บท
ตั้งค่า

5

ในที่สุด เขาก็มาส่งเจ้าตัวจนถึงที่ การที่ต้องตามติดทุกย่างก้าวแบบนี้ก็เพราะไอ้แก๊งหมาป่านั่นแหละ เขารู้ดีว่าพวกมันหมายเหยื่อแล้วไม่เลิกง่ายๆ ทำไมรู้ดีน่ะเหรอ ก็ตอนปีหนึ่งเขาก็เคยอยู่ในแก๊งระยำนี่ มันเป็นประสบการณ์ที่ทำให้ไม้สนไม่อาจลืมเลยทีเดียว และดีใจที่พาตนเองออกมาได้ ต้องขอบคุณรักษ์ เพื่อนรักคนปัจจุบันของเขาเลยก็ว่าได้ ที่เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยเขา

เพราะความคล้ายคลึงบางอย่างที่เหมือนกัน พวกมันหนึ่งในนั้นมาชักชวนเขาและทำให้เขาวางใจและชอบจนกลายเป็นเพื่อนซี้ จนได้ไปเข้าแก๊งเดียวกัน เหล่าหมาป่าไอดอล ที่มีสาวๆ รุมคลั่ง อาจารย์ชื่นชม และเพื่อนนิสิตด้วยกันยกให้เป็นตัวอย่างในหลายด้าน

น้อยคนจะรู้ว่าพวกหมาป่ามีด้านมืด...

เขารับไม่ได้...กับด้านมืดนั้น เพราะจะอย่างไรแล้ว ไม้สนก็ยังมีความเป็นมนุษย์และรักในความถูกต้อง ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี เขาถูกตัดขาดจากพวกหมาป่า และถูกส่งท้ายความเป็นสมาชิกของแก๊งได้อย่างแสนแปลบใจ แสลงใจ และทำให้เขาถึงกับหันหัวออกจากวงจรหนุ่มแคสโนว่า มาตั้งป้อมปราการสร้างข่าวเกย์ขึ้นมานี่แหละ

"เอ้า ขึ้นไปได้แล้ว"

เขาว่า โอบเดือนมองนาฬิกา ยืนละล้าละลังอยู่ตรงนั้น ยังไม่ถึงเวลาที่นัทวรรณบอกให้เธอขึ้นไป เธอกลัวว่าเพื่อนจะไม่เปิดประตูให้...หรือกลัวจะเห็นกล้วย...ที่เพื่อนอาจจะหิ้วมา ไอ้ย่ะ!

"ขอบคุณมากค่ะ" เธอยิ้มให้กับเขาแล้วโบกมือให้ แต่ไม้สนก็ยังไม่ยอมออกรถ แถมยังดับเครื่องอีกด้วย

"ให้พี่ขึ้นไปส่งที่ห้องไหม?"

"เอ่อ...ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวหอก็จะปิดแล้ว ไม่ให้คนนอกขึ้นแล้ว พี่ไม้สนขึ้นไปไม่ได้หรอก"

"ขึ้นได้สิ" ไม้สนยักไหล่

"พี่เสียอย่างทำไมจะขึ้นไปไม่ได้"

ว่าแล้วก็ตั้งขาตั้งรถ แล้วลงมาจากรถบิ๊กไบก์คันใหญ่ของตน เขามองซ้ายมองขวาอย่างจะสำรวจ โอบเดือนไม่เห็นอาการนั้น เพราะมัวแต่มองไปยังประตูทางเข้าหอ คนที่เฝ้าหอพักมองมาทางเธอและไม้สนตาเขม็ง แน่ล่ะมันกำลังจะสี่ทุ่ม ถึงเวลาที่หอหญิงนี้ต้องปลอดผู้ชาย และจะต้องปิดประตูไม่ให้เข้า ถ้าจะเข้าก็ต้องแจ้งความประสงค์ ว่าทำไมถึงเข้าหอดึก แน่นอนว่าข้อมูลจะถูกส่งไปยังผู้ปกครองทันที

"ไม่ต้องค่ะ ขอบคุณมากๆ อีกหนนะคะ อุ๊ย! นั่นเพื่อนรูมเมทของดิวลงมาแล้ว"

เธอยิ้มกว้างทันทีเมื่อเห็นนันทวรรณลงมาพร้อมกับผู้ชายคนหนึ่ง ทางนั้นเอียงคอมองจ้องมายังไม้สน ก่อนจะเดินตรงมาหาโอบเดือน แบบลืมคนที่ลงมาด้วยกันไปเลย ที่ยืนมองตามหลังเจ้าหล่อนอย่างงงๆ

"พี่ไม้สน มาส่งยัยดิวหรือคะ"

เจ้าหล่อนเอ่ยทัก ทำเหมือนรู้จักชายหนุ่มเป็นอย่างดี หล่อนสวมชุดนอนผ้าซาตินคอลึก ทับด้วยเสื้อคลุมแบบกิโมโนที่ไม่ได้สวมทับให้เรียบร้อย มันเปิดมากกว่าปิด และเจ้าตัวก็กำลังยืนเอามือไหล่หลัง เหมือนจะ 'อวด' บางสิ่งอย่างจงใจ ให้กับไม้สนได้เห็น

"ครับ น้องเป็นเพื่อนรูมเมทของน้องรหัสของพี่ใช่ไหม"

ไม้สนหรี่ตา อาการแบบนี้ อะนะ...หรือว่าแม่คุณจะไม่รู้ข่าวนั้น แต่รู้ชื่อเขาชัดแบบนี้ ทำไมจะมาทำอ่อย ทำอ้อยเรี่ยราดแบบนี้ล่ะจ๊ะ

"ค่ะ" หล่อนยังคงแอ่นตัว (แอ่นนม) แล้วยิ้มหวาน ทำตาวาวๆ ใส่เขาอย่างจงใจ

"เป็นพี่รหัสของยัยดิว ก็ต้องเป็นพี่ชายของอิ๋วด้วยนะคะ"

"เป็นพี่สาวดีกว่าจ้ะ"

ว่าแล้วก็ยิ้มมุมปาก แล้วหัวเราะเสียงแหลม ด้วยเสียงโทนมาเลฟิเซนต์ กิริยาปิดปากด้วยมือที่กระดกนิ้วก้อย ทำให้แม่สาวที่ขนรถอ้อยมาอย่างนันทวรรณกะพริบตาปริบๆ แล้วเลิกแอ่นนมกลายมาเป็นกอดอกแทน

"นอนหลับฝันดีนะวันนี้น้องดิว น้องสาวเจ๊ น้องก็ฝากดูแลน้องสาวเจ๊ดีๆ ด้วยนะจ๊ะ"

แล้วเขาก็ขึ้นรถ สตาร์ทกระหึ่มออกตัวไปอย่างว่องไว ทิ้งให้สองสาวมองตามหลัง นันทวรรณกระแอม แล้วเอ่ยขึ้นมาลอยๆ เมื่อขึ้นมาในห้องด้วยกันแล้ว

"แต่ก่อนน่ะพี่ไม้สนไม่เป็นแบบนี้นะ"

"หืม? อ้อ...เคยได้ข่าวเหมือนกันว่าพี่ไม้สนเพิ่งจะมาเปิดตัว"

เธอย่นจมูกน้อยๆ ขัดเขินและรู้สึกกระดากปาก ที่ต้องมาพูดเรื่องคนอื่นในแง่ไม่ดีแบบนี้

"แกว่าเขาจะกลับได้อีกรอบมะ"

นันทวรรณถอดเสื้อคลุมของหล่อนออก เผยให้เห็นหุ่นที่แสนเพรียว หล่อนมีแขนขายาว หน้าอกกลมพอเหมาะ เอวคอด สะโพกผาย และใบหน้าสวยแบบพิมพ์นิยม อ้อ...ซึ่งการได้มาหล่อนก็เสียอะไรไปมากพอสมควร สำหรับหน้าสวยๆ นั้น

"ไม่รู้สิ"

โอบเดือนตอบตามตรง เธอเริ่มปิดปากหาว เพราะทั้งง่วงทั้งเพลีย เธอเริ่มปลดกระดุมเสื้อ และคว้าเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดบ่า เพื่อเข้าห้องน้ำ

ตาของนันทวรรณมองตามหลังรูมเมท ซึ่งเป็นคนตัวเล็ก มีหุ่นค่อนข้างอวบ เห็นล่ะว่าเจ้าหล่อนมีพุงนิดๆ ด้วยซ้ำ ก้นก็ใหญ่ไปหน่อย หน้าตา...ก็ธรรมด๊า ธรรมดา อาจจะให้ดีกรีความน่ารักสักเล็กน้อย เวลาที่เจ้าหล่อนยิ้ม มันดูแล้วละมุนมีเสน่ห์จริงๆ

เหอะ!

หล่อนยืนหมุนตัวหน้ากระจก สำรวจตัวเองก่อนจะยิ้มด้วยรอยยิ้มแบบนางพญา ดีแล้วที่เธอมีแม่โอบเดือนนี่เป็นรูมเมท หน้าตาไม่ได้สวยไปกว่าเธอ พอจะเป็นคู่แข่งอะไรได้ แถมยังเซ่อๆ โง่ๆ บอกอะไรก็ทำให้หมด แล้วก็ดีที่มีพี่รหัสเป็นไม้สน อดีตหนุ่มฮอต ที่ตอนนี้ถึงจะบอกว่าเป็นสาวไปแล้ว มีแฟนไปแล้ว แต่แฟนอยู่ไกลตั้งค่อนโลก อย่างดีก็แค่ทักแชท อย่างเตลิดก็คงจะเปิดวีดีโอคอล...เรตสิบแปดบวกกัน ได้แค่นั้นล่ะ

เขาหล่อ รวย ดัง และตอนนี้ปลอดสาวๆ เพราะประกาศตัวว่าเป็นสาว

แต่...

เขาก็เคยชอบผู้หญิง เคยลิ้มรสชาติของผู้หญิง มีหรือจะไม่อยาก...ถ้าของขาดนานๆ

อะห้า...

เธอมีเป้าหมายของปีนี้แล้วเรียบร้อย

นันทวรรณส่งจูบให้กับเงาสะท้อนของตัวเองในกระจก

พี่ไม้สนขา...กลับมาชอบผู้หญิงอีกหนเถอะค่ะ อิอิ

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel