Chapter 3 : (NC25 )ผัวคนแรก(แลกกับหนี้ 2)

"พี่คิง จะทำอะไรใจ"

จริง ๆ ฉันก็รู้อยู่แล้วว่าเหตุการณ์ครั้งหน้าจะเป็นยังไงแต่ก็ถามเพื่อความแน่ใจอยู่ดี

"ก็จะจับใจทำเมียน่ะสิถามได้!!"

พี่คิงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยฉันมองเห็นลาง ๆ ว่าใบหน้าของพี่คิงในตอนนั้นก็เรียบเฉยด้วยเช่นเดียวกันกับน้ำเสียง เพราะพี่คิงไม่ได้เปิดไฟในห้อง มีเพียงแสงจากดวงจันทร์เท่านั้นที่สาดส่องเข้ามาในหน้าต่างบานใหญ่ผ้าม่านที่ยาวเท่าหน้าต่างผืนใหญ่ไหวตามแรงลมที่พัดลมตัวหนึ่งส่ายไปส่ายมา

"ไม่พี่คิงอย่า!! กรี๊ดดด"

พี่คิงไม่สนใจคำทัดทานของฉันโถมตัวเข้าหาฉันอย่างบ้าคลั่งเลิกเสื้อชุดนักศึกษาของฉันขึ้น กัดเข้ามาตรงซี่โครงขวาของฉันไม่แรงมากแต่ก็ถึงกับสะดุ้งเฮือก ความกลัวเกาะกินหัวใจและบดบังความกล้าของฉันจนหมดสิ้น ทั้ง ๆ เป็นคนที่ไม่กลัวอะไรมาตั้งแต่เด็ก

"พี่..คิง..กรี๊ดดด!!!"

ฉันกรีดร้องออกมาจนสุดเสียงอีกครั้ง เมื่อเสื้อและยกทรงของฉันถูกถอดไปกองไว้บนข้อมือที่ถูกตรึงด้วยมือของพี่คิงและถูกล็อคด้วยกุญแจมือ และในตอนนี้ช่วงบนของฉันก็เปลือยเปล่า เผยให้เห็นปทุมถันสองเต้าที่โตและกลมเท่าลูกส้มโอ

ฉัน พยายามที่จะดิ้นรนขัดขืนแต่ไม่รู้พี่คิงไปเอาแรงมากมายมหาศาลมาจากไหน? ทั้งดูดทั้งเม้ม กัดเบา ๆ จนฉันขนลุกชันไปหมด

พลันความคิดที่ยัยวิวเคยพูดกับฉันเมื่อสามวันก่อนก็ผุดขึ้นมาในหัว

'แกชั้นกับพี่ก้องออกมาอยู่หอด้วยกันแล้วนะ พี่ก้องโคตรหื่นเลยอ่ะ'

'ยังไงเหรอ?' ฉันผู้ไม่ประสีประสากับความรัก ด้วยอยู่ในความดูแลของแม่มาตลอดเอ่ยถามยัยวิวด้วยความอยากรู้อยากเห็น

'ก็วันเสาร์-อาทิตย์ที่ผ่านมาน่ะ พี่ก้องเอาฉันทั้งวันทั้งคืนเลยน่ะค่ะ จับฉันพลิกคว่ำพลิกหงาย บางทีก็ออกมามีอะไรกันที่ระเบียง แม่งตื่นเต้นชิบ กลัวคนมาเห็นก็กลัว มันก็มัน โอ๊ย!!! ขอบอกเลยยัยใจถ้าแกได้ลอง ก็จะรู้ว่าสวรรค์ชั้นเจ็ดนั้นเป็นยังไง อิอิ'

สิ้นเสียงยัยวิวความอยากรู้อยากเห็นของฉันก็ผุดขึ้นมาเสียดื้อ ๆ

พี่คิงกระโปรงสีดำของฉันออกอย่างง่ายดาย พร้อมโถมตัวเข้ามาประกบปาก สอดสิ้นอุ่นเข้ามาความหาความหวานของสาวบริสุทธิ์อย่างฉันถึงในปาก แต่มีหรือฉันจะยอม ฉันกัดเข้าปากพี่คิงเต็มแรง

"โอ๊ย!! ใจอย่ากัดพี่สิ"

"ก็พี่คิงไม่ยอมหยุดใจก็ต้องกัดสิ"

"อย่าดื้อกับพี่สิใจมาถึงขนาดนี้แล้ว"

"ไม่!!"

ฉันเสียงแข็งถึงแม้จะมีความอยากรู้อยากเห็น แต่ก็อยากเก็บกายบริสุทธิ์นี้ให้กับคนที่ฉันรักจริง ๆ

"หึ..งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ มานี่"

"ไม่!!"

ฉันพยายามดิ้นรนสุดชีวิตพี่คิงซุกจมูกมาที่ซอกคอขาวของฉัน เพื่อนดูดซับกลิ่นกาย บริสุทธิ์ ฉันพยายามดิ้นจนมาถึงหัวไหล่ของพี่คิงฉันกัดลงไปจนเต็มเขี้ยว

"โอ้ย!! ใจ อย่ากัดพี่สิ"

ฉันไม่พูดอะไรเอาอาวุธเดียวที่ฉันมีก็คือฟันนี่แหละต่อสู้กับพี่คิงที่พยายามเลี่ยงไม่ให้ฉันกัด

จนในที่สุด พี่คิงก็ยกสองขาของฉันขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มใหญ่ สอดใส่ความเป็นชายเข้ามาอย่างไม่ปราณี

"โอ๊ะ..โอ้ย!! โอ้ย!! พี่คิงเจ็บ!! เอามันออกไป เจ็บ!! โอ้ย!!"

ฉันกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อกลีบกุหลาบชมพูบริสุทธิ์ของฉันถูกกรีดให้แยกออกจากกันอย่างช้า ๆ ช้า ๆ โดยที่พี่คิงค่อย ๆ โถมตัวดันก้อนเนื้อร้อนของเขาเข้ามาทีละนิด ๆ 

"ไม่เห็นเหมือนที่ยัยวิวบอกเลยว่ามีอะไรกันนั้นโคตรมัน แต่ตรงนี้มันเจ็บชะมัด โอ้ย!! ฮือๆ"

"โอ๊ย..พี่คิงเอามันออกไปก่อนใจเจ็บ และก็จุกด้วย โอ๊ย ฮือๆๆๆ ความเจ็บจุกวิ่งเข้าสู่สะโพกผายของแล่นขึ้นมาถึงลิ้นปี่ ฉันทำได้เพียงส่ายหัวไปมาเท่านั้น น้ำตาของฉันไหลออกมาอย่างอัตโนมัติ เพราะทิ้งเจ็บทั้งจุก

"ใจทำพี่ก่อนเองนะ"

พี่คิงแค่นเสียงออกมาพร้อมกับดันสะโพกเข้ามาหาฉันอย่างช้า ๆ

'สวบ'

"อะ..อ๊า!! โอ้ย!!!! ฮือๆๆๆ"

ฉันตัวสั่นหงึก ๆ ทันทีที่พี่คิงถอดถอนความเป็นชายของเขาออกแล้วใส่มันเข้ามาในกายฉันอย่างรวดเร็ว มันไม่ใช่ความเสียวซ่าน แต่มันเป็นความเจ็บปวด เจ็บปวดเหลือทน แม้ว่าพี่คิงจะค่อย ๆ ขยับเอวสอบของเขาอย่างช้า ๆ แต่ความเจ็บปวดก็ไม่ได้ลดลงเลย

พี่คิงกระแทกอัดก้อนเนื้อร้อนของเขาเข้ามาอย่างเร็วและแรง ความเจ็บจุกก็ยังคงมีอยู่ แต่ลดลงมาก ตัวฉันไหวตามแรงโยกของพี่คิงเป็นเวลานาน

สักพักเสียงสุขสมของพี่คิงก็ดังขึ้น

"อาาา..พี่ปล่อยในตัวใจนะ"

"พี่คิง!!"

ฉันทำได้เพียงตะเบ็งเสียงดังออกไปเท่านั้นเมื่อพี่คิงพูดออกมาแบบนั้น

และเมื่อพี่คิงถอดถอนความเป็นชายของเขาออก นอนหงายอยู่ข้าง ๆ ฉัน ฉันก็รู้สึกถึงของเหลวที่ไหลออกมาจาก จุดที่สงวนที่สุดและเพิ่งสูญเสียให้กับผู้ชายคนหนึ่งไป แต่ฉันก็ไร้เรี่ยวแรงที่จะสนใจมัน เพราะแขนทั้งสองข้างของฉันถูกใส่กุญแจมือเอาไว้

…

เวลาผ่านไปพักใหญ่ เมื่อพี่คิงหายเหนื่อยก็ขึ้นคร่อมบนกายฉัน และยกขาฉันขึ้นจัดการสอดใส่ท่อนเนื้อร้อนไปอีกรอบ ทำแบบเดิมนั้นจนตัวเองเสร็จสมแล้วก็พัก จากนั้นขึ้นมาบนกายฉันและทำซ้ำท่าเดิมแบบเดิมอีกครั้ง นั่นคือ ท่ามิชชั่นนารีพื้นฐาน

ไม่เห็นเหมือนอย่างที่ยัยวิวบอกฉันเลย ว่าสวรรค์ชั้นเจ็ดที่พูดถึงนั้นมีความสุขขนาดไหน ทำไมฉันถึงมีแต่ความเจ็บปวด ทั้งกายและใจ 

ฉันคิดในใจเมื่อพี่คิงกระแทกอัดสะโพกสอบเข้าออกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะถึงสรรค์ชั้นเจ็ดไปเพียงลำพังคนเดียวอีกครั้ง

'ห่วยชะมัด'

_________