ตอนที่ 5 สงสัย

วันต่อมา---

ระหว่างที่มาร์ค และ เพื่อนในวงของเค้านั่งรถตู้บริษัทของมาจากที่พัก ระหว่างทางที่นั่งมา บีม ซึ่ง นั่งอยู่ข้างๆมาร์ค ถามด้วยสีหน้าสงสัย ว่ามาร์คไปไหนมา

" พี่มาร์คครับ เมื่อวาลตอนเย็นพี่ไปไหนมาครับ ผู้จัดการและคนอื่นๆ ตามหาพี่กันใหญ่ โทรไปก็ไม่รับ "

"ไปทำธุระมา เลยไม่ได้บอกใคร " มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเขาไม่แสดงสีหน้าใดๆออกมา

" ธุระนานจังนะครับเห็นกลับมาตั้ง สองทุ่ม แต่ก็เอาเถอะครับเออผมคิดว่าพี่ไปหาสาวซะอีกฮ่าๆๆ " บีบพูดด้วยน้ำเสียงติดตลกพร้อมกับหัวเราะออกมาเบาๆ

" stop!! พูดอะไร ไม่ได้ไป " เขาตอบด้วยน้ำเสียงสูงพร้อมกับตวัดสายตามองบีมอย่างไม่สบอารมร์ที่ถามอย่างนั้น

บีมเห็นสีหน้าคนพี่ ดูโมโห บีมจึงรีบพูด ขอโทษทันที พร้อมกับยิ้มให้กับคนพี่อ่อนๆ " เอาเถอะครับไม่ได้ไปก็ไม่ได้ไปครับ ผมขอโทษฮะ " ( ที่บีมถามเพราะบีมรู้ว่าคนพี่กำลังโกหกตน เพราะทั้งสองเติบโตมาด้วยกันจึงรู้นิสัยกันเป็นอย่างดีว่าถ้าอีกคนโกหกท่าทางและน้ำเสียงจะเป็นยังไงบีมจึงดูท่าทีออกว่าคนพี่กำลังโกหก )

บริษัท connect

น้ำมาถึงตั้งแต่แปดโมงเช้า เธอที่กำลังนั่งตรงโต๊ะทำงาน ของส่วนรวมของนักศึกษาฝึกงาน เธอก็คิด ว่าเมื่อวาลจากหลัง ที่เผลอหลับ ไป จู่ๆก็ตื่นขึ้นมาตอนเช้าก็อยู่บนเตียงชะอย่างนั้น เธอพูดกับตัวเองว่า

( หรือว่าพี่มาร์ค อุ้มเราขึ้นไปเอง หึ ไม่หรอก เขาเนี่ยนะจะอุ้ม คนที่ไม่สนิทอย่างฉัน ที่เป็นแค่นักศึกษาฝึกงานไม่ได้สำคัญอะไร กับ ซุปตาร์เกาหลีอย่างเขาได้เลย งง ว่ะ )

" ยัยน้ำแกคิดอะไรอยู่ ! เรียกตั้งนานมั่วแต่ทำหน้ามุ้ยนั้นแหละ คิดอะไรฮะ ! ไปทำงานได้แล้ว พี่พลอยตามแล้ว" ดอมเหวใส่เพื่อนรักอย่างนึกโมโห

" รู้แล้วๆ ปะ " เธอตอบไปแค่นั้นก่อนฉีกยิ้มกว้างให้เพื่อนรักโดยไม่ได้รู้สึกอะไรกับคำโมโหของเพื่อน

" ฉันโมโหแกอยู่นะยังจะยิ้มอีก "

" เอาน่า อย่าคิดมากไปทำงานจะเพื่อนแล้วก็ไม่ต้องโมโหด้วยนะ "

ห้องซ้อมศิลปิน

ดอมและน้ำ ทำหน้าที่ของตนเหมือนเดิมเป็นประจำ จัดโต๊ะ เตรียมเครื่องดื่มสักครู่ ก็มีเสียงเปิดประตู เข้ามาพร้อมกับเสียงทัก ทาย ของ คิม และ jc

" สวัดดีครับ สองสาวๆ มากันแต่เช้าเลยนะ" คิมเอ่ยคำทักทายกับทั้งสอง

หลังจากสิ้นสุดการทักทาย หนุ่มๆก็ทำหน้าที่ของตัวเองด้วยการ เดินไปรวมตัวกันเพื่อซ้อมการแสดงที่จะจัดขึ้น ในไม่กี่อาทิตย์ข้างหน้า กับแฟนมิตติ้ง ของวง get-17 ขณะที่น้ำกำลัง จะออกไป เรียนรู้เรื่องการจัดงาน ที่ บริเวณสถานที่ ด้านหน้าเวทีเธอกำลังจะเปิดประตู ออกไป

" โอ้ๆๆ ฮยองๆๆ " มีเสียงผู้ชาย ด้านหลังหลายคนกำลังส่งเสียงที่เกิดจากความตกใจ

"พี่มาร์ค" เธอเอ่ยเรียกชายหนุ่มอย่างตกใจที่เห็นคนตรงหน้า นอนเจ็บอยู่แล้วมือจับที่เข่าของตัวเขาเอง ด้วยสีหน้าที่เจ็บปวด ทุกคนเข้าไปช่วยชายหนุ่มที่นอนเจ็บ เธอก็เช่นกันรีบวิ่งไปหาชายหนุ่มที่นอนเจ็บอยู่ตรงหน้า

" พี่มาร์ค*_* เจ็บตรงไหนบ้างค่ะ เป็นยังไงบ้างคะไหวหรือเปล่าพี่มาร์ค ? " ฉันถามพี่มาร์คด้วยความเป็นห่วงและฉันก็ตกใจมากที่เห็นพี่มาร์คได้รับบาดเจ็บตอนนี้มันเหมือนทำอะไรไม่ถูกเป็นห่วงพี่เขาสุดๆ

มาร์คไม่ได้ตอบคำถามเธอแต่อย่างใดเพียงแต่ชายตามองคนตรงหน้าที่มีสีหน้าเป็นกังวลอยู่ข้างๆเพียงนิดด้วยรอยยิ้มบางๆ

เจยอง และ จินอู รีบพยุง มาร์คขึ้นแล้วไปนั่งตรงโซฟา ข้างๆกระจกบานใหญ่โดยมีน้ำตามดูไม่ห่าง "you ok? ฮยอง" จินอูเอ่ยถามคนพี่อย่างเป็นห่วง

"ok "มาร์คตอบแค่นั้นก่อนจะหันไปจ้องคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าด้วย สายตานิ่งเรียบ "ไปเอายานวดให้ผมหน่อย " น้ำพอได้ยินจึงรีบตอบ" ได้คะๆ"

"มาร์ค ฉันว่านายคง เจ็บที่เดิมใช่ไหม? ตรงเข่า ที่เคยเจ็บตอนอยู่ เกาหลี ตอนนี้นายเจ็บมากไหม? ฉันว่านายต้องไปตรวจที่โรงพยาบาล "แจอิม พูดด้วยสีหน้าที่กังวลและเป็นห่วงเพื่อน

" ไม่เป็นไร ไม่ต้องไปโรงพยาบาล หรอก เดี๋ยวทายาก็หายเหมือนเดิม "มาร์คตอบอย่างขอไปทีเพราะไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่แค่เจ็บเข่าทายาเดี๋ยวก็หาย

แกร็ก--

เสียงเปิดประตูเข้ามาของน้ำเธอถือยาแก้ปวดแบบทา และ ยาแก้อักเสบแบบเม็ด พร้อมกับน้ำเปล่า 1 ขวด เธอวิ่งเข้ามาอย่างหอบเหนื่อย

" มาแล้วๆ นี่คะยา " สายตาที่มองชายหนุ่มตรงหน้าอย่างเหนื่อย จากการวิ่งไปเอายาให้ชายหนุ่ม

บีม แจอิม คิม jc จินอู เจยอง ทุกจ้องมอง ไปที่น้ำ ด้วยสายตาสงสัยว่า ทำไมยัยนี่ ถึงดูกระวนกระวายเป็นพิเศษ ทั้งที่ มาร์คเอง ก็ไม่ถึงคั้นโคม่า ชักกะหน่อย ทำไมเธอถึง ดูเป็นห่วง มาร์ค จนเห็นได้ชัดจาก การกระทำร้อนรนนกว่าใครของเธอ

" นี่คะมียาทาและยาแก้อักเสบ คะ "

" ทาให้หน่อย " หญิงสาวพอได้ยิน คำพูดจากชายหนุ่มที่นั่งเจ็บอยู่ เธอโพล่งตากว้างอย่างตกใจพร้อมกับสีหน้าที่ไม่คิดว่าจะได้ยิน

" เร็ว ผม อยากหายไวๆ "มาร์คสั่งอีกครั้งเมื่อเห็นอีกคนเอาแต่อึ้ง

" คะๆเข้าใจแล้วคะ " เธอจึงรีบตอบและเดินเข้าไปหาชายหนุ่ม และ เข้าไปนั่งตรงข้าง มาร์ค เพื่อที่จะทำการทายาให้

" ขอโทษนะคะ " น้ำเอามือของตัวเองไปจับที่ปลายกางเกงวอมของชายหนุ่มและดึงขึ้น เหนือเข่านิดหน่อย และทำการบีบยาใส่มือแล้วนำไปทาที่เข่า ของมาร์ค ทาวนๆเป็นวงกลมรอบหัวเข่าทาแบบช้าๆให้ยาซึมเข้าผิวหนังของชายหนุ่มเพื่อบรรเทาอาการปวด ขณะเดียวกัน มาร์คเอง ก็ก้มมองดูเธอทายาให้ตัวเอง พร้อมกับสีหน้านิ่งๆมองอยู่อย่างนั้นไม่ละสายตาไปไหนเลยราวกับกำลังคิดอะไรอยู่

บีม กระซิบกระซาบกับjc " พี่ jc สังเกตไหมว่าพี่มาร์ค มอง น้องน้ำตลอดเวลาเลย "

" ไหน? "

" ก็ดูสิ พี่เคยเห็นพี่มาร์ค จ้องผู้หญิงคนอื่น นอกจากแม่ นานขนาดนี้ไหม ดูสิ นี่ตั้งแต่น้องน้ำเริ่มทายาให้จนถึงตอนนี้ยังมองอยู่ "

" จริงด้วย !ไม่เคยเห็น " น้ำเสียงของ jc ที่ตอบบีมเต็มไปด้วยความตื่นเต้นทำอย่างกับสิ่งตรงหน้าไม่เคยเห็น

"น้ำทายาเส็จแล้วนะค่ะ"

" ทานยานะค่ะ จะได้หายไวๆ " เธอยื่นยาแก้อักเสบให้มาร์คพร้อมกับรอยยิ้มหวานทำให้สายตาทั้งคู่สบตากันอีกครั้ง จนน้ำเองทำตัวไม่ถูก ถึงกับหลบตาของมาร์คที่กำลังจ้องมองเธออยู่

" ยาคะพี่มาร์ค "เธอยื่นยาให้มาร์คอีกครั้งเมื่อเห็นอีกคนไม่ยอมหยิบยาจากมือตัวเองไปซะที ด้วยรอยยิ้มเขินอาย

มาร์คหยิบยา พร้อมกับพูด ขอบคุณน้ำ " ขอบคุณ " : )

กะ....แกร็ก---

ชายหนุ่มอีกคนผู้มาเยือน ย่างเก้าเข้ามา เขามองหาอะไรบางอย่าง ทุกคนเอ่ยทักทายเป็นเสียงเดียวกัน

"สวัสดีคะ/ครับ คุณแทน " ชายคนนั้นคือแทน นั้นเอง ชายหนุ่มไม่ได้ตอบรับคำทักทายใดๆจากทุกคนที่เอ่ยคำทักทาย แทนที่กำลังมองไปรอบๆ จนสายตาของแทนไปหยุดที่โซฟา เขาแล้วเดินตรงไปทันที พร้อมกับกระชากแขน ของใครอีกเข้ามาสวมกอดจนทุกคนต่างตกใจ

" น้ำ "

ทั้งที่ เธอเองก็ยังตกใจกับการกระทำของชายหนุ่ม " คุณช่วยผมได้ไหม ?" มาร์คที่มองการกระทำของทั้งสองคนด้วยสายตาไม่สบอารมณ์คิ้วทั้งสองขมวดเข้าหากันยุ่ง รวมไปถึงทุกคนที่อยู่ในห้องก็ต่างจ้องมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างแปลกใจ