13

"สะดวกค่ะสะดวก  อายขอบคุณพี่ตองมากนะคะที่เมตตาให้งานอายทำทั้งที่อายไม่มีประสบการณ์อะไรเลยกาแฟก็ชงไม่เป็น"

"พรุ่งนี้พี่จะให้พี่มดสอนนะ"  พี่มดก็คือพี่ผู้ชายคนที่ไปเรียกพี่ก้านตองออกมาไง   "ค่ะขอบคุณอีกครั้งนะคะ"   "ไว้เจอกันพรุ่งนี้10โมงเช้านะจ๊ะ"  หลังจากร่ำลากับพี่ก้านตองแล้ว

ฉันก็รีบเดินกลับห้องด้วยความรู้สึกดีใจที่สามารถหางานทำได้เร็วขนาดนี้ ขณะที่ฉันกำลังรอข้ามถนน

"เห้ยยเธอยัยหน้าจืด" ใครเรียกฉันรึเปล่าเสียงคุ้นๆหู ฉันหันซ้ายหันขวาก็เห็นใครบางคนโบกมือไหวๆ อยู่ในรถสปอร์ตคันหรูสีดำสนิทซึ่งจอดอยู่ฝั่งตรงข้าม 

"มาร์ค??? " เขาเรียกใคร เรียกฉันใช่ไหมฉันมองไปข้างหลังก็ไม่มีใครสักคน

"ฉันเรียกเธอนั่นแล่ะยัยหน้าจืดมานี่!!! " เรียกฉันให้ไปหาแบบนี้ก็ได้เหรอถึงฉันจะตกหลุมรักเขาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะจิกหัวเรียกยังไงก็ได้นะ แต่สุดท้ายใจไม่รักดีมันก็ทำให้ฉันต้องพาตัวเองเดินไปหาเขาตามที่เขาสั่ง

"เราชื่ออายไม่ใช่ยัยหน้าจืด"

"เออเรียกแบบไหนก็เหมือนกันนั่นล่ะ ฉันมีเรื่องจะให้เธอช่วย"

"ทำไมต้องเรา"

"ก็ฉันเจอเธอพอดีไง"  งี้ก็ได้เหรอ???

"แล้วจะให้ช่วยอะไร เอ่อแต่เอาจริงๆ เราสองคนก็ไม่ไ่ด้รู้จักสนิทสนมอะไรกันนะนายทำไมถึงให้เราช่วยล่ะ"

"ก็บอกอยู่ว่าเจอเธอพอดีจะถามอะไรนักหนาวะ"

"อ้าววว นี่มาขอให้เราช่วยแล้วพูดไม่เพราะกับเราแบบนี้เหรอ"

"ถามเธอก่อนนะ เธออยากได้เงินใช้มะงานง่ายๆ สบายๆ "

"มีด้วยเหรองานง่ายๆ สบายๆ อย่าบอกนะว่า...." ตอนนี้เราคิดดีไมไ่ด้เลยค่ะมันจะมีงานอะไรที่ง่ายๆ แล้วเงินดี

"ที่ฉันถามเพราะต้องการคนที่สมัครใจทำ ถ้าเธอไม่อยากทำฉันก็จะได้ไปจ้างคนอื่นทำแทน"

"แล้วมันงานอะไรล่ะบอกมาก่อนสิถ้ามันไม่เสียหายอะไรเราก็อาจจะทำ"

"งานง่ายๆ เลยนะ แกล้งเป็นแฟนฉันให้บ้านฉันเชื่อให้ได้ว่าเราสองคนเป็นแฟนกัน"

"เพื่อ??? "

"เห้อออ ฉันไม่อยากจะเล่าหรอกนะ แต่ไหนๆ เธอก็จะช่วยฉันจะยอมเล่าก็ได้"