อสูรกาย

หานซูหลินล้มตึงลงไปท่ามกลางผู้คนนับร้อย ในงานเลี้ยงสำคัญของราชวงศ์ที่ทรยศต่อตนเอง หญิงสาวไม่อาจรับรู้ความเป็นไปหลังจากนั้นได้ แม้แต่เสียงที่ได้ยินก็พลันดับวูบลงไปเสียสนิท ยาพิษร้ายแรงทำลายประสาททั้งห้าของนางอย่างไม่รีรอ แม้ในขณะห้วงสุดท้ายของคำพูดที่ได้ยินรำไร นางก็ไม่อาจล่วงรู้ว่ามีใครสักคนที่ร่ำร้องขานชื่อของนางอยู่ตรงหน้า เขาคือผู้ใดกัน…

อดีตพระชายาที่ไร้ค่าเช่นนี้ จะมีใครกันเล่าที่ปรารถนา…

หานซูหลิน อดีตพระชายาของอาณาจักรฉางอันที่รุ่งเรือง ได้สิ้นชีพลงไปแล้วจากการดื่มพิษแมงมุมแม่หม้ายดำ ที่ไม่รู้ว่าใครส่งมอบให้กับนาง แม้จะชอกช้ำใจสักเพียงใด แต่การดื่มยาพิษย้อมใจนี่มันก็ร้ายแรงเกินไปสำหรับตนเอง

“นี่ข้าตายแล้วหรือ ไม่อยากจะเชื่อว่าข้าตายไปแล้วจริง ๆ”

หญิงสาวยกฝ่ามือตัวเองขึ้นมาพิศดู ก็เห็นว่ามันมีสีที่ซีดขาว อีกทั้งบนผิวหนังซีดเผือดนั้นกลับมีเส้นเลือดสีดำ แผ่ขยายไปจนครอบคลุมทุกพื้นที่ภายในกาย หาได้มีส่วนใดที่ดูดีสักนิด บรรยากาศรอบกายก็พลันหม่นหมอง มีกลุ่มควันสีดำรายล้อมอยู่รอบด้านเต็มไปหมด นางไม่เคยนึกถึงเหตุการณ์เช่นนี้มาก่อนในชีวิต ในวันที่ชีพจรดับสูญจนมิอาจฟื้นคืนทุกอย่างได้ จะมาถึงได้เร็วเช่นนี้ หากนางย้อนกลับไปได้คงไม่เลือกเส้นทางอันโง่เขลา และการกระทำที่สิ้นหวังเช่นนี้แน่

“พาข้าไป!! พาข้าย้อนกลับไปแก้แค้นคนพวกนั้น!! ได้ยินหรือไม่ ใครก็ได้พาข้าย้อนกลับไปฆ่าคนเหล่านั้นที!! ฮือ ๆ ข้าไม่น่ากลืนยาพิษนั่นเลยจริง ๆ”

แม้นางจะไม่รู้ว่าตนเองอยู่ที่ใดบนปฐพี หรือแม้แต่พื้นผิวของยมโลก หานซูหลินรู้อย่างเดียวว่านางอยากกลับไปเข่นฆ่าพวกใจโหดเหี้ยมอย่างเม่ยจื่อลั่ว และเม่ยเจียงฉี คนพวกนั้นทำลายชีวิตอันควรเจิดจรัสของนางโดยแท้

ความคั่งแค้นเริ่มปะทุขึ้นมาในใจอีกครั้ง ดวงตาหญิงสาวแดงก่ำ รอยหยดพิษตรงริมฝีไหลลงสู่พื้นเบื้องหน้า รายเลือดบัดนี้หาได้มีสีแดงชาด แต่มันกลับย้อมไปด้วยสีอันดำมืดของพิษแมงมุม พื้นผิวดินกำลังกลายเป็นความร้อนที่ปะทุพร้อมระอุออกมาเป็นไอ และมันเปลี่ยนเป็นเปลือกของอะไรสักอย่างที่มีสีเดียวกับพระอาทิตย์ ก่อนจะเริ่มแผดเผาร่างกายของหานซูหลิน จนมิอาจยืนหยัดอยู่ได้ในขณะนี้

“กรี๊ดดด!! เอามันออกไปจากตัวข้านะ!! ใครก็ได้ช่วยข้าที!!”

แม้จะรู้ตัวว่าตนเองได้ตายจากโลกเดิมไปแล้ว แต่หญิงสาวก็ไม่คิดว่าตนจะสิ้นชีพซ้ำซ้อนเช่นนี้อีก นางไม่รู้อันใดหลังความตายเกิดขึ้น หรือนี่นางอาจตกลงสู่ยมโลกก็เป็นได้ หากเป็นเช่นดั่งที่ตนเองคาดไว้ การแก้แค้นคงหาเกิดขึ้นไม่ นางคงต้องลงไปชำระโทษ และกลายเป็นธิดาสวรรค์ไปอย่างแน่แท้

นางจะไม่ยอมให้เรื่องนั้นเกิดขึ้นเป็นอันขาด หากไม่ได้กลับไปชำระความยังโลกที่ได้จากมา การแก้แค้นราชวงศ์ฉางอันให้ล่มจม และช่วยเหลือวงตระกูล เป็นสิ่งที่หญิงสาวผู้นี้ต้องการที่สุด

“หากข้าจะได้รับโทษจากปรโลก!! ข้าขอให้ความชั่วช้าของเม่ยจื่อลั่ว และฮ่องเต้ผู้ทรงเชื่อคนชั่วช้า ได้รับการลงโทษจากข้าก่อน! หากมีสิ่งใดที่ข้าจะขอได้ในเวลานี้ จงปรากฏออกมาเสียเถิด!”

สิ้นวาจาของนาง พลันเสียงอสูรกายจากยมโลกก็กรีดร้องขึ้น แต่บัดนี้หานซูหลินไม่ได้หวาดกลัวสิ่งใดอีกแล้ว นางพร้อมสู้แม้จะต้องตายไปอีกเป็นพันครั้ง แม้จะไม่กลัวเกรงต่อภัยข้างหน้า แต่ตอนนี้ร่างของตนกำลังจะจางหายไป และไม่รู้ว่าจิตของตนจะถูกพาไปที่แห่งใดเช่นกัน หานซูหลินร่ำร้องขอความช่วยเหลือจากสิ่งที่ตนมองไม่เห็น

ในครั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ นางเคยได้ยินเรื่องเล่าเกี่ยวกับโลกหลังความตาย หากวิญญาณผู้ใดหาได้สงบจากบนแผ่นดิน ยมทูตจากนรกจะเข้ามาหยิบยื่นโอกาสที่สองให้ ในตอนนั้นความเชื่อไม่มีแม้แต่กระผีกเดียว แต่เมื่อพบเห็นสิ่งลี้ลับที่อยู่ตรงหน้า นางก็ไม่ลังเล พร้อมจะตะโกนก้องถึงโอกาสอีกครั้ง

“ได้ยินหรือไม่!! หากเจ้าผู้อยู่ในที่นี้จะเป็นใครก็ตาม หรือหากเป็นผู้คิดบัญชีหนังมนุษย์ที่ข้าได้ยินมา ข้าขอร้องได้โปรดจงช่วยข้าแก้แค้นราชวงศ์แห่งฉางอันด้วย!!”