ตอนที่ 4 ยาออกฤิทธิ์

ตอนที่ 4 ยาออกฤิทธิ์

ไอซี่ยิ้ม และก็ตามคาดที่กฤชตินได้แต่มองเธอนิ่งๆ แต่ไม่ตอบอะไร

“คือเรารู้ไหม ว่าเพื่อนเราทั้งสองคนออกไปเที่ยวกับต่อข้างนอกกับเพื่อนพี่” ไอซี่รีบพูดต่อโดยอ้างมาวินและเตชิตเพื่อนของเขา ซึ่งก็ได้ผลเพราะที่สุดแล้วกฤชตินยอมหยุดฟังเธอพูดต่อ

“พี่สิแย่เลย เพราะพี่คงไม่มีที่นอนในคืนนี้ ก็พวกพี่ตอนมาไม่ได้จองกันไว้ว่าจะนอนเต็นท์แต่แรก แต่พวกพี่อะจองห้องพักที่โรงแรมเอาไว้ แล้วตอนนี้เพื่อนพี่ดันเอากุญแจห้องพักติดไปด้วย” ไอซี่ทำเสียงเศร้าเพื่อขอความเห็นใจจากกฤชติน พลางช้อนสายตาขึ้นมามองราวกับกำลังอ้อนเขา

กฤชตินมองเธออย่างเอือมอะรา ทำไมเขาจะไม่รู้จุดประสงค์เธอว่าต้องการอะไร แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไรออกมา ปลายฟ้าก็เดินมาถึงจุดที่ไอซี่คุยกับกฤชตินก่อน เธอก้มหัวทักทายไอซี่ พร้อมทำตาเชิงให้ไอซี่มองขวดน้ำในมือเธอว่ากฤชตินดื่มน้ำจนหมดเกลี้ยงแล้ว

ไอซี่มองตามก่อนลอบยิ้มออกมาอย่างพอใจ แต่ปลายฟ้าไม่ได้คิดอะไรถึงรอยยิ้มนั้นเลย เธอแค่เป็นคนว่าง่าย สั่งให้ทำอะไรก็ทำเท่านั้น ก่อนที่เธอจะหันไปยิ้มให้กฤชติน ถึงแม้จะรู้ว่าเขาไม่ยิ้มตอบก็เถอะ

ปลายฟ้าเดินผ่านไปจากทั้งสองคนที่ยืนอยู่ เพื่อไปหาเพื่อนที่บังกะโล แต่ทว่าพอเธอก้าวออกไปไม่เท่าไหร่ เธอกลับเริ่มรู้สึกหายใจติดขัด ใจสั่นหวิวจนต้องยกมือขึ้นมากุมที่หัวใจ

กฤชตินเองทำท่าจะขยับเดินตาม เพราะเขาเองก็ไม่ได้ต่างกัน เขาเริ่มรู้สึกร้อนแปลกๆ คิดไปเองว่าอากาศตรงนี้น่าจะร้อนอบอ้าวจนเกินไป จนทำให้เริ่มมีเหงื่อผุดออกมาตามใบหน้าเป็นเม็ดๆ แต่ทว่าเขายังคงเก็บอาการไว้อย่างดี

“เดี๋ยวสิ น้อง จะไปไหน”

“ผมร้อน จะไปอาบน้ำ” เขาไม่ยอมบอกกับไอซี่ว่าจะย้ายที่พักไปนอนที่บังกะโลข้างบนชายหาด เพราะกลัวเธอจะตามเขาไปอีก ก่อนที่กฤชตินจะฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้

“เออใช่.. พี่ยังไม่มีที่นอนเหรอ งั้นไปนอนเต็นท์ผมไหมล่ะ แต่เดี๋ยวผมขอไปอาบน้ำก่อน” เขายิ้มน้อยๆ ที่มุมปาก แต่ทำเอาไอซี่ตาโต

-นี่หมายความว่า น้องสุดหล่อคนนี้จะให้เธอนอนที่เต็นท์ด้วย ยิ่งดูอากาศครึ้มๆ เหมือนฝนจะตก อุ้ย ฝนตกพรำๆ แถมนอนเต็นท์ด้วยกัน บรรยากาศเป็นใจ๊ เป็นใจ แล้วยาที่กฤชตินกินเข้าไป ทั้งแบบเม็ด ทั้งแบบละลายน้ำอีก อุ้ยยย กรี๊ด สนั่นเต็นท์แน่- ไอซี่ยืนยิ้มฝันหวานบิดตัวไปมา

“จะดีเหรอ เราจะให้พี่นอนที่เต็นท์เรานี่นะ”

“ครับ พี่ไปนอนที่เต็นท์ผมเลย ผมจะรีบไปอาบน้ำ ร้อน” กฤชตินรีบตัดบท เพราะตอนนี้เขาร้อนจนอยากเอาน้ำเย็นๆ ราดใส่ตัวแล้ว “ผมขอไปอาบน้ำก่อนนะ” เขารีบเดินไปทันที ทิ้งไอซี่ยืนละลาย เมื่อเจอรอยยิ้มเล็กๆ จากกฤชติน ก่อนที่เธอจะหมุนตัวเดินไปนอนรอกฤชตินที่เต้นท์ด้วยหัวใจพองโต

- คิ คิ น้องเขาบอกรีบอาบน้ำ คืออาบน้ำแล้วจะรีบมาหาเราใช่ไหมนะ-

เธอรีบเดินตรงไปที่เต็นท์ของกฤชติน ก่อนเปิดซิปแล้วเข้าไปนั่งข้างใน แต่ด้วยอากาศที่ร้อนอบอ้าว จนเหงื่อซิบ เธอเลยหาข้ออ้างให้ตัวเองด้วยการถอดเสื้อรอจนเขาเหลือแต่ชุดชั้นใน ได้แต่หวังว่า

-เดี๋ยวกฤชตินอาบน้ำที่ห้องอาบน้ำรวมเสร็จคงรีบมาหาเธอ-

แต่…

@ที่บังกะโล

ปลายฟ้าเพิ่งได้รับโทรศัพท์จาก เพื่อนของเธอ ‘ริสาและนัชชา’ ซึ่งกำลังทำเรื่องจองห้องให้อยู่ จากที่ตอนแรกพวกเธอตั้งใจจะจองไว้ห้องพักเดียวและนอนด้วยกันทั้งหมด สามคน แต่ตอนนี้ห้องพักขนาดใหญ่กลับเต็มไปหมดแล้ว เพราะนักศึกษาที่เลือกนอนเต็นท์กัน ย้ายมานอนข้างบนตามบังกะโล และตามโรงแรม จนเกือบหมด จึงเหลือแค่ห้องขนาดเล็กไม่กี่ห้อง โดยกฎของห้องพักที่นี่ จำกัดให้นอนได้แค่ห้องละไม่เกินสองคนเท่านั้น

“เอาไงดี ปลายฟ้า เขาให้นอนห้องไม่เกินสองคนเองอะ นี่เขาจะให้พวกเราจองเพิ่มอีกห้อง” เสียงของนัชชาแทรกเข้ามาในสายที่ปลายฟ้ากดรับ

“โอ๊ย ไม่มีปัญหา จองสองห้องเลยก็ได้ งั้นพวกตัวเองนอนด้วยกันสองคน เค้านอนคนเดียวได้ เค้านอนดิ้น 555” ปลายฟ้าตอบกลับ ในตอนนี้เธอรู้สึกทั้งร้อน ทั้งง่วง ทั้งอึดอัดแปลกๆ การนอนคนเดียวน่าจะดีที่สุด

“เอางั้นเหรอ ตัวเองนอนคนเดียวไม่เป็นไรแน่นะ”

“ไม่มีปัญหาเลย เขาง่วงมากเลยตอนนี้ ไปถึงจะอาบน้ำแล้วนอนเลย ไว้ตอนเช้าจะไปเรียกที่ห้องนะ”

“จะดีเหรอ” นัชชายังลังเล เพราะไม่อยากแยกห้องนอนกันแล้วปล่อยให้เพื่อนต้องนอนคนเดียว แต่ปลายฟ้าก็ยังย้ำให้เพื่อนไม่ต้องห่วงเธอ

“อืม ช่ายยย ไม่ต้องซีเรียส”

“งั้นตัวเองใกล้ถึงยัง”

“ใกล้แล้ว พอดีเจอรุ่นพี่ใช้ไปทำธุระอะ แต่เสร็จแล้วล่ะ พวกตัวเองได้กุญแจที่พักแล้วไปนอนก่อนได้เลย แค่ฝากกุญแจไว้ตรงเคาน์เตอร์ไว้ก็พอ เดี๋ยวเค้าไปถึงแล้วไปเอาเลย”

“โอเค เค้าจองห้องไว้ชื่อ ริสานะ มาถึงก็บอกว่ามาเอากุญแจห้องที่ริสาจองไว้ ของตัวเอง ห้อง 1169 ของเค้าห้อง 1168 ห้องอยู่ตรงกันข้ามกัน” นัชชาบอก พลางหันไปบอกพนักงานของบังกะโลว่าเพื่อนของเธอจะมาเอากุญแจห้องที่จองไว้

“ได้จ้า ตัวเองอาบน้ำอาบท่ากันได้เลย ไม่ต้องรอ เค้าก็ง่วงมาก อยากอาบน้ำนอนแล้ว ง้วง ง่วง ไม่รู้เป็นไร” ปลายฟ้าตอบก่อนวางสาย

เพื่อนๆ ของเธอจะพากันไปที่ห้องพักเพื่อพักผ่อน ส่วนปลายฟ้าเองก็มาถึงที่บังกะโลไม่นานนัก พนักงานคนที่รับเรื่องหยิบกุญแจห้อง 1169 ที่ติดกระดาษโน๊ตสีขาวที่มีชื่อริสาส่งให้ ก่อนที่ปลายฟ้าจะรีบมาแล้วเดินตรงไปที่ห้องพักของเธอด้วยความเร่งรีบ เพราะในตอนนี้เธอทั้งรู้สึกเวียนหัว ทั้งรู้สึกร้อนรุ่มแปลกๆ เธอเคาะประตูบอกเพื่อนที่ห้องตรงข้ามว่ามาถึงแล้ว ก่อนที่จะรีบขอตัวไปอาบน้ำนอนก่อนเพราะง่วงมาก

ทันทีที่เข้ามาถึงภายในห้อง ปลายฟ้ารีบตรงไปอาบน้ำ เพราะรู้สึกอุณหภูมิในร่างกายร้อนขึ้นเรื่อยๆ เธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าขนหนูสีขาวที่ปกปิดร่างกายไว้ แค่ชิ้นเดียว แม้กระนั้น ถึงเธอจะเร่งแอร์ให้เหลือแค่ 20 องศา แต่ก็ไม่ได้ทำให้ความร้อนในตัวเธอลดลงเลย แต่กลับทวีความเวียนหัวมากยิ่งขึ้น ปลายฟ้าปิดไฟภายในห้อง แล้วเดินไปล้มตัวลงนอนทันที