บทที่ 10 ไถ่โทษด้วยเซ็กซ์ร้อนแรงสามชั่วโมง [3]

“พรีมไม่ได้แค่โกรธหรอกนะคะ แต่พรีมไม่เข้าใจ คุณโยไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอื่นมาเป็นปีแล้ว แล้วมันเกิดอะไรขึ้นคะ เบื่อพรีมก็บอกมาตรงๆ อยากเปลี่ยนคู่นอนใหม่ก็พูดมา เพราะพรีมไม่ใช่เจ้าของคุณ และคุณก็ไม่ใช่เจ้าของพรีม เราจะยุติความสัมพันธ์นี้ลงตอนนี้เลยก็ได้ พรีมไม่ว่าหรอกค่ะ”

“ผมไม่ได้เบื่อพรีม ผมแค่...” อยากพิสูจน์อะไรดูนิดหน่อย โยธินได้แต่คิดอยู่ในใจไม่กล้าพูดออกไป เพราะแม้แต่ตัวเองก็ยังไม่มั่นใจเหมือนกันว่าตอนนี้รู้สึกยังไงอยู่ “เอาเป็นว่าผมขอโทษ มันจะไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก ให้โอกาสผมอีกครั้งได้ไหม”

“แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะคะ ถ้ามีครั้งที่สองพรีมจะยุติเรื่องทุกอย่างที่เคยคุยกันไว้ทันที โดยไม่ฟังคำแก้ตัวของคุณอีก” พริมาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นจริงจัง ข้อมือบางที่เคยถูกยึดไว้เหนือศีรษะถูกปล่อยเป็นอิสระแล้ว เธอจึงยกขึ้นดันอกเขาให้ถอยออกห่าง

“ผมจัดการต่อนะ”

“ดะ เดี๋ยวค่ะ เมื่อกี้คุณโยก็เพิ่งจะปลดปล่อยมา..”

“ผมยังไม่เสร็จ แล้วผมก็ใส่ถุงยางไม่ได้เอาสดเหมือนพรีม”

“พูดจาทะลึ่งอะไรกันคะ แล้วนี่ทำไมถึงไม่ใส่ถุงยาง”

“ก็เอาสดมันได้อารมณ์กว่า ยิ่งตอนที่พรีมรัดผมแน่นๆ โคตรฟินเลย”

โยธินคลี่ยิ้มกรุ้มกริ่มทำตาเจ้าชู้มองคนหน้าแดงทั้งเขินทั้งอาย ก่อนที่ฝ่ามือบางจะฟาดท่อนแขนล่ำๆ เสียงดัง จิกตามองเขาอย่างคาดโทษ เขาถอนหายใจก้มหน้าลงไปจุมพิตกลีบปากนุ่มนิ่ม งับปากล่างสุดเซ็กซี่ไว้ สายตาสบประสานกับดวงตาสวยเฉี่ยวฉลาดรู้ทันคน เวลานี้กลับหยาดเยิ้มอ่อนหวานล่อลวงให้หลงเคลิ้มอยากจ้องมองทั้งวันทั้งคืนไม่ละห่าง

เขาลากริมฝีปากร้อนรุ่มพรมจูบใบหน้าสวยซึ้งตรึงใจ แลบลิ้นเลียหยาดเหงื่อที่ผุดซึมตรงซอกคอขาวเนียนระเรื่อยลงมายังกระดูกไหปลาร้า จูบเนิ่นอกอวบอิ่มยั่วอารมณ์พิศวาส เธอโอบแขนรอบศีรษะเขากดให้ริมฝีปากสัมผัสทรวงอกนุ่มหยุ่น เขาใช้มือสองข้างประกบดันหน้าอกใหญ่ให้เบียดชิดกันแล้วซุกใบหน้าลงไปเกลือกกลั้ว ตวัดปลายลิ้นเลียยอดถันสลับกันไปมาจนร่างบางหวีดเสียงร้องระงม

“อื้อ อ๊ะ...เลิกเลียได้แล้วค่ะ พรีมเจ็บไปหมดแล้ว อื้ออ! คุณเป็นหมาหรือไงถึงชอบเลีย”

“สงสัยจะใช่ ก็หน้าอกของพรีมทั้งสวยทั้งนุ่มน่าดูดจะตาย เห็นแล้วจะอดใจไม่ฟัดยังไงไหว” เสียงทุ้มกระซิบชิดอกตูมเต่งพลางเอื้อมมือไปเล่นติ่งน้อยขยี้เบาๆ จนร่างอ้อนแอ้นดิ้นพล่านหวีดเสียงครางหวานแว่ว

โยธินถอดกางเกงและอันเดอร์แวร์ออกจากท่อนล่างกลับมานั่งคุกเข่ากลางหว่างขาเรียว อุ้งมือใหญ่ดันสองขากลมกลึงออกกว้างมองเส้นทางรักที่ฉ่ำแฉะพร้อมพรักรับการต้อนรับจากเขา

สวบ!

เฮือก

“อื๊อ...” พริมาถึงกับสะดุ้ง ช่องทางรักบีบแน่นเข้าหารัดท่อนลำร้อนที่บุกรุกเข้ามาเต็มกำลัง จนคนร่างสูงใหญ่หน้าเหยเกเสียวซ่านเกินระงับ ใบหน้าคมคายแดงเรื่อหยาดเหงื่อแตกพลั่ก

โยธินหัวเราะพลางกระชับท่อนขาขาวเนียนไว้มั่น ส่งตัวตนอวบใหญ่ร้อนระอุกระแทกกระทั้นกลีบกุหลาบงดงาม เสียงเฉอะแฉะหยาบโลนดังขึ้น ท่ามกลางเสียงครางกระเส่าหวีดหวานสุขสม วงหน้าคมเข้มโน้มต่ำประกบปากบดขยี้เรียวปากอิ่ม แทรกปลายลิ้นเข้ากระหวัดพัวพันลิ้นนุ่มอย่างเอาแต่ใจ

“โอ้...ดีมากเลยพรีม พรีมไม่เคยทำให้ผมผิดหวังเลยรู้ไหม รัดแน่นเข้าอีก ซี้ด! ฆ่าผมเลยสิ ฆ่าผมด้วยทุกอย่างของพรีม”

“อื๊อ อ๊ะๆๆ อึก...คุณโยช้าหน่อย พะ...พรีมหายใจไม่ทัน”

“อ่า...คนสวยของผม สู้กับผมก่อนสิ อย่าเพิ่งยอมแพ้ง่ายๆ”

เสียงหัวเราะยั่วเย้าของคนด้านบนทำให้หญิงสาวใต้ร่างเม้มปาก เนื้อตัวสั่นไหวตามแรงโยกขย่มตอกอัดความร้อนรุ่มในกายเธอครั้งแล้วครั้งเล่า ช่องท้องเสียววาบหดเกร็ง หยาดเหงื่อพร่างพรมเกาะพราวบนผิวกายหอมกรุ่น ยิ่งบิดเร่าด้วยความทรมานหวามไหวก็ยิ่งเซ็กซี่เร้าใจ

โยธินมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยความรู้สึกหลากหลาย หลงใหล คลั่งไคล้ เสน่หา ปลายนิ้วแข็งกระด้างลากไล้บนสะโพกผาย นวลเนื้อนุ่มแน่นชวนบีบยั่วยุให้เขาบีบขยำอย่างอดใจไม่อยู่ ผิวพรรณเนียนละเอียดถูกบำรุงดูแลด้วยครีมราคาแพง ซึ่งน่าพึงพอใจไม่น้อยเพราะคุณภาพเหมาะสมกับเงินที่เสียไป

“ตัวพรีมนุ่มมากเลย หอมกรุ่นปลุกเร้าอารมณ์ผมมาก อา...”

“อย่า...อย่าบีบสิ พรีมเจ็บนะ”

“นิดเดียวน่าที่รัก”

โยธินขับเคลื่อนร่างกายใหญ่โตไม่หยุดหย่อนไม่ผ่อนแรง จมูกโด่งสวยซุกไซ้ซอกคอเลขาสาวสูดกลิ่นหอมหวานกระตุ้นกำหนัด สองขาเกี่ยวกระหวัดพันกันโดยที่ช่วงล่างยังคงบดเบียดเคล้าคลึง สอดประสานกายเป็นหนึ่งเดียวกัน ผนังถ้ำถูกครูดสีจนเสียดเสียวไปหมด รูสวาทยิ่งบีบรัดตอดหนุบหนึบรีดเคล้นท่อนเนื้อยักษ์จนในเวลาต่อมาก็ฉีดพุ่งลาขาข้นเหนียวร้อนฉ่าอัดแน่นเต็มท้อง

“คุณโย...อื๊อ พอแล้ว พรีมรับไว้ไม่ไหวแล้ว”

“ผมยังมีเวลาอีกสองชั่วโมงที่รัก เรายังสามารถเล่นสนุกกันได้อีก ผมจะขอไถ่โทษความผิดนี้ให้พรีมเอง” เสียงกระซิบแหบพร่าแฝงเจตนาร้ายชัดเจน ดวงตาคมกริบพราวระยับมองร่างอวบอิ่มส่ายไหวร้อนเร่าเพราะถูกตัณหาราคะครอบงำ

พริมาคืออสรพิษร้ายที่เพิ่งลับคมเขี้ยวของตัวเอง เมื่อไหร่ที่เธอแข็งแกร่งพอจะพ่นพิษได้ ตอนนั้นจะไม่มีใครกักขังเธอได้อีก แม้แต่เขาก็คงพ่ายแพ้ให้แก่เธอในสักวัน