รักลับ

จักร เสือนาถ

เสียงเพลงสากลจังหวะสนุกๆ ดังก้องกระหึ่ม แสงไฟหลากสีจากบนเพดานถูกส่องมากระทบพื้นล่างเป็นจังหวะตามเสียงเพลง บนฟอลร์มีผู้ชายหนุ่มหน้าตาดีหลายคน กำลังอวดสรีระท่อนบนอันกำยำของตนเอง เคลื่อนไหวตามจังหวะเพลงเป็นท่าเต้นสนุกสนาน บางครั้งบางคราวล่อแหลม เรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากผู้หญิงทั้งแท้และเทียมที่กำลังนั่งล้อมรอบ บางครั้งนักเต้นจะเข้าไปใกล้แขก และทำเป็นแตะเนื้อต้องตัวบ้าง หรือให้อีกฝ่ายแตะต้องเพื่อเรียกทิป

เสียงกรี๊ดๆ พร้อมกับเสียงหัวเราะนั้น เป็นเสียงที่สร้างความดังให้กับบาร์โฮสต์แห่งนี้ ในด้านการสร้างความบันเทิง เจ้าของบาร์มักจะหานักเต้นที่ ‘ชั้นยอด’ ทั้งลีลาและขนาดมาสร้างความฮือฮาเรียกกระแสเป็นระยะ เรียกได้ว่าในหมู่นักเที่ยวกลางคืน ที่นิยมชมชอบการเที่ยวบาร์โฮสต์ไม่มีใครไม่รู้จัก Dark Love Bar ที่ดำเนินกิจการด้วยเจ้าของที่มีชื่อเสียงโด่งดังพอๆ กับบาร์ของตนเอง

“ไอ้แกรนมันจะกลับมาทำอีกอย่างนั้นเหรอ ไหนบอกว่าได้ดีสุขสบายไปแล้วยังไงล่ะ กูเห็นมันตกป้าอ้วนสาวจีนได้คนหนึ่งนี่หว่า เปย์โคตรหนัก”

“ตอนแรกกูก็นึกว่าอย่างนั้นล่ะ แต่ห่า...เสือกไปรีดจนเกินงาม ไม่ค่อยๆ ผ่อนจ่ายมา ก็แบบนั้นล่ะ เสือกไปเอาผู้ชายไปนอนด้วย แล้วผู้หญิงเค้าจับได้...กูคงไม่ต้องบอกชะตากรรมของมันนะ ดีนะที่เขาเบาไม้เบามือ ไม่กระทืบหน้าเอา เอาไว้ให้หากิน”

“หึๆ รักแท้ไม่มีเกิดขึ้นที่บาร์โฮสต์”

เสียงของสองหนุ่มที่กำลังคุยกันอย่างออกรส ทำให้เท้าที่กำลังจะก้าวออกไปยังแสงสีที่เห็นเบื้องหน้า ชะงักเล็กน้อย ก่อนจะยืนนิ่งฟังบทสนทนาตรงหน้า ดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะสนุกกับการพูดคุย จนไม่ได้สนใจว่ากำลังมีคนยืนมองอยู่

“เฮ่ย...กูว่าอาจจะมีจริงนา ก็เฮียจักร กับพี่ณีไง จนป่านนี้เฮียจักรยังไม่มีใครออกหน้าออกตาเลยสักคน ตั้งแต่ที่พี่ณี...”

“รักแท้ไม่มีเกิดขึ้นที่บาร์โฮสต์”

เสียงทุ้มเอ่ยดังขึ้น ทำให้สองคนที่กำลังคุยกันอยู่ตกใจสะดุ้งสุดตัว แล้วหันขวับมาทางคนพูดอย่างรวดเร็ว หน้าของพวกเขาซีดเผือดในทันที

บุรุษหนุ่มรูปงามตรงหน้า ยิ้มตรงมุมปากให้กับพวกเขา พลางพ่นควันสีหมอกออกมาเป็นสาย นัยน์ตาคมปลาบราวตาเหยี่ยวหรี่ลงน้อยๆ เมื่อมองใบหน้าของพวกเขา มือหนาตบไหล่ของคนพูดประโยคก่อนหน้าตนเบาๆ

“ไปทำงานกันได้แล้ว แล้วอย่าเผลอไปรักแท้กับใครเขาล่ะ เจตต์ เพราะที่นี่ สิ่งที่พวกเราควรรักที่สุด และซื่อสัตย์กับเราที่สุด คือเงิน”

“คะ...ครับพี่จักร”

พวกเขาแทบจะเรียกได้ว่าวิ่งออกมาจากที่ตรงนั้น ชายหนุ่มหัวเราะเบาๆ อย่างอดไม่ได้ ก่อนจะลอบถอนใจน้อยๆ ประโยคที่เขาเองเป็นคนพูดกับเด็กๆ พวกนั้น ยามรับเข้าทำงาน

‘รักแท้ไม่มีเกิดขึ้นที่บาร์โฮสต์’

เพื่อต้องห้ามใจ ไม่ให้หลงใหล หลงระเริงไปกับ...รัก...ข้ามคืนอันแสนจอมปลอม

นัยน์ตาคมกริบที่อยู่ใต้คิ้วเข้ม มองกวาดไปรอบๆ ‘สิ่งที่เขาเป็นเจ้าของ’ มันตกแต่งไว้อย่างโอ่อ่า ยิ่งใหญ่ ทำให้คนที่เข้ามารู้สึกเหมือนตนเป็นราชินี เขาตกแต่งมันด้วยดอกไม้ เพชร พลอย อัญมณี เสาโรมันสีทอง รูปปั้นบุรุษหนุ่มในตำนานเทพเจ้ากรีกแสนหล่อเหลา พื้นชั้นที่หนึ่งเป็นกระเบื้องที่เพ้นท์ไว้เป็นรูปใต้มหาสมุทร เป็นที่จัดนักเต้น และการแสดง ชั้นสองที่รับรองพิเศษ และแพงเป็นพิเศษ แบ่งเป็นห้องแต่ล่ะห้อง ตกแต่งไม่เหมือนกัน บ้างจัดเป็นห้องนอนเจ้าหญิงแบบหวานๆ บ้าง เป็นธรรมชาติแบบน้ำตกจำลองบ้าง จัดเป็นบรรยากาศคล้ายห้องของนายท่าน ในภาพยนตร์อีโรติกอันโด่งดัง ‘ห้องแดง’ และแน่นอนว่า เขาไปได้ตัว ‘นายท่าน’ ที่หล่อและละม้ายคล้ายกับตัวจริงที่แสดง นั่นล่ะ เรียกเงินให้กับบาร์ของเขาได้อย่างมหาศาล

ที่นี่จอมปลอม...

ความสุขจอมปลอม ข้ามคืน...

สาวประเภทสองที่อยากได้ผู้ชายเอาใจบ้างหลังจากที่อกหัก...ผู้หญิงหน้าตาไม่สวยไร้คนเหลียวแลในชีวิตจริง แต่ที่นี่เธออาจจะรู้สึกว่าตัวเองสวยมากเพราะมีผู้ชายมารุมล้อมเอาใจ...ผู้หญิงสาวที่เหงาต้องการคนเอาใจในคืนเปลี่ยว...แม่บ้านสามีเผลอที่อยากมาหาประสบการณ์ให้หัวใจเต้น...สาวแก่ที่หัวใจยังคึกและต้องการความกระชุ่มกระชวยให้ชีวิต

มันคือสวรรค์ของผู้หญิง และคนที่อยากเป็นผู้หญิง

มันคือธุรกิจของพวกเขาเหล่าผู้ชาย ที่ปรนเปรอพวกหล่อนด้วยเสน่ห์ทางเพศ แล้วได้ของตอบแทนคือเงิน

เงิน...นั่นคือสิ่งที่เป็นความจริง

ธุรกิจสีเทาที่ถูกคนหลายคนเบ้หน้ายามรู้จักเขา ดูถูกยามลับหลังเขา มันทำเงินให้กับเขาอย่างมหาศาลในแต่ล่ะคืน

เงิน...

ที่มีเท่าไหร่ก็ไม่พอ

เพราะเงินซื้อทุกอย่างได้

เขาคลึงแก้วเหล้าในมือ นั่งอยู่ตรงเคาน์เตอร์ ทักทายแขกเก่าแก่บ้าง แนะนำหนุ่มๆ ให้กับพวกหล่อนบ้าง ปฏิเสธยามถูกแทะเล็มด้วยนัยน์ตาเอาจริงเย็นชานั่น แม้ว่ารูปลักษณ์ของเจ้าของที่นี่จะชวนหิ้วมากกว่าเด็กหนุ่มในร้านก็เถอะ แต่...รังสีบางอย่างที่แผ่ออกมาจากสายตาเย็นชาเย็นเฉียบ รอยยิ้มนิดๆ ที่ดูบางคราวดูเหมือนหยันเย้ย มันก็ทำให้...ไม่ค่อยมีใครกล้าที่จะมายุ่งกับเขา

จักรมองดูความสำเร็จของตนด้วยนัยน์ตาคมปลาบ จิบเหล้า สูบบุหรี่ ดูแลงานของตนอยู่ตรงนั้น...ที่เดิม...ทุกคืน

ความสำเร็จที่เขาต้องแลกมา

มันก็หอมหวานดี

และมันทำให้ความเป็นคนของเขาบางหนสูงขึ้นบ้าง

แต่กว่าจะมาถึงขั้นนี้ ผู้ชายอย่างเขาต่ำตม ติดเรี่ยดินที่ถูกคนด้วยกันเหยียบย่ำ ราวกับเป็นสัตว์อีกประเภทที่ไม่ใช่มนุษย์เหมือนกัน

เขาต้องขอบคุณหน้าตา รูปร่าง ‘ทุกอย่าง’ ที่คนที่ส่งเขามาเกิดหนนี้ให้ติดตัวมาด้วย

เขาพ้นขึ้นจากปลักตมได้

แม้จะต้องถูกนินทาลับหลังว่า ‘แมงดาที่เกาะผู้หญิงแก่’

แต่เขาจะสนใจอะไรในเมื่อตอนนี้เขามีเงิน และมีอิทธิพลไม่น้อยในวงการธุรกิจสีเทา ถึงเขาจะสร้างตัวมาจากผู้หญิงแก่คนนั้นก็ตามที

บันไดที่ขึ้นมาไม่สำคัญ

สำคัญที่เราขึ้นได้ถึงจุดไหนต่างหาก...

ไม่มีรักแท้ในบาร์โฮสต์ที่เขาเป็นเจ้าของ

และผู้ชายอย่างเขาก็ไม่เคยรักใครนอกจากรักตัวเอง....

นี่คือ

จักร...เสือนาถ