บทที่3

ตอนสายของวันอาทิตย์ในอาทิตย์ถัดมา

ปรางชวนปริน ชยากับเอกมาหาแคทกับมายด์ที่บ้านป้ามล

“สวัสดีค่ะ ป้ามล”ปรางยกมือไหว้

“สวัสดีคับ ป้ามล”ปริน ชยากับเอกยกมือไหว้เหมือนกัน

“ไหว้พระเถอะลูก มาหาแคทกับมายด์เหรอหนูปราง”ป้ามลรับไหว้แล้วถาม

“ค่ะป้ามล แล้วแคทกับมายด์อยู่มั้ยคะ”ปรางถาม

“ป้าเห็นอยู่หลังบ้านกับน้าสม ว่าจะไปสอยมะม่วงมาทำน้ำปลาหวานกินกันน่ะ พวกเรามาก็ดีแล้วจะได้อยู่กินด้วยกันเลย”ป้ามลบอก

“ค่ะป้า งั้นหนูขอไปหาแคทกับมายด์ที่หลังบ้านก่อนนะคะ”ปรางบอก

“ตามสบายเลยลูก แล้วหนุ่มๆล่ะจะไปด้วยหรือนั่งคอยที่นี่ก่อน”ป้ามลถาม

“พวกผมขอไปกับปรางก็แล้วกันคับ”ปรินหันไปมองชยากับเอกแล้วพูด

“จ๊ะ ตามใจนะ”ป้ามลบอก

ปริน ชยากับเอกจึงเดินตามปรางไปที่หลังบ้านป้ามล ที่มีต้นมะม่วงอยู่2-3ต้นใกล้กับรั้วบ้าน

“หนูแคทคะ ลงมาเถอะค่ะ เดี๋ยวตกลงมานะคะ”น้าสมยืนเรียกแคทอยู่ที่โคนต้นมะม่วง

“น้าสมอย่าเสียงดังสิคะ เดี๋ยวป้ามลได้ยินค่ะ”แคทบอกมาจากบนต้นมะม่วง

“แคทรีบลงมาเลย ได้มะม่วงพอแล้ว”มายด์แหงนหน้าบอกแคท

“ขอเก็บอีก 2 ลูกนะแล้วจะรีบลงไปเลย”แคทบอก

ปราง ปริน ชยากับเอกเดินมาทางหลังบ้านก็ได้ยินเสียงมายด์ แคทกับน้าสมคุยกันจึงเดินมาตามเสียง จนเห็นมายด์กับน้าสมยืนอยู่ที่โคนต้นมะม่วงต้นหนึ่ง ทุกคนจึงเดินเข้าไปหา

“สวัสดีค่ะ/คับ น้าสม”ทุกคนยกมือไหว้น้าสม

“สวัสดีค่ะ หนูปราง คุณปริน คุณชยา คุณเอก”น้าสมรับไหว้

“อ้าว!ปราง สวัสดีค่ะพี่ปริน พี่ชยา พี่เอกมาได้ยังไงคะ ทำไมปรางไม่เห็นโทรมาบอกก่อนว่าจะมาล่ะ”มายด์ยกมือไหว้พี่ๆ

“เราอยากมาหาแคทกับมายด์ ก็เลยให้พี่ๆมาส่งน่ะ ที่ไม่โทรมาก่อนเพราะรู้อยู่แล้วว่าพวกเธอไม่ได้ออกไปไหนกัน”ปรางบอก

“มายด์ แล้วไหนแคทล่ะ เมื่อกี้พี่ว่าได้ยินเสียงแคทด้วยนะ”ปรินหันมองไปรอบๆ

ชยา เอกกับปรางก็หันมองหาเหมือนกัน มายด์อมยิ้มแล้วชี้นิ้วไปบนต้นมะม่วง

“แคท กำลังเก็บมะม่วงอยู่บนต้นค่ะ”มายด์บอก

ทุกคนจึงแหงนหน้าขึ้นมองไปตามที่มายด์ชี้

ปรินเห็นแคทกำลังปีนกิ่งมะม่วงไปที่ปลายๆกิ่งเพื่อจะเก็บมะม่วง

แคทได้ยินเสียงคนคุยกันแต่เธอไม่ได้สนใจจะก้มมาดูเพราะห่วงแต่จะไปเก็บมะม่วงที่เธอมองไว้

ปรินทั้งตกใจและแปลกใจที่เห็นแคทปีนต้นไม้ได้เก่ง เขาไม่เคยคิดว่าเธอจะปีนป่ายต้นไม้ได้โดยมองจากรูปลักษณ์ภายนอกของเธอ อีกอย่างเขาไม่เคยเห็นสาวๆสมัยนี้จะทำอย่างที่เธอทำอยู่ขณะนี้

ชยากับเอกเองก็คิดเหมือนกัน พวกเขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่สวยและดูดีแบบเธอจะชอบห้อยโหนแบบผู้ชายอย่างนี้

“ยายแคท ขึ้นไปทำอะไรบนนั้น ลงมาเลย เธอเป็นผู้หญิงนะ ทำไมชอบทำอะไรที่เขาไม่ทำกัน”ปรางบ่นแล้วเรียกแคทเสียงดัง

แคทได้ยินเสียงปรางจึงก้มมาดู

เธอเห็นปราง ปริน ชยากับเอกยืนอยู่ข้างๆมายด์กับน้าสม และกำลังแหงนหน้ามองเธออยู่

“อ้าว!ปรางมาตั้งแต่เมื่อไหร่ สวัสดีค่ะพี่ๆ แล้วมาทำอะไรกันคะ”แคทพูด

เธอทักทายทุกคน แต่ยังไม่ลงมาจากต้นมะม่วง

“ไม่ต้องมาสวัสดีใครทั้งนั้น รีบๆลงมาเลย”ปรางว่า

“หนูแคท รีบลงมาเถอะค่ะ ถ้าคุณมลรู้เอาน้าสมตายแน่ๆ”น้าสมบอก

“รู้แล้วค่ะ แคทเก็บ 2 ลูกนี้แล้วก็จะลงไปเลยค่ะ น้าสม”แคทบอก

เธอปีนไปเก็บมะม่วงที่มองไว้อีก 2 ลูกทันทีที่พูดจบ

“แคทระวัง เอามะม่วงใส่ในตระกร้อก่อน แล้วค่อยๆลงมาไม่ต้องรีบ เดี๋ยวตก”มายด์กำชับ

“จ้า รู้แล้ว”แคทบอก

ทุกคนมองดูแคทที่ค่อยๆปีนลงมาอย่างคล่องแคล่ว จนกระทั่งเธอลงมายืนที่พื้นอย่างปลอดภัย

ทุกคนพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ปรินคิดว่าเพราะเธอเป็นแบบนี้พ่อถึงได้ว่าทำตัวเหมือนผู้ชาย แต่เขาคิดว่าแคทเก่งกว่าผู้ชายอีก เพราะเขาเองยังไม่กล้าปีนต้นไม้ขึ้นไปแบบนี้เลย

“หนูแคทคะ ทีหลังไม่ทำอย่างนี ้แล้วนะคะ น้าสมหัวใจจะวาย”น้าสมเดินมาจับตัวแคททันทีที่เธอลงมาถึงพื้น

“น้าสมคิดมากค่ะ ตอนที่อยู่บ้านแคทก็ปีนต้นไม้บ่อยๆค่ะไม่ตกหรอก”แคทยิ้ม

“ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ค่ะ เป็นสาวเป็นนางมาปีนต้นไม้แบบนี้ถ้าคุณมลรู้ได้บ่น3วันไม่เลิกแน่ค่ะ”น้าสมถอนใจ

“เราก็อย่าให้ป้ามลรู้สิคะ นะคะน้าสม”แคทกอดแขนน้าสม

“ค่ะ แต่แค่ครั้งนี้เท่านั้นนะคะ ต่อไปห้ามหนูแคทปีนไปเก็บเองอีก”น้าสมบอก

“ก็ได้ค่ะ ขอบคุณนะคะ”แคทยิ้ม

“งั้น เดี๋ยวน้าเอามะม่วงไปทำน้ำปลาหวาน แล้วจะยกออกมาให้ที่หน้าบ้านนะคะ”น้าสมบอก

“ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”มายด์บอก

“แคทนี่จริงๆเลย ตกลงว่าเธอเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่ ถึงได้ปีนต้นไม้อย่างนี้”ปรางหันมาถามแคททันทีที่น้าสมเดินเข้าบ้านไปแล้ว

“ปราง นี่แค่เล็กๆเท่านั้น เธอต้องไปเห็นตอนที่แคทเรียนอยู่ม.4 ยิ่งกว่านี้อีก”มายด์ขำ

“ยังไงเหรอมายด์ ยังมียิ่งกว่านี้อีกเหรอ”ชยาถาม

“ใช่ แค่นี้พี่ก็ว่าเหนือความคาดหมายแล้วนะ”เอกพูด

“ไม่ต้องเล่าเลยมายด์”แคทปรามดุๆ

“เล่ามาเดี๋ยวนี้เลย ถ้าไม่เล่าเราโกรธจริงๆด้วย”ปรางทำหน้างอน

“มันไม่ได้มีอะไรน่าเล่าเลย อย่างอนเลยนะ”แคทจับแขนปราง ทุกคนพากันขำ

“ถึงไม่มีก็อยากรู้ จะเล่าหรือไม่เล่า”ปรางเสียงแข็ง

“โอเคจ้า เล่าก็ได้ งั้นให้มายด์เล่าก็แล้วกัน”แคทถอนใจนิดๆ

“ตอนนั้นที่โรงเรียนมีงาน พ่อแม่บางคนก็พาเด็กเล็กๆมาเที่ยวที่โรงเรียนด้วย แล้วเกิดมีเด็กคนหนึ่งทำลูกโป่งหลุดมือลอยไปติดอยู่ที่ต้นจามจุรี แล้วเด็กคนนั้นก็ยืนร้องไห้อยู่ที่ใต้ต้นไม้ไม่ยอมไปไหน เรากับแคทเดินผ่านไปเห็น พอเข้าไปถามเด็กคนนั้นจึงได้รู้ แคทบอกกับเด็กว่าจะไปซื้อให้

ใหม่แต่เด็กคนนั้นไม่ยอมจะเอาแต่ลูกโป่งที่ลอยไปติดอยู่อย่างเดียว แม่เด็กก็มาช่วยพูดแต่ไม่ว่ายังไงเด็กก็ไม่หยุดร้องไห้”มายด์เล่า

“นี่ อย่าบอกนะว่าแคทปีนขึ้นไปเอามาให้อ่ะ”ปรางถาม

“ใช่ที่สุดเลย แคทปีนต้นจามจุรีขึ้นไปเอาลูกโป่งให้เด็ก แล้วคิดดูนะต้นจามจุรีสูงมากๆสูงพอๆกับที่มหาลัยเรามีอ่ะ ที่นี้พออาจารย์รู้ก็เลยวุ่นวายกันใหญ่ เพราะกลัวว่าแคทจะตกลงมาจึงต้องให้กู้ภัยเอาเบาะลมมาวางไว้ที่โคนต้น ดีว่าแคทลงมาได้อย่างปลอกภัยแถมเอาลูกโป่งลงมาให้เด็กคนนั้นได้ด้วย เด็กหยุดร้องไห้แม่เด็กก็เดินมาขอบใจแคท แต่อาจารย์เรียกแคทไปอบรมที่ห้องตอนพักกลางวัน 1อาทิตย์เต็มๆ”มายด์ยิ้ม

พอมายด์เล่าจบ ทุกคนก็หันมามองหน้าแคทเหมือนกัน ต่างทำหน้าทั้งแปลกใจ ทั้งอึ้ง และตกใจที่เธอทำอะไรไม่ค่อยจะห่วงตัวเองสักเท่าไหร่

“ทำไมมองแคทแบบนั้นล่ะคะ พี่ๆ ปรางด้วย แคทก็แค่อยากให้เด็กหยุดร้องไห้แค่นั้น”แคทบอก

“พี่ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพ่อถึงได้เป็นห่วงแคทมาก”ปรินพูด

“ขนาดพี่ไม่ได้เห็นเอง ยังรู้สึกตกใจเลยนะ”ชยาบอก

“พี่ไม่คิดว่าแคทจะทำอะไรอย่างนี้ได้นะเนี่ย”เอกบอก

“มายด์ ตกลงว่ายายแคทนี่เป็นผู้หญิงใช่มั้ย”ปรางถาม

“ปราง แคทเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆไปก็เท่านั้น”มายด์ขำ

“ถึงว่าพ่อแคทบอกกับพี่ว่า แคทชอบทำตัวเหมือนผู้ชาย”ปรินพูด

“พี่ๆคะ ปรางด้วย แคทไม่ได้อยากทำตัวเหมือนผู้ชาย แคทแค่ไม่อยากให้พ่อต้องมาเป็นห่วงเพราะว่าแคทเป็นผู้หญิง พ่อกลัวแต่ว่าจะมีคนมาเอาเปรียบ มารังแกหรือมาทำร้าย แคทก็เลยพยายามทำให้พ่อเห็นว่าแคทดูแลตัวเองได้แค่นั้นค่ะ”แคทบอก

“แต่พี่ว่า เหมือนพ่อจะห่วงแคทมากกว่าเดิมนะ”ปรินพูด

“ใช่ค่ะ ไม่ว่าแคทจะพยายามทำแค่ไหน พ่อก็ไม่เคยจะห่วงน้อยลงเลย”แคททำหน้าเศร้า

“พี่ว่าไม่แปลกหรอก ถ้าพี่เป็นพ่อแคทก็ต้องเป็นห่วงแบบนี้เหมือนกัน”ชยาบอก

“นั่นสิ มีลูกสาวสวยอย่างนี้จะไม่ห่วงได้ยังไง”เอกพูด

“แคทไม่สวยหรอกค่ะ ปรางกับมายด์สวยกว่าอีก จริงๆนะคะ”แคทบอกยิ้มๆ

ชยากับเอกหันไปมองปรางกับมายด์แล้วก็พากันยิ้ม

“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่องเลยยายแคท ไปค่ะพี่ๆแล้วก็ปรางด้วย เข้าบ้านกันค่ะป่านนี้น้าสมคงทำมะม่วงน้ำปลาหวานเสร็จแล้วล่ะค่ะ”มายด์บอก

เธอทำหน้าเขินๆเมื่อถูกเอกมอง

“จ้า ไปกันปราง ไปกันค่ะพี่ๆ”แคทยิ้ม

เธอเดินจับมือปรางกับมายด์แล้วเดินเข้าบ้าน ปริน ชยากับเอกจึงเดินตามเข้าไป

ปรินมองข้างหลังแคท วันนี้เธอขมวดผมเหมือนตอนไปมหาลัยสวมกางเกงขายาว ใส่เสื้อยืดแขนสั้นท่าทางทะมัดทะแมง เขาไม่คิดว่าเธอจะปราดเปรียวและทำอะไรที่ตรงข้ามกับรูปลักษณ์ภายนอกของเธออย่างมาก ถ้าคนที่ไม่ได้คุ้นเคยจะไม่มีทางรู้เลยว่าเธอมีนิสัยคล้ายผู้ชายมากกว่า

ผู้หญิง เธอเป็นคนพูดตรงๆ ไม่ออ่นหวาน เธอไม่เหมือนหญิงสาวทั่วไปที่เขาเคยรู้จัก แต่นี่ก็เป็นสิ่งที่ทำให้เขายิ่งสนใจเธอมากขึ้นไปอีก ผู้หญิงที่เขาแอบชอบไม่เหมือนใครเลยจริงๆ

?????????????