ตอนที่ 3 สายตา

หลายชั่วโมงผ่านไป

" น้องครับไปกินข้าวเที่ยงด้วยกันนะครับ " บีมหลังซ้อมเสร็จก็เดินมาเอ่ยชวน น้ำและดอมที่กำลังจัดระเบียบโต๊ะสำหรับวางอาหารต่างให้สำหรับ Get-17

" ค่ะไปค่ะ " ดอมตอบตกลงทันทีที่บีมเดินเข้ามาเอ่ยชวนด้วยท่าทางกระดี้กระด้า ตามไตล์นาง

" ทุกคนครับไปทานข้าวกันเถอะครับ " บีม ตะโกนเอ่ยชวนทุกคนในห้อง

ทุกคนก็ต่างพากันเดินออกจากห้องซ้อมตรงไปยังห้องอาหารทันที น้ำเดินตามหลังดอมไป ขณะเดียวกัน มีคนตัวสูงเดินเข้ามาอยู่ข้างๆ เธอ น้ำหันไปมอง คือ มาร์ค นั้นเอง เธอหยุดเดินทันทีเพราะว่าคนนั่นคือมาร์ค จนดอมหันมา บอก

" รีบมายัยน้ำยืนอึ้งอะไรนะ เร็วเข้า"

น้ำรีบวิ่งไปหาดอมทันที ไปที่ห้องอาหารขนาดใหญ่ และมีอาหารดีๆมากมายให้เลือกทาน น้ำ เดินตรงไปหยิบจานข้าว และ เลือกอาหารที่ต้องการพอได้แล้ว เธอก็กำลังเดินหันหลังกลับไปแต่เป็นต้องสะดุดเข้ากับเก้าอี้ข้างหลังที่เธอเองก็ไม่ทันระวังจนเกือบล้ม แต่มีมือใหญ่เข้ามาจับจานข้าวไว้ทันพร้อมกับประครองตรงไหล่ไว้พอดี น้ำเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าด้วยแววตาตกใจเขาจ้องมองเธอนิ่งๆ

" ระวังหน่อย " มาร์คบอกน้ำเสียงเรียบ หลังจากนั้นมาร์คก็หยิบจานข้าว ของน้ำไปไว้ให้ที่โต๊ะของเธอ น้ำ ได้แต่ยืนนิ่งและยิ้มออกมาอย่างเขินอาย และเดินตามหลังไป

" ขอบคุณนะค่ะ คุณมาร์ค ที่ช่วย น้ำต่อไปน้ำจะระวังนะคะ "

" ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้นะครับ เรียกพี่ว่า พี่มาร์ค ก็ พอครับ "สิ้นสุดประโยคมาร์คก็กลับไปนั่งที่ของตัวเองเช่นเดิม

เขินมากเลยไม่น่าเชื่อว่าฉันจะได้ใกล้ชิดกับพี่มาร์คขนาดนี้ อยากจะกรี๊ดระหว่างที่ฉันนั่งกินข้าวฉันก็แอบมองพี่เขาอยู่เป็นระยะยิ่งมองยิ่งหล่อ โอ้ยเขินไม่ไหว

" สวัสดีครับทุกคน " ไม่นานก็มีบุคคลเข้ามาใหม่เอ่ยทักทายสวัสดีทุกคนในห้องอาหารด้วยความเป็นมิตร

" สวัดดีค่ะ/ครับ คุณแทน " ทุกคนต่างก็ตอบรับเสียงทักทายของเจ้านายหนุ่ม

แทนเดินตรงไปนั่งโต๊ะข้างๆ น้ำที่ว่างอยู่ "นั่งด้วยนะครับ น้องน้ำ"

" ค่ะ " เธออมยิ้มให้เจ้านายหนุ่มเล็กน้อย แทนลุกไปตักอาหารเหมือนกับคนอื่นแล้วกับมานั่งที่ตามเดิมทุกคนในห้องอาหารต่างก็เอ่ยชมแทนที่เป็นถึงรองประธานแต่เขากลับไม่ถือตัวเลยชักนิดแถมเป็นกันเองกับพนักงานคนอื่นๆอีก

ก่อนที่น้ำจะตักอาหารเข้าปากเธอเขี่ยผักที่ไม่ชอบไว้ข้างๆและตักข้าวกับเนื้อทานเข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย

" ไม่กินผักหรอน้ำ งั้นพี่ขอนะครับ พีี่ชอบกินผักอร่อยดี " แทนไม่พูดป่าวเขากับจับช้อนของตัวเองถือวิสาสะตักผักในจานของน้ำทันทีโดยไม่ถามเธอแม้แต่น้อย

เธอชะงักไปด้วยความไม่เข้าใจกับการกระทำของเจ้านายหนุ่ม เพราะถ้าจะปฏิเสธก็ไม่ทันแล้วเพราะแทนได้ตักของเธอไปแล้ว ทั้งๆที่น้ำยังไม่ได้ตอบอะไร

" อ่ะพี่ให้ "

" ขอบคุณค่ะ " น้ำขอบคุณเจ้านายหนุ่มด้วยรอยยิ้มแบบเกรงใจ

"น้ำจ๊ะ พอดีทางสำนักพิมพ์ เขาติดต่อมาทางพี่ว่าเขาสนใจนิยายที่น้ำแต่ลงเว็บนะจ๊ะตอนนี้นิยายของน้ำดังๆมากเลยนะคุณกิจท่านจึงอยากจะนัดจดลิขสิทธิ์เพื่อเอาไปตีพิมพ์ลงเล่มนะจ๊ะ " พลอยเดินเปิดประตูเข้ามาบอกข่าวดีกับน้ำ

" จริงเหรอค่ะพี่พลอยนิยายน้ำจะได้ตีพิมพ์จริงเหรอคะ? " ได้ยินอย่างนั้นฉันก็เอ่ยถามพี่พลอยอย่างตื่นเต้นไม่น่าเชื่อเลยว่านิยายฉันจะมีคนอ่านจนมีสำนักพิมพิมพ์ติดต่อเข้ามาจนตอนนี้ฉันเริ่มทำตัวไม่ถูก

" จริงจ๊ะน้ำ แล้วเขาก็นัดวันมาแล้วนะ วันนี้ตอน6โมงเย็นจ๊ะที่ห้องอาหาร สยามยิ้ม นะโรงแรมดีเลย์ "

" ได้ค่ะ น้ำพร้อมเสมอค่ะ "

" เดียวพี่ไปส่งไหมน้ำ " แทนอาสา

" อะไรนะค่ะพี่แทน "

" เดียวพี่ไปส่งครับ " ขณะเดียวกันทุกคนที่ได้ยินเสียงแทนพูดกับน้ำทุกคนก็ทำหน้า สงสัย ว่าแทนดูสนใจน้ำเป็นพิเศษ

" ไม่เป็นไรคะพี่แทนเดียวน้ำไปเองดีกว่าคะ ขอบคุณนะคะ " เจ้าตัวปฏิเสธแทนไปพร้อมกับยิ้มให้แทนอย่างขอบคุณ แต่น้ำเองกลับเหลียบมองไปยังมาร์คเธอเห็นสายตามาร์คที่กำลังมองเธอด้วยสายตาที่นิ่งไร้อารมณ์

" พี่ มาร์คเป็นอะไรหรือเปล่า เห็นมองน้องน้ำตั้งนาน "

" ไม่มีอะไร แค่มองเฉยๆ " มาร์คตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชาขณะเดียวกันมาร์คก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้องอาหารเมื่อตัวเองอิ่มแล้วจึงเดินออกมาก่อนสมาชิกคนอื่นๆ

( ผู้หญิง 2 คนกำลังสนทนากันตรงหน้าห้องพูดขึ้นมาว่า )

" แกว่าคุณ กิจคิดจะหลอกน้องนักศึกษาไปทำไม่ดีไม่ร้ายไหม "

" ไม่หรอกแก ก็คุยเรื่องลิขสิทธิ์นิยาย "

" แล้วแกรู้ได้ยังไงว่าคุณกิจสนใจนิยายของน้องฝึกงาน "

" ก็ฉันได้ยินพี่พลอยคุยโทรศัพท์หนะสิ "

"แต่ทำไมไม่นัดวันอื่น ทำไมเป็นตอนค่ำ "

" วันนี้ตอน 6 โมงนี่นะ? แปลกๆแค่สองคนด้วยคุณกิจนี้เรื่องผู้หญิงนี้สุดยอดเลยนะแถมยังตัณหากลับอีกคิดว่าน้องคนนั้นจะรอดไหมแก "

" ฉันว่าคงไม่ "

-----------------------------