๘

“คุณพระพายไปนั่งโต๊ะไหมครับ” เดินมาเอ่ยชวนอย่างพยายามที่จะรักษามารยาทมากที่สุด กวินตาตวัดสายตามามองอย่างไม่ชอบใจ

“ดีเลย ถ้าอย่างนั้นพี่ไปด้วยนะคะ เมื่อยขาจะแย่ยืนนาน” แล้วจะให้เธอปฏิเสธได้อย่างไรเล่านอกจากเดินตามไปยังโต๊ะที่เหลือว่าง เป็นโต๊ะกลมถูกปูด้วยผ้าสีขาวสะอาดมีผู้บริหารและเหล่าคนดังมาร่วมงานอย่างคับคั่งได้แต่คิดในใจว่าเจ้าของงานรู้จักคนเยอะขนาดนี้เลยหรือ

“อ้าวพอล สวัสดีนะ” กวินตาทักทายเพื่อนชายหน้าตาดีคนหนึ่งอีกฝ่ายก็ยิ้มรับก่อนจะมองมาที่สาวน้อยหน้าใสแต่งตัวเรียบร้อย

“ไม่เจอกันนานเลยตาล ว่าแต่พาใครมาด้วยหรือ” เขายิ้มให้พระพายหญิงสาวเลยยิ้มตอบ

“นี่น้องพระพาย น้องสาวของคุณสิงห์” ได้ยินเพียงแค่ชื่อเขาก็คิดว่าไม่ควรเข้าไปยุ่งด้วยจะดีที่สุดเพราะรู้จักดีว่าอีกฝ่ายโหดแค่ไหน ยังคงสงสัยจนถึงทุกวันนี้ว่าทำไมกวินตาจึงกล้าเข้าไปใกล้เจ้าพ่อคาสิโนคนนั้น

“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” พูดเพียงเท่านั้นเขาก็หันไปสนใจอย่างอื่นทันทีสร้างความโล่งใจให้กับอีกฝ่าย กวินตามองเพื่อนด้วยความไม่พอใจ อยากให้พอลรุกพระพายมากกว่านี้แต่เหมือนชายหนุ่มจะกลัวเพียงแค่เอ่ยว่าเป็นน้องสาวของสิงห์

“เดี๋ยวผมไปเอาของว่างมาให้นะครับ” คมิกบอกพระพายเธอจึงพยักหน้า

“ขอบคุณค่ะ” กวินตามองเขานิ่งก่อนจะเอ่ยขึ้น

“เอามาให้ฉันด้วยนะ” ผู้ติดตามคนสนิทของสิงห์เพียงหันมามองแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรก่อนเดินไปยังอาหาร ดาราสาวเห็นก็เกิดความโกรธขึ้นมาพอดีสายตาเหลือบไปเห็นแก้วไวน์จึงคิดแผนเด็ดมาได้

“น้องพระพายดื่มน้ำหน่อยไหมคะ” บริกรเดินถือถอดน้ำมาเธอจึงลุกขึ้นไปหยิบพร้อมกับยื่นไปต้องหน้าพระพาย

“ไม่ได้หรอกค่ะ พี่สิงห์ไม่ให้ดื่ม” ส่ายหน้าทันที เธอเป็นคนคออ่อนเพียงแค่ดื่มได้แค่สองแก้วก็เวียนหัวแล้ว บางครั้งก็แพ้จนผื่นขึ้นทั้งตัว

“สักแก้วนะคะ มันไม่ได้แรงเลยนะ” พระพายส่ายหน้าไม่ยอมแต่ว่ากวินตาก็คะยั้นคะยอเหลือเกิน

“แต่ว่า”

“แค่แก้วเดียวค่ะ” ดูจากท่าทางแล้วแก้วเดียวก็ทำให้อีกฝ่ายเมาได้ ดาราสาวยิ้มมุมปากออกมาเมื่อมือบางยื่นมารับแก้วไวน์เอาไว้

“ดื่มเลยค่ะ” พระพายกลั้นใจแล้วยกแก้วนั้นขึ้นดื่มจนกระทั่งหมดแล้ว เธอกลืนมันลงคออย่างรวดเร็วแทบไม่รู้รสชาติเลยด้วยซ้ำ

“เก่งจังเลย” น้ำเสียงแสดงความพึงพอใจจนคมิกที่เดินถืออาหารของพระพายกับกวินตามาถึงโต๊ะก็ชะงักกับท่าทางของพระพายที่เปลี่ยนไป

“เกิดอะไรขึ้นครับ” มองดูคุณหนูที่เปรียบดั่งแก้วตาดวงใจของบ้านพร้อมทั้งแก้วทรงสูงที่เธอถือก็เริ่มจะเดาทางออกแล้ว คมิกหน้าเคร่งมองหาเจ้านายของตนเองก็พบว่าอีกฝ่ายกำลังเดินมาหา เขาถอยออกเปิดทางให้กับสิงห์เข้าถึงตัวพระพาย

“คุณสิงห์มาพอดี เชิญนั่งเลยค่ะ” กวินตายิ้มให้เขาหากแต่กลับโดนเมินเสียอย่างนั้น สิงห์นั่งย่อลงตรงหน้าพระพายที่ดวงตาเริ่มหวานเยิ้มเพียงแค่ดื่มไปแก้วเดียวเท่านั้น

“ใครให้พระพายดื่ม” น้ำเสียงเข้มถามขึ้นตวัดสายตามามองยังกวินตาที่ตอนนี้เงียบเสียงลงพร้อมทั้งเม้มปากแน่นด้วยความกลัวเมื่อสบสายตาเรียว

“พระพายดื่มเองค่ะ” ตอบออกมาเสียงแผ่วแม้จะบังคับตนเองให้ตอบเต็มเสียงแล้วแต่มันทำไม่ได้ สิงห์ถอนหายใจออกมาระงับความโกรธที่เพิ่มขึ้นตลอดเวลา ไม่รู้วันนี้เป็นวันอะไรสำหรับเขากันแน่

“กลับบ้านกันเถอะ”

“แต่ว่าคุณสิงห์” ใช้เพียงหางตามองดาราสาวก็เงียบเสียงลงทันที ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าอะไรควรและไม่ควรทำ

ชีวิตเธอเหมือนแขวนบนเส้นด้ายที่จะขาดได้ทุกเมื่อ

“กลับบ้านหรือคะ” คุมสติตัวเองแทบไม่อยู่ พระพายแพ้แอลกอฮอล์เพียงแค่ดื่มไปแก้วเดียวก็เมาได้ง่ายดาย ถ้าหากดื่มเยอะก็จะเริ่มมีผื่นขึ้นตามตัวจนมีครั้งหนึ่งที่เธอเผลอดื่มเข้าไปผื่นขึ้นหนักต้องไปพบแพทย์เพื่อรักษาตัว

“ใช่ กลับบ้านเรากัน” เสียงทุ้มที่อ่อนโยนกระซิบข้างหูพระพายราวกับอยากให้เธอได้ยินเพียงคนเดียวเท่านั้น ร่างบางหันมามองหน้าเขาทำให้ใบหน้าทั้งคู่อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ แม้คนในงานจะเยอะขนาดไหนแต่ตอนราวกับมีกันเพียงแค่สองคนจนกวินตาที่ทนดูไม่ได้ต้องเรียกเขาเสียงดัง

“คุณสิงห์คะ!” สิงห์หันไปมองเธอด้วยความไม่ชอบใจก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

“คุณควรรู้ได้แล้วนะกวินตาว่าตัวเองอยู่ในสถานะไหน ถ้ายังมาโวยวายหรือตอแยผมอีก คุณไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่” นั้นคือคำเตือนของเขาและคนอย่างสิงห์จะเตือนเพียงครั้งเดียวเท่านั้น หากเธอล้ำเส้นอีกเขาจะจัดการทำอย่างที่พูดเอาไว้ทันที

“ค่ะ” ตอบเสียงเบาก่อนเดินเลี่ยงไปทางอื่น คนที่อยู่โต๊ะนั้นก็พยายามไม่มองเหตุการณ์ตรงหน้าที่สิงห์ประคองไหล่บางลุกขึ้นยืนแล้วพาเธอเดินไปยังรถที่จอดอยู่โดยมีผู้ติดตามคือคมิกคนเดียวเพื่อดูไม่เอิกเริกจนเกินไป

“พี่สิงห์พระพายเวียนหัว” ตัวเธอโงนเงนไปมาจนออกมาจากงานสิงห์ต้องหยุดเดินตัดสินใจแบกน้องขึ้นหลัง พระพายซบลงที่บ่ากว้างซึ่งให้ความอบอุ่นแก่เธอได้ดีเหลือเกิน ใบหน้าหวานอมยิ้มออกมาอย่างมีความสุขจนกระทั่งสิงห์เดินไปถึงรถแล้วจับคนตัวเล็กเข้าไปในรถอย่างอ่อนโยน

“ใครให้ดื่ม หือ” เมื่อขึ้นรถได้ก็เอ่ยถามเสียงนิ่ง พระพายที่ตอนนี้เริ่มมีอาการเวียนศีรษะก็ซบหัวลงที่ไหล่ของเขา

“ไม่รู้” ตอบกลับน้ำเสียงอู้อี้จนแทบฟังไม่รู้เรื่อง สิงห์แอบอมยิ้มเล็กน้อยหากไม่สังเกตก็แทบจะไม่รู้ว่านั้นคือใบหน้าของคนที่มีความสุขหากแววกลับเปล่งประกายพราวระยับ

“ถ้าไปคนเดียวห้ามดื่มนะ” สั่งเด็ดขาดจนพระพายต้องพยักหน้าตอบรับ

“แล้วทำยังไงพระพายจะดื่มได้” เคยฝันว่าอยากไปดื่มไวน์ที่ประเทศฝรั่งเศสมองดูพระอาทิตย์ตกดินนั่งบนลานหญ้าดูหอไอเฟลที่เป็นแค่เหล็กมาต่อกันจนสวยเป็นสถานที่ยอดฮิตสำหรับคนไปฝรั่งเศสต้องถ่ายรูปด้วย เธอเองก็หลงใหลมันเหมือนกัน