ร้อยรักอคิรา ตอนที่ 4

เช้าวันรุ่งขึ้น ผมเจ้าเสาร์มันพาอาทิตย์มาปลุกผมแต่เช้าเลยคับเพื่อที่จะแต่งตัวให้ผม แล้วพาผมไปบ้านพิชชา ผมตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกเลยจริงๆนะ

" พี่อังคาฐ จำไว้นะคะ ผู้หญิงนะ จะเป็นประจำเดือน เดือนละครั้ง พี่ต้องแกล้งว่าเป็นด้วยนะ" อาทิตย์กำชับเรื่องนี้กับผม แถมยังเอาผ้าอนามัยออกมาให้ผมดูอีกต่างหาก

" เหมือนขนมปังเลยนะอาทิตย์" ผมจับแผ่นบางๆที่ห่อด้วยพลาสติกสีขาวขึ้นมาพลิกดู

" เหมือนตรงไหน กินไม่ได้นะค่ะ อันเนี้ย แบบสูตรเย็น ถ้าจะไม่ให้โป๊ะแตกพี่ต้องใส่จริงๆด้วย แล้วอย่าลืม แต๊บให้เรียบร้อย" อาทิตย์สาธยายโดยไม่มองหน้าผมเลยว่าผมเข้าใจรึเปล่า

" อ้าวงง งง อะดิ ไม่รู้ว่าแต๊บคืออะไรใช่มั้ยเนี้ย" เจ้าเสาร์มันชี้หน้าผม ผมจึงรีบส่ายหน้าทันที

"เห็นมั้ยอาทิตย์ พี่อังคาฐไม่เข้าใจหรอก ต้องถึงมือพี่คนเก่งของอาทิตย์อีกแล้วหละะ" เจ้าเสาร์มันใช้เสียง 2เสียง 3 คุยกับอาทิตย์ ผมละอยากถีบมันจริงๆเลยนะไอ้คนอ้อนน้องเนี้ย

" โอเครค่ะ พี่เสาร์สอนพี่อังคาฐเลย เสร็จแล้วเราจะได้รีบไปกัน" อาทิตย์ยิ้มให้ผมกับเจ้าเสาร์ก่อนจะเดินออกจากห้องไป

เจ้าเสาร์หันมายิ้มให้ผม แล้วมันก็สั่งผมให้ถอดกางเกงทำเอาผมหน้าเหว๋อเลยคับ ถอดทำไมวะ แต่ยังไงผมก็ต้องทำตามมัน. มันสอนผมทั้งแต๊บยังไงให้เก็บได้มิดชิด มิดจนจุกอะ เท่านั้นยังไม่พอมันยังสอนผมใส่ผ้าอนามัยด้วยบอกเลยคับ เย็นชิบเป๋ง

" เสร็จกันรึยังคะ" อาทิตย์ส่งเสียงเรียกก่อนจะโผล่หน้าเข้ามา ตอนนี้ภาพผมคือถ่างขาจนแทบดูไม่ได้เลย

" อาทิตย์ ทำไมมันเย็นแบบเนี้ย" ผมถามน้องด้วยใบหน้าที่เหยเก

" เรื่องปกติค่ะ ว่าแต่เก็บมิดชิดเลยนะคะ แล้วก็ดูดีเหมือนผู้หญิงเลยด้วย"

" ถ้าทำขนาดนี้แล้วยังไม่เหมือนผู้หญิง พี่ก็เลิกทำละ"

" พี่อังคาฐของอาทิตย์เก่งอยู่แล้วค่ะ สู้ๆนะคะ สู้เพื่อความรักของพี่นะ เรื่องสนามไม่ต้องห่วงค่ะ พี่พุธกับพี่พฤกจะช่วยกันเข้าไปดูแลให้"

"ไอ้พฤกนะ โอเครนะ แต่ไอ้พุธ อย่าให้มันเข้าไปเชียว เดี๋ยวจะดูดฝุนสนามพี่ทั้งสนามเอา"

"บ้าน่าพี่อังคาฐไปว่าพี่พุธ"อาทิตย์ตีแขนผมเบาๆ

" อาทิตย์ พี่ว่าไปกันดีกว่า ตอนนี้พี่เอ๋ เพื่อนผู้จัดการพี่รออยู่ละ เดี๋ยวเขาจะพาพี่อังคาฐเข้าไปบ้านพี่พิชชา" เจ้าเสาร์จับแขนน้อง

" ค่ะ ไปค่ะพี่อังคาฐ"

ผมเดินขาถ่างตามน้อง เพราะมันทั้งเย็น แถมไอ้ที่ใส่อยู่เนี่ยมันยังเสียสีกับเนื้ออีก เจ็บชะมัดเลย ผมเลยโดนอาทิตย์ใช้ไม้ตีก้นจนต้องเด้งตัวให้ยืนตรง โหดชะมัดเลยน้องใครวะเนี่ย

และแล้ว ผมก็มาอยู่หน้าบ้านของพิชชา ซึ่งคนที่พามาคือพี่กระเทยชื่อเอ๋ เจ้าเสาร์จ่ายเงินให้เขาไป 2 แสนเพื่อที่จะพาผมมาที่นี่

" ต่อไปนี้คุณชื่อน้องอังอังนะคะ"พี่เอ๋ทำท่าทางน่ารักใส่ผม แต่ผมแม่งไม่อินอ่ะ

" คับ อังก็อัง"

"คับได้ไงคะ ต้องค่ะ พูดซิคะ ค่ะพี่เอ๋ ดูปากพี่เอ๋นะคะ ค่ะพี่เอ๋"พี่เอ๋ทำท่าจีบปากจีบคอ แล้วชี้ไปที่ปากหนาๆของตัวเอง

" ค่ะพี่เอ๋"

" ดีมาค่ะ งั้นเราเข้าไปกันเลยนะคะ"

พี่เอ๋เดินลงจากรถแล้วนำผมเข้าไปในบ้าน ผมเคยมาที่นี้ 2-3 ครั้งเอง รับรองว่าไม่มีใครจำผมได้ เว้นแต่พิช ผมก็ไม่มั่นใจว่าผมจะหลอกพิชได้รึเปล่า

" สวัสดีค่ะคุณหญิงรดา"พี่เอ๋ปรี่เข้าไปไหว้แม่ของพิชอย่างนอบน้อม ก่อนจะส่งซิกให้ผมนั่งที่พื้น แม่งคนใช้ก็ต้องนั่งพื้นใช่มั้ย อนาถแท้ๆ

" นี่เหรอคะคือ คนใช้ที่เอ๋จะมาฝากให้ทำงานที่บ้านพี่"

"ใช่ค่ะ น้องชื่ออังอัง ไว้ใจได้ จะให้มาเป็นคนสนิทของน้องพิชชาก็ได้นะคะ"

" ไม่จำเป็นหรอกค่ะ พิชมีคนใช้ส่วนตัวแล้ว"เสียงของพิชดังขึ้นพร้อมกับธอที่ใส่ชุดนอนเดินลงมา ท่าทางอย่างกับนางพญาหงษ์ ผมงี้อยากเข้าไปกอดจริงๆนะ คิดถึงสุดๆ

" ไม่อยากได้เพิ่มอีกคนเหรอลูก"

คุณหญิงรดาถามลูกสาวสุดที่รักก่อนที่พิชจะหันมามองผมในร่างของอังอัง สายตาพิชดูรังเกียจผมมากเลยนะ ทำเอาผมตกใจไปนิดนึง แต่คงเพราะเธอเป็นเจ้านายแหละคับ เธอถึงได้มองแบบนี้

"ไม่ค่ะ ส่งเข้าไปทำในครัวเลยค่ะคุณแม่ พิชมีคนใช้คนเดียวก็พอละ"

ท่าทางหยิ่งยโสของพิชสร้างความมีคุณค่าในตัวให้พิชมากเลยนะคับ น่าหลงไหลมาก

" งั้น เดี๋ยวให้คนพาไปที่ห้องละกัน เอ๋บอกเรื่องเงินเดือนแล้วใช่มั้ย"

" ค่ะเอ๋บอกให้เรียบร้อยแล้ว เงินเดือน 15000 วันหยุด อาทิตย์ละ 1วัน ข้าวกินฟรี"

"งั้นก็เริ่มงานพรุ่งนี้เลยละกัน เดี๋ยวให้คนพาไปห้องพัก รัก ยายรัก ร้อยรัก มานี่ซิ"

สิ้นเสียงคุณหญิงรดา ผมก็หันไปมองคนที่จะพาผมไปดูห้อง เธอเดินเข้ามาด้วยท่าทางเรียบร้อย หญิงสาวอายุอานามที่ไม่น่าจะห่างจากผมเดินมา รูปร่างเธออวบมากคับน่าจะหนักซัก69- 70 เห็นจะได้สายตาเธอที่มองผม โคตรเย็นชาเลย

" ค่ะคุณหญิง"

" เดี๋ยวพาคนใช้คนใหม่ไปที่ห้องนะ นอนกับเธอก็ได้ แล้วก็สอนงานด้วย"

"ค่ะ"

"ไปได้แล้ว"

ผมเดินตามร้อยรัก ออกมาทั้งๆที่ใจผมอยากจะมองพิชอีกซักหน่อยแต่ก็ทำไม่ได้ มันจำเป็นอะคับ แล้วพอเดินอ้อมมาทางด้านหลังผมก็เจอห้องเรียงรายยาวเลย สงสัยคนใช้ที่นี่จะเยอะมาก

" เดี๋ยวเธอนอนกับฉันห้องนี้นะ เอากระเป๋าไปเก็บซิ" น้ำเสียงเธอดูเป็นกันเองมากกว่าเมื่อตะกี้คับ ท่าทางก็ดูเป็นมิตรขึ้นด้วย

" ฉันชื่ออังอังนะ เธอชื่อรักใช่มั้ย" ผมดัดเสียงให้เล็กที่สุดโคตรอับอายตัวเองเลยจริวๆนะ

" อืม ฉันชื่อร้อยรัก เรียกรักเฉยๆนะดีแล้ว"เธอส่งยิ้มมาให้ผม ผู้หญิงคนนี้หน้าตาดีนะคับเพียงเธอไม่ใช่คนผอม แต่ถ้าผอมผมว่าสวยเลยนะ

" เดี๋ยวฉันไปเอายูนิฟอร์มให้นะ เธอเข้าไปนั่งรอจัดของด้านในก่อนเลย" เธอพูดจบเธอก็เดินไปผมจึงเดินเข้าไปในห้อง ตายห่า ห้องโคตรสะอาดเรียบร้อยอ่ะ แต่เดี๋ยวนะ ทำไมมีเตียงใหญ่เตียงเดียววะ อย่าบอกนะว่าผมต้องนอนเตียงกับเธออะ ตายๆ ไอ้อังคาฐ แผนแตกซะละมั้ง

" อัง ดูอะไรอยู่" ผมสะดุ้งโหยงเลย เพราะว่ารักเดินมาจับไหล่ผม

" ป่าวจ้ะไม่มีอะไร ว่าแต่รัก เรานอนเตียงเดียวกันเหรอ" ผมถามรักด้วยใบหน้าที่สงสัย

" อืมใช่ นอนเตียงเดียวกัน ทำไมอ่ะ ผู้หญิงนอนเตียงเดียวกันไม่เป็นไรหรอกแล้วก็ไม่ต้องห่วงนะที่นี่มีแต่ผู้หญิง อะนี่กุญแจห้องกับยูนิฟอร์ม มันอาจตะแขวนๆหน่อย เพราะเธอตัวสูง รีบจัดข้าวของเถอะ แล้วเดี๋ยวรักจะพาอังเดินดูรอบๆบ้าน"

"จ้ะ"ผมตอบเธอเสียงอ่อยเลย

ร้อยรักเดินไปนั่งรอผมที่ขอบเตียงอีกด้าน ผมจึงหยิบข้าวของออกมาวางไว้ที่ชั้น ทำไมผมต้องมาลำบากอะไรแบบนี้ด้วยวะเนี่ย โคตรอึดอัดเลย และแค่วันแรกยังขนาดนี้วันต่อๆไปผมจะไหวมั้ยละคับ