ตอน "แค่เด็กฝึกงาน" 5

“ปล่อยแพรค่ะ แพรจะออกไปทำงาน” อยากจะร้องไห้ในความไม่ชัดเจนของเขา ทำไมต้องปิดบังทุกคน ไม่ยอมที่จะเปิดเผย แพรพรรณหลับตา ไม่อยากมองสบตากับเขา มือทั้งสองข้างก็พยายามผลักดันใบหน้าคมคายให้ออกห่าง

“อยู่กับพี่นะครับ พี่คิดถึงแพร” คนแรงเยอะและเจ้าเล่ห์อยู่แล้วรีบจับข้อมือทั้งสองข้างของเมียด้วยมือข้างเดียว แล้วกดมือน้องน้อยไว้ด้านบนเหนือศีรษะ

“ได้ไงคะ ถ้ามีคนเข้ามาเห็น พี่วัฒน์จะว่ายังไงคะ?”

ไม่มีสิทธิ์ดิ้นให้หลุดพ้นเงื้อมมือของเสือเฒ่าได้ จึงต้องเบี่ยงใบหน้าแดงระเรื่อหนีริมฝีปากอันร้อนระอุดั่งถ่านไฟ

“ถ้าพี่ไม่อนุญาต ไม่มีใครกล้าเข้ามาหรอก” ภานุวัฒน์ยิ้มเจ้าเล่ห์ เมื่อการจูบลงทัณฑ์ไม่เป็นดั่งใจ ที่หวังจะได้ลิ้มรสน้ำผึ้งหอมหวานจากเรียวปากบางแต่กลับเป็นพวงแก้มหอมร่ำแทน

“อึก พิ พี่วัฒน์ เห็นแพรเป็นอะไรคะ? คิดจะย่ำยีก็ทำตามใจชอบ” ร่างน้อยนอนนิ่งไม่ยอมดิ้นขัดขืน ปล่อยให้เขาทำมิดีมิร้ายตามอำเภอใจ เสียงของเธอสั่นเครือยามเปรยถามด้วยความเจ็บหน่วงและน้อยใจ

“แพร!” โคแก่ผงกหน้าออกจากร่องอกนุ่มนิ่ม มือหนาที่กำลังลูบไล้จับชายกระโปรงให้ขึ้นไปกองอยู่ที่เอวของแม่กระต่ายน้อยก็ต้องหยุดชะงัก

“พี่วัฒน์เคยแคร์ความรู้สึกของแพรบ้างไหมคะ?” มือหนึ่งใช้ผลักดันแผ่นอกแกร่ง ส่วนอีกข้างสั่นระริกดึงปลายเสื้อ รวมทั้งบราเนื้อบางที่ถูกเขาดันขึ้นไปกองอยู่เหนือทรวงอกอิ่มลงมาปิดผิวเนียน

“ทำไมแพรถามพี่แบบนั้นล่ะครับ พี่รักแพร แพรก็รู้อยู่เต็มอก” เสือเฒ่ารีบกุมมือสวยทั้งสองข้าง ประสานนิ้วมือกำเข้าหากันแล้วกางแขนออกกดไว้ข้างศีรษะของหล่อน ดวงตาเข้มมองร่องอกขาวที่กระเพื่อมขึ้นลง อดไม่ไหวจึงโน้มหน้าซุกไซ้ เขาใช้ฟันสะอาดกัดดันชายเสื้อให้ขึ้นไปกองอยู่เหนือทรวงอิ่มอีกครั้ง

“ระ รักแพรแบบไหนคะ ระ รักแบบที่ต้องหลบซ่อนใช่ไหม

คะ?” แพรพรรณส่งเสียงฮือๆ อยู่ในลำคอ เนื้อนิ่มแดงเถือก บิดตัวเป็นเกลียวสะท้านซ่านเมื่อถูกง้องอนด้วยภาษากาย

“พี่เหนื่อยที่จะพูดกับแพรนะ ทำไมไม่เข้าใจพี่บ้างเลยล่ะ หือคนดี” ภานุวัฒน์ไม่ยอมหยุด ถึงจะโดนคนใต้ร่างผลักดัน เขาละมือข้างหนึ่งจากการโอบอุ้มทรวงอกนุ่มที่ดูจะใหญ่โตผิดหูผิดตา สอดมือเข้าใต้แผ่นหลังบาง นิ้วหนาเกี่ยวปลดตะขอบราแล้วดันร่างนวลให้แอ่นขึ้นเพื่อรองรับเรียวปากหยักงับครอบครองอมดูดเต้างาม

ผู้เฒ่าหื่นกระหายเหลือบตาขึ้นมองดวงหน้าหวานที่ส่ายไปมาเพราะความสยิว เมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดเลียเม็ดบัวสีชมพูอย่างบ้าคลั่ง

“พี่วัฒน์ทำเหมือนไม่มีแพรอยู่ในสายตาเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น” ความซ่านเสียวทำให้หญิงสาวยื่นมือเข้าไปสางเส้นผมหนานุ่มขยุ้มดึงทึ้ง แล้วโอบอุ้มดวงหน้าของชายหนุ่ม ฉุดดึงให้มาเผชิญมองกัน

“ว่าแต่พี่ ทีแพรล่ะ เคยให้เกียรติพี่บ้างไหม ทำไมชอบนั่งให้ชายอื่นโอบกอดแบบนั้น รู้ไหม พี่หึงแพร อยากจะกระทืบไอ้เด็กนั่นมากแค่ไหน แต่พี่ก็ทำไม่ได้ พี่ไม่อยากให้เมียพี่มีมลทินด่างพร้อยเรื่องชู้สาว พี่ไม่อยากให้ใครต่อใครตราหน้าแพรว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี มีสามีทั้งที่ยังไม่ได้แต่งและเรียนยังไม่จบ” เสียงของเขาคำรามกัดฟันพูดจนสันกรามปูดนูน มือหนาก็คอยลอกคราบน้องน้อยให้กลายเป็นเด็กแรกเกิด

“พี่ชินเป็นแค่เพื่อนร่วมงาน เป็นพี่ที่ทำงานคนหนึ่ง”

แพรพรรณเหลือบตามองเสื้อผ้าทุกชิ้นของตัวเองที่ถูกชายหนุ่มโยนไปกองรวมกับเสื้อเชิ้ตสีฟ้าของเขาตรงข้างโต๊ะทำงาน

“แต่ไอ้เด็กนั่นมันไม่ได้คิดว่าแพรเป็นน้องสาวนะ พี่มองแววตาของมันออก” ภานุวัฒน์ขยับตัวนั่งคุกเข่าตรงปลายเท้าน้องน้อย เขาจัดการลอกคราบตัวเองให้เป็นเด็กแรกเกิดเหมือนกัน

“พี่วัฒน์ อยะ อย่าค่ะ” สะดุ้งสะท้านเมื่อริมฝีปากหยักพรมจูบลงบนช่อกุหลาบงาม มือของเขาร้อนยิ่งกว่าไฟ สัมผัสผิวบางลูบไล้ตั้งแต่เท้าไต่ขึ้นมาถึงสะโพกงอน ทำให้หญิงสาวเนื้อเต้นไปตามรอยสัมผัส

“พี่ต้องการแพร พี่จะลบรอยไอ้เด็กนั่นที่มันบังอาจมาอุ้มเมียพี่” ช่อชบาส่งกลิ่นหอมละมุนเรียกให้ผึ้งตัวผู้บินเข้าโฉบเฉี่ยว เรียวลิ้นตวัดเลียดูดกินน้ำหวานจากช่อดอกไม้งาม

“อื้อ พะ แพรเหนื่อยค่ะ” แม่กวางน้อยผงกหัวขึ้นมองแล้วยกมือเป็นกำปั้นทุบลงไปบนหัวไหล่ของเขาไปหลายที เพื่อระบายความซ่านที่ผู้เฒ่ามากประสบการณ์ชอบสรรหามาปรนเปรอให้เธอติดอยู่ในรสเสน่หาที่เขาสร้างเองกับมือ

“นอนเฉยๆ ให้พี่เชยชมนะครับ”

“พะ แพร อื้อ” ได้แต่ส่งเสียงหวานโหยหวนครวญครางมีความสุข ร้องเรียกให้เขาทำรัก

“คนดีของพี่ ผิวหอมเหลือเกิน” งูหลามหันหัวลงไปเกี่ยว

พันปลายเท้านุ่ม ลิ้นของมันร้อนเป็นไฟตวัดเลียดูดชิมเนื้อหอมตามง่ามนิ้วจนทำให้เจ้าของร่างบางครางครวญเสียงวาบหวาม

“ตะ แต่” เนื้อกวางน้อยสั่นระริกเมื่อโดนแรงรัดของเจ้างูยักษ์ ยิ่งไปกว่านั้น เกล็ดของมันที่มีสีดำทมิฬเสียดสีผิวขาวผ่องจนเกิดรอยแดงช้ำเป็นปื้น

“ไม่มีแต่นะครับ พี่อยากเมกเลิฟแพรเหลือเกิน” ชายหนุ่มชี้ไปตามทุกมุมห้อง ไม่ว่าจะบนโต๊ะ ขอบหน้าต่าง เก้าอี้ หรือแม้แต่ขอบโซฟาเตียง ไม่เว้นแม้แต่บันไดลิฟต์ส่วนตัวที่ใช้สำหรับขึ้นไปบนห้องนอนชั้นบนสุด เขาอยากทำรักกับน้องทุกท่วงท่าและอยากสอนบทรักอันเร่าร้อนให้เธอได้เรียนรู้

“พี่วัฒน์ ขะ ขา” แม่กระต่ายน้อยสั่นสู้ ใช้สองขาสลวยเกี่ยวพาดไปบนบ่าหนา ปลายเท้าสวยสั่นระริกจิกลงตรงกลางหลังของเจ้างูยักษ์

“ชอบไหมครับ?” เหลือบสายตาหื่นมองหน้าน้อง เรียวปากหยักยิ้มพึงพอใจกดดูดกลีบบัวนุ่ม ทั้งละเลงลิ้นหนาตวัดแหวกว่ายเข้าหาเกสรสีแดงสดที่ชันชูสู้รับ

“พิ พี่วัฒน์ แพรใจจะขาดอยู่แล้วค่ะ” แม่กวางน้อยร้องเสียงกระเส่า ไม่กล้าที่จะครางโหยเสียงดัง จึงยกมือที่กำขยุ้มเส้นผมของชายหนุ่มขึ้นมาปิดเรียวปากของตัวเองไว้

“แพรจ๋า เมียพี่สวยเหลือเกิน หอมหวานไปทั้งตัว” พรมจูบไปตามร่องเนินแท้ ริมฝีปากไล่พรมจูบขึ้นไปตามเนื้อหอมแล้วหยุดเรียวปากตรงรอยบุ๋ม กดจูบลงทัณฑ์แผ่วเบา เขาชอบใจเวลาเห็นหล่อนได้สยิวจึงคืบคลานเหมือนงูหลามขึ้นไปโถมทับร่างบาง

ชายหนุ่มขยับตัวนั่งทับส้นเท้า แววตาสีเข้มทมิฬมองหน้าเมียที่บิดเบี้ยวเหมือนทรมาน มือหนาสั่นเทาจับหัวงูจ่อถูไถชิดร่องเนื้อแล้วออกแรงดันสะโพกสอบ กดลำกายเท่าแขนของเด็กแรกเกิดทีละนิดลงสู่ถ้ำสีชมพูที่เต็มไปด้วยน้ำทิพย์ ก่อความเสียวรัญจวนใจให้น้องน้อยจนต้องส่งเสียงกรีดร้องครวญคราง สร้างแรงฮึกโหมภาคภูมิใจให้ผู้เฒ่ามีกำลังยิงเพื่อนคู่ใจใส่ร่างบางจนเนื้อตัวสั่นคลอนไปตามแรงกระแทก

“พิ พี่วัฒน์ ขะ ขา”

เสียงคำรามของสิงโตเฒ่าผสมเสียงครวญครางรัญจวนใจดังกระหึ่มคับห้องทำงาน ร่างเปลือยเปล่าที่นอนกกกอดเกี่ยวพันกันนั้นชุ่มโชกไปด้วยเม็ดเหงื่อ โดยเฉพาะโคแก่หน้าหื่นที่ยังมีพละกำลังขยับเอวหนาอัดเอ็นร้อนระอุกระทั้นกระแทกใส่กายบางที่นอนหายใจฮึดๆ ฮัดๆ ไม่ขาดช่วง โคแก่ที่มองอย่างกระหายจึงยื่นมือเข้าไปโอบอุ้มเคล้าคลึงเต้างามที่กระเพื่อมขึ้นลงไปตามแรงส่งของสะโพกสอบ เพิ่มความซ่านสยิวให้แผ่ทั่วสรรพางค์

“ครับ” ใบหน้าเหยเกแหงนขึ้นมองเพดานเมื่อความสยิวเกิดขึ้นตรงปลายหัวหยักสีเนื้อที่แช่อยู่ในโพรงน้ำผึ้ง เขาสูดปากเหมือนกินของเผ็ด แล้วพ่นลมหายใจแผ่วเบาเมื่อเนื้อแท้นุ่มนิ่มบีบรัดท่อนเอ็นจนใจของชายหนุ่มจะหยุดเต้นและขาดออกจากกัน

“พะ แพร มะ ไม่ไหวแล้วค่ะ” กระซิบเสียงสั่นเครือ ใบหน้าหวานบูดเบี้ยว แต่สำหรับเขามองแล้วช่างเซ็กซี่ไปอีกแบบ

น้องน้อยสะบัดดวงหน้าไปมาจนเส้นผมยาวสวยกระจัดกระจายเต็มฟูกโซฟา ส่วนมือทั้งสองข้างนั้นยกขึ้นเกาะบ่าหนาแล้วจิกปลายเล็บลงบนผิวสีแทน เมื่อความสะท้านที่เขาขยับเอวสอบจะพาเธอไปชมวิมานฉิมพลี

“ครั้งนี้พร้อมกันนะครับ คนดี” ภานุวัฒน์โน้มตัวทับน้องน้อย เรียวปากหยักจูบบดขยี้ริมฝีปากบางบวมเจ่อที่เผยอแย้มครางเสียงน่าหลงใหล

เมื่อมองอาการกระตุกของน้องน้อย ผู้เจนสนามก็ไม่รีรอที่จะเร่งเครื่องขยับเขยื้อนสะโพกสอบกระแทกยิงน้องชายใส่ช่อบัวอยู่หลายครั้ง แล้วเขาก็ได้จับมือเมียพาขึ้นสวรรค์ชั้นเจ็ดไปพร้อมๆ กัน…