1/1 การเดินทาง

1

การเดินทาง

“คุณพ่อจะให้ลิดาไปเรียนต่อที่อเมริกาจริงๆเหรอคะ”

ปาลิดาเด็กสาววัยเพียงสิบเจ็ดปี เธอเพิ่งสูญเสียมารดา จากโรคเส้นเลือดในสมองแตกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว เมื่องานศพเสร็จสิ้น น้ำตายังไม่ทันแห้งไปจากหัวใจ พ่อของเธอก็เตรียมส่งเธอไปเรียนต่อต่างประเทศทันที

“ลิดาลูกเห็นที่เราต้องสูญเสียแม่ไปไหม ทุกอย่างมันไม่ได้มีอะไรมาบอกล่วงหน้า ถ้าวันหนึ่ง พ่อต้องจากลูกไป มีแต่การศึกษาเท่านั้น ที่พ่อจะให้ลูกได้ นอกจากทรัพย์สมบัติ”

นิรัชให้เหตุผลกับลูกสาว เขาอ้างความสูญเสียในครั้งนี้ เพราะเชื่อว่า ลูกสาวของเขาจะต้องยอมรับ และทำตามที่เขาต้องการ

“แล้วคุณพ่อจะอยู่กับใครคะ ลิดาเป็นห่วงพ่อ”

เด็กสาวเป็นห่วงผู้เป็นพ่อ เพราะเธอไม่เหลือใครแล้ว แล้วการไปครั้งนี้ ไม่ใช่แค่เพียงไปเรียนต่างจังหวัด แต่มันคือต่างประเทศ

“พ่อดูแลตัวเองได้ ถ้าลูกรักพ่อ ตั้งใจเรียนให้จบ กลับมาช่วยงานที่บริษัทของเรา พ่อจะได้นอนตายตาหลับเสียที”

นิรัชเองมีบริษัท ที่กิจการยังเพิ่งเริ่มต้นได้กำไร เขาอยากใช้โอกาสนี้ ส่งลูกสาวไปเรียนในที่ดีๆ เพราะขึ้นชื่อว่าธุรกิจ ย่อมมีขึ้นมีลง ถ้าเกิดอะไรขึ้น อย่างน้อยลูกสาวคนเดียวของเขา ก็จะได้มีความรู้ติดตัว

“ลิดาจะไปเพื่อคุณพ่อนะคะ”

น้ำตาอาบสองแก้มขาว เพราะตั้งแต่เกิดมา ปาลิดายังไม่เคยห่างอกพ่อกับแม่ไปไหนไกล

หลังจากงานศพเสร็จสิ้น เพียงเจ็ดวันปาลิดาก็ถูกส่งตัวไปอเมริกาทันที

โชคดี ที่ที่นั่นมีญาติของมารดาอาศัยอยู่ เธอจึงไม่ได้ไปอยู่คนเดียวเพียงลำพัง

“มาอยู่ด้วยกันที่นี่นะหลานสาว” กานดาน้าสาวคนเดียวของเธอยินดีต้อนรับหลานสาว

“ขอบคุณ คุณน้ามากๆ นะคะ ที่ให้ลิดาได้มาอยู่ด้วย”

“ไม่ต้องขอบคุณหรอกจะ ดีเสียอีก ตัวน้าเองแทบไม่ได้กลับเมืองไทย มีหลานมาอยู่ด้วย น้าก็จะได้มีเพื่อนคุย ให้หายคิดถึงบ้าน”

กานดามาอยู่อเมริกานานถึงสิบปี เธอมีโอกาสได้กลับเมืองไทยแค่ปีละครั้ง มีบางปีที่แม่ของปาลิดาบินมาหาน้องสาวที่นี่

“ตากับยายก็ไม่อยู่แล้ว พี่สาวคนเดียวก็มาจากไป น้าเองคงไม่ค่อยได้กลับเมื่องไทยแล้วล่ะ กลับไปก็ไม่รู้จะไปหาใคร”

ครอบครัวของฝั่งทางแม่ปาลิดามีเพียงแค่น้าและแม่ของเธอ ซึ่งน้าของเธอแต่งงานกับชาวต่างชาติแต่ไม่มีลูกด้วยกัน

น้าเขยของเธอนานๆถึงจะมาที่นี่ เพราะเขาทำงานอยู่อีกรัฐซึ่งไกลจากที่นี่พอสมควร