปล้อน ไม่ซื่อสัตย์ งั้นต่อไปก็ไม่มีวันที่จะได้พลิกตัวอีกแล้ว ศูนย์การแพทย์เทียนซินก็ไม่ต้อนรับคุณคุณชายเจียง เจ้านายหวังกับเจ้านายอู๋พวกเขา จะเอาชีวิตคุณจริงๆ”

“ฉันชนะแล้ว เธอก็รับประกันแบบนี้ไหม?” เจียงเหยียนยิ้มพูด

“แน่นอน แพ้ชนะต่างคนต่างใช้ฝีมือ ฉันชอบผู้ชายที่มีฝีมือ”

เจียงเหยียนมองเจ้านายหวัง พูดขึ้น “ครั้งนี้ ฉันพนันกับคุณหนึ่งล้าน”

เจ้านายหวังได้ฟังก็หัวเราะเสียงดัง ตบใบแสดงหนี้ลงบนโต๊ะน้ำชา พูด “ยังเป็นประโยคนั้น แกแม่งมีหนึ่งล้านเหรอ ทำไมฉันต้องพนันกับแก คืนเงินหนึ่งแสนนี่ก่อนแล้วค่อยว่ากัน”

“มือข้างหนึ่งของฉันพอไหม?” เจียงเหยียนพูด

“ใครแม่งจะเอามือของมึง มือของไอ้ขยะ ไม่มีค่าสักสตางค์”

จ้าวเซียวหรุหรุมองดูเจียงเหยียนที่จู่ๆ นิสัยเปลี่ยนไปอย่างมาก เธอเกิดความสนใจอีก

เศษสวะจู่ๆ กลายเป็นมีความหยิ่งทรนง อธิบายได้เพียงหนึ่ง นั่นก็คือจะแย่ก็ให้แย่ต่อไป ใช้ชีวิตแลกเงิน

คิดว่าเมื่อคืนทำให้ไอ้หมอนี่ได้ลิ้มรสความหวาน คิดจริงๆ ว่าสามารถต่อความสัมพันธ์ในอดีตกับเธอได้ใหม่ ปลาเค็มอยากกลับมาเป็นปลาที่มีชีวิตอีกครั้ง

จ้าวเซียวหรุหรุไม่รู้ก็คือ มือของนายแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ มีค่ามากแค่ไหนกันแน่

ที่เจียงเหยียนกล้าเอามือค้ำประกัน ก็เพราะพิจารณาฝีมือการแพทย์ หลับตาก็สามารถฆ่าพวกสวะกลุ่มนี้ได้ทันที

จ้าวเซียวหรุหรุลุกขึ้นเดินออกไป ไม่ถึงสองนาที นำซองยาขนาดเล็กผลักไปตรงหน้าเจียงเหยียน พูดขึ้น

“เจ้านายหวังถูกใจภรรยาของคุณ หากคุณชนะ 1 ล้านนี้เป็นของคุณ หากแพ้แล้ว คืนนี้นำยาซองนี้ให้โจวจี้ซีกินเข้าไป จากนั้นพาลูกสาวมาอยู่ที่บ้านของฉัน เป็นเช่นไร?”

เจ้านายหวังดวงตาเป็นประกาย รีบพูดเสริม “ได้ ฉันไม่มีปัญหา ให้โอกาสแกไอ้ขยะได้พลิกตัวสักครั้ง”

เดิมทีเขารู้สึกว่าหนึ่งล้านมากเกินไป แต่คิดดูแล้วโจวจี้ซีที่เปี่ยมไปดูใยพลังและงดงาม ทันใดนั้นก็ใจเต้นแรงขึ้นมา เก็บความดีใจไว้ไม่อยู่ เหมือนว่าจะจัดการโจวจี้ซีอยู่ในกำมือได้ทันที

ทุกคนคิดว่าเจียงเหยียนจะเห็นด้วย ในเมื่อที่ผ่านมาเขาก็คือไอ้ขยะแบบนั้น

ติดหนี้ก้อนโต คิดอยากจะเอาต้นทุนคืนทุกวัน

ทั้งๆ ที่ฝีมือการแพทย์เข้าใจเพียงแค่ผิวเผิน กลับหลงระเริง

ในใจของนักพนัน ภรรยานับประสาอะไร สามารถแลกเงินได้สำคัญกว่าอะไรทั้งนั้น

เจียงเหยียนเผยสีหน้าไม่พอใจ แต่เพื่อยั่วให้ปลาติดเบ็ด ทำได้เพียงอดกลั้นความโมโหไว้ชั่วคราว ตอบอย่างเด็ดขาด “ฉันไม่เห็นด้วย”

แม้ว่ากับโจวจี้ซีถือว่าไม่ได้เป็นภรรยาแท้ๆ ในตอนนี้ เขาก็ทำเรื่องแบบนี้ไม่ลง

ต่อให้มั่นใจว่าชนะแน่นอน แต่จากการบำเพ็ญตนของนายแพทย์ผู้ยิ่งใหญ่ ยังไม่ถึงกับต้องทำเช่นนี้

ทุกคนตะลึง

คำตอบของเจียงเหยียน เกินความคาดหมายจริงๆ

เจ้านายหวังเห็นว่าคนสวยอยู่แค่ปากบินหนีไปแล้ว จึงโมโหกระหืดกระหอบ พูดด่า “ไอ้ชาติชั่ว มึงแม่งก็คือปลาเค็มตายตัวหนึ่ง อย่าคิดที่จะพลิกตัวไปตลอดกาล วันนี้ไม่คืนเงิน จะทุบขาหมาของนายจนหัก”

จ้าวเซียวหรุหรุก็โมโห แต่ไม่ช้าก็คืนสภาพความสวยพริ้งที่เธอมีตามปกติ แนบตัวเจียงเหยียนพูดเกลี้ยกล่อม “เธอก็ไม่ให้คุณจัดการ ไม่ช้าก็เร็วก็ต้องเป็นของคนอื่น เหตุใดถึงไม่เอามาเป็นตัวต่อรอง บางทีชาตินี้คุณอาจจะหาเงินได้ไม่ถึง 1 ล้านแหนะ”

เจียงเหยียนยิ้มเยาะพูด “ก็แค่ 1 ล้านเอง เพียงแค่ฉันยังอยู่ ใครก็อย่าคิดไม่ดีกับภรรยาของฉัน”

ทุกคนหัวเราะเสียงดัง เจ้านายหวังพูด “ตอนนี้แม้แต่สุนัขแกยังเทียบไม่ได้ ใช้อะไรมาปกป้องภรรยา? ไม่แน่บนหัวแกอาจจะมีเขางอกตั้งนานแล้วก็ได้”

เจียงเหยียนรู้ว่าไม่มีเงินต้น ก็ยากที่จะล่อให้ฝ่ายตรงข้ามเปิดเกมกับตัวเอง

ประเด็นคือเจียงเหยียนในอดีต ชื่อเสียงป่นปี้ ไม่มีความน่าเชื่อถือใดๆ

เขารับปากว่าจะนำเงินไป ทางด้านโจวจี้ซีใกล้จะไม่มีอะไรจะกินแล้ว ที่นี่ถือว่าเป็นที่ที่เงินมาเร็วที่สุด

อันที่จริงเขาไม่ขาดแคลนเงิน ในบัตรของอาจารย์อย่างน้อยมีหลายพันล้าน ปกตินอกจากช่วยเหลือผู้ยากไร้ ไม่ค่อยได้ใช้อะไร

รหัสบัตรธนาคารเจียนเหยียนก็รู้ เงินส่วนมากก็เป็นเขาที่หากลับมาได้ อาจารย์ก็ไม่เคยถามอะไร

แต่ปัญหาอยู่ตรงที่ หลังจากเขาเปลี่ยนสถานะ ถอนออกมาไม่ได้แม้แต่สตางค์เดียว

ทำไม่ดียังจะถูกศัตรูค้นพบ ส่งผลเสียต่อการซ่อนตัวตน

เขามองดูจ้าวเซียวหรุหรุพูดขึ้น “กระจกตากับไตของฉัน มูลค่าถึง 1 ล้านไหม?”

“เดิมพันภรรยาของคุณเท่านั้น”

เจียงเหนียนยังคงส่ายหน้า พูดกลับ “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ช่างเถอะ ครั้งหน้าค่อยเล่นแล้วกัน”

เขาลุกขึ้นเตรียมจากไป เพิ่งเดินถึงประตู จ้าวเซียวหรุหรุตะโกนขึ้น “เดี๋ยวก่อน!”

เธอเพียงแค่ประหลาดใจ ไอ้หมอนี่ทำไมจู่ๆ ถึงได้เริ่มปกป้องภรรยาแล้ว แม้กระทั่งไม่เสียดายที่จะเดิมพันด้วยชีวิต

โจวจี้ซี สำคัญกว่าชีวิตของไอ้ขยะนี่อีกเหรอ?

ในใจจ้าวเซียวหรุหรุ เริ่มเกิดความอิจฉาริษยา

โจวจี้ซีผู้หญิงร่านที่ทำตัวสูงส่ง ควรจะถูกเหยียบอยู่ใต้เท้าของเธอตลอดไป ไม่มีวันที่จะพลิกชีวิต

เงินแค่นี้ไม่นับประสาอะไร ประเด็นสำคัญคือเจียงเหยียนเอาชนะหล่าวหวังไม่ได้ ที่นี่คือถิ่นของเธอจ้าวเซียวหรุหรุ

ดังนั้นนี่คือเกมที่ไม่มีทางแพ้อยู่แล้ว ทำให้ไอ้หมอนี่ติดหนี้มากขึ้น ก็ยิ่งดีไม่ใช่เหรอ

“คุณชายเจียงของฉัน นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ถ้าคุณแพ้ จะต้องเซ็นชื่อในสัญญาบริจาค” จ้าเซียวหรุพูดเตือน

“แน่นอน แพ้แล้วเซ็นชื่อทันที” เจียงเหยียนพูดยิ้ม

ไม่มีความหวาดกลัวสักนิด นี่ทำให้จ้าวเซียวหรุกรุใจเต้นแรง

“ราคาเดียว 5 แสน เยอะกว่านี้ไม่มี” จ้าวเซียวหรุหรุตอบกลับ

เจียงเหยียนรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้จิตใจเหี้ยมเกรียม นี่ก็ยังกดราคา

เทียบกับความเมตตาของโจวจี้ซี เป็นสวรรค์กับนรกจริง

ไม่รู้เหมือนกันว่าเจียงเหยียนในอดีตเส้นเอ็นเส้นไหนผิดพลาด ถึงได้ถูกหญิงร่านแบบนี้ทำให้หลงใหลจนโงหัวไม่ขึ้น ทำให้บ้านแตกสาแหรกขาด

ยังไงก็ให้ฟรี เจียงเหยียนจึงตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา “ได้ 5แสนก็ 5แสน เธอเล่นเกมนี้กับฉัน?”

“เงินแค่นี้ฉันไม่สนใจ ให้หล่าวหวังเล่นเป็นเพื่อนคุณเถอะ ยังไงคุณตายแล้ว ภรรยาสุดสวยของคุณก็ต้องตกไปอยู่ในมือของเขาเหมือนกัน” จ้าวเซียวหรุหรุยิ้มพูด

เจ้านายหวังรู้สึกว่าห้ามพลาดโอกาสนี้ รีบพูดขึ้น “ได้ แกมีชีวิตอยู่ก็สิ้นเปลืองอาหาร ฉันส่งแกเป็นครั้งสุดท้าย วันนี้เล่นจับชีพจรอีก?”

เขาก็คือว่าเป็นแพทย์แผนจีนที่มีชื่อเสียง มั่นใจอย่างมากว่าจะชนะเจียงเหยียน

“อืม เล่นจับชีพจร” เจียงเหยียนตอบ

จับชีพจรเป็นวิธีเล่นที่เห็นผลมากที่สุด ทั้งเป็นการเล่นระดับต้น และเป็นการเล่นที่ไม่สามารถคาดเดาได้

ปกติคือแสร้งทำเป็นหมอของศูนย์การแพทย์เทียนซิน สุ่มเลือกคนไข้ตรวจโรค

หลังจากทั้งสองคนจับชีพจรเสร็จ แยกกันพูดข้อมูลการวินิจฉัยที่ตัวเองได้รับ

ข้อมูลที่ถูกต้องมากกว่าฝ่ายตรงข้าม เป็นผู้ชนะ

ข้อมูลที่ผิดพลาด ต่อให้มีเพียงตัวอักษรเดียว ก็ถือว่าแพ้

ไม่นานนัก จ้าวเซียวหรุหรุก็ให้พยาบาลของศูนย์การแพทย์ ส่งรูปผู้ป่วยที่ต่อคิวเข้ารักษาเข้าในกลุ่ม ทั้งหมด 28 คน ให้ทั้งสองเลือดได้ตามความต้องการ

ภายนอกเพื่อป้องกันการทุจริต จำเป็นต้องให้ทั้งสองฝ่ายยินยอมถึงจะได้

เจ้านายหวังแสร้งทำเป็นใจกว้างยิ้มพูด “แกเลือกเถอะ”

เจียงเหยียนมองผ่านๆ ชี้ไปที่หญิงสาวคนหนึ่ง พูดขึ้น “เท้าสองข้างของเธอบวมน้ำ น่าจะตั้งครรภ์ วิธีเล่นเหมือนเดิม แยกชายหญิงก่อน ถ้าหากผลการตรวจเหมือนกัน ก็ค่อยว่าใครวินิจฉัยข้อมูลที่ถูกต้องได้มากกว่ากัน”

เจ้านายหวังมองดูข้อมูลพื้นฐานของหญิงสาวตั้งครรภ์ เขาพึมพำเล็กน้อย

ผู้หญิงคนนี้อายุครรภ์เพิ่งจะครบสามเดือน ทารกเพิ่งก่อตัว ชีพจรอ่อนมาก

ใช้การจับชีพจรยากที่จะตัดสินว่าเป็นชายหรือหญิง ดังนั้นความยากสูงมาก

แต่เขายังไม่มั่นใจ เจียงเหยียนไอ้ขยะนั่นยิ่งไม่มีทางชนะ