บทที่4

ตอนเย็นวันหนึ่งหลังจากเลิกซ้อมดรัมแล้ว สาวๆพากันเดินออกมาที่หนุ่มๆรออยู่ แต่แคทถูกพี่ตี๋ รุ่นพี่ปี4คณะวิศวะฯขอคุยด้วย ปรางกับมายด์จึงเดินออกมากันก่อน

“มายด์ ปรางว่าพี่ตี๋ไม่ค่อยน่าไว้ใจเลยนะ ได้ข่าวว่าพี่เขาเป็นเพลบอยด์ตัวพ่อเลย แล้วเราปล่อยแคทไว้กับพี่ตามลำพังอย่างนั้นจะดีเหรอ”ปรางถาม เธอเป็นห่วงแคท

“เราก็คิดเหมือนกัน แต่แคทบอกว่าไม่เป็นไร แล้วเราจะทำยังไงได้ล่ะ”มายด์บอก

มายด์กับปรางเดินมาจนถึงที่ปริน ชยากับเอกรออยู่

“ท าไมทำหน้ากันอย่างนั้นล่ะ แล้วแคทไปไหน ทำไมไม่มาด้วยกัน”ปรินถาม

“แคทถูกพี่ตี๋ พี่ปี4ขอคุยด้วยค่ะพี่ปริน”ปรางบอก

ปรินทำหน้าเครียดๆทันที

“ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอ แคทก็มักจะมีคนมาขอคุยด้วยออกบ่อยไป”ชยาบอก

ตั้งแต่เขารู้จักแคท กับมายด์มา แคทก็มักจะมีคนมาขอคุยด้วยแทบทุกวัน

“มันก็ใช่ค่ะ แต่คราวนี้ไม่เหมือนกัน พี่ตี๋เป็นเพลบอยด์ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เจ้าชู้ขั้นเทพและเป็นประเภทมือไวด้วยค่ะ มายด์กับปรางก็เลยเป็นห่วงแคทอยู่ค่ะ”มายด์บอก

“แล้วทำไมมายด์กับปรางไม่อยู่เป็นเพื่อนแคทล่ะคับ”เอกถาม

“แคทบอกว่าไม่เป็นไรค่ะและให้ออกมาก่อน แล้วเอายังไงกันดีคะ”ปรางถามน้ำเสียงร้อนรน

“แล้วแคทไปคุยกับรุ่นพี่ที่ไหน พวกเราพาพี่ไปดูทีสิ”ปรินเป็นห่วงแคทมาก

“ตรงข้างโรงยิมน่ะ พี่ปรินตามปรางมาเลยค่ะ”ปรางกับมายด์เดินนำหน้าไป

ปริน ชยากับเอกเดินตามปรางกับมายด์มาที่ข้างโรงยิม

ปรินเห็นแคทยืนคุยอยู่กับผู้ชายหน้าตาดีแต่ดูจากท่าทางก็รู้ได้เลยว่าเป็นคนกระล่อนและเจ้าชู้เหมือนที่มายด์บอก

ทุกคนมายืนดูอยู่ห่างจากที่แคทกับตี๋คุยกันอยู่ไม่ไกลมากนัก ดังนั้นจึงได้ยินเรื่องที่แคทกับตี๋คุยกันได้ทุกคำ และที่ๆแคทกับตี๋ยืนคุยกันก็ค่อนข้างสว่างทำให้มองเห็นได้อย่างชัดเจน

“พี่ตี๋คะ แคทคบกับพี่ไม่ได้หรอกค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้สึกดีๆที่พี่มีให้แคท”แคทพูด

เธอมีสีหน้าเรียบเฉย

“พี่ว่าแคทอย่าทำเล่นตัวไปหน่อยเลย พี่ไม่เชื่อหรอกว่าแคทจะปฎิเสธพี่จริงๆ”ตี๋พูด เขาคิดว่าเธอเล่นตัวเพราะว่าตัวเองสวย

“ถ้าพี่ตี๋พูดอย่างนี ้ แคทก็ไม่มีอะไรจะพูดแล้วค่ะ”แคทหันหลังกลับทันที

“จะไปไหนล่ะ พี่ว่าแคทยอมเป็นแฟนพี่ดีๆจะดีกว่านะ พี่ไม่อยากทำอะไรรุนแรงกับแคท”ตี๋คว้ามือของแคทไว้ตอนที่เธอหันหลัง

ปรินเห็นตี๋จับมือของแคท เขากำมือแน่นมากและเดินออกมาจากที่ๆยืนดูอยู่ ชยา เอก มายด์กับปรางก็เดินตามมาด้วย

“พี่ตี๋ ปล่อยมือค่ะ”แคทเน้นเสียงเรียบๆและสายตาเปลี่ยนเป็นว่างเปล่าทันที

“พี่ไม่ปล่อย เราอย่าเล่นตัวนักเลยมาให้พี่จูบเสียดีๆ”ตี๋ดึงมือของแคทเข้ามาหาตัวเขา

แคทเตรียมพร้อมอยู่แล้ว เมื่อตี๋ดึงมือเธอก็เลยพลิกมือขึ้นแล้วจับมือของเขาแทน แล้วแคทก็บิดแขนของตี๋ทันทีเต็มแรง

“โอ้ย!เจ็บนะ ปล่อย บอกให้ปล่อย”ตี๋ร้องเสียงดัง

ปริน ชยา เอก มายด์กับปรางได้ยินเสียงตี๋ร้องจึงหยุดเดินแล้วมอง จึงเห็นว่าตี๋โดนแคทจับบิดแขนไปข้างหลังกำลังร้องโอดครวญอยู่

“จบมั้ยคะ ถ้าพี่ตี๋ยอมจบดีๆแคทก็จะปล่อยค่ะ”แคทถามเสียงเรียบแต่ตาที่มองนิ่งและน่ากลัวมาก

“จบ จบก็ได้”ตี๋พูดเสียงสั่นๆ

เขาไม่คิดว่าจะโดนผู้หญิงทำร้ายได้

“จริงนะคะ ถ้าพี่ตี๋ผิดคำพูด แคทรับรองได้ว่าพี่ตี๋ได้เจ็บมากกว่านี้แน่ๆ”แคทพูด

น้ำเสียงและแววตาบอกให้ตี๋รู้ว่าเธอทำจริงแน่ๆถ้าเขาผิดคำพูด

“พี่ไม่ผิดคำพูดแน่”ตี๋บอก หน้าตาบอกว่าปวดแขนมาก

“ตามนั้นค่ะ”แคทบอก เธอปล่อยแขนของตี๋ลง

ตี๋เดินหนีไปทันทีที่แคทปล่อยแขนของเขา

แคทจึงเดินตรงไปที่ๆรถของปริน ชยากับเอกเคยมาจอดรอ และเธอคิดว่าทุกคนคงรออยู่ที่นั่น

“อ้าว!ปราง มายด์ พี่ปริน พี่ชยา พี่เอก มาทำอะไรกันตรงนี้คะ ทำไมไม่รออยู่ที่รถล่ะคะ”แคทถาม

เธองงๆที่เห็นทุกคนมายืนอยู่ไม่ไกลนัก

ปริน ชยา เอกกับปรางและมายด์เห็นและได้ยินสิ่งที่แคทพูดและทำกับตี๋ทั้งหมด หนุ่มๆพากันคิดว่าโดยปกติก็ว่าเธอเข้าถึงยากและดูน่ากลัวแต่พอมาได้เห็นอย่างนี้ยิ่งน่ากลัวมากขึ้นไปอีกเท่าตัว มีแค่มายด์คนเดียวที่ไม่รู้สึกอะไรเพราะเธอเคยเห็นบ่อยๆแล้ว

“เรากับปรางแล้วก็พี่ๆเป็นห่วงเธอน่ะ เลยพากันเดินเข้ามาดู”มายด์บอก

“ขอบคุณพี่ๆมากนะคะ ปรางกับมายด์ด้วยขอบใจนะ แต่ไม่มีอะไรหรอก กลับกันเถอะ”แคทพูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“แคททำให้พวกพี่แปลกใจอยู่เรื่อยๆเลยนะ”ชยาพูด

“ไม่ใช่แค่แปลกใจนะ แต่น่ากลัวด้วย”เอกพูดตรงๆ

“กลัวอะไรคะ แคทไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย”แคทงงๆ

“ก็ตาที่แคทใช้มองกับคำพูดที่ใช้ พี่ไม่คิดว่าจะได้ยินผู้หญิงที่ไหนพูดกับผู้ชายตัวโตแล้วทำให้เขากลัวได้แบบนี้หรอกนะ”ปรินบอก

เขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ

“แคทจะใช้สิ่งเหล่านั้นกับคนบางคนเท่านั้นแหละค่ะ ไม่ได้ใช้กับทุกคนหรอก พี่เอกไม่ต้องกลัวค่ะ”แคทยิ้ม

“ที่แคททำวันนี้น้อยลงกว่าเมื่อก่อนแล้วนะคะพี่ๆ”มายด์บอกยิ้มๆ

“แคทไม่กลัวเลยเหรอที่พี่ตี๋ทำแบบนั้น”ปรางถาม หน้าเธอยังตกใจอยู่

“ไม่กลัวหรอกจ้า จะกลัวไปทำไมพี่เขากับเรามี2มือ2เท้าเท่าๆกันนะ”แคทบอกเสียงเรียบๆแววตาเธอนิ่งมาก

“แคทไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายง่ายๆหรอกปราง เรารู้ดี”มายด์พูด

“นี่ ถ้าคนที่จะมาจีบแคทเห็นหรือได้ยินที่พูดเมื่อกี้ จะไม่หนีกันไปหมดเหรอ”ปรินยิ้ม

“ก็ดีสิคะ แคทอยากให้มาเห็นกันมากๆ จะได้ไม่ต้องคอยปฎิเสธอยู่เรื่อยๆ”แคทพูดยิ้มๆ

ปรินอมยิ้มเมื่อได้ยินที่แคทพูด เขาก็อยากให้เป็นอย่างนั้น

“หมดเรื่องแล้ว กลับบ้านกันได้แล้วล่ะ เดี๋ยวจะดึก”ปรินบอก

“ค่ะ ไปกันเถอะแคท มายด์”ปรางเดินจับมือแคทกับมายด์แล้วออกเดินนำไปที่รถ

ปริน ชยากับเอกเดินตามหลังไป

ปรินมองแคทแล้วคิดว่าเธอเก่งที่สามารถป้องกันตัวเองจากผู้ชายได้ แต่เขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่ดี ตอนนี้ปรินรู้แล้วล่ะว่าพ่อแคทรู้สึกยังไง

วันศุกร์ตอนมืดหลังเลิกซ้อมดรัม ตอนนั่งรถกลับบ้านโดยมีปรินขับรถไปส่งเหมือนทุกวัน

”วันอาทิตย์ตอนเช้า..เดี๋ยวปรางแวะไปรับนะ จะได้ไปพร้อมกัน”ปรางพูด

เธอหันหน้าไปมองแคทกับมายด์

”ไม่เป็นไร ไปเจอกันที่มหาลัยก็ได้” แคทบอก

”ไม่เอา..ไปพร้อมกัน”ปรางทำหน้างอ มายด์ขำ

”จ้า…ตามใจไปด้วยกันก็ได้ ไม่ต้องทำหน้าอย่างนั้นเลย”แคทพูด

ปรางหัวเราะ

”ตกลงตามนั้น 8โมงเช้านะ”ปรางบอกเพื่อน

แคทกับมายด์พยักหน้า

”วันอาทิตย์ไปมหาลัยกันทำไมล่ะ ไม่ได้หยุดเหรอ”ปรินถาม

”วันจันทร์หน้าก็จะถึงงานกีฬาของมหาลัยแล้ว รุ่นพี่เขานัดซ้อมใหญ่กันค่ะ”ปรางบอก

”วันอาทิตย์นี้พี่ปรินว่างหรือป่าวคะ…ขับรถไปส่งปรางได้มั้ยจะได้ไม่ต้องกวนลุงสมอ่ะ”ปรางถามปริน

”อืม..ก็ได้ ไปทั้งวันหรือป่าวล่ะให้พี่คอยมั้ย”ปรินพูดไปตาก็แอบมองคนข้างหลังไป

”ก็…ไม่แน่ใจค่ะอาจจะทั้งวัน ถ้าพี่ปรินไม่ได้ไปไหนจะอยู่คอยก็ได้นะคะ”ปรางพูด

”อย่าเลย รบกวนพี่ปรินเปล่าๆมานั่งคอยทั้งวันรำคาญแย่”แคทรีบพูดเพราะเกรงใจปรินมองหน้าคนพูดผ่านกระจกมองหลัง ระยะหลังแคทเริ่มที่จะพูดคุยกับเขามากขึ้นอาจจะเป็นเพราะเจอกันทุกวันและเขาก็ไม่เคยแสดงท่าทีอะไรที่จะทำให้แคทคิดว่าเขามาจีบเธอ ตอนนี้แคทคงจะเห็นเขาเป็นพี่ชายอีกคนไปแล้ว ซึ่งเขาเองก็คิดว่าดีเหมือนกันค่อยๆเป็นค่อยๆไป

”ไม่รำคาญหรอก เดี๋ยวพี่ชวน ชยากับเอกมาเป็นเพื่อนด้วย”ปรินบอก

”วันหยุดทั้งทีพวกพี่ไม่มีนัดกับสาวๆบ้างหรือคะ…ห่วงแต่น้องระวังจะโดนแฟนทิ้งนะคะ”แคทพูดพลางหัวเราะ

ตอนนี้เธอเริ่มสนิทกับปรินและเพื่อนของเขามากขึ้นแล้วเพราะเจอกันทุกวันและพวกพี่ก็นิสัยดี เป็นห่วงเธอกับมายด์ดูแลเหมือนเธอกับมายด์เป็นน้องสาวของเขา แคทจึงกล้าที่จะแซวและพูดเล่นกับเขามากกว่าเดิม

ปรินมองหน้าคนพูดที่หัวเราะอยู่ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งบอกตัวเองว่าเขาจะไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่ๆ คนอะไรยิ่งมองยิ่งสวยเวลายิ้มทีโลกสดใสขึ้นมาทันทีเลย

”พวกพี่ยังไม่มีแฟนกันหรอก ว่าจะมาจีบสาวมหาลัยนี่แหละ”ปรินพูดแล้วยิ้มมุมปาก

แคทมองหน้าปรินทางกระจก ปรินเป็นคนหล่อมาก หล่อกว่าศิวาอีก ยิ่งเวลาเขายิ้มก็ยิ่งหล่อแต่ว่าเขาไม่ค่อยจะยิ้มเท่าไร จากคำพูดเมื่อกี้ถ้าเป็นคนอื่นพูดเธอคงคิดว่าเขาจะมาจีบเธอกับเพื่อนแน่นอน แต่พอเป็นปรินพูดเธอเลยไม่ได้คิดอะไรเพราะเขาไม่เคยแสดงท่าทีว่าจะมาจีบมายด์

หรือแม้แต่ตัวเธอเอง

"งั้นถ้าพี่ปรินสนใจคนไหนก็บอกนะคะ เดี๋ยวแคทจะช่วยเองแต่ระวังโดนเด็กหลอกนะคะ”แคทพูดแบบอารมณ์ดี

“ดีเหมือนกัน เอาไว้ถ้าพี่เจอคนที่ใช่แล้วจะบอกแคทคนแรกเลย”ปรินยิ้ม

เขาคิดในใจว่า ก็ชอบคนที่พูดนี่ล่ะปรางหันมายิ้มกับมายด์หลังจากที่ฟังแคทกับพี่ชายเธอคุยกัน