ตอนที่ 6 อย่ามาตีสนิท

กรี๊ดดดด~~~~

" แทนคะ " คนที่เดินเข้ามาใหม่ สงเสียงกรี๊ดดังขึ้นทำให้ผู้คนต่างหันไปสนใจเธอ

'' มีนาผมบอกให้คุณกลับไปแล้วไง! '' แทนคุณพูดขึ้นด้วยความไม่พอใจขณะเดียวกัน แทนคุณจึงเอี้ยม มือไปกุมมือของน้ำ ทำให้เธอ งุนงง ไม่น้อยกลับการกระทำของชายหนุ่ม

" นี่!!มันหมายความว่าไง แทน คุณกับยัยเด็กนี่เป็นอะไรกันคะ? "

" เธอคือคนรักของผม คุณกลับไปได้แล้ว เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้วมีนา" เมื่อน้ำได้ยินที่แทนคุนเอ่ยออกมามันทำให้เธอตกใจอย่างมาก จนเธอต้องหันมองหน้าแทนคุณ ด้วยความตกใจและไม่เข้าใจกับคำพูดของคนข้างๆ

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!

"แทน! คุณทำกับมีนาอย่างนี้ได้ยังไง มีนาไม่ยอมหรอก " เธอกรี๊ดออกมาด้วยความ โมโห พร้อมกับพูดขึ้นด้วยใบหน้าไม่พอใจ ขณะที่ทุกคนในห้องต่างพากันเงียบและ ให้ความสนใจกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

" อย่ามาสร้างความวุ่นวายที่บริษัทผม

คุณ พลอยฝากส่ง เธอกลับไปด้วย "

"คะ ท่านรอง เชิญคะคุณมีนา "

" อย่าแซ่! มีนาไม่ไปคะ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง " เธอหันไปด่าพลอยก่อนจะเอ่ยคำยังยืนกรานที่จะไม่ไปขณะที่เธอพูดสายตาเธอก็ตวัดมองน้ำอย่างเกียจชัง

" ถ้าคุณยังไม่ออกไป อย่าหาว่าผมไม่เตือนนะคุณรู้ใช่ไหมว่าผมจะทำยังไง ! "

" แทนคะ! "

" คุณพลอยส่งเธอด้วยครับ "

" คะท่านรอง "

" เชิญคะ "

" ก็ได้คะแทน ! "

เธอตอบแค่นั้นด้วยน้ำเสียงไม่พอใจพร้อมกับเบี่ยงสายตามาทางน้ำด้วยแววตาแค้นก่อนจะเดินออกไปด้วยท่าทางกระฟัดกระเฟื่องหลังจากที่เธอเดินออกไปทำให้แทนคุณหันไปมองหน้าน้ำด้วยท่าทางเกรงใจพร้อมกับยกมือที่กุมเธอขึ้นมาแล้วใช้มืออีกข้างมาประกบกุมไว้

" ขอโทษนะน้ำที่ทำให้ตกใจ"

" คะ...ไม่เป็นอะไรคะ แต่ที่คุณแทน....."

ขณะเดียวกันมาร์คที่นั่งมองสถาการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นานด้วยอารมณ์หงุดหงิดแต่ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรออกมาว่าตัวเองหงุดหงิด มาร์คลุกขึ้นเดินออกไปทันทีก่อนที่แทนจะพูดออกมา เขาเดินไปโดยที่ตรงเข่ายังรู้สึกเจ็บอยู่

" ฮยองไปไหน? " บีมเอ่ยถามตามหลังเมื่อเห็นคนพี่เดินออกไปกระทันหัน

ขณะเดียวกันน้ำเมื่อเธอเห็น มาร์คเดินออกไป มันทำให้เธอละความสนใจจากตรงหน้าแล้วมองตามหลังมาร์คจนลับตา

" น้ำ "

" คะ คุณแทน"

" คือเรื่องเมื่อกี้ พี่ไม่อยากให้มีนามาวุ่นวายอีกพี่เลยพูดแบบนั้นไป ขอโทษนะน้ำ "

" ไม่เป็นไรคะ คุณแทน น้ำเข้าใจ เอ่อ เดี๋ยวน้ำมาได้ไหมคะ "

" ครับ " สิ้นสุดการสนทนา แทนคุณจึงปล่อยมือเธอ จากนั้นน้ำเดินออกไปทันที

" ไปไหนของเค้า เข่าเจ็บอยู่นะพี่มาร์ค " เธอพึมพำออกมา ระหว่างที่เดินออกมาแล้วมองซ้าย ขวาเพื่อหาใครอีกคนที่เดินออกมาก่อนหน้านี้ขณะที่เดินมาเรื่อยๆตามทางเดินของ ตึก connect เธอเหลือบไปเห็นคนที่ตามหา ยืนอยู่ตรงกระจก บานใหญ่ที่สามารถเห็นทิวทัศว์ ของเมืองกรุงได้อย่างชัดเจน ด้วยท่าทางเจ็บ โดยใช้มือคล่ำกับกระจกไว้พร้อมกับก้มตัวเล็กน้อยเพื่อใช้มืออีกข้างกุมไว้บริเวณเข่าข้างซ้าย

" พี่มาร์คคะ " มาร์คหันมองมาตามต้นทางเสียงด้วยสีหน้าเรียบเฉยพร้อมกับเดินผ่านหน้าเธอออกมาโดยไม่หันมองคนตรงหน้าแม้แต่น้อย แต่เดินมาได้ไม่กี่ก้าวต้องชะงักอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียง เธอพูดตามหลังมา

" เดี๋ยวก่อนสิคะ พี่มาร์ค น้ำว่าพี่ไม่ควรเดินเร็วแบบนั้นนะคะ พี่เจ็บเข่าอยู่นะ " เธอพูดออกไปด้วยความเป็นห่วง พร้อมกับยิ้มให้คนตรงหน้าบางๆ

" ไม่ต้องยุ่ง ไปไหนก็ไป " มาร์คตอบกลับคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงเย็นชา

" แล้วพี่มาร์คจะไปไหนคะ? น้ำว่าพี่ไปพักก่อนไหมคะ? " น้ำพูดออกไปอีกครั้ง ด้วยใบหน้าประหม่าเล็กน้อยพร้อมกับเดินไปหาคนตรงหน้าใกล้ขึ้น

" กลับไปทำงานของเธอซะ "

" น้ำทำอยู่ นะคะพี่มาร์ค " เธอตอบคนตรงหน้าด้วยรอยยิ้มเช่นเดิมถึงแม้คนตรงหน้าจะแสดงสีหน้าและน้ำเสียงเย็นชาก็ตาม

" งานก็คือตามพี่มาร์ค ที่เจ็บอยู่ให้กลับไปพักไงคะจะได้หายไวๆแล้วกลับไปซ้อมต่อ "

" ผมสนิทกับคุณไง ถ้าไม่ก็ไม่ควรมายุ่ง ผมรู้ว่าต้องทำอะไร! อย่ามาทำตัวตีสนิท "

เมื่อได้ยินในสิ่งที่มาร์คพูดออกมามันทำให้เธอหุบยิ้มทันที ด้วยแววตาผิดหวัง เมื่อเธอเป็นห่วงเค้าแท้ๆกลับได้คำตอบที่ทำร้ายจิตใจกลับมาแทน

" น้ำไม่เคย คิดจะตีสนิทกับพี่แต่ที่พูดไป เพราะเห็นว่าพี่เจ็บอยู่ แต่ถ้าคิดอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรคะ ขอโทษด้วยนะคะที่วุ่นวาย " หลังจากที่เธอพูดจบ มาร์คจึงหันหลังเดินออกไปทันทีโดยไม่สนใจคนตรงหน้าแม้แต่น้อย

" นี่หรอคนที่ฉันรอคอยเพื่อจะได้เจอมาตลอด 4 ปี น่าผิดหวังชะมัด ทำไมต้องพูดทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ด้วย" _ "

" เมื่อมาร์คเดินออกไป เธอจึงพูดตัดพ้อออกมาด้วยความน้อยใจ

" ไปไหนมามาร์ค?" แจอิมเอ่ยถามทันทีขณะที่มาร์คเดินมานั่งข้างๆด้วยใบหน้าหงุดหงิด

" ไปข้างนอกมา "

" นายเจ็บอยู่นะไม่ควร เดินบ่อย ไปหาหมอไหม "

" ไม่ เดี๋ยวก็หายเหมือนทุกครั้ง"

" ดูเหมือนนายจะเก็บอาการไม่อยู่นะมาร์ค " แจอิมพูดอย่างกับรู้อะไรเกี่ยวกับความรู้สึกของเพื่อนรัก

" หมายความว่าไง? "

" ก็เรื่องเมื่อกี้ นายดูไม่พอใจนะ"

" ก็แค่รำคาญ " มาร์คตอบกลับอย่างขอไปที ทั้งที่ภายในใจร้อนลุ้ม กับเหตุการณ์ เมื่อสักครู่