บทที่ 1 คุณหนูรองต้าลี่ชิง 2/2

เด็กน้อยในชุดสีเขียวอ่อนกำลังวุ่นวายอยู่กับการดูแลแปลงผักและดอกไม้ในยามเช้าของทุกวัน แต่ที่แปลกไปจากเดิมเห็นจะเป็นเรือนนอนของอนุภรรยาทั้งสามของท่านพ่อนาง นางยังคงเป็นเด็กน้อยใสซื่อผู้มีแผนการอยู่เบื้องหลังของความวุ่นวายทั้งหมดภายในจวนแห่งนี้

“พวกเจ้าสามคนรู้เรื่องเมื่อคืนนี้ไหม”เสียงสาวใช้คนหนึ่งดังขึ้นใกล้ๆไม่ไกลจากแปลงผักของนางมากนัก

“เรื่องที่เรือนนอนของอนุทั้งสามของนายท่านนะหรือ”สาวรับใช้คนที่สองพูดดังขึ้น

“ใช่ๆ ข้าได้ยินข่าวมาว่าเมื่อคืนนี้มีพวกสัตว์บุกเข้าไปเต็มเลยมีทั้งหนู คางคก แมงมุม ตุ๊กแก กิ้งกือ ไส้เดือน แค่พูดถึงก็ยี๊!”สาวใช้คนที่สามพูดขึ้นมาบ้างแล้วทั้งสามคนก็เดินจากไป

ข้าไม่ได้แอบฟังนะใครใช้ให้พวกนางสามคนมาพูดอยู่ใกล้ๆแถวนี้เล่า ขนาดสาวใช้ยังออกอาการหวาดกลัวแล้วนางอนุภรรยาทั้งสามของท่านพ่อจะมีสภาพเป็นแบบใดหนอ ว่าจะไปดูผลงานชิ้นเอกสักหน่อยแต่ดันมีคนมาพูดให้ฟังเสียก่อนก็ดีจะได้ไม่เปลืองแรง จากที่ฟังมานางเมียน้อยทั้งหลายมีสภาพไม่ต่างจากขอทานกันเลยทีเดียว อนุภรรยาหนึ่งมีสภาพผมขาดร่วงเสื้อผ้าขาดรุงรังไม่ต่างจากยาจก อนุภรรยาสองหัวฟูแถมผิวหน้ายังเป็นผื่นแดงขึ้นมาจากอาการแพ้สัตว์บางชนิด อนุภรรยาสามยิ่งกว่าขอทานนางเป็นพวกไม่ถูกกับสัตว์ทุกชนิดทำให้ปัดข้าวของร่วงไปทั่วห้องจนเกิดไฟไหม้ครั้งใหญ่ถือว่านางยังโชคดีที่ยังมีชีวิตรอดออกมาได้

“หึๆ สมน้ำหน้า!”รู้จักคุณหนูรองต้าลี่ชิงน้อยไปแล้วแค่นี้มันยังไม่ถึงครึ่งกับความร้ายกาจของพวกนางที่ทำเอาไว้เลย ต่อจากนี้ข้าจะเพิ่มบทเรียนให้หนักขึ้นไปอีกเท่าตัวรอดูผลงานชิ้นใหม่ของข้าได้เลย

“ลี่เอ๋อร์ลูกมายืนทำอะไรอยู่ตรงนี้กันหึ”

“ลูกเพียงแค่เดินผ่านทางมาเท่านั้นเจ้าค่ะ”ต่อหน้าท่านแม่ข้านั้นคือเด็กน้อยผู้น่ารักแต่ลับหลังข้าคือสาวสวยจากศตวรรษที่ 21 ผู้มีความสามารถหลากหลาย ขอแค่มีระบบผู้ช่วยอยู่ในมือบวกกับความสามารถเฉพาะตัวของนางแล้วล่ะก็ยังไงๆนางก็ชนะใสๆ

“ลี่เอ๋อร์ลูกไม่ควรเดินมาแถวนี้รู้หรือไม่”

“ลูกเป็นถึงคุณหนูรองของจวนต้าเป็นลูกของท่านพ่อหากลูกต้องการจะไปที่ใดแล้วล้วนมีสิทธิ์ทั้งสิ้น”เมื่อก่อนข้านั้นอาจจะไม่มีสิทธิ์เพราะเหล่านางอนุทั้งสามของท่านพ่อต่างพากันวางอำนาจถือว่าตนนั้นเป็นถึงเมียของเจ้าของจวนก็ต้องมีสิทธิ์ในทุกๆเรื่อง เสียทีท่านพ่อนั้นไม่ยุ่งเรื่องภายในบ้านการดูแลค่าใช้จ่ายทุกอย่างจึงตกไปอยู่ที่อนุภรรยาหนึ่ง แถมเบี้ยเลี้ยงที่ข้ากับท่านแม่ควรจะได้รับกลับถูกนางอนุภรรยาหนึ่งยักยอกไปเป็นของตัวเองมันน่าโมโหนักเชียว

“แม่รู้ๆแต่ลี่เอ๋อร์ของแม่ยังเด็ก”

“ลูกไม่ใช่เด็กสักหน่อย…ลูกโตพอจะปกป้องท่านแม่ได้แล้วเจ้าค่ะ”

“เอาล่ะเด็กดีแม่รู้ว่าเจ้าเก่งงั้นเราเดินกลับเรือนกันดีกว่านะ”

“เจ้าค่ะ”สองคนแม่ลูกพากันเดินจูงมือกันเดินกลับเรือนด้วยรอยยิ้มแห่งความสุข การได้มายังโลกใบใหม่นี้ข้าได้มีท่านแม่ผู้งดงามจิตใจดีแถมนางยังรักข้ามากด้วย ข้าสัญญาว่าจะทำให้ท่านแม่มีความสุขส่วนคนชั่วทั้งหลายข้าจะจัดการเอง

เดิมข้าก็จะปล่อยผ่านไปแต่พอมานึกดูอีกทีนั้นมันก็เป็นสมบัติของครอบครัวมันไม่ควรจะตกไปอยู่กับพวกนอกคอกที่มาเกาะกินสมบัติของผู้อื่นอย่างน่าไม่อาย

ภายในห้องของคุณหนูรองต้าลี่ชิง

[ระบบแจ้งเตือนตอนนี้มีเกมเข้ามาใหม่เพื่อรับไอเทมหายากท่านจะยินดีรับหรือไม่ขอรับ]

“ข้ารับ”

[เกมทัวร์นรกกำลังจะเริ่มนับถอยหลัง 05:00 ขอให้สนุกนะขอรับ]

“นานอ่ะ”ระหว่างนั่งรอเกมเริ่มข้าก็นั่งคิดวางแผนจัดการกับนางอนุทั้งสามไปเรื่อย ๆ

[แจ้งเตือนนายท่านได้รับไอเทมดินระเบิดขอรับ]

“ดินระเบิด!”มันส์แน่งานนี้ได้ข่าวว่าจวนท่านพ่อของข้านั้นรวยมีหลายหลังต่อให้มันจะพังไปสักเล็กน้อยก็คงไม่เป็นอะไรหรอก ขนาดเมียน้อยยังเลี้ยงได้จะนับอะไรกับการสร้างจวนใหม่จริงไหม?

“ระบบจัดการแปรสภาพดินระเบิดให้เป็นลูกระเบิดที”

[ระบบได้ทำการแปรสภาพดินระเบิดให้กลายเป็นลูกระเบิดได้ทั้งหมด 50 ลูกเรียบร้อยแล้วขอรับ]

“ฮาๆ ฮ่าๆ ฮา”เสียงหัวเราะของเด็กน้อยทำเอาบ่าวรับใช้ที่เดินผ่านไปมาถึงกลับงงเป็นไก่ตาแตกต่างพากันคิดว่าคุณหนูรองผู้นี้ท่าจะเสียสติไปแล้วเป็นแน่