2/1 วันแห่งความสำเร็จที่แสนเศร้า

2

วันแห่งความสำเร็จที่แสนเศร้า

เวลาผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ปาลิดาก็อดทนจนเธอสำเร็จการศึกษา และอีกไม่กี่วันเธอจะได้รับปริญญา

“คุณพ่อของหนูจะเดินทางมาวันไหน”

กานดาผู้เป็นน้า ถามไว้ เพราะจะได้เตรียมต้อนรับ เพราะครั้งนี้พี่เขยจะเอาภรรยาใหม่มาด้วย

“อีกสองวันค่ะคุณน้า ลิดาดีใจที่สุดเลย คิดถึงคุณพ่อจะแย่”

ระยะหลังเธอกับพ่อไม่ค่อยได้เจอกัน เพราะงานที่บริษัทมีปัญหา ขาดสภาพคล่องทางการเงิน ปาลิดารู้เพียงเท่านี้เพราะบิดาของเขาไม่ได้บอกอะไรมาก

เวลาที่รอคอยก็มาถึงพรุ่งนี้จะเป็นวันรับปริญญาของหญิงสาวผู้รอคอยความสำเร็จเพื่อกลับบ้าน

“สวัสดีค่ะคุณพ่อ คิดถึงที่สุดเลย”

หญิงสาวกระโดดหอมแก้มบิดาด้วยความคิดถึง เมื่อไปรอรับที่สนามบิน

“นี่คุณน้าอัสมา” ผู้เป็นพ่อหันไปแนะนำ ทั้งที่ทั้งสองคนเคยเห็นหน้ากันทางโทรศัพท์แล้ว

“สวัสดีค่ะคุณน้า” ปาลิดายกมือไหว้อย่างอ่อนน้อม

“สวัสดีจ๊ะ น่ารักสมกับที่พ่อของหนู ชมเช้าชมเย็นจริงๆ”

อัสมาเธอเป็นคนปากหวาน พูดเป็น มาแต่ไหนแต่ไร ด้วยอาชีพนักร้องที่เธอเคยทำ สร้างความสามารพิเศษของเธอในเรื่องการเอาใจคนให้เก่งเป็นพิเศษอยู่แล้ว

กานดาพาแขกผู้มาใหม่เดินทางกลับที่พัก ระหว่างทางเธอแอบมองอัสมาอยู่หลายครั้งไม่รู้ทำไมเหมือนกัน กานดาถึงได้รู้สึกไม่ไว้วางใจ ในตัวแม่เลี้ยงของหลานสาว ทั้งที่อัสมาก็ดูไม่มีอะไร

คืนนี้สามคนพ่อ ลูกและอัสมา นั่งพูดคุยกันเกือบทั้งคืน โดยมีกานดา คอยมองอยู่ห่าง เพื่อสังเกตแม่เลี้ยงคนใหม่ของหลานสาว

หลายปีที่ปาลิดามาอยู่กับเธอที่นี่ เมื่อหลานจะกลับไป เธอก็อดเป็นห่วงไม่ได้ กานดาจึงอยากแน่ใจ ว่าอัสมาเป็นคนดี ไม่ใช่แค่เพียงเสแสร้งแสดงออกมา

งานรับปริญญาผ่านไปอย่างมีความสุข ทุกคนต่างยินดีกับความสำเร็จของปาลิดา โดยเฉพาะนิรัส เขาดีใจ ที่ลูกสาวโตขึ้นและมีความสามารถ มีความรู้ติดตัว

การกลับเมืองไทยครั้งนี้ ปาลิดายังไม่ได้กลับพร้อมกับบิดา เพราะติดขัดเรื่องต้องรอเอกสารเรื่องเรียนอีกนิดหน่อย และเธอตั้งใจจะกลับเมืองไทยพร้อมกับกานดาน้าสาว ที่สามารถลาพักร้อนได้ยาวหลายสัปดาห์