ตอนที่ 7

"แม่คะ...พี่แซมเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลยนะคะเท่าที่คุยกันมา"

"คุยกัน ?นานแค่ไหนที่ลูกบอกว่าเขาไม่เลวร้าย..."

"........" ฉันเงียบเม้มปากเป็นเส้นตรงไม่ได้ตอบอะไรแม่ไป แต่ฉันสัมผัสได้ว่าเขาไม่ได้เลวร้ายอย่างมีแม่มอง เขาดูเป็นคนดี

"ใช่ เขาไม่ได้เลวร้ายแต่เขาไม่คู่ควรกับลูกสาวแม่เลยสักนิด หน้าที่การงานก็ไม่มั่นคง เป็นแค่ช่างภาพกระจอกๆ"

"ทำไมแม่พูดแบบนั้นละคะ ถึงมันจะดูไม่มั่นคงแต่มันคืออาชีพที่สุจริตนะคะแม่...เรายังไม่รู้จักเขาดีด้วยซ้ำ" หลังจากที่ถึงบ้านฉันกับแม่เราคุยพาดพิงถึงพี่แซมอยู่ แน่นอนว่าแม่ไม่ชอบให้ฉันเข้าใกล้พี่แซม

"หนูดาจะบอกว่า หนูรู้จักเขาดีงั้นหรอ"

"ก็จากที่หนูสัมผัสได้ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่รู้จักกัน"

"เดี๋ยวนี้หนูกล้าเถียงแม่หรอหนูดา"

"แม่คะ...หนูดาขอโทษที่ทำให้แม่คิดแบบนั้น แต่สิ่งที่หนูดาพูดตอนนี้มันคือการอธิบายและชี้แจงออกความเห็นเท่านั้นค่ะ"

"หนูดา. ฟังแม่นะ. แม่อาบน้ำร้อนมาก่อน แม่รักลูกและเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้ลูกเสมอ"

"......." ฉันไม่รู้จะพูดต่อยังไงดีเมื่อแม่บอกว่า เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เสมอ แต่บางครั้งสิ่งที่ดีที่สุดมันอาจไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการหรืออยากจะเป็น

"ไอ้หนุ่มช่างภาพคนนั้น.... มันไม่เหมาะสมกับลูกเลยสักนิด"

"แม่คะ อย่าเพิ่งตัดสินะพี่แซมแค่ภายนอกสิคะ ใช่ค่ะว่าตอนนี้พี่เขาออาจจะดูไม่มั่นคง ดูเลื่อนลอย แต่อนาคตมันเป็นสิ่งที่เรามองไม่เห็น วันข้างใครจะไปรู้ พี่แซมเขาอาจจะเป็นช่างภาพที่มีชื่อเสียง เป็นกราฟฟิกดีไซด์ที่ใครๆ ต้องประเคนงานให้ และเขาอาจจะร่ำรวย มีอนาคตก้าวไกลในแบบที่เขาทำก็ได้นะคะ"

"หนูดา ลูกกำลังเพ้อเจ้อรู้ตัวหรือเปล่า"

"โธ่......แม่คะขอให้หนูดามีเพื่อนบ้างเถอะค่ะเพื่อนที่จริงใจไม่เสแสร้งเพื่อนที่ไม่ต้องปั้นหน้าใส่หน้ากากเข้าหากันตลอดเวลา ที่ผ่านมาหนูดาทำตามที่แม่ร้องขอทุกอย่าง ไม่เคยขัดใจแม่เลยสักครั้ง...แต่ครั้งนี้หนูดาขอได้ไหม นะคะแม่"

"ลูกรักนายช่างภาพนั่น...ใช่ไหม? " แม่เดินมาหยุดต้องหน้าฉันอย่างรอคำตอบ และจ้องมองฉันจนฉันต้องหลบสายตา

"เอ่อ.....คือหนูดา...." รักงั้นหรอ. ฉันรักพี่แซม ? ฉันรู้สึกเป็นตัวของตัวเองเมื่ออยู่กับเขา ฉันสบายใจเมื่อได้พูดคุยกับเขา ตลอดเวลาหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทุกครั้งที่คุยกัน ทุกครั้งที่เราทานข้าวด้วยกัน สิ่งที่เราชอบทำเหมือนๆ กันมันทำให้ฉันรู้สึกดีและมีความสุขเสมอที่อยู่กับเขา มักคิดถึงเขาเวลาห่างกัน เป็นห่วงทุกครั้งที่รู้ว่าเขาไม่สบายถึงแม้หนึ่งเดือนที่ผ่านเขาจะป่วยแค่ครั้งเดียว แต่ฉันต้องร้อนรนถามข่าวคราว มันเรียกว่า รัก ได้หรือเปล่า ?