ตอนที่ 3 2 น้ำ 3 พัน

" โอ้ววว พระเจ้า นี่แกจะเก็บซิงไว้ชิงโชคทองรึไง อายุตั้ง 25 แล้วนะ"

" หลังจากเรียนจบ ฉันมีแฟนที่ไหนเล่า แล้วแกดูสภาพฉันซิ ใครจะเอา"

" แกนะสวย เพียงแต่แกไม่แต่งตัวเองต่างหาก เออๆ ไปอาบน้ำแต่งตัวเลยไป"

หงส์ไล่ฉัน ฉันจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างไวเพราะกลัวว่าหงษ์จะรอนาน ซึ่งพอทุกอย่างเสร็จสิ้นหงษ์ก็พาฉันขับมอไซค์ไปที่นั่นที่ที่หงษ์ทำงาน มันเป็นบาร์ที่ข้างหน้ามีประตูสีดำคู่ปิดไว้

"ทำไมมันเงียบแบบนี้ละ"

"ก็มันยังไม่มืดปะวะ ลูกค้าที่ไหนจะมาตอนนี้ มาๆเข้ามา"

ฉันจึงเดินตามหงษ์เข้าไปด้านใน พอเข้ามาแล้วฉันก็เห็นผู้หญิงแต่งตัวสวยๆเยอะแยะไปหมด ทุกคนหน้าสวย หุ่นดี กันทุกคน นี่ฉันจะทำได้ทำงานที่นี่มั้ยเนี้ย

" เอ้าเจ๊หวัดดี นี่เพื่อนหนู มันจะมาขอทำงานด้วย"

หงส์ยกมือไหว้ผู้หญิงคนนึงก่อนจะแนะนำเราให้เขารู้จัก เราจึงรีบยกมือไหว้ทันที

"สวัสดีค่ะ หนูชื่อตาลค่ะ"

" อีหงษ์ นี่มึงจะเอาเพื่อนมาล้างจานใช่มั้ย"

"เจ๊จะบอกว่ามันไม่สวยรึไง ล้างจานที่ไหนมาเสิร์ฟดิ"

พอทุกคนได้ยินก็พากันหัวเราะออกมากันใหญ่เลยเราจึงรีบก้มหน้า สงสัยงานนี้ต้องกลับบ้านแล้วมั้ง"

"อีหงษ์ แบบนี้แขกที่ไหนจะเรียก"

"แต่มันซิงนะ"

สิ้นคำพูดของหงษ์ทุกคนในร้านก็พากันเงียบกริบเลย เจ๊จึงค่อยๆเดินมาหาฉันพร้อมกับเอื้อมมือมามัดผมของฉันขึ้นไป

" เออ มัดผมแล้วก็ดูดี"เจ๊ยิ้มมาให้ฉันเบาๆ

" ตกลงรับมันใช่มั้ย"

หงษ์พูดขึ้นพร้อมกับเอาบุหรี่ขึ้นมาสูบ

" เออ รับ แต่ต้องขัดสีฉวีวรรณหน่อยนะ แล้วก็มาถ่ายรูป"

"ถ่ายทำไมคะเจ๊"เราถามเจ๊อย่างสงสัย แค่เสิร์ฟทำไมต้องมีพิธีเยอะแยะแบบนี้ด้วย

"เจ๊ก็จะทำให้เธอสวยไงจ้ะ"

" แล้วเจ๊ให้เงินเดือนหนูเท่าไหร่คะ"

" เอาน่าลองดูอีก 3 วันก่อนนะรับรอง เงินเธอจะได้มากกว่าที่คิดแน่นอน"

เจ๊ยิ้มเบาๆ ก่อนจะปรบมือเรียกทุกคนให้ไปรวมตัวกัน รวมถึงหงษ์ด้วย นี่เราจะได้ทำงานแล้วหรอดีใจสุดๆเลย

ฉันนั่งดูหงษ์ทำงานอยู่ที่เคาร์เตอร์ของเจ๊ทุกคนต่างเชียร์แขกของตัวเองให้สั่งนั่นสั่งนี่ สั่งเหล้า แต่ทุกครั้งที่มีโอกาสพวกเธอจะถูกจับเนื้อต้องตัว หรือถ้ามีแบงค์เทาๆ เขาก็จะขอล้วงไปที่หน้าอกเพื่อแลกกับเงินตราที่เขาหยิบยื่นให้

แล้วฉันก็เห็นหงษ์นัดแนะกับแขกฝรั่งคนนึงก่อนที่จะเดินยิ้มกริ่มมาหาเจ๊

“ได้ละซิมึงอีหงษ์คืนนี้”เจ๊ถามหงษ์ด้วยน้ำเสียงที่ดีใจ

“4000 พันเจ๊ 2 น้ำ อ่ะ ของเจ๊ พันนึง”

หงษ์ยื่นเงินที่ได้จากผู้ชายคนนั้นให้เจ๊ ด้วยหน้าตาที่ชื่นมื่นก่อนที่จะหันมายักคิ้วให้ฉัน

“เดี๋ยวมานะตาล”

“อืม”

“ดอกทองๆนะมึง อีหงษ์”

“ขอบคุณค่าเจ๊”

แล้วหงษ์ก็ควงผู้ชายคนนั้นออกไป

“ หงษ์มันรับแขกด้วย ไม่งั้นเงินก็ไม่พอหรอก”

เจ๊เอ่ยขึ้นในขณะที่ฉันมองหงษ์เดินออกจากร้านไปอย่างเป็นห่วง

“แต่ตาลไม่รับแขกนะเจ๊ ตาลแค่เสิร์ฟก็พอ”

“นี่โง่จริงจังนะเนี้ย มึงไม่เห็นอีหงษ์หรอวะตาล มัน เอาแค่ 2 น้ำมันได้ 3พัน แล้วนะนั่น แล้วถ้ามันรับคืนนึง 3 คน คิดดูจะรวยขนาดไหนวะ อย่าโง่ตาลมึงอย่าโง่”เจ๊ใช้มือผลักหัวฉันจนหัวโยกเลย และฉันก็เข้าใจในสิ่งที่เจ๊กำลังสื่อด้วย

“แต่เจ๊ตาลกลัว”

“กูขี้เกียจพูดกับมึงละ คิดเงินไปก่อนละกัน รำคาญ”

เจ๊พูดจบก็เดินหนีไป นี่ฉันตัดสินใจถูกแล้วใช่มั้ย ที่มาทำงานที่นี่

ฉันนั่งหาวแล้วหาวอีก กว่าหงษ์จะกลับมา ท่าทางหงษ์ดูเหนื่อยมาก พอมาถึงหงษ์ก็จัดเหล้าไป 1 แก้วทีเดียวหมด

“หงษ์เป็นอะไร ทำไมดูเหนื่อยแบบเนี้ย”

“ก็ไอ้ฝรั่งดองนั่นนะซิ อึดชิบหาย 2 น้ำ ปาเข้าไป 3 ชั่วโมง ไอ้สัสคราวหน้ากูจะเรียกแม่งแพงๆ”

หงษ์พูดไปปากสั่นไป คงจะเหนื่อยมากจริงๆแหละ

“อ้าวอีหงษ์ มึงตกลงไว้ 2 น้ำ มึงกลับมาเอาป่านนี้เนี่ยนะ กูนึกว่ามึงไปตกน้ำเงี่ยนตายไปแล้ว”

“เจ๊ ของมันนะ เท่าขวดโค้กแนะ แถมฝังมุกด้วยนะ แล้วก็อึดชิบหายเลย ฉันเนี้ยแทบตาย 3 พันแม่งไม่คุ้มเหี้ยๆอ่ะ”

เจ๊มองหงษ์ที่นั่งตัวสั่นปากสั่น เจ๊จึงเดินมาที่ลิ้นชัก พร้อมกับเงินตรงที่ฉันนั่งก่อนจะหยิบออกมา 500 แล้วยื่นให้หงษ์

“กูเอาแค่ 500 พอ ที่เหลือเอาไปซื้อยากินแล้วกันนะมึงอ่ะ”

“ ขอบใจเจ๊”

หงษ์ดูตาแดงๆ ฉันจึงลุกขึ้นไปโอบกอดหงษ์เอาไว้ หงษ์คงอยากได้ไออุ่นจากใครซักคนแหละ

“หงษ์จะกลับห้องเลยมั้ย”

“อะ..อืม”

ฉันจึงพยุงหงษ์ออกจากร้าน ฉันเป็นคนขับถึงแม้จะขับไม่เก่งแต่ก็สามารถพาหงษ์กลับถึงห้องได้อย่างปลอดภัย ฉันพยุงหงษ์ที่บ่นปวดท้องขึ้นมานอนบนเตียงช้าๆ หงษ์ตัวร้อนขึ้นมาทันทีฉันจึงรีบออกไปซื้อยาแก้ปวดให้หงษ์แต่ระหว่างทางขากลับฉันดันเจอกลุ่มวัยรุ่นที่กำลังมั่วสุมกันตามมา ฉันกลัวมากนะ แต่ก็พยายามเดินมาให้ถึงตึกให้ไว ทำไมมันถึงได้น่ากลัวแบบนี้

ฉันรีบเอายามาให้หงษ์กินพร้อมกับพยายามเช็ดตัวให้เพื่อลดไข้ หงษ์ดูน่าสงสารมากฝรั่งคนนั้นน่าจะทำอะไรมากกว่านอนด้วยกันแน่นอน

เช้ามา ฉันเตรียมโจ๊กไว้ให้หงษ์ เพราะหงษ์จะได้กินอะไรอ่อนๆไข้จะได้หายไวๆ พอหงษ์ตื่นฉันก็รีบเข้าไปพยุงทันที

“เบาๆนะหงษ์ มากินข้าวก่อนจะได้กินยา”

“นี่แก ซื้อข้าวมาให้ฉันอีกแล้วหรอตาล”

“อืม ก็แกป่วยนี่”

หงษ์ส่ายหัวเบาๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบเงินในกระเป๋ายื่นให้ฉัน 1 พัน

“ค่าอะไร ทำไมเยอะแยะแบบนี้”

“แกเก็บไว้เหอะ เงินแกมีที่ไหน ฉันพึ่งโอนให้ค่ารถแกมานี่ มันก็ไม่กี่บาท เงินนี่แกเก็บไว้ใช้เถอะ”

“แต่เงินนี่แกแลกมาด้วยร่างกายของแกนะหงษ์”

“หึ มันก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว อย่าไปคิดมากใช้ๆไปเหอะ มันก็เงินนั่นแหละ”