บทที่ 2 จวนท่านแม่ทัพแตก 2/2
“แย่แล้วๆ ไฟไหม้ ไฟไหม้!”เสียงร้องดังของอนุสามดังขึ้นมาจากภายในเรือนนอนของนาง
“ไปๆพวกเราไปช่วยกันดับไฟเร็วเข้า”
ไม่ผิดจากที่เด็กสาวคิดเอาไว้เมื่อหลุมระเบิดทำงานทุกอย่างภายในจวนไม่ว่าจะเป็นเรือนนอนหรืออะไรก็ตามที่อยู่ใกล้จะต้องได้รับความเสียหายเป็นอย่างมาก แต่น่าเสียดายที่เรือนนอนของอนุหนึ่งกับอนุสองนั้นอยู่ห่างจากเรือนอนุสามมากจึงไม่ได้รับความเสียหายแต่อย่างใด
“ระบบมีลูกไฟให้ข้าเล่นไหม”ในเมื่อหลุมระเบิดอีกสามสิบจุดยังไม่เริ่มทำงานนางก็จะกระตุ้นให้มันระเบิดเอง
[ระบบมีไอเทมใหม่มานำเสนอ]ถามหาอีกอย่างจะเสนออีกอย่างระบบแกเพี้ยนๆหรือสมองกลมันผิดพลาดทางเทคนิคกันแน่ วันก่อนก็มาผลาญเงินของนางไปตั้งเยอะต่อมาก็ขายไอเทมให้ในราคาแสนแพงมารอบนี้จะเรียกร้องเอาอะไรจากนางอีกไหนว่าระบบจะพารวยแต่ที่เห็นๆตอนนี้เป็นนางมากกว่าที่จะจนลงๆ
“ไหนว่ามาสิ”
[ระบบขอแนะนำ ยามรณะ ลูกไฟวิญญาณ ตำราฝึกยุทธ์เรียนรู้ศิลปะการต่อสู้และทุกสิ่งที่ท่านต้องการ ตำราสูตรคำนวณ ตำราลับหยวนเต๋า ยาสมานแผลความไวแสง ยาปลุกพลังธาตุ ยาห้ามเลือด ยาแก้พิษได้ทุกชนิด ยาแปลงกายทิพย์….]เอิ่ม เยอะไปล่ะ
“ข้าขอซื้อทั้งหมด”ไหนๆก็แนะนำมาแล้วมีแต่ของดีนางก็ซื้อเอาไว้ก็แล้วกัน
[ราคาของทั้งหมด 5,000,000 ตำลึงทอง ทำการหักแต้มความชั่วร้ายไปทั้งหมดท่านเหลือ 0 แต้ม]
“เอาไว้ข้าค่อยสะสมแต้มใหม่แล้วกัน”
[ระบบขอบคุณนายท่านขอรับ]
“ไหนดูซิ! ลูกไฟวิญญาณหรอ?”เท่าที่หาข้อมูลมาลูกไฟวิญญาณสามารถทำให้เกิดไฟเผาไหม้ขึ้นมาได้แต่เงื่อนไขในการใช้คือคนผู้นั้นจะต้องเป็นผู้ฝึกตนในระดับแรกเริ่มเสียก่อน
ตู้ม! ตู้ม!!!!
นางคงไม่ต้องใช้ของกระตุ้นใดๆแล้วในเมื่อหลุมระเบิดทั้งหมดมันได้ทำงานแล้ว ต่อไปนางก็แค่รอดูงิ้วฉากใหญ่ของนางอนุทั้งสาม นางอยากจะรู้จริงๆว่าท่านพ่อของนางจะทำหน้าเช่นใดหากทราบข่าวว่าจวนของตนนั้นเกิดเหตุเพลิงลุกไหม้ไปกว่าครึ่ง
“คริๆ”
“จับตัวนางไป”เอ๊ะ! ทหารพวกนี้มาจับตัวนางด้วยเรื่องอะไรเนี่ย!
“อนุภรรยาทั้งสามต่างบอกว่าเป็นฝีมือของเด็กคนนี้ไม่ผิดแน่”พวกนางรู้ก็ดีข้าจะได้จัดชุดใหญ่ไฟกะพริบไปเลย
ณ เรือนหมิงต้า
“มันเกิดอะไรขึ้น”เสียงดังของผู้เป็นภายในเวลานี้จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากท่านแม่ทัพใหญ่ ต้าชิงหยุน ท่านพ่อของเด็กสาว
“ท่านพี่ช่วยพวกข้าด้วย”
“นะ นี่หน้าพวกเจ้าไปโดนอะไรมา”ท่านแม่ทัพใหญ่เอ่ยถามอนุภรรยาของตนว่าพวกนางทั้งสามไปทำสิ่งใดมาถึงได้มีสภาพแบบที่เห็น
“ท่านพี่เป็นนังเด็กบ้านั้นที่ทำข้า”อนุภรรยาหนึ่งชี้นิ้วมาที่ตัวคุณหนูรองต้าลี่ชิงอย่างถือดี
“ใช่ๆท่านพี่ท่านจะต้องจัดการนางให้กับพวกเรานะเจ้าคะ”อนุภรรยาสองพูดเสริมขึ้นมาบ้าง
“เพราะนังเด็กผีนี้ข้าถึงได้เจ็บปวดไปทั่วร่างกายเยี่ยงนี้”อนุภรรยาสามพูดออกมาด้วยความเกลียดชังเด็กหญิงตรงหน้า
“นังลูกชู้เจ้าช่างหาญกล้าจริงๆ”เขาหรือผู้เป็นบิดาของข้าเหตุใดถึงได้ใจร้ายเยี่ยงนี้ ตั้งแต่นางมายังโลกใบใหม่มันคือครั้งแรกเลยที่ตัวนางได้พบหน้าบิดาผู้ให้กำเนิดจากการสำรวจเขาดูเป็นคนเย็นช้าไร้เมตตาถึงจะมีหน้าตาหล่อเหลาจนสาวๆหลายคนต้องหลงใหล แต่ตัวนางกลับมองว่าเขาช่างเป็นผู้ชายที่น่ารังเกียจโดยแท้
“ท่านพ่อช่างโง่งมเสียจริง”
“เจ้ากล้าว่าข้ารึ!”
“ลูกเพียงต้องกล้าเพราะท่านพ่อฟังความข้างเดียว”
“ข้าไม่มีลูกอย่างเจ้าห้ามเรียกข้าว่าพ่อ!”เสียงตะโกนดังของบุรุษผู้ได้ชื่อว่าเป็นท่านแม่ทัพใหญ่ผู้ได้รับความนับถือจากประชาชนบัดนี้กลับมาตะโกนเสียงใส่หน้าเด็กสาวห้าขวบอย่างไร้เมตตาธรรม
“ใครว่าข้าอยากเป็นลูกของท่านกัน”หากเลือกได้นางก็จะหาพ่อให้ได้ดั่งเทพเซียนที่ไม่ใช่ตัวโง่งมแถมยังหูเบาหลงเชื่อผู้อื่นมากกว่าลูกเมียของตัวเองหรอก
“ดีนิ!”
“ท่านพี่นังเด็กบ้านั้นช่างกล้าอวดดียิ่งนัก”นางอนุภรรยาหนึ่งก็เป่าหูซ้ายหูขวาอยู่ได้น่ารำคาญ!
“ลี่เอ๋อร์!”เสียงของท่านแม่ดังขึ้นมาจากข้างหลังของนาง เพราะสาวใช้คนหนึ่งได้เดินไปบอกข่าวว่าลูกน้อยกำลังตกที่นั่งลำบากเนื่องจากมีทหารสองคนมานำตัวไปพบท่านแม่ใหญ่ที่เรือนหมิงต้า
“เจ้ามาก็ดีดูลูกสาวกับชายชู้ของเจ้ามันช่างกล้าดีนักที่มาเถียงคำกับข้า”
“หึ ท่านก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน”นางรึอุสาลืมเรื่องราวที่ผ่านมาหวังใช้ชีวิตอยู่อย่างสงบแต่ทุกครั้งก็เป็นนางกับลูกที่ถูกกลั่นแกล้งต่างๆนาๆจากเหล่าอนุภรรยาทั้งสามของเขาแต่เขาก็บอกว่ามันเป็นเรื่องเข้าใจผิด
“อย่าลืมว่าเจ้ามันแค่สาวใช้”
“ข้าไม่เคยลืมว่าท่านปลดข้าออกจากตำแหน่งฮูหยินเอกแล้วและไม่มีวันลืมว่าข้านั้นหาได้เป็นภรรยาของท่านแล้ว”นางทนมาตลอดจนสุดจะทนไหวแล้วที่นางยังอยู่เป็นเพราะลูกสาวของนาง แต่นับจากวันนี้ไปนางจะไม่ยอมอะไรจากคนพวกนี้อีกแล้ว
“เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน!”
“ข้าหรือก็จ้าวหลิวฮวาอย่างไรเล่า”แซ่เดิมของท่านแม่คือ จ้าว ท่านแม่มาจากสี่ตระกูลสำนักใหญ่ที่ได้แก่ จ้าว เหล่ย เหริน หวู เป็นตระกูลผู้ฝึกตนบำเพ็ญตบะในโลกของผู้ท่องยุทธ แต่เดิมท่านแม่ต้องการปกปิดตัวตนแม้แต่ญาติพี่น้องก็ไม่เคยรับรู้ว่าท่านแม่หายตัวไปอยู่ที่ใด ท่านแม่บอกความจริงทุกอย่างกับนางตั้งแต่วันที่จะส่งนางไปให้ท่านลุงแล้วว่าท่านแม่นั้นหาใช้บุตรสาวแท้ของเสนาบดีจงเหลียงไม่? ท่านแม่ฝึกวิชาจนธาตุไฟเข้าแทรกทำให้ตัวเองต้องความจำเสื่อมมาหลายปีจนในที่สุดความทรงจำเดิมของท่านแม่ก็กลับมา เพื่อลูกสาวอย่างนางท่านแม่จำต้องอดทนอยู่ต่อแต่ดูตอนนี้แล้วท่านแม่คงคิดจะพานางไปจากที่นี้ให้เร็วขึ้น!
“เจ้าพูดเรื่องตลกอะไร”
“ข้าคือจ้าวหลิวฮวาบุตรตรีคนที่สามของตระกูลสี่สำนักใหญ่ในแดนบูรพาข้าความจำเสื่อมเมื่อหลายปีก่อนทำให้หลงรักคนผิด ท่านแม่ทัพใหญ่อย่างท่านไม่น่าโง่เลยเดิมทีข้าจะให้อภัยท่านแต่ดูสิ่งที่ท่านทำข้ากับลูกแล้วมันไม่น่าให้อภัยเลย”
“แล้วอย่างไรข้าไม่สนว่าเจ้าจะเป็นใครมาจากไหนแต่นังเด็กนั้นจะต้องรับผิดชอบความเสียหายทั้งหมดที่เกิดขึ้นภายในจวนของข้า”ท่านแม่ทัพใหญ่ยังไม่ยอมแพ้ที่จะโยนความผิดให้กับเด็กน้อยต้องรับผิดชอบกับเรื่องที่เกิดขึ้นให้จงได้
“เหอะ! รับผิดชอบสิ่งใดเจ้าค่ะ ข้านั้นเป็นเพียงเด็กห้าขวบเองเผื่อว่าท่านแม่ทัพใหญ่จะลืมไป”นางนั้นเป็นเพียงเด็กน้อยห้าขวบเองนะ
“ข้าไม่สนทหาร! นำตัวนางออกไปโบยยี่สิบไม้เดี๋ยวนี้!”
โอ๊ย!
“ใครกล้ามันผู้นั้นตาย!”ท่านแม่ในเวลานี้ช่างน่ากลัวยิ่งนักเจ้าค่ะวิชาเคลื่อนที่ในพริบตากับลูกเตะพลังเซียนของท่านแม่สุดยอด!
[ระบบชวนท่านทัวร์เกมนรก]
“มาซะที”นางรอนานจนรากจะงอกลงดินแล้วเนี่ย!
กริ๊ง!!!
เสียงดังขึ้นของระบบพร้อมด้วยคำอธิบาย‘ระบบขออธิบายเกมทัวร์นรกแห่งนี้ ข้อหนึ่งท่านจะทำลายคนในตระกูลต้าทิ้งหรือไม่ ข้อสองกำจัดอนุภรรยาทั้งสามและขึ้นเป็นใหญ่ในจวนต้า ข้อสามมรณะ??? โปรดเรียกมาหนึ่งข้อ'
“หากเป็นแต่ก่อนข้าคงเลือกข้อสอง แต่ตอนนี้ต้องเป็นข้อสามเท่านั้น”จะจากไปทั้งทีต้องทิ้งความฉิบหายเอาไว้ จะว่าไงดี…ตำแหน่งท่านแม่ทัพใหญ่หรือดูไม่คู่ควรเอาเสียเลยเขาสมควรจะถอดยศคืนให้กับทางการไปจะได้ไม่เสียของ ตำแหน่งท่านแม่ทัพใหญ่จะต้องเป็นคนฉลาดมีความรู้ไม่ใช่ตัวโง่งมเช่นนี้ เพียงคำโกหกจากสตรีไม่กี่คำก็หลงเชื่อได้ง่ายดายเปรียบดั่งคนไร้สมองคิดเองไม่ได้ต้องมีคนคอยพูดเป่าหูอยู่ตลอดเวลา