ตอนที่ 3 รู้สึกมากกว่า

ติณห์เมาหนักจนไม่สามารถขับรถกลับบ้านเองได้ ทำให้เพื่อนร่วมคณะหิ้วปีกเขามาส่งถึงห้องนอนโดยมีคะนิ้งคอยเปิดประตูห้องให้ ผู้ทำหน้าที่ดูแลเขาต่อจากเพื่อนอีกที คืนนี้ติณห์ดื่มหนักกว่าคืนที่ผ่าน ๆ มาไม่รู้ว่าไปเก็บกดมาจากไหน หรือโดนสาวไฮโซคนใดหักอก ทว่าเขาไม่รักคะนิ้งพอเข้าใจว่าคนเราย่อมมีผิดหวัง และเสียใจกันเป็นธรรมดา เพียงแค่ไม่คิดว่าติณห์จะลืมรักตัวเองมากขนาดนี้ 

"ดื่มหนักนะติณห์ นายรู้ไหมว่าเหล้าทันไม่ดีต่อร่างกาย ถ้าเป็นอะไรขึ้นมาคนที่เสียใจที่สุดคือคนที่รักนาย พ่อแม่ของนาย..."

"ไม่มีใครรักฉันหรอก เธอไม่ต้องมาพูดหน่อยเลย!"

คนเมาเอาแต่ครวญครางด้วยพิษเหล้าที่แล่นไปทั่วร่างกาย ติณห์รู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งร่างจนถอดเสื้อ ถอดกางเกงโยนทิ้งไปคนละทิศละทาง บนร่างกายกำยำจึงหลงเหลือเพียงกางเกงในสีเทาเข้มตัวเดียวที่ยังปกปิดกายแกร่งเอาไว้ แล้วกระโดดขึ้นไปนอนแผ่หลาสภาพเปลือยกายบนเตียงนอนขนาดใหญ่ แม้ภายในห้องจะใช้เครื่องปรับอากาศแต่เขากลับรู้สึกว่าอากาศยังร้อนอยู่ดี

แค่นี้มันจะไปพออะไร!

"ไปเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้หน่อยดิ" เสียงทุ้มแหบพร่าสั่งเพื่อนสาวที่ยังยืนนิ่งอยู่จุดเดิม แล้วกอดอกมองตนด้วยสีหน้านิ่ง "เอาน้ำมาให้กินด้วย คอแห้ง"

"นี่ ฉันเป็นเพื่อนนายนะ สั่งอย่างกับฉันเป็นคนใช้" เธอโวย

"แต่ฉันเป็นเจ้าของห้องนี้ แล้วก็เป็นคนจ่ายค่าใช้จ่ายทุกอย่างในคอนโดนี้" แม้จะเมาหนักแคู่ไหน ติณห์ยังคงปากดีไม่เลิก ถ้าโต้เถียงกันเรื่องห้อง ยังไงฝ่ายที่ต้องแพ้คงเป็นคะนิ้ง

"เอาเถอะชอบกดขี่ฉันเรื่องคอนโดดีนัก ฉันจะทำตามสั่งแล้วกัน แต่ถ้าวันไหนฉันพร้อมแยกกันอยู่กับนาย ฉันไปไม่หันหลังกลับแน่"

"บ่นอยู่ได้เดี๋ยวจับทำเมียซะเลย" ติณห์เงยหน้าขึ้นมาพูดขู่ สายตาคมประกายสุขใสยามหยอกล้อ ทำเอาคะนิ้งที่กำลังอ้าปากเถียงฉอด ๆ ชะงัก

"พะ พูดบ้าอะไรของนาย!"

ดั่งคำที่เพื่อนคนอื่นเคยเตือนคะนิ้งเอาไว้ ขณะนั้นมันผุดเข้ามาในหัวเธอโดยอัตโนมัติ สักวันเธอจะหวั่นไหวกับติณณ์ ความใกล้ชิดอาจจะทำให้สถานะเพื่อนเปลี่ยนไปตลอดกาล หญิงชายอยู่ร่วมชายคาเดียวกันอย่างไรย่อมมีใครคนหนึ่งที่เกิดความรู้สึกมากกว่า

เมื่อก่อนคะนิ้งคงโต้เถียงอย่างสุดใจ เธอไม่เคยคิดจะชอบพอผู้ชายเอาแต่ใจอย่างติณห์ หากนานเข้าความรู้สึกบางอย่างกลับค่อย ๆ แทรกซึมแทนที่

เธอไม่ได้รู้สึกดีกับติณณ์ในแบบเพื่อนเหมือนวันแรกที่รู้จัก

เธอเกิดความผูกพัน หวังดี และรักอีกฝ่ายข้างเดียวแบบไม่คาดหวังสิ่งใดตอบแทน

แต่เพราะสถานะของพวกเขาขีดเส้นใต้สีแดงเข้มไว้คำว่า เพื่อนสนิท ความรู้สึกลึก ๆ ในใจซึ่งมีต่อเขาจึงถูกซ่อนเก็บจนติณห์ไม่อาจรับรู้ หรือดูออก 

และคำพูดที่เคยประกาศกร้าวต่อหน้าติณห์ไปเมื่อกลางวันนี้ ว่าไม่ขอมีแฟนนิสัยแบบเขา ทุกอย่างถูกสร้างขึ้นมาหลอกตัวเองทั้งนั้น คะนิ้งพูดสวนทางกับสิ่งที่หัวใจต้องการเรียกร้อง...