...รักนี้...อยู่ในใจ… บทที่3.
ผมเถลตัวลงต่ำ พรมจุมพิตเบาๆ มาตลอดทาง
“อ๊ะ!”
ทุกครั้งที่ปลายลิ้นของผมตวัดปัดป้าย เสียงครางของเธอก็จะดังขึ้น
เวลานี้ผมยอมรับในใจ ธาริกาสวยและเซ็กซี่จนผมห้ามใจไม่ไหว รูปร่างของเธอไม่ได้ล้นหลาม เนินเนื้อนุ่มสองเต้ากลางร่างกายขนาดพอดีมือ แต่ให้ความรู้สึกดีๆ มากกว่าผู้หญิงทุกคนที่ผมเคยสัมผัสมา เต้าเต่งนุ่มดุจกำมะหยี่ ครัดเคร่งน่าฟัดเฟ้นแบบไม่รู้จักเบื่อ ผิวกายเนียนละเอียดจนมองไม่เห็นรูขุมขนนี่อีก มันเรียบลื่นละมุนมือจนอยากจะสัมผัสทั้งวันทั้งคืน
มีสิ่งน่าสนใจกว่ากวักมือเรียก ผมเถลตัวลงต่ำจนหล่นออกไปจากที่นอน ผมคุกเข่าที่พื้นแข็งๆ ตวัดปลายขาเรียวของเธอขึ้นพาดบ่า ก่อนจะโน้มใบหน้าลงสู่เป้าหมาย ผมกระตุกเอวกางเกงเธอแรงๆ และรูดลงไปกองอยู่ที่ข้อเข่า ระหว่างนั้น...
ฉันผวา! สติของฉันเลอะเลือนและสั่นพร่า จนจับภาพอะไรไม่ได้เลย ฉันพยายามหุบหน้าขาเข้าหากัน แต่ทำแบบนั้นไม่ได้ ผู้ชายตัวใหญ่แทรกอยู่กึ่งกลาง และเขาตั้งใจจะทำอะไรบางอย่างกับฉันอยู่
บางอย่างที่ทำให้ฉันทรมานแทบขาดใจตาย
ความซาบซ่านนั่นทำให้ฉันถึงกับลืมความอาย
“คุณ ธารไม่ ยะ อย่า!” ฉันพยายามร้องห้ามเสียงหลง
แต่สายไปเสียแล้ว ทันทีที่เธอห้าม ผมก็เสือกหน้าลงไปละเลงลิ้นกับกลีบเกสรที่เบ่งบานรอรับสัมผัสแสนรัญจวนนั่นพอดี
เธอตัวกระตุก กางนิ้วขยุ้มผิวผ้าที่ห่อหุ้มที่นอนเก่าๆ ไว้ เอวอ่อนส่ายกระดก โบกสะบัดตามปลายลิ้นที่ปาดป้าย ผมลูบไล้ธาริกาด้วยมือ สัมผัสสัดส่วนความเป็นหญิงของเธอด้วยปากและลิ้น แนบใบหน้าคลุกเคล้าเธอ บรรจงส่งผ่านความต้องการอันมากล้นให้เธอรู้ วนเวียนจูบซับคราบน้ำหวานที่ไหลทะลักออกมาจากกลีบเกสร ปาดไล้ส่วนที่หวานที่สุด ลากปลายลิ้นลงต่ำ แล้วกระตุกกลับมาที่เดิมแรงๆ
“โอวะ!”
เธอผวาเยือกครางเสียงหลง เรียวขาของเธอเหยียดเกร็ง เรือนกายบิดเป็นเกลียว
กลิ่นอายสวาทโชยคลุ้งทำเอาผมแทบคลั่ง ผมบดจูบกลีบเกสรครั้งสุดท้ายเป็นการสั่งลา ก่อนจะเถลตัวขึ้นสูง แต่ก็พรมจูบมาตลอดทางเช่นเดิม
ผมมองผิวแก้มแดงจัดของธาริกาตาปรอย แววตาของเธอฉ่ำไปด้วยไอของอารมณ์ปรารถนา ริมฝีปากบวมช้ำแดงก่ำชวนให้จูบซ้ำ แววตาของเธอชวนให้ลุ่มหลงอย่างแท้จริง
“เธอชอบที่ฉันทำให้ไหม?” เป็นคำถามที่ไม่ได้หวังเอาคำตอบ เพราะผมเองก็รู้อยู่แก่ใจ ต่อให้ธาริกาไม่พร้อม ผมก็ไม่คิดจะหยุด ผมพร้อมแล้ว พร้อมเสียยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
ผมสอดมือใต้ข้อเข่าเธอและตวัดเรียวขาของเธอโอบรอบสะโพกสอบพร้อมกับเกร็งร่าง เสือกเสยกายแกร่งวิ่งปาดลงไปในแอ่งน้ำฉ่ำนองครั้งเดียวสุดปลายทาง
“อ๊ะ!”
แรงกระแทกนั้นทำให้ฉันเจ็บและจุก แต่ก็ไม่ได้มีแค่ความรู้สึกเจ็บเท่านั้นหรอก ความสยิวซ่านที่ค่อยๆ แผ่ซ่านไปตามผิวกายฉันก็มีไม่ใช่น้อย ในหัวของฉันว่างเปล่า รับรู้แค่ว่า... มีอะไรบางอย่างกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว
ผมกัดกรามกรอดๆ กระแทกตัวเข้าไปอีกนับครั้งไม่ถ้วน เธออ้าปากครางระรัว เรือนกายของเธอไหวกระเพื่อม เนินทรวงสั่นระริก
ฉันครางเสียงกระอึกกระอัก ปรือตามองชายตรงหน้าด้วยดวงตาที่หรี่ปรือฉันเม้มปากกลั้นเสียงครางน่าอายไว้สุดฤทธิ์ บางอย่างที่แทรกลึกเข้ามาในร่างกายมีขนาดและความยาวเกินกว่าที่จะคาดถึง ร่างกายฉันเต็มตื้อ อึดอัดและทรมานกับความเสียวสยิวที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันแน่น มันอึดอัด มันเหมือนกับว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าตัวฉันคงระเบิด
มวลความร้อนจำนวนมากวิ่งวนอยู่ในร่างกายของฉัน รอเวลาที่จะปะทุแตกนั่นเอง
“ดีไหม ชอบหรือเปล่า?” มันไม่ควรมีคำถามแบบนี้ในขณะที่ผมขยับร่างกายแบบเอาเป็นเอาตายอยู่เหนือร่างกายของเธอ แต่ผมก็หลุดปากถามเธอจนได้ ผมควรมีความมั่นใจมากกว่านี้สิ แต่อะไรบางอย่างในตัวของเธอ ทำให้ผมรู้สึกเช่นตอนนี้
ธาริกาไม่ได้ตอบ เธอสะท้านจนตัวกระเพื่อม แถมเร่งขยับร่างกายตามจังหวะที่ผมจ้วงใส่ พลอยทำให้ผมใจชื้นขึ้น
“อ่า ตอบหน่อย ชอบไหมธาร?”
ผมถามเสียงแหบพร่า แรงโถมเข้าใส่ก็ไม่ได้ลดลงเลย แต่ผมคงอยากได้ความมั่นใจจากเธอนั่นเอง