ร้อยรักอคิรา ตอนที่ 3
ผมเดินหน้าง้ำออกมาจากห้องขัดตัว ด้วยท่าทางเก้ๆกังๆขาแขนถ่างโคตรน่าสมเพชเลย เพราะมันทั้งเจ็บทั้งแสบไปหมดทั้งตัวเลยคับ แถมมันยังสร้างความชอบใจให้เจ้าเสาร์มันอีกด้วย นี่ถ้าไม่ใช่น้องนะ โดนกระทืบแน่ๆ
" ว้าววว ผิวพี่เนียนมากเลยนะพี่อังคาฐ ผิวดีสุดๆ"เจ้าเสาร์เดินมาจับแขนผมลูบไปมา ผมจึงสะบัดมือออกแล้วชี้หน้ามันอย่างเอาเรื่อง
" เดี๋ยวแกได้โดนแน่"
"โดนอะไรอ่ะนี่น้องกำลังช่วยพี่อยู่นะ มาๆเดี๋ยวเราไปกันต่อดีกว่า"
"ไปไหนอีกวะ"
"เอ้า ลองชุดลองวิก แต่งหน้าอีกไง"
"หะ!!! กูตายก่อนแน่ๆงานนี้"
ผมแทบหมดแรงเลยคับ จนเจ้าเสาร์มันต้องรีบมาประคอง แล้วลากผมมาที่รถ มันพาผมมาที่ร้านเสริมสวย ซึ่งผมเครียดมากเลยนะตอนเนี้ย
" อย่าทำหน้าแบบนั้นดิพี่ ยิ้มหน่อย"เจ้าเสาร์มันเอามือมาจับหน้าผมให้ยิ้ม แต่ตอนนี้ผมไม่มีกระจิตกระใจจะยิ้มละคับ ทั้งเหนื่อยทั้งเจ็บ
"แกรีบพาฉันไปให้ไวเลย ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน"
" แนะ ใส่อารมณ์อีกละ มาๆ"
ผมถูกมันดันให้เข้ามาในร้าน ซึ่งตอนนี้ช่างเตรียมพร้อมกันไว้หมดแล้ว แหม ทำงานกันเป็นทีมจริงๆนะ เล่นเอาซะผมกลัวเลย แล้วช่างก็พาผมไปขัดหน้า พอกหน้า ทำอะไรก็ไม่รู้สารพัดเลย
"น้อง sj พี่บอกเลยงานนี้ยากมาก ขอค่าตัวขึ้นนะคะ" เสียงช่างคุยกับเจ้าเสาร์อยู่ข้างผม
" ยากขนาดนั้นเลยเหรอพี่"
"สุดๆ ดูซิ หน้างี้แห้งมาก รูขุมขนก็กว้าง ปากงี้แห้งเชียว ขอขึ้นค่าแรงนะคะ"
" เอาที่พี่คิดว่าดีเลยคับ ผมจ่ายไม่อั้น"
ตอนนี้หูผมได้ยินทุกอย่างนะแต่ตาผมนี่ดิจ้องจะหลับอย่างเดียวเลย แล้วซักพักใหญ่ผมก็ถูกปลุกให้ลุกขึ้นมา ช่างพยายามเอาวิกมาใส่ให้ผมแต่มันไม่ถูกใจผมซักอัน จนมาเจอเข้ากับวิกสีดำตรงเงา ซึ่งผมว่าผมชอบอันนี้นะ แล้วพอใส่มันก็เข้ากับหน้าผมสุดๆเลย
" ว้าวววว พี่โคตรสวยเลยวะ"
"หุบปากไปเลย"
"5555 สวยจริงนะเนี้ย เดี๋ยวพี่ช่างช่วยไปเอาชุดกับของที่ผม ให้เตรียมไว้มาให้ผมด้วยนะคับ" เจ้าเสาร์มันหันไปสั่งเจ้าของร้าน แล้วไม่นานไอ้ของที่มันสั่งก็มาวางตรงหน้าผม
" นี่อะไรวะ" ผมหันไปมองหน้ามัน ตอนนี้ความสงสัยผมเต็มไปหมด มีคำถามเยอะมาก
"พี่ถอดเสื้อก่อน แล้วเอานมปลอมเนี่ย ใส่เข้าไป"
" อะไรนะ นะ.....นมปลอมเหรอ"
"ใช่ไง ผู้หญิงก็ต้องมีนมมั้ยพี่ ให้ไวเลย"
ผมจำใจต้องถอดเสื้อตามที่เจ้าเสาร์มันบอก แล้วสวมซิลิโคนที่ทำเป็นหน้าอกปลอมใส่เข้าไปแทนแทน พอสวมเสื้อทับเท่านั้นละคับ นมผมใหญ่กว่าของน้องอาทิตย์อีก
" เพอร์เฟ็คสุดๆเลยพี่ เดี๋ยววันนี้พี่แต่งชุดนี้เลยนะ แล้วลองกลับบ้านกัน ดูดิใครจะจำพี่อังคาฐได้บ้าง"
"ไม่เอา ไปสภาพนี้มีหวังพ่อช็อคตายแน่ๆ"
"เอาน่า แค่ไปทดสอบเฉยๆว่าทุกคนจะจำพี่ได้รึเปล่าก็เท่านั้น แล้วค่อยเฉลยทีหลังก็ได้"
" นี่มันโคตรน่าอับอายเลยจริงๆวะ แกนะแกเจ้าเสาร์"
ผมบ่นออกมาก่อนจะเดินเข้าไปหลังร้านเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า พอออกมา แล้วลองมาส่องกระจกมันก็ดูแปลกๆอยู่นะ มันเหมือนไม่ใช่ตัวผมอ่ะ มันสวยเกินหน้าหน้าเกินตาจริงๆนะ แม้หุ่นจะดูใหญ่และสูงไปบ้าง แต่มันก็ยังเหมือนผู้หญิงอยู่
"แจ่มว้าววววววเลยว่าแต่ พี่สาวคับ มีแฟนรึยังคับเนี้ย"
"ถ้าแกไม่หุบปากเดี๋ยวนี้ ระวังโดนตีนนะคับ"
"โห หุบแล้วคับหุบแล้ว"
เจ้าเสาร์ยิ้มแหยๆทันที ส่วนผมพูดจบผมก็เดินออกมาจากร้านอย่างไวเลยเพื่อไปขึ้นรถ แต่ระหว่างที่กำลังรอเจ้าเสาร์มันเคลียร์เงินกับทางร้านอยู่ก็ได้มีฝรั่งเดินผ่านมา แล้วหยุดมองผมสายตามันนี้เอาผมขนลุกเลย
" มองทำไมวะ" ผมบ่นพึมพำกับตัวเอง
"You're so beautiful"
"บิวตี้ฟู พ่อมึงดิ มาทางไหนมึงกลับไปทางนั้นเลยนะไอ้สัส"
ผมยกตีนกะเตะฝรั่งเลยคับ ฝรั่งจึงรีบวิ่งหนีหางจุกตูดไปเลย แม่ง นี่ผมสวยขนาดฝรั่งยังชมเลยเหรอเนี้ยจะดีใจหรือเสียใจดีละคับ
แล้วเจ้าเสาร์มันก็พาผมกลับมาที่บ้าน ทันอาหารเย็นพอดี คนที่ไม่ติดงานอย่าง เจ้าพุธ เจ้าศุกร์ กับน้องอาทิตย์ จึงนั่งกินข้าวกับคุณพ่อ พอเจ้าเสาร์พาผมเข้าไปทุกคนเลยแสดงสีหน้าประหลาดใจสุดๆ เพราะถึงแม้เจ้าเสาร์มันจะเจ้าชู้ขนาดไหน แต่มันก็ไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้าน
" สวัสดีคับทุกคน สวัสดีคับคุณพ่อ" เจ้าเสาร์เดินไปหอมแก้มพ่อที่นั่งทำหน้างงอยู่ ก่อนที่มันจะเดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
" เดี๋ยวซิคะ พี่เสาร์ คนนี้ใคร ทำไมพามาบ้านแล้วไม่เชิญเขานั่ง" น้องอาทิตย์ หันไปดุเจ้าเสาร์ก่อนที่จะเดินมาจับแขนผมพาไปนั่งที่โต๊ะ
" ตามสบายนะคะ "
" อืม"
ผมพยักหน้า ก่อนที่แม่บ้านจะเอาข้าวใส่จานให้ผม
"แล้วพี่อังคาฐละ หายไปไหน"เจ้าพุธที่กำลังเอาผ้ารองที่ขากับเอาผ้าพันรอบคอก่อนกินข้าวพูดขึ้นมาแล้วหันไปมองเจ้าเสาร์
" นั่นดิ ปกติพี่อังคาฐไม่เคยพลาดข้าวมื้อเย็นเลยนะ " ศุกร์ก็ถามอย่างสงสัย
"นี่จำกันไม่ได้จริงๆเหรอ ถือว่าผ่านนะ พี่อังคาฐ" เจ้าเสาร์หัวเราะชอบใจก่อนที่จะหันมามองผม ผมจึงถอดวิกออก และสร้างความตกใจให้ทุกคนเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะพ่อ
"โห ลูกพ่อ เครียดเหรอลูก มีอะไรจะปรึกษาพ่อมั้ยลูกอังคาฐ"
"พ่อคับ ไม่มีคับ ผมไม่ได้เครียด แต่ผมมีเหตุผล"
" เหตุผลอะไรคะ บอกน้องมาให้ไวเลย" สายตาที่ดุดันของอาทิตย์ ทำให้ผมอึกอักไปไม่เป็นเลย
" จร้าๆ บอกแล้วๆ พอดี พี่ต้องการง้อพิชชานะ แต่เธอกำลังจะมีแฟนใหม่พี่เลยกะจะปลอมตัวเข้าไปหาเธอที่บ้าน แค่เดือนเดียว พอทุกอย่างลงตัว พี่ก็จะขอพิชชาแต่งงาน"
" ทุ่มทุนสร้างไปมั้ย แล้ววิกนั่นสะอาดรึเปล่า เสื้อผ้านั่นอีก" เจ้าพุธมองผมอย่างรังเกียจ ทันน่าเตะซักที2ทีนะคับแบบนี้
" เอาเลยพี่ผมเอาใจช่วย" เจ้าศุกร์เดินมาตบไหล่ผมเบาๆ ส่วนอาทิตย์ก็จับมือผมแล้วพยักหน้า อย่างให้กำลังใจ
" ทำอะไรก็คิดดีๆ อย่าให้เขามาถอนงอกพ่อได้ละรู้มั้ย"
"ทราบแล้วคับพ่อ ทานข้าวกันดีกว่าคับ"
แล้วพวกเราก็ทานข้าวกันต่อ และคุยกันอย่างสนุกๆสนาน ผมไม่รู้นะว่าวิธีที่ผมกำลังทำอยู่จะได้ผลรึเปล่า แต่ถ้าไม่ลองเสี่ยง ผมอาจจะเสียพิชไปตลอดกาลอย่างที่เจ้าเสาร์บอกก็ได้