บทที่ 9 ไถ่โทษด้วยเซ็กซ์ร้อนแรงสามชั่วโมง [2]

เมื่อกระดุมหลุดหมดแผงก็ปัดออกไปด้านข้าง เผยทรวงอกอวบอิ่มตูมเต่งที่ห่อหุ้มอยู่ในบราเซียร์ลูกไม้สีขาวบริสุทธิ์ไร้ราคี ดวงตาสีน้ำตาลเข้มทอประกายลึกล้ำดำมืด แววตาเปลี่ยนเป็นกระหายหิวเต็มไปด้วยความปรารถนาที่จะปลอกเปลือกผลไม้สุกงอมหอมหวานตรงหน้าให้เกลี้ยง

“จะทำอะไรคะ อย่านะ อื้อ!”

ร้องห้ามไปได้ไม่กี่คำ ริมฝีปากเอิบอิ่มเย้ายวนก็ถูกประกบปิดด้วยริมฝีปากร้อนผะผ่าว โยธินควักลิ้นเลียไล้ไปตามขอบปาก ดูดเม้มยั่วยวนให้เลขาสาวตอบรับจุมพิตนี้ แม้จะแฝงไว้ด้วยความโกรธแต่ก็ยังนุ่มนวลอ่อนโยน เขาประคองก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นข้างหนึ่งมาบีบเคล้นแผ่วเบา ใช้นิ้วหัวแม่มือปัดผ่านยอดถันจนร่างบางสั่นสะท้านครางเสียงกระเส่าในลำคอ

“ห้ามพูดแบบนี้อีก ผมไม่ชอบ”

“ฮื้อ...อื้ออ!”

เสียงครางประท้วงของหญิงสาวไม่ได้หยุดยั้งอุ้งมือใหญ่ที่บีบบี้เนื้อตัวนุ่มนิ่มน่าฟัด ริมฝีปากของทั้งสองยังคงบดเบียดแนบชิดกัน เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดพัวพันกันไม่ห่าง แม้ใจจะต่อต้านแต่ร่างกายกลับตอบสนองไปตามสัญชาตญาณ

พริมาพยายามเบียดสองขาที่ถูกเขาใช้เข่าดันจนอ้ากว้าง ก่อนจะแทรกตัวมาตรงกลางดึงรั้งชายกระโปรงขึ้นมาตลบพันกองเหนือเอว จีสตริงสุดเร้าใจปรากฏต่อหน้าเขา ไข่มุกกลมร้อยต่อกันตามรอยแยกของกลีบกุหลาบมันวาวด้วยน้ำหวานเอ่อล้นเพราะถูกกระตุ้น นิ้วแกร่งลูบถูไข่มุกไปมาจนเธอสะดุ้งบิดเร่า

“ฮึก...อื้อๆๆ อ๊ะ! คุณโยหยุดสิ อย่าแตะ...ตรงนั้น” เสียงหวานครางสะอื้นด้วยใบหน้าแดงซ่านรู้สึกวาบหวามเสียววูบในช่องท้อง ทั้งที่เขายังไม่ได้รุกล้ำเข้ามา แต่กลับทำร่างกายเธอปั่นป่วยโหยหาสัมผัสจากมือเขา

เรือนกายหอมกรุ่นจรุงใจตลบอบอวลไปทั่วห้อง มอมเมาให้ชายหนุ่มยิ่งหลงใหลเสน่หาหญิงสาวมากขึ้น เขาครอบริมฝีปากดูดดึงยอดถันด้วยความหิวโหย หวานละมุนลิ้นซะจนเผลอขบกัดสร้างรอยฟันบนผิวเนื้อขาวเนียน พริมาสะดุ้งรู้สึกเจ็บ ขณะเดียวกันก็รู้สึกเสียววูบ เธอหลับตาพริ้มรับรู้ถึงนิ้วแกร่งที่ลูบไข่มุกหนักเบาสลับกันจนโดนจุดอ่อนไหวของเธอ

“พรีมจงใจใส่แบบนี้มายั่วผมเหรอ เร้าอารมณ์ดีชะมัด” เสียงหอบหายใจหนักหน่วงดังอยู่ติดใบหูขาวสะอาด เขาเลียไล้ไปตามเส้นโค้งของขอบหู ก่อนจะสอดแยงเข้าไปในรูอย่างหยอกเย้า ความโกรธที่ถูกเธอยั่วพลันมลายหายสิ้น เหลือแต่ความเสน่หาอยากชิดเชยร่างอวบอิ่มให้ทั่วทุกซอกทุกมุม

“อื้อ...ฮึก คุณโย...อ๊ะ นิ้ว..ลึกไป อ๊าา!!”

ดวงตาคู่สวยหยาดรินน้ำตาอย่างกลั้นไม่อยู่ เมื่อนิ้วแกร่งกระแทกสู่โพรงสวาทหมุนควงขยับขยายช่องทางรักคับแน่นให้เปิดกว้างพอรับท่อนเอ็นร้อนได้ ท่อนขาเรียวอ้าออกกว้างสั่นระริก สะโพกบิดส่ายร่านร้อนวอนขอสัมผัสรุกล้ำอย่างน่าละอาย

กำลังโกรธกันอยู่แท้ๆ ทำไมเธอถึงยอมให้เขาทำเรื่องแบบนี้อีก

“คุณโย ฮื้ออ...จูบกับผู้หญิงคนนั้นไหม อ๊ะ...เสียว อื้มม”

“หึ ผมไม่ได้จูบ ไม่ได้แตะต้องร่างกายเธอเลยด้วยซ้ำ!”

“แฮ่ก...อ๊ะ แต่คุณก็ยอมให้เธอยืมไอ้นั่นของคุณ เอ๊ะ ดะ เดี๋ยวสิ! พรีมไม่ยอมให้คุณใส่เข้ามา ทั้งที่เพิ่งไปทำเรื่องแบบนั้นกับผู้หญิงคนอื่นหรอกนะ”

พริมายังพอยับยั้งสติไว้ได้จึงโพล่งบอกด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง เธอถลึงตามองคาสโนวาตัวพ่อที่ชอบล้อเล่นกับความรู้สึกผู้หญิงอย่างเขา เห็นผู้หญิงอย่างเธอทะเลาะตบตีกันได้เพราะผู้ชาย เขาสนุกมากนักหรือไง?

“ให้ผมไถ่โทษกับความผิดนี้นะครับ อภัยให้ผมสักครั้งได้ไหม แล้วนี่ก็เป็นความผิดแรกของผมด้วย ผมขอโทษที่ทำคุณโกรธ”

โยธินรู้สึกผิดและละอายใจกับการกระทำที่ราวกับนอกใจคนรัก ทั้งที่ความจริงเราสองคนไม่ได้เป็นอะไรกันมากกว่าคู่นอน ต่างฝ่ายต่างมีผลประโยชน์ร่วมกัน มีความสุขกับเซ็กซ์อันเร่าร้อนที่แผดเผาร่างกายและหัวใจพวกเขาให้ลุกไหม้ เป็นความสัมพันธ์ฉาบฉวยชั่วคราวที่สักวันหนึ่งก็ต้องจบลง แม้รู้ว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะยอมมีอะไรกับผู้ชายง่ายๆ แต่เขาก็ไม่สามารถจริงจังกับเธอจนถึงขั้นนั้นได้