ตอนที่ 3 อ้อมกอดของชายแปลกหน้า

ตอนที่ 3 อ้อมกอดของชายแปลกหน้า

สามทุ่มตรง ณ.โรงแรมคริสตัล

ริสาหยุดยืนหน้าโรงแรมอย่างกล้าๆ กลัวๆ เธอทำใจอยู่นานมาก กว่าจะยอมก้าวเท้าเข้าไปด้านใน หวังว่าเธอคงไม่โชคร้าย จากผู้ชายแปลกหน้าที่มาซื้อความบริสุทธิ์ของเธอในราคาห้าหมื่นหรอกใช่ไหม

เธอรับคีย์การ์ดจากหน้าเคาเตอร์รีเซฟชั่น ก่อนจะมาหยุดยืนที่หน้าห้อง 2566 สูดลมหายใจเฮือกก่อนจะตัดสินใจก้าวเข้าไป

แกร๊ก

“อ่ะ”

ทันทีที่เปิดไฟเข้ามาในห้อง ไฟในห้องก็ถูกปิดจนมืดสนิท ริสาไม่กล้าเดินเข้ามาต่อ

-ก่อนหน้านี้ไฟยังเปิดอยู่เลย-

ความกลัวเริ่มแผ่ซ่านเข้ามา ริสารีบถอยหลังหมุนตัวกลับไปที่ประตู พลันก็มีมือดึงตัวเธอเข้าไปกอดจากด้านหลัง

“คุณมาช้าสิบนาที” เสียงกดต่ำของชายหนุ่ม แม้จะฟังดูคุ้นๆ แต่ริสาก็นึกไม่ออกว่าเสียงใคร แต่ฟังดูจากน้ำเสียงน่าจะอายุไม่มากนัก ที่แน่ๆ ไม่ใช่เสียงคนแก่อย่างที่เธอคิดกลัวในตอนแรก แต่ถึงเป็นเสียงชายหนุ่มก็เถอะ มันก็น่ากลัวอยู่ดี

ยิ่งตัวเองตกมาอยู่ในอ้อมกอดของชายแปลกหน้าอย่างตอนนี้

“คะ คุณแม็กซ์ ปล่อยก่อนคะ มันมืด เปิดไฟก่อนดีไหมคะ” ริสา พยายามดิ้นรน อย่างน้อยเธอก็ควรเห็นหน้าตาของคนที่เธอจะนอนด้วย แต่นี่เขาเล่นมากอดเธอจากด้านหลัง แถมในความมืดแบบนี้ มันน่ากลัวจริงๆ

“ผมขี้อาย ไม่ชอบให้คู่นอนเห็นหน้า มันจะส่งผลกับหน้าที่การงานของผม”

“ตะ แต่” ริสา เริ่มดิ้นรนหนักขึ้น เมื่อเขาก้มลงหอมที่ผมข้างซอกคอของเธอ

“ผมหอมจัง ตัวคุณก็หอม”

ริสาเริ่มขนลุก เริ่มรู้สึกขยะแขยงปนกลัวขึ้นมา

“คะ คุณแม๊กซ์ ริสาว่า ริสาไม่ทำแล้วค่ะ ปล่อยเถอะค่ะ เดี๋ยวริสาโอนเงินคืนตอนนี้เลย ไม่ทำแล้ว”

ริสาดิ้นรนตอนนี้เริ่มกลัวจนแทบจะคุมสติไม่อยู่

“ไม่ได้หรอกครับ เปลี่ยนใจตอนนี้ไม่ทันแล้ว”

มาวินหยิบผ้าขึ้นมาผูกตาริสาไว้เสียแน่น

“คุณจะทำอะไรหน่ะ” ริสาพูดเสียงสั่น เธอตกใจกลัวหนักขึ้น

“ผมบอกแล้วไง ว่าผมไม่ชอบให้คู่นอนเห็นหน้า” มาวินกดเสียงต่ำพูดเพื่อปรับเสียงตัวเองไม่ให้เธอจำได้

เขาจำเป็นต้องผูกตาเธอ เพราะถึงแม้ตอนนี้จะปิดไฟเสียสนิท แต่ไม่ช้าพอสายตาปรับคุ้นชินกับความมืดได้ ก็พอจะมองเห็นอะไรได้เลือนรางในความมืดอยู่ดี

มาวินยังไม่อยากให้ริสารู้ว่าเป็นเขา เห็นตัวเธอกลัวจนตัวสั่น แม้จะรู้สึกสงสารขึ้นมาบ้างนิดหน่อยแต่เขาก็ไม่อยากที่จะหยุด

-ใครใช้ให้มาหยิ่งผยอง และเคยทำให้เขาเสียหน้าแบบนั้น คอยดูจะเอาคืนเสียให้เข็ด-

ริสากลัวจนทำอะไรไม่ถูก พยายามดิ้นรนสุดกำลัง เมื่อรู้สึกตัวว่าถูกเขารวบตัวเธออุ้มมาวางบนเตียงนุ่ม

ยิ่งตาถูกมัดไว้แน่นมองอะไรไม่ออก ความกลัวยิ่งถาโถมเข้ามา พยายามดิ้นรนเอาสองมือดึงออก แต่ถูกเขารวบมือเธอเสียก่อน ก่อนที่มาวินจะเอาเชือกผ้าที่เตรียมไว้มามัดข้อมือเธอไว้อยู่บนเหนือหัว

“คุณแม็กซ์ ริสากลัวแล้ว ปล่อยริสาไปเถอะ” ริสาเริ่มร้องไห้ อ้อนวอน เมื่อเริ่มรู้สึกว่าฝ่ามืิอใหญ่ของเขาค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าของเธอออก

เฮือกกก

ริสาสะดุ้งโหยงเมื่อฝ่ามือของเขาเลื่อนลูบไล้ไปตามร่างกายของเธออย่างแผ่วเบา ยิ่งผ้าปิดตาที่ผูกแน่นแบบนี้ทำให้เธอไม่เห็นอะไรเลย

“ปะ ปล่อย ริสาไม่ทำแล้ว ริสาจะโอนเงินคืนให้คุณ”

“หึ” มาวินกระตุกยิ้ม นี่นะเหรอผู้หญิงที่อวดดีอย่างตอนนั้น

มาวินเอื้อมไปเปิดไฟตรงหัวนอน มองร่างเปลือยเปล่าที่แสนสวยของริสา ทำให้หัวใจเขาเต้นแทบไม่เป็นจังหวะ

-หุ่นแม่งโคตรซ่อนรูป-

ผิวขาวอมชมพูเนื้อละเอียดราวกับผิวเด็ก ยิ่งส่วนสัดเอวคอดเล็กที่รับกับสะโพกพาย และเนื้อเนินอกสวยที่กระเพื่อมไหวตามลมหายใจตอนนี้

-เซ็กซี่ชิบบบ-

มาวินค่อยๆ โน้มตัวลงเข้าไปจูบริสาอย่างแผ่วเบา จนริสาสะดุ้ง เธอรีบเม้มปากเอาไว้แน่นไม่ยอมให้เขาได้ใช้ลิ้นเข้ามารุกล้ำในเรียวปาก ฝ่ามือใหญ่ของมาวินเริ่มเคล้นคลึงบนอกสวย ผู้หญิงอย่างริสาที่ไม่เคยสัมผัสมือชาย ความเต่งตึงช่างแตกต่างกับผู้หญิงทั่วๆ ไปที่เขาเคยนอนด้วย

“อื้อ”

เสียงครางอู้อี้ในลำคอของริสา พอถูกเขากระตุ้นมากเข้า ปากบางที่ถูกเม้มดูดยั่วเย้าเล่น ก็เผยอจนเขาสอดแทรกสิ้นไปในโพรงปากสวยของเธอจนสำเร็จ ริสาพยายามส่ายหน้าดิ้นรนสุดชีวิต ความกลัวจนถึงขีดสุด แต่กลับถูกปลุกเร้าไปด้วยรสจูบที่ดูจะเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ

-จูบแรกของเธอ ต้องเสียให้กับชายแปลกหน้าไปแล้วหรือ-

น้ำตาของริสารินจนซึมออกมานอกผ้าสีดำที่ถูกปิดตาอยู่ การดิ้นรนดูท่าแล้วไม่เป็นผลสำเร็จ เขาคงไม่ปล่อยเธอไปแน่

ริสา หยุดการดิ้นรนสะอื้นไห้ เธอไม่รู้จะต่อสู้หรือขัดขืนได้อย่างไงในสภาพที่ถูกมัดมือ และถูกผ้าปิดตาอยู่แบบนี้

ฮึก ฮึก

เสียงสะอื้นเงียบๆ ของริสาที่เริ่มหยุดดิ้นรน ทำให้มาวินชะงักไปครู่ แต่ตอนนี้จะให้เขามาหยุดง่ายๆ แบบนี้หรือ ไม่มีทาง

มาวินก้มหน้าลงอีกครั้ง ใครใช้ให้เธอตัวเธอหอมขนาดนี้ หอมเสียจนเขาอยากดอมดมตัวเธอเสียให้ทั่ว ใบหน้าหล่อคมเข้มของเขาเลื่อนซุกไซ้ต่ำลงตรงซอกคอของริสา เม้มเล่นที่ติ่งหูเธอเบาๆ แล้วลากลิ้นโลมเลียสลับดูดเม้มจนทั่วซอกคอขาว

“อื้อออออ ยะ หยุด”

จากมือที่เคล้นคลึงขยำอยู่ที่อกสวยของริสา มาวินเลื่อนใบหน้าต่ำลง ลิ้นสากเริ่มเลียวนตรงยอดอกสีชมพูที่ดูท่าตอนนี้มันจะชูชันด้วยความเสียวสะท้าน

“อื้ออออ คุณแม็กซ์ หยุดเถอะค่ะ ริสากลัวแล้ว”

“หึ กลัวหรือเสียว” มาวินกระตุกยิ้ม เพราะทุกครั้งที่เขาดูดเม้มที่ยอดอกสวย ริสาก็แอ่นอกยกขึ้นให้เขาสัมผัสมันง่ายขึ้น ยิ่งใบหน้าขาวสวยที่แดงเรื่ออยู่ตอนนี้

-แม่งโคตรหน้าฟัด-

ไหนๆ ก็เป็นครั้งแรกของริสา มาวินจึงไม่อยากจะผลีผลาม อย่างน้อยก็ต้องโอ้โลมจนเธอพร้อม ไม่งั้นกลัวว่าเธอจะเจ็บหนัก

หน้าท้องแบนราบที่ขาวเนียน ถูกมาวินเลื่อนใบหน้าโลมเลียต่ำลงเรื่อยๆ

-ผู้หญิงคนนี้ ทำไมตัวหอมแบบนี้นะ แล้วตรงนั้นจะหอมขนาดไหนนะ-

แม้จะนอนกับผู้หญิงมาไม่น้อย แต่เขาก็ไม่เคยใช้ลิ้นกับใครตรงส่วนนั้น ยอมรับว่า ริสาเป็นคนแรกที่เขาอยากจะชิมเธอไปทั้งตัว

ริสาสะดุ้งเฮือก รู้สึกหน้าท้องร้อนผ่าวจนต้องเกร็งเพราะความเสียวสะท้าน ก่อนจะพยายามบิดขาให้แนบชิดกัน เมื่อรู้สึกว่า ใบหน้าเขาเลื่ิอนลงต่ำ ลมหายใจที่รินรดหน้าท้อง ทำให้เธออยากถอยหนี

“คะ คุณ แม็กซ์ ยะ หยุด” เสียงพูดเริ่มขาดเป็นช่วงๆ ริสาเริ่มรู้สึกตัวเองหายใจยากลำบาก แค่เสียงพูดก็ยังพูดแทบไม่เป็นภาษา

แต่……

“อร้ายยยย”

ทันทีที่ถูกลิ้นร้อนลากตวัด ริสาถึงกับสะดุ้งเฮือก แม้จะพยายามกลั้นเสียงร้องครางของตัวเอง แต่ทว่าเขากลับไม่ยอมหยุด ลิ้นร้อนโลมเลียดูดเม้มราวกับมันคืออาหารหวาน จนริศาแอ่นย้ายขยับสะโพกไปมาอย่างรุ่มร้อน

“อื้อออ ยะ อย่า อึก”

ยิ่งเธอขยับขาเข้าเพื่อบิดหนี แต่เขากลับจับสองขาของเธอแยกออกครั้งแล้วครั้งเล่า ลิ้นร้อนชอนไชอย่างไม่นึกรังเกียจ ยิ่งรู้ว่าเธอพยายามกลั้นเสียงร้องคราง เขายิ่งลงลิ้นหนักให้หนักขึ้น

“ร้องดังๆ สิ แล้วผมจะยอมหยุด” เขาเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าของริสา ที่พยายามเม้มปากกลั้นเสียงครางของตัวเอง ก่อนจะก้มลง ลากลิ้นตวัดลงอีกครั้ง

“อึก อึก อื้ออ อร้าย อ๊าา”

ในที่สุดก็กลั้นมันไม่ไหว มาวินทรมานเธอไม่ยอมหยุด ที่สุดแล้วส่วนที่บอบบางก็แพ้พ่ายต่อลิ้นร้อนที่ปลุกเร้า จนเธอกระตุกหอบ ตอดรัดอยู่ชั่วครู่ ก่อนปลดปล่อยออกมาจนชุ่มฉ่ำ

แฮ่ก แฮ่ก

“พร้อมแล้วสินะ” มาวินเงยหน้ามากระตุกยิ้ม เขาเช็ดมุมปากก่อนขยับร่างขึ้นมาคร่อมร่างของริสา ที่กำลังตื่นกลัว

“คุณจะ ..จะทำอะไรหน่ะ” เธอเริ่มรู้สึกถึงอันตรายภายใต้ผ้าสีดำที่ปิดตาของเธออยู่ เมื่อรู้สึกว่าเขาขึ้นมาคร่อมบนร่างเธอ

มาวินขยับร่างเอื้อมไปหยิบถุงยางที่เตรียมไว้ รีบสวมมันทันที เพราะตอนนี้เขาอยากปลดปล่อยมันจะแย่แล้ว

เขาถูไถที่เนินเนื้อเพื่อสัมผัสกับจุดสำคัญของริสาอย่างแผ่วเบา เพื่อกระตุ้นความต้องการเธออีกครั้ง

“อื้ออ อย่านะ ไม่เอานะ ได้โปรดริสากลัวแล้ว” เสียงร่ำไห้ปนอ้อนวอน สั่นพร่า พยายามเขยิบขาหนีดิ้นรนอย่างที่สุด แต่ทว่า ไม่ทันแล้ว

ครึดดด

ความคับแน่นของริสา ทำให้มาวินไม่กล้าเข้าไปสุด เมื่อรู้ว่าสัมผัสโดนเยื่อพรหมจรรย์จนฉีกขาด

“แน่นชิบ”

“อึก อร้ายยยยยยย” ริสาสะบัดหน้าส่ายด้วยความเจ็บ

“ฮึก จะ เจ็บ ฮืออออ คุณแม็กซ์ ปล่อยริสาเถอะ ฮืออ”

“ผมจะเบาๆ นะ ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว” เขาโน้มตัวเข้าไปจูบปากเธอเพื่อปลอบใจ ก่อนค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปจนสุด

“อื้อออออ” ริสาดิ้นพล่าน แต่ไม่ช้าพอมาวินขยับเข้าออก เธอก็หยุดต่อต้าน

-ความรู้สึกแบบนี้มัน-

“อ๊าาา อ๊าาาาา อื้อออ”

เสียงต่อต้านเมื่อครู่ของริสา กลายเป็นเสียงครวญครางด้วยความเสียวสะท้าน ไม่รู้ว่าตัวเองเสร็จไปแล้วกี่รอบต่อกี่รอบ รู้แต่ถูกเขาจับเปลี่ยนท่าทางหลายท่าจนเธอสิ้นเรี่ยวแรง

ถุงยางถูกเปลี่ยนไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบจนหมด ริสาหมดแรงจะผล็อยหลับไป มาวินคลายผ้าที่มัดข้อมือเธอออก ปรากฏว่าข้อมือแดงช้ำจากที่เธอพยายามจะดิ้นรน เขาค่อยๆ แกะผ้าปิดตาออก คราบน้ำตายังเกาะติดตามใบหน้า

-ขนาดหลับสนิท ยังโคตรสวย-

มาวินเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวนอน ก่อนจะดึงริสา เข้ามาอยู่ใน อ้อมกอด

-เอามันส์ขนาดนี้ ครั้งเดียวไม่พอหรอก-

เขากระตุกยิ้มก่อนจะหอมหน้าผากเธอเบาๆ แล้วหลับไป

——————————