ตอนที่ 4 ใกล้ชิด

( 6 โมง ถึงเวลานัด )

....... น้ำเดินทางมาถึงที่นัดหมาย เธอเดินตรงไปที่เค้าเตอร์

" โต๊ะที่คุณ กิจจองอยู่ทางไหนค่ะ "

" สักครู่นะคะเดินตรงไปอยู่ริมสุดเลยคะ "

น้ำกล่าวขอบคุณแล้วเดินไปยังโต๊ะ

"สวัสดีค่ะคุณ กิจ หรือเปล่าคะ? "

ฉันกล่าวสวัสดี ที่คาดว่าจะเป็นคุณกิจอายุน่าจะประมาณห้าสิบปี กว่าๆแต่หน้าตาก็ยังดูเหมือนอายุยังไม่ถึงห้าสิบเลย

" ครับ น้องน้ำเนี่ยหน้าน่ารักมากเลยนะครับ " คนตรงหน้าตอบรับน้ำด้วยน้ำเสียงหวานพร้อมกับเอ่ยชมสายตาอย่างกลิ่มเกลี่ย

" ขอบคุณคะ "

"นั่งลงก่อนสิ ทานอะไรมาหรือยัง? "

" ทานแล้วคะ "

"เข้าเรื่องของเราเลยเนอะ"

" เรื่อง ที่จะซื้อนิยายหนูไปตีพิมพ์จริงใช่ไหมคะคุณกิจ "

" จริงสิครับทางเราเห็นนิยายของหนูน่าสนใจและเนื้อเรื่องน่าสนุกดีครับ " ขณะที่ชายตรงหน้าพูดสายตาเขาไล่มองตั้งแต่หัวลงมาที่หน้าอกของน้ำก่อนจะมองหน้าเธออีกครั้งด้วยสายตาอย่างหื่นกาม

หลังจากที่ทั้งสองตกลงกันเรียบร้อยแล้ว

" เดี๋ยวน้ำขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะคะคุณกิจ "

"ครับ "

คนที่มีอายุมองตามสัดส่วนของน้ำระหว่างที่น้ำลุกไปเข้าห้องน้ำ พอเธอลับตาเขากลับหยิบยาบางอย่างขึ้นมา หยดลงในแก้วน้ำพร้อมกับแฉะยิ้มอย่างเจ้าเหล่ห์ เพราะเห็นเธอดูสวย น่ารักแถมหุ่นยังเอ็กอีก

" นั้นใครนั่งคุยกับคุณกิจนะคุ้นๆ " ฉันพึมพำอย่างสงสัยเมื่อฉันเดินกลับมาจากห้องน้ำพอมองไปที่โต๊ะก็เห็นใครบางคนนั่งอยู่กับคุณกิจด้านหลังเขาคุ้นมากเหมือนฉันเคยเจอเขาที่ไหนสักที่

" มะ...มาได้ยังไงคะ?" ฉันชะงักไปทันทีที่มาถึงโต๊ะฉันเอ่ยถามคนตรงหน้าอย่างตกใจ ไม่คิดเลย ผู้ชายคนนั้นคือพี่มาร์คเขามาทำอะไรที่นี่กัน

" ถ้าเสร็จแล้วผมขอตัวพาแฟนผมกลับก่อนนะครับ "มาร์คไม่ได้ตอบคำถามเธอแต่กลับหันไปเอ่ยลาชายมีอายุแทนด้วยน้ำเสียงสุภาพ" อ๊ะ! พี่มาร์ค " ขณะเดียวกันมาร์คก็รีบดึงน้ำไปอย่างไว

" พี่มาได้ยังไงค่ะพี่มาร์ค " เมื่อสติฉันกลับมาฉันจึงเอ่ยถามพี่มาร์คอย่างสงสัยว่าเขามาที่นี่ได้ยังไงทั้งๆที่เขาน่าจะอยู่ซ้อมที่บริษัท แต่ไม่คิดเลยเขานะมาอยู่ตรงนี้

แต่ชายหนุ่มไม่ได้ตอบแต่อย่างใดเธอก็ได้แต่เดินตามมาร์คไป เพราะที่แขนของน้ำมีมือของอีกคนจับไว้อยู่ พอมาถึงหน้าโรงแรม ดีเลย์ มาร์คจึงหยุดเดินและปล่อยข้อมือของหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า เธอมีสีหน้าอมยิ้มเล็กน้อย แล้วเงยหน้าขึ้นถามชายหนุ่มอีกครั้ง

"พี่มาร์ค มาที่นี้ได้ยังไงค่ะ แล้วคนอื่นๆละค่ะ มาด้วยหรือเปล่า? พี่ไม่ได้ซ้อมเหรอค่ะ? แล้วพี่มายังไงค่ะ? " เธอถามพร้อมกับทำหน้าสงสัยแต่ชายหนุ่มได้แต่ยืนเฉยไม่ตอบคำถามหญิงสาวแม้แต่คำเดียว ชายหนุ่มได้แต่ ทำหน้านิ่ง คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันยุ่ง

" พี่เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะทำไมไม่เห็นตอบคำถามน้ำเลย " สีหน้าของน้ำดู ไม่เข้าใจกับ กริยาท่าทางที่ชายหนุ่มแสดงต่อหน้าเธออย่างนี้

"ทำไมมาคนเดียวไม่เอาเพื่อนมาด้วย ไม่รอบคอบ นี่ไม่รู้จริงหรือแกล้งไม่รู้ฮะ ! รู้ไหมว่าผู้ชายคนนั้น เป็นคนยังไง ถึงได้มากับเค้าสองต่อสอง รู้จักเค้าดีหรือยัง?" มาร์คพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดที่ไม่เธอไม่คิด ให้รอบคอบพร้อมกับทำหน้าเกรี๊ยวกราดใส่เธอ

น้ำยืนอึ้งและคิดในใจ ( พี่เค้าพูดอะไรว่ะไม่เห็นเข้าใจ งง )

" เออพี่มาร์คค่ะมันเกิดเรื่องขึ้นค่ะ ฉันไม่ค่อยเข้าใจที่พี่พูดเลย "

" รู้ไหมไอ้ผู้ชายคนนั้น มันใส่ยาลงไปในแก้วเธอ เธอนี้มันโง่จริงๆนะ "

น้ำเสียงท่าทางเกรี้ยวกราดใส่คนตรงหน้าเหมือนเดิม

" เฮ้ยจริงหรอค่ะ พี่มาร์ค เลวจริงๆ!!! " น้ำพูดขึ้นพร้อมกับมีอาการไม่พอใจ

" ฉันไม่ได้โง่นะค่ะ พี่มาร์ค "ฉันตอบกลับพี่มาร์คไปด้วยน้ำเสียงน้อยใจพี่มาร์คไม่มีสิทธิ์มาด่าว่าฉันโง่นิและฉันก็โกรธไอ้แก่นั่นด้วยกล้าดียังไงจะวางยาฉัน

" ไม่ได้โง่งั้นหรอถ้าผมไม่เห็นแล้วไปช่วยคุณก่อนป่านี่จะเป็นยังไงไม่รู้ ! คิดบ้างไหม ! "

" คะน้ำยอมรับ แล้วก็ขอบคุณคะที่ช่วยน้ำ " ฉันไม่อยากเถียงพี่มาร์คแล้วฉันคงโง่จริงๆแหละถ้าเขาไม่มาช่วยฉันแล้วฉันดื่มน้ำนั่นไปไม่อยากคิดเลยยัยน้ำเอ้ยย

" ที่น้ำถามเมื่อกี้ที่ว่า พี่มาที่นี่ได้ไงค่ะ น้ำยังไม่เห็น พี่ตอบคำถามน้ำสักคำ ได้แต่ด่า" ฉันเงยหน้าพูดกับพี่มาร์คอีกครั้งด้วยน้ำเสียงปกติแต่ประโยคหลังพูดเบาๆนะกลัวเขาได้ยิน

" มาเที่ยว แล้วก็เห็นว่าไอ้แก่นั่นมันใส่ยาในแก้วน้ำเธอ แค่นั้นไม่อยากเห็นใครโดนบังคับโดยที่ไม่เต็มใจ " มาร์คแกล้งตอบเธออย่างไม่ใส่ใจนัก

"มาเที่ยวที่นี่คนเดียวหรอค่ะ? ไม่เห็นมีใครติดตามมาเลย "

"ทำไมมาคนเดียวไม่ได้ หรอ หยุดสงสัยแล้วตามมาเดี๋ยวไปส่ง " มาร์คพูดด้วยท่าทางอย่างไม่สบอารณ์พร้อมกับหันหลังเดิินไปทันที

" รอด้วยคะพี่มาร์ค " เขาเดินไปแล้วเห้นออย่างนั้นฉันก็วิ่งตามไปสิรออะไรอุส่าห์ได้ใกล้ชิดกับคนที่ชอบแล้วจะปล่อยให้โอกาสหลุดมือได้อย่างไรกันล่ะ

"ขอบคุณนะคะพี่มาร์คที่ช่วยน้ำ " พอมาถึงที่รถฉันก็เอ่ยขอบคุณพี่มาร์คอีกครั้งตอนนี้ใจมันเต้น แรงมากๆกว่าเขาจะได้ยินจังฮ่าๆๆ

" ขึ้นไปเดี๋ยวไปส่ง พักอยู่ที่ไหน "

" ขอบคุณค่ะ " ฉันขอบคุณพี่มากอีกครั้งเมื่อขึ้นรถมาฉันก็ต้องเก็บอาการเขินอายไว้ แค่เห็นหน้าพี่เขาแค่นี่โลกก็เป็นสีชมพูแล้ว เขาไม่ตอบฉันนะแต่พยักหน้าแทน อึ้ยยหล่ออ่ะฮ่าๆๆ

" พี่ดูรู้ทางกรุงเทพฯ เยอะนะค่ะ คงมาบ่อยมากๆ "

" เธอไม่รู้จริงๆหรอ ว่ามาบ่อยแค่ไหน ผมว่าเธอจะรู้ซะอีก เห็นกระเป๋ามีรูปผม คิดว่าเป็นแฟนคลับผมกับ get-17 "

" อะ.. เออ พี่เห็นเหรอค่ะว่าน้ำมีติดรูปพี่ที่กระเป๋า "เขาเห็นได้ยังไงมันอยู่ในกระเป๋าข้างในต่างหาก

" ฮ่าๆๆ ออกมาได้ยังไงกัน " ฉันหัวเราะแก้เขินจะไม่ให้เห็นได้ยัังไงล่ะเมื่อฉันก้มมองดูกระเป๋าปรากฎว่ารูปพวกกุุจแจมันห้อยออกมาด้านนอก

" หึ ตกลงเธอพักอยู่ที่ไหน " มาร์คเริ่มอารมณ์ดีขึ้นเขาหัวเราะเบาๆให้กับท่าทางโก๊ะของเธอพร้อมกับเอ่ยถามทางจากเธอ

" อ๋อขอโทษค่ะ อยู่ตรง ซอย ลาดพร้าว25 ค่ะ "

กรอดดดดดดด---

มาร์คได้ยินจึง หันมาทางน้ำ พร้อมกับเอ่ยถาม " หิวเหรอ? " พร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย

" แห่ๆๆ คะ น้ำยังไม่ได้กินอะไรเลย" ฉันส่งเสียงออกมาอยากอายมันอายมากไอ้ท้องบ้ามาร้องต่อหน้าพี่มาร์คได้ยังไงเนี่ย น่าโมโหชะมัดจากนั้นฉันก็นั่งเงียบมากตลอดทางเลยก็มันอายนิ อึ้ยย!

ขณะเดียวกันมาร์คจอดรถตรงที่มีร้านอาหารตามสั่งที่เปิดอยู่ข้างทาง.

" จอดทำไมหรอคะพี่มาร์ค? "

" ก็เธอหิว "

น้ำหันไปมองคนข้างๆ พร้อมกับอมยิ้มอย่างเขินอาย แต่ในใจเธอ ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ( เค้าคิดอะไรกับฉันหรือเปล่า แอบมีหวัง ฮ่าๆๆ)

จากนั้นทั้งสองก็เดินเข้ามานั่งในร้าน

" สั่งได้เลยนะดูเธอ น่าจะหิว "

" ค่ะ "

" เอาก๋วยเตี๋ยวเล็กหมู 2 ค่ะ ข้าวเปล่า 2 ค่ะ เกาเหลาเนื้อ 2ค่ะ "

" ที่สั่งมาจะกินหมดหรอครับ สีหน้าของมาร์คดูแปลกใจไม่น้อยว่าเธอจะกินหมดหรอสั่งเยอะขนาดนั้น

" สั่งเผื่อพี่ด้วยไงค่ะ "

" ยัยบื้อเอ้ยยย "

" อะไรนะคะพี่พูดว่าอะไรนะ ? " ฉันหันมาหาพี่มาร์คอีกครั้งพร้อมกับเอ่ยถามขณะที่ฉันกำลังมองไปรอบๆแต่ได้ยินเสียงพี่มาร์คเหมือนพูดอะไรออกมา

" เปล่ากินเถอะอาหารมาแล้ว "

" คะ "

ทั้งคู่ ทานข้าวอย่างอร่อย จนหมดเกลี้ยง แต่คนที่กินจนหมดกับเป็นน้ำชะเอง

" โอ้ยอิ่มจัง "

" เธอกินเข้าไปได้ยังไงเนี่ย เยอะขนาดนี้ "

" ก็น้ำหิว " เธอพูดพร้อมกับอมยิ้มอ่อนๆให้กับคนตรงหน้า และคนที่จ่ายเงินค่าอาหารทั้งหมด คือมาร์ค เอง

" เท่าไหร่ครับ " มาร์คถามพนักงานร้านที่เดินเข้าเก็บเงิน

( 150 คะ )

" นี่ครับเงินสองคนนะครับ "

" เดี๋ยวน้ำจ่ายเองก็ได้คะ "

"เดียวพี่เลี้ยงเราเอง "

" ค่ะขอบคุณนะคะที่เลี้ยงอาหารมื้อนี้ "

ทั้งสองเดินกลับไปขึ้นรถดังเดินผ่านไปสักพัก มาร์ค หันมองดูคนข้างๆว่าหลับ หรือ เปล่า เห็นเงียบๆและเธอก็เผลอหลับไปจริงๆ

" อิ่มแล้วก็หลับเลยนะยัยบื้อ" มาร์คพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเอ็นดูพร้อมกับส่ายหัวเบาๆจากนั้นก็หันไปตั้งใจขับรถต่อพอถึงที่พักของน้ำ มาร์คจึงจอดรถเแต่เห็นอีกคนยังหลับอยู่ จึงไม่อยากรบกวนการนอนหลับของเธอเขาตัดสินใจ ลงไปเปิดประตู ด้านข้างฝั่งคนนั่ง และได้ซ้อนตัวเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว และเดินไปที่เค้าเตอร์ถามพนักงานว่าน้ำอยู่ชั้นไหน

" ขอโทษครับคุณน้ำอยู่ ชั้นไหน ห้องไหนครับ พอดีเธอเมาจึงหลับไป " มาร์คแกล้งพูดว่าเธอเมา

" ชั้น 8 ห้อง 801 ค่ะ "

" ขอบคุณครับ "พอถึงหน้าห้อง มาร์ค ก็หยิบ คีการ์ด ตรงกระเป๋าด้านข้างขึ้นมาทั้งที่ก็ยังอุ้มน้ำอยู่ และเปิดประตูเข้าไปในห้องเปิดไฟ และมาร์ค ก็พาวางลงที่เตตียงอย่างเบามือ

ขณะวางน้ำลงกระเป๋าที่ห้อยคอมาร์ค กลับโดนน้ำทับกระเป๋า จนมาร์ค ล้มตัวลงใส่น้ำอย่างไม่ได้ตั้งใจ ร่างกายของเขาและเธอ แนบชิดกัน พร้อมกับใบหน้าเข้าใกล้กันจนปลายจมูกของมาร์คชนเข้ากับปลายจมูกของน้ำพอดี แต่โชคดีที่ปากยังไม่โดนคนข้างล่าง มาร์ค มองหน้าคนข้างล่างสักพัก ก็คิดในใจ ( ทำไมต้องมาทำอะไรแบบนี้นะ เธอนี่เวลาหลับน่ารักเหมือนกันนะ ยัยบื้อ ) พร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อยระหว่างที่คิดในใจ ขณะเดียวกัน น้ำกำลังจะพลิกตัว และสายกระเป๋าที่เธอนอนทับอยู่ก็ดันทำให้มาร์คเสียหลักอีกที เพราะที่เป็นอยู่ ก็ชิดมากพอแล้ว เจอแบบนี้อีก เลยทำให้ในที่สุดริมฝีปากทั้งสองคนก็แตะกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทั้งๆที่น้ำเองก็ไม่รู้สึกตัวกับสัมผัสนั้น เพราะน้ำเป็นคนหลับลึกมาก