บทที่ 4

นัยน์ตากลมโตมองดูป้ายไฟสีม่วง ที่ติดไว้ ‘Dark Love Bar’ เธอกำมือเข้าหากัน มันชื้นเหงื่อจนเธอรู้สึกได้ หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พลางจิบเครื่องดื่มที่ถือไว้อีกครั้ง

1...2....3....

เท้าของเธอก้าวเข้าไปในสถานที่นั้น...ใจเต้นโครมครามอย่างอดไม่ได้ เธอล้วงเข้าไปในกระเป๋า หยิบเงินและบัตรประชาชนส่งให้กับเจ้าหน้าที่ ทางนั้นมองหน้าเธอสลับกับมองบัตรประชาชน ก่อนจะคืนมันให้เธอ เขายิ้มเจ้าชู้ส่งให้เธอ แล้วเอ่ยต้อนรับเสียงนุ่ม พลางเรียกให้เด็กในร้านมาต้อนรับเธอ

“คืนนี้เรามีโชว์พิเศษเลยนะครับคุณผู้หญิง อยากได้ห้องพิเศษไหมครับ จะมีเพื่อนตามมาอีกไหมครับ หรือว่ามาคนเดียว”

“มาคนเดียวค่ะ” เธอตอบ แล้วกระแอม...

“ขอห้องพิเศษที่ว่าด้วยค่ะ คืนนี้ฉันต้องการความสนุก กับที่นี่ แค่เพียงลำพัง”

.............................

“แขกที่ห้องไพโซดอน สวยฉิบหายเลยมึง”

“แล้วทำไมมาคนเดียวว่ะ แถมใครขึ้นไป ก็ดูจะไม่ถูกใจเท่าไหร่ นั่งเงียบเลยไม่พูดไม่จา ดื่มอย่างเดียวเลยว่ะ”

“คืนนี้ใครจะโฉบได้ไปวะ แม่ง...ถ้ากูไม่ติดแขกประจำนะ จะไปเสนอหน้าประชันกับพวกไอ้กรอยู่ สวย เด็ก ดูแล้วน่าจะอกหักมาแบบนั้น คืนนี้นอกจากจะได้เปย์แล้ว อาจจะได้...อย่างอื่นด้วย”

“ถ้าเป็นน้องเค้า กูเอาแต่ค่าดริ๊งค์ ค่าอย่างอื่น กูออกเอง”

เสียงพูดคุยกันของบรรดาเด็กๆ ของเขาที่พูดถึง ‘แขกสาว’ รายใหม่ที่อยู่ในห้องพิเศษของร้าน ทำให้จักรนึกสนใจขึ้นมา ปรกติแล้วแขกของเขามักจะเป็นแขกขาประจำ เคยเห็นคุ้นหน้ากันเป็นอย่างดี บางคนถึงกับปากกล้าขอออฟเขาก็มี แต่จักรไม่เคยไปกับใคร ที่เป็นแขก เขาถือว่างานคืองาน...ไม่อยากให้เสียระบบ

“แขกใหม่น่ะพี่จักร เด็กๆ บอกว่าจัดใครขึ้นไปก็นิ่งยิ้มให้ แล้วก็ดื่มอย่างเดียว ตอนนี้ท่าจะเมาแล้วล่ะพี่ เพราะเกือบจะหมดขวดแล้ว”

บาร์เทนเดอร์ว่า แล้วชงเหล้าให้เขา เมื่อเห็นว่าจักรกำลังฟังที่พวกเด็กในร้านพูดอย่างตั้งใจ

“แล้วจองห้องพิเศษนี่นะ? หรือจะมาดูลาดเลาอะไร”

จักรจิบเครื่องดื่ม พลางมองขึ้นไปยังชั้นสอง เขาเห็นเงาคนที่ว่าวับแวม ตอนนี้เธอกำลังอยู่ลำพัง

“อืม...เห็นตอนแรกบอกมาอยู่ว่าให้เรียกไอ้อาร์ตให้ แต่ไอ้อาร์ตติดแขก ไอ้เชนก็เลยจัดเด็กๆ ขึ้นไปให้ แต่ก็...ไม่เห็นจะพอใจใคร”

“เดี๋ยวพี่จะขึ้นไปดูสักหน่อย”

ชายหนุ่มว่า พักนี้มีหลายอย่างไม่ชอบมาพากลในร้านของเขา เนื่องจากเป็นร้านดัง ธรรมดาที่ย่อมมีศัตรูทางธุรกิจ เขาเองก็ไม่ใช่ทำงานนี้อย่างเดียว มีงานอื่นที่ทำควบคู่ไปด้วย เขาเกรงว่าอาจจะกระทบกันได้ ถ้ามีคนคิดร้ายกับเขาขึ้นมา

“กูว่าพี่จักรอาจจะขึ้นไปแล้วไม่ลงมาเลยก็ได้นะ”

เชนคนเชียร์แขกหันมากระซิบกับบาร์เทนเดอร์ พลางยิ้มร้าย

“ทำไมวะ”

“ก็แขกรายนี้ กูยัง...ชอบเลยว่ะ กูยังงงที่เค้ามาเที่ยวบาร์โฮสต์ แต่หน้าตาคุ้นๆ ยังไงพิกลว่ะ ไม่แน่ใจว่าดาราหรือเปล่า”

“พี่จักรไม่เคยแดกลูกค้าโว้ย”

“พนันกันไหมล่ะ ไอ้บอส กูว่า...ไม่เหลือว่ะ”

เชนวางเงินบนโต๊ะห้าร้อยบาท บาร์เทนเดอร์หรี่ตา เขาอยู่กับจักรมานานตั้งแต่ร้านเปิด ฉะนั้นงานนี้เขาไม่เสียพนันแน่ เขาวางเงินโป๊ะลงไปเกทับเพื่อนทันที

“ห้าร้อยมึง แลกพันหนึ่งเลยถ้าพี่จักรไม่ลงมา แล้วแอบพาลูกค้าไปกิน อ้อ...แถมอีกอย่าง กูจะยกไอเทมในเกมให้มึงด้วย เอาไหม? กูขอแค่ห้าร้อยถ้ากูแพ้ แล้วก็...มึงเรียกกูว่าพ่อ”

“ได้สิวะ ถ้ามึงแพ้ มึงก็ต้องเรียกกูว่าพ่อด้วยนะไอ้บอส”

“ไม่มีปัญหา”

“พนันอะไรกันวะ”

คนที่อยู่ใกล้และกำลังว่าง ได้ยินอะไรแว่วๆ เข้าเลยหันมาหาสองหนุ่มที่กำลังพนันขันต่อกัน และเกิดเป็นการพนันวงกว้างขึ้นมาทันที

คืนนี้พี่จักรจะกินแขกไหมนะ?

ไม่รู้ว่าใครจะแพ้พนันกันล่ะคืนนี้

...........

“ขอนั่งด้วยคนนะครับ”

เสียงทุ้มดังขึ้นข้างตัว ทำให้สุคนธ์สินีสะดุ้งเฮือก ตอนนี้เธอกำลังมึน เบลอไปหมด เพราะเหล้าที่ริดื่มเข้าไปหลายแก้วนั่นแหละ

หญิงสาวเอียงคอมองคนที่มานั่งข้างๆ เธอ พยายามหรี่ตาดู พินิจดูว่าเขาหน้าตาเป็นยังไง แบบไหน? จะว่าไปผู้ชายที่นี่หน้าตาดีมากทุกคนจริงๆ จนเธอตาลาย เลือกไม่ถูกว่าจะให้ใครทำงานให้...

ทำงาน...

คิดมาถึงตรงนี้ก็เกิดอาการอยากจะลุกหนีขึ้นมาดื้อๆ แต่เธอก็ต้อง...ต้อง...ใจกล้าเข้าสิ! ใบไผ่!

ก็แค่...นั้นล่ะ

ใครๆ ก็ว่าสนุกนักหนาไม่ใช่หรือไงไอ้เรื่องพรรณนี้ บางคนถึงได้ยอมตกเป็นทาสตัณหาเลยก็มี เธอไม่มีอะไรจะเสียหรอกคืนนี้ มีแต่ได้...

น่ะ...

ต้องได้สิ

เธอนับมาอย่างดีแล้วว่าวันนี้เป็นวันไข่ตก มีโอกาสแล้วมากที่สุดสำหรับการตั้งครรภ์ เอาเถอะ...เธอ...ต้องกล้า

จ่ายแล้วจบ...

ใบไผ่ เอาคนนี้ล่ะ...เกิดนั่งรอไปมากกว่านี้ รอให้ใจกล้าไปมากกว่านี้ เมาหลับแน่นอนไม่ได้ทำอะไรแน่ๆ

“ค่ะ...เราออกไปข้างนอกด้วยกันไหม?”

เสียงหวานนั้นค่อนข้างอ้อแอ้ มือของเธอจับหมับลงที่มือเขา จักรมองหน้าของผู้หญิงที่บรรดาลูกน้องของเขาถึงกับออกปากชมว่า ‘สวยฉิบหาย’

ใช่...

สวยฉิบหายจริงๆ

สวยแบบที่เขาคงจะยอมฉิบหายเพียงได้ขึ้นเตียงกับหล่อนสักครั้ง

นัยน์ตาคมกริบมองกวาดไปทั่วรูปหน้านั้น ธรรมชาติช่างสร้างสรรค์เธอมาได้อย่างละมุนละไม นัยน์ตากลมโตฉ่ำเยิ้มสีสวยแปลกกำลังมองเขานิ่ง จมูกโด่งเล็กนั้นปลายเชิดเล็กน้อยอย่างน่าบีบเล่น ริมฝีปากที่น่าจูบคู่นั้นเผยอแย้ม เหมือนจะเชิญชวน เธอแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งลายทางดำสลับขาว พับแขนเสื้อขึ้นมาถึงข้อศอก เรือนผมเกล้าขึ้นสูง บางส่วนกำลังตกลงมาเคลียใบหน้ารูปหัวใจนั่น กางเกงขาสั้นของเธอซ่อนอยู่ใต้เสื้อเชิ้ตนั้น อวดเรียวขายาวเนียนน่าลูบ เธอสวมรองเท้าผ้าใบสีขาว แต่งตัวเหมือนไม่ได้ตั้งใจจะมาเที่ยวกลางคืนเลยสักนิด

แล้วมาทำไม? กันนะ

จู่ๆ จักรก็เกิดการอยากรู้ เขามองตาเธอเหมือนกับคนตกอยู่ในภวังค์ ตาของเธอสีสวยแปลก สีเหมือนน้ำผึ้ง ขนตาดกหนานั่น ยิ่งเน้นกรอบรอบดวงตาให้มีเสน่ห์ชวนต้องมนต์มากขึ้นไปอีก

“คุณชวนคนไม่รู้จักออกไปง่ายๆ แบบนี้หรือครับ”

“ที่นี่เราไม่ควรรู้จักกันไม่ใช่หรือคะ? เราก็แค่...ต้องการ แล้วก็ไปด้วยกัน”

เธอกัดริมฝีปาก เมื่อเอ่ยคำพูดเหล่านั้นออกมา เสียงสั่นเล็กน้อย ราวกับไม่มั่นใจ และไม่ใช่ตัวตน กับคำพูดกึ่งเย้ายวนแบบนั้น

จักรยิ้มนิดๆ เขาค่อยเคลื่อนเข้าไปนั่งใกล้เธอ จนเบียดกับเธอ และ...เขาก็ดึงเธอมานั่งบนตักเขาได้อย่างละม่อม สุคนธ์สินีไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ากำลังตกอยู่ในพันธนาการของเสือร้าย ประเปรียว และอันตรายยิ่ง เธอคิดเพียงแค่เรื่องเดียว

เซ็กซ์...

“ผมค่าตัวแพงนะครับ คนสวย กล้าจ่ายหรือเปล่า?”

“จ่ายแล้ว...ต้องจบนะคะ”

เธอเอ่ยเสียงแผ่ว ใบหน้าเขาอยู่ใกล้เธอนิดเดียว เธอเพิ่งได้มองเพ่งพินิจ ผู้ชายที่เธอคิดจะหิ้วไปในคืนนี้

ให้ตายเถอะ!

เขาช่าง...

ใบหน้าเรียวได้รูป คิ้วเข้มขนานไปกับนัยน์ตาคมกริบนั่น จมูกโด่งได้รูปสวย ริมฝีปากหยักเต็มกำลังเหยียดยิ้มให้เธอ ตาของเขาราวกับจะสะกดเธอไว้ มันคมปลาบราวกับใบมีดโกนก็ไม่ปาน และมันเหมือนกำลังจะบาดริ้วใจเธอ

“คุณหล่อมาก”

คำชมของเธอทำให้จักรยิ้มกว้างกว่าเดิม เขาไล้ข้อนิ้วไปตามรูปหน้าเธอ กระซิบชิดปากสวยเสียงแผ่ว

“คุณก็สวย...สวยมาก สวยจนต้องยอมฉิบหายแค่ได้กอดไว้ คุณอาจจะไม่ต้องจ่ายก็ได้คืนนี้...”

ริมฝีปากของเขากดลงมาบนปากสวย ที่เขาอยากจะลิ้มรสชิมดูว่าเป็นอย่างไร ค่อยบดเคล้า ลิ้มรส มัวเมากับความหวานหอม ปะปนกับความบาปนั่น

สุคนธ์สินีรู้สึกช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ เธอปล่อยให้เขาจูบเธอ จูบแล้ว จูบเล่า ไม่ขัดขืนใดๆ มือสากเล็กน้อยนั่นค่อยเคลื่อนลูบไล้ต้นขาเธอไปมาอย่างอยู่ไม่สุข มันยิ่งเพิ่มความรู้สึกให้กระพือโหม ราวกับว่าเธอจะละลายในอ้อมแขนเร่าร้อนนั่น

คืนนี้...เธอควรจะได้เขา เขาจูบเก่งขนาดนี้ ครั้งแรกของเธอคงจะไม่เลวร้าย เจ็บปวดอะไรนักหนา

สมองที่ยังรับรู้อยู่บ้างบอกเธอ เธอประคองหน้าเขาไว้เมื่อเขาถอนจูบ จักรมองเธอเหมือนไม่อยากเชื่อ มีประกายฉงนในสายตาเขา ก่อนจะหลุบมองปากเธออีกรอบ เขาแลบปลายลิ้นออกมาไล้ริมฝีปากตัวเอง เหมือนจะชิมรสชาติของเธอที่ยังคงติดตรึงอยู่

“คืนนี้ฉันจะจ่าย ให้คุณออกไปข้างนอกด้วย เท่าไหร่?”

จักรยิ้ม...

เขากระชับกอดให้แน่นเข้า พลางก้มลงจุมพิตคนในอ้อมแขนอีกรอบ...อย่างอดไม่ไหวจริงๆ

อืม...คืนนี้เขาคงต้องโดนออฟจริงๆ แล้วล่ะ