1/2 การเดินทาง

วันเวลาผ่านไปช้ามาก ปาลิดามาอยู่ที่อเมริกาได้เพียงแค่สองเดือน เธอก็ได้ข่าวจากบิดา ว่าเขากำลังจะมีแม่เลี้ยงให้เธอใหม่

“คุณพ่อจะเอาผู้หญิงคนนั้นมาแทนที่แม่หรือคะ” เป็นคำถามที่เหมือนเธอยังไม่พร้อมจะฟังคำตอบ

“ไม่มีใครแทนที่แม่ของลูกได้ พ่อไม่ได้จดทะเบียนสมรสกับเขา และไม่ได้มีงานแต่งงานใดๆ น้าอัสมาเขาเข้ามาเพื่อดูแลพ่อ ลูกเข้าใจใช่ไหม”

นิรัสพยายามอธิบายให้ลูกสาวคนเดียวเข้าใจ ว่าอัสมาจะเข้ามาอยู่ในฐานะภรรยาที่ไม่ได้จดทะเบียนสมรส

“ลิดาเข้าใจค่ะ พ่อคงเหงา ขอให้คุณน้าเขาเป็นคนดี รักพ่อเหมือนที่ลิดากับคุณแม่รักคุณพ่อนะคะ”

ถึงแม้หัวใจจะบอบช้ำแค่ไหน แต่ปาลิดาก็เลือกที่จะยอมทำใจเพื่อมให้บิดาของเธอมีความสุข

เวลาเดินทางผ่านมาถึงสองปี ครึ่งทางของการอยู่อเมริกาแล้ว ปาลิดาไม่ได้กลับเมืองไทยเลย มีแต่บิดาที่เดินทางมหาเธอที่นี่ แต่ก็มาเพียงคนเดียว

จากเด็กสาวตอนนี้เธอก็กลายเป็นสาวน้อยเต็มตัว แถมยังหน้าตาสวยเหมือนแม่ของเธอ ยิ่งอยู่เมืองนอกผิวขาวของเธอดูจะยิ่งขาวไปตามคนที่นี่

“เป็นไงบ้างหลานสาว พ่อเพิ่งกลับไป คิดถึงล่ะสิ” กานดาน้าสาวเห็นหลานทำหน้าเศร้าๆ เลยพอเดาความรู้สึกออก

“คิดถึงค่ะ เป็นแบบนี้ทุกครั้งเลยเวลาคุณพ่อมาหาแล้วกลับไป”

“เพราะแบบนี้ไง น้าถึงไม่ค่อยกลับเมืองไทย เพราะเวลาที่กลับมาที่นี่จะทรมานมาก อดทนอีกหน่อยนะหลานรัก”

“ลิดาจะไม่ทำให้คุณพ่อผิดหวังค่ะ” หญิงสาวเริ่มยิ้มได้

“แม่เลี้ยงคนใหม่ของหนูเป็นอย่างไรบ้าง พ่อเล่าให้ฟังบ้างไหม”

กานดาแอบเป็นกังวลว่าเมื่อหลานสาวเธอกลับไปเมืองไทย จะมีปัญหากับแม่เลี้ยงเหมือนในหนังไทยหรือเปล่า เพราะตั้งแต่นิรัชมีภรรยาใหม่ ปาลิดายังไม่มีโอกาสได้เจอกับอัสมาเลย

“คุณน้าอัสมาเขาดูเป็นคนดีนะคะ คุณพ่อเล่าให้ฟัง ว่าเขาดูแลทุกอย่าง เรื่องเงินก็ไม่เคยใช้จ่ายฟุ่มเฟือย แถมยังช่วยงานบริษัทของพ่อได้ด้วย”

ปาลิดารู้จักอัสมา จากคำบอกเล่าของผู้เป็นพ่อ และมีเพียงไม่กี่ครั้งที่เธอมีโอกาสได้วิดีโอคลอกับผู้เป็นแม่เลี้ยง แต่หญิงสาวก็เชื่อและรู้สึกตามที่พ่อบอกเล่าให้ฟัง

“ดีแล้ว แบบนี้น้าก็เบาใจ ถ้าเขารักคุณพ่อของหนู หนูก็ต้องรักเขานะลิดา อย่าให้ต้องเป็นปัญหาลูกเลี้ยงแม่เลี้ยง คุณพ่อของหนูจะหนักใจเปล่าๆ”

กานดาสอนหลานสาว ก่อนที่อีกสองปี ปาลิดาจะได้กลับไปอยู่เมืองไทย เพราะเธอคิดว่ากันไว้ดีกว่าแก้