พานพบ 1/2

ท่ามกลางแสงแดดยามเช้า เมืองหลิ่งหลัวอาบไปด้วยความงดงามที่ดูเหมือนภาพวาดในจินตนาการ เมืองเล็ก ๆ ที่ตั้งอยู่ท่ามกลางหุบเขาเขียวขจีนี้เปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวา บ้านเรือนของผู้คนเรียงรายกันอย่างเป็นระเบียบ แต่ละหลังสร้างด้วยไม้ที่มีสีสันกลมกลืนไปกับธรรมชาติ ต้นไม้ใหญ่และดอกไม้หลากสีบานสะพรั่งตามริมทาง เสียงนกร้องก้องดังไปทั่วบริเวณ ช่วยเติมเต็มบรรยากาศให้ยิ่งสงบสุขขึ้นไปอีก ชาวบ้านต่างพากันออกมาทำงานและใช้ชีวิตอย่างมีความสุขในยามเช้า บ้างก็ไปที่ตลาดเพื่อซื้อของสด บ้างก็นั่งพักผ่อนอยู่ที่ศาลากลางเมือง

ที่ศาลากลางเมืองซึ่งตั้งอยู่ใจกลางหลิ่งหลัว เต็มไปด้วยผู้คนที่มานั่งจิบชาและพูดคุยกันอย่างสบายใจ โรงน้ำชาชื่อดังที่มีชาชั้นดีและบรรยากาศที่เงียบสงบเป็นที่ชื่นชอบของชาวบ้าน ผู้เฒ่าในเมืองหลายคนก็มักจะมานั่งรวมตัวกันที่นี่ในตอนเช้าเพื่อเล่าเรื่องราวและประสบการณ์ในอดีตให้คนรุ่นหลังได้ฟัง บางครั้งพวกเขายังเล่าถึงตำนานเก่าแก่ที่ถูกส่งต่อกันมาจากรุ่นสู่รุ่น ซึ่งเป็นเสน่ห์ที่ทำให้ใครหลายคนรู้สึกว่าเมืองหลิ่งหลัวมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์

เสี่ยวจู บุตรสาวของเจ้าเมืองที่มีจิตใจร่าเริง สดใส กำลังเดินเล่นอยู่ในตลาดของเมือง หญิงสาวชอบเดินเล่นสำรวจสถานที่ต่างๆ ในหลิ่งหลัวยิ่งนัก

ในขณะที่นางกำลังเดินผ่านโรงน้ำชาก็ได้ยินเสียงผู้เฒ่าคนหนึ่งเล่าเรื่องราวที่ฟังดูน่าสนใจ เสี่ยวจูจึงหยุดฟังอย่างตั้งใจ

“ในป่าลึกของหุบเขาหลิ่งหลัว มีสวนดอกไม้ที่สวยงามล้ำค่าเต็มไปด้วยดอกไม้นานาชนิดที่หาไม่ได้จากที่อื่นในโลก มีตำนานเล่าขานกันว่า สวนแห่งนี้เป็นที่สถิตของเทพบุปผาผู้มีนามว่า “ฮวาเย่เซียน” ผู้เฒ่าพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมแต่เต็มไปด้วยความน่าตื่นเต้น

เสี่ยวจูเอียงหูฟังอย่างตั้งใจ นางไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าตำนานแบบนี้มาก่อน

“เขาเป็นเทพเจ้าที่ดูแลดอกไม้และพืชพรรณทั้งปวง เทพเจ้าที่มีพลังอำนาจในการทำให้พืชสมุนไพรเจริญเติบโต ทุกๆ ที่ที่เขาไป ดอกไม้จะเบ่งบานและส่งกลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั่ว” ผู้เฒ่าพูดต่อ ดวงตาของเขาเป็นประกายขณะเล่าถึงเทพฮวาเย่เซียน

“แต่ก็น่าเสียดาย ไม่มีใครเคยได้เห็นใบหน้าของเทพบุปผาผู้นี้ เพราะว่าผู้ใดก็ตามที่เข้าไปในสวนบุปผาจะต้องประสบกับละอองประหลาดซึ่งทำให้หมดสติ พอฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองถูกพาออกมานอกสวนเช่นเดิม” ผู้เฒ่าหัวเราะเบา ๆ ก่อนจิบชาร้อน ๆ จากถ้วย

เสี่ยวจูฟังแล้วรู้สึกทึ่งในเรื่องราวที่ได้ยิน นางไม่เคยได้ยินตำนานที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้มาก่อน และเกิดความอยากรู้ว่าตำนานนี้มีจริงหรือไม่ นางจึงตัดสินใจว่าพรุ่งนี้จะออกเดินทางไปค้นหาสวนบุปผานั้นเพียงลำพัง นางคิดว่าหากตำนานนี้เป็นความจริง นางก็อยากเป็นคนแรกที่ได้เห็นสวนแห่งนั้นด้วยตาตัวเอง