ไม่เจอกันนาน Ep.7

Ep.7

สองอาทิตย์ต่อมา...

ตกเย็น

"อย่าลืมล่ะยัยไอ แต่งตัวเสร็จแล้วโทรมา เดี๋ยวฉันไปรับแกเอง" พินต้า เพื่อนสาวคนสนิทของไอรินเอ่ยขึ้น ขณะถอดเสื้อกาวน์ออกแล้วเก็บของใส่กระเป๋า

"หมอต้าแวะมารับผมบ้างสิครับ ผมขี้เกียจโหนรถเมล์ ผมวิ่งไปรอกับหมอไอก็ได้ คอนโดพี่ผมอยู่ไม่ไกลจากหมอไอเท่าไหร่" ลีโอหนุ่มหัวหยองที่เหล่านางพยาบาลแอบกรี๊ด อ้อนคุณหมอสาวรุ่นพี่อย่างน่ารัก น่าตาหล่อเหลาของเขาทำให้พยาบาลแห่กันมาขอเลี้ยงดูลีโอกันอย่างล้นหลาม โชคดีที่พยาบาลพวกนั้นยังมีความเกรงใจไอรินอยู่บ้าง มิเช่นนั้นลีโอคงไม่เป็นอันทำงาน

"ไม่ต้องวิ่งไปหรอก! เก็บขาไว้เดินทำงานเถอะ ทางผ่านเดี๋ยวฉันแวะรับนายก่อนก็ได้"

"แฮร่ๆๆ หมอต้าน่ารักจังเลยครับ" ลีโอยิ้มตาหยีทำหน้าตาน่ารักอ้อนพินต้ายกใหญ่ จนทำให้ทั้งไอรินและพินต้าหมั่นไส้ในการโปรยเสน่ห์เรี่ยราดของเขา โดยที่คุณหมอสาวทั้งสองไม่ได้หลงเสน่ห์เด็กแก่แดดอย่างลีโอแม้แต่นิด

"งั้น...ไว้ฉันแต่งตัวเสร็จแล้วจะแชทไปบอกแกละกัน"

"อืม ฉันเก็บของเสร็จแล้ว ไปก่อนนะ บ้านไกลซะด้วย"

"เคๆ" ไอรินพยักหน้าให้เพื่อนสาวคนสนิท พินต้าจึงเดินออกไป เธอจึงหันมาเก็บของบ้างเพราะได้เวลาเลิกงานแล้วเหมือนกัน

"เหลือผมคนเดียวเหรอเนี่ยที่ยังต้องอยู่อีกชั่วโมง" ลีโอนั่งกอดคอเก้าอี้โดยที่เขานั่งคร่อมมันหันหน้าให้กับที่พิงหลัง แล้วทำหน้าตาเศร้าสร้อยเพราะเลิกงานช้ากว่าคุณหมอคนสวยทั้งสอง

"อย่าบ่น เดี๋ยวไม่จบนะ ก่อนกลับเก็บงานให้เรียบร้อย อย่าให้ฉันต้องมาเจอความยุ่งยากแต่เช้า"

"คร่าบๆ หมอไอ" ลีโอรับปากอย่างไร้ชีวิตชีวามองตามหลังไอรินที่เดินจากไป พอคุณหมอสาวทั้งสองกลับทีไร เขาเป็นต้องเหงาหงอยทุกที

19:00 น.

ไอรินยืนมองตัวเองอยู่หน้ากระจก สำรวจชุดกางเกงยีนส์สีขาวกับเสื้อสายเดี่ยวไหมพรมถักสีแดงครึ่งตัว อวดหน้าท้องขาวนวลแบนราบและสรีระทรงตัวเอสที่ผู้หญิงหลายๆ คนใฝ่ฝันอยากจะมีหุ่นแบบนี้ ด้วยความที่ไอรินสูงถึง 168 ซม. หนักเพียง 47 กก. จึงทำให้เธอดูดีมากราวกับนางแบบ ยิ่งยืนอยู่บนรองเท้าส้นสูงรัดส้นหุ้มเท้าสีแดงเพลิง แถมยังปล่อยผมยาวเป็นลอนตรงปลายนิดๆ ก็ยิ่งทำให้เธอเหมือนนางแบบที่หลุดออกมาจากนิตยสาร แต่ใครจะรู้ว่าเธอไม่ใช่ และเป็นเพียงแค่หมอทันตกรรมในโรงพยาบาลรัฐที่แสนจะวุ่นวาย

"เฮ้อ~ ไม่อยากไปงานอะไรแบบนี้เลยจริงๆ" เสียงเล็กบ่นพลางหยิบมือถือขึ้นมาส่งแชทหาเพื่อนสนิทเพื่อบอกว่าเธอเสร็จแล้วและกำลังจะเดินไปรอหน้าคอนโด

ใช่แล้วล่ะ งานวันนี้คืองานเลี้ยงของแผนกทันตกรรมประจำปีที่เลื่อนมาหลายครั้ง จนหาวันที่เหมาะและลงตัวได้ นั่นก็คือวันนี้ที่ผับหรูใจกลางเมือง ซึ่งเธอเองอยากให้เลี้ยงที่ร้านอาหารธรรมดามากกว่า แต่เหมือนคนอื่นจะเห็นต่าง

20 นาทีต่อมา...

"ในงานเขาทำอะไรกันบ้างอ่ะครับหมอไอหมอต้า" เสียงลีโอหนุ่มฮอตประจำแผนกยื่นหน้าไปถามคุณหมอสาวสวยทั้งสองที่นั่งอยู่ข้างหน้าด้วยท่าทางตื่นเต้น ก็นี่มันงานเลี้ยงปีแรกของเขาหนิ มันก็ต้องตื่นตัวเป็นธรรมดา

"จะมีอะไร๊ ก็แค่ดื่ม กิน เต้น แล้วก็พูดแซวกันไปมา" พินต้าที่ทำหน้าที่ขับรถและเป็นเจ้าของรถตอบอย่างเบื่อหน่าย เธอเองก็เห็นตรงกับไอรินว่าควรเลี้ยงที่ร้านอาหารข้างนอกมากกว่า

"อย่างนายคงจะชอบ ทำอะไรก็ป้องกันหน่อยนะ ทำสาวป่องขึ้นมาระวังอนาคตจะดับวูบ" ไอรินเอ่ยเตือนเสียงเรียบ พลางเลื่อนดูปฏิทินในมือถือ นับวันรอที่จะได้ออกจากโรงพยาบาลที่มีหัวหน้าเส็งเคร็งนั่น แต่แล้วเธอกลับต้องกลืนน้ำลายเมื่อนึกขึ้นได้ว่าตัวเธอเองก็ไม่ได้ป้องกันเหมือนกันในวันที่มีอะไรกับวิน แม้จะผ่านมาเดือนนึงแล้ว แต่เธอก็ยังจดจำมันได้ทุกวินาที

"ระดับผมแล้ว ไม่มีพลาดแน่นอนครับ" ลีโอยักคิ้วหนึ่งข้างโชว์ความมั่นใจใส่คุณหมอสาวทั้งสอง ก่อนจะโดนดวงตาคู่สวยสองคู่นั้นตวัดหางตาใส่อย่างหมั่นไส้ แล้วสถานการณ์ก็ตกอยู่ในความเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรอีก จนกระทั่งถึงที่หมาย

หลังจากที่พินต้าขับรถพาไอรินและลีโอมาถึง ทั้งสามคนก็พากันเข้ามาในผับหรู โดยมีพนักงานเสิร์ฟเป็นคนพาไปยังโต๊ะที่ทางตัวแทนแผนกทันตกรรมได้จองเอาไว้ เมื่อมาถึง...ปรากฏว่าทุกคนมาถึงกันก่อนแล้ว คนร่วมงานมีประมาณ 7-8 คนเห็นจะได้ แต่ละคนก็พึ่งมาถึงกันได้แค่ 5-10 นาทีเท่านั้น ทั้งนี้ พินต้า ไอริน และลีโอเองก็ไม่ได้มาสายแต่อย่างใดด้วย

"น้องลีโอมานั่งข้างพี่เลยค่ะ!"

"ใช่ๆๆ พี่จองไว้ให้โดยเฉพาะเลย!"

"แฮร่ๆๆ ขอบคุณครับพี่พยาบาลคนสวย" ลีโอเดินก้มตัวผ่านรุ่นพี่เข้าไปยังที่ที่ถูกจับจองไว้ให้ตนโดยเฉพาะ เหล่าพยาบาลสองสามคนพากันรุมป้อนเหล้า ป้อนกับแกล้มให้ลีโอกันยกใหญ่ และดูเหมือนเจ้าตัวจะชอบการถูกเอาใจซะด้วย

"หมอไอ หมอต้า ทางนี้เลยครับ"

"....."

"...." ไอรินหันไปสบตากับเพื่อนสาวคนสนิทเมื่อถูก หมอดีล หัวหน้าแผนกทันตกรรมเรียกไปนั่งข้างๆ แถมยังเป็นเธอที่ต้องนั่งติดกับดีลทันตแพทย์หนุ่มวัย 33 ปีอีกด้วย

"ไปเถอะ" พินต้าสะกิดแขนไอรินเบาๆ แล้วกระซิบบอกเพื่อนสาวให้เดินเข้าไปเพราะเลี่ยงไม่ได้ ดูเหมือนตอนนี้ทุกคนกำลังรอให้เธอกับไอรินลงไปนั่งอยู่

"หมอไออยากดื่มอะไรเป็นพิเศษไหมครับ บอกผมได้นะ ผมจ่ายให้คุณส่วนตัวเลย" หมอดีลถือวิสาสะหันไปกระซิบใกล้หูไอรินที่พึ่งหย่อนสะโพกลงมานั่ง วันนี้ไอรินแต่งตัวได้ถูกใจเขามาก ร่างบางอรชรน่ามองไปทุกจุด สวยจนเขาอยากจะได้เธอมาครอบครองเต็มที ยิ่งได้ข่าวว่าสาวเจ้าพึ่งเลิกรากับไนน์อดีตศัลยแพทย์โรงพยาบาลที่เขาทำงานอยู่ ดีลก็ยิ่งฮึกเหิมรุกจีบไอรินออกนอกหน้า ไม่นึกเกรงใจภรรยาที่รออยู่ที่บ้านเลย

"ไม่ค่ะ" ใบหน้าสวยหันไปปฏิเสธทันที สีหน้าเรียบนิ่งเย็นชาของไอรินเป็นที่ชินชาสำหรับดีลและทุกคนในแผนกเสียแล้วล่ะ เมื่อก่อนจะเห็นใบหน้าสวยมีรอยยิ้มสดใสก็ตอนที่อยู่กับไนน์อดีตแฟนหนุ่มเท่านั้น หลายคนเคยอิจฉาไนน์ที่ได้เห็นรอยยิ้มสวยทุกวัน แต่พอทุกคนรู้เรื่องที่ไนน์กำลังจะแต่งงานกับนิด้า ก็ไม่มีใครกล้าสงสัยหรือถามอะไรไอรินเลย เพราะดูแค่สีหน้าของคุณหมอสาวก็รู้แล้วว่าเธอไม่ได้เต็มใจที่จะเลิกรากับไนน์

"เอ้าชน!!!!"

เกร้ง!!

เมื่องานเริ่ม ทุกคนก็ชนแก้วกันแล้วดื่มแอลกอฮอล์ที่ถืออยู่ในมือแทบจะตลอดเวลา เพื่อเป็นเกียรติแก่หมอดีลหัวหน้าแผนกทันตกรรมที่เป็นคนจัดงานเลี้ยงนี้ขึ้น ซึ่งทุกคนก็ดื่มกันคนละช็อต จากนั้นก็เริ่มกินกับแกล้มที่สั่งมาเต็มโต๊ะ มีแค่ไอรินคนเดียวที่ไม่แตะอาหารบนโต๊ะเลย

"ไม่ชอบอาหารที่สั่งมาเหรอครับ หมอไออยากทานอะไรเป็นพิเศษบอกผมได้นะ"

"ไอไม่หิวค่ะ" น้ำเสียงยียวนชวนเจ้าชู้ของหมอดีลทำให้ไอรินขนลุกเพราะขยาดกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์นั่น แล้วเธอก็ต้องทนนั่งทนมองคนอื่นสนุกกัน พินต้าเองก็คีบอาหารกินอย่างเบื่อหน่าย แต่ก็ต้องทนต่อไปจนกว่างานจะเลิก

"เป็นอะไรครับ เหมือนคุณไม่สนุกเลย"

"....!" ไอรินถึงกับตกใจที่จู่ๆ หมอดีลก็เอาแขนมาโอบไหล่เธอแล้วใช้ฝ่ามือขยุ้มหัวไหล่คล้ายเชิญชวนให้เธอเคลิ้มตาม พอเธอหันไปหาพินต้าจึงรู้ว่าเพื่อนสาวก็กำลังจ้องการกระทำไร้มารยาทของดีลอยู่

"ยัยไอ พาฉันไปเข้าห้องน้ำหน่อยสิ ฉี่จะแตก!...อยู่แล้ว" พินต้าหิ้วปีกไอรินขึ้นมาโดยไม่สนมือปลาหมึกของหมอดีลที่วางพาดคอเพื่อนอยู่ เธอจงใจเน้นคำว่า 'ฉี่จะแตก!' ใส่หน้าดีล ซึ่งดีลเองก็รู้อยู่แล้วว่าพินต้าไม่ชอบขี้หน้าเขาและกำลังกีดกันเขาจากไอรินอยู่

สองนาทีต่อมา...

"หึๆ ไอ้บ้านั่นมันคิดอะไรอยู่ ถึงได้มาบีบหนุบหนับอยู่ที่หัวไหล่แกน่ะ!"

"หึ! ถ้าแกไม่ฉุดฉันออกมาก่อน มีหวังฉันสะบัดแขนเขาแล้วบอกลาทุกคนกลับคอนโดไปแล้ว"

"ก็ดีนะแก เอาให้อับอายกันไปเลย! ลวนลามลูกน้องตัวเองแบบนี้ต้องมีเรียกสอบสวนกันบ้างล่ะ"

"ช่างเถอะ ช่วงนี้ฉันปวดหัวกับหลายเรื่องจะแย่ ขอออกจากโรงพยาบาลด้วยเหตุผลที่ว่า...เราจะไปเปิดคลินิกกันเองดีกว่า ดูรวยดีอ่ะแก"

"ฮ่าๆๆ เออเนอะ งั้นฉันเข้าไปฉี่แป๊บ ปวดจริงๆ แหละแก" เมื่อเดินคุยกันมาถึงห้องน้ำ พินต้าก็ดันมารู้ตัวว่าปวดฉี่จริงๆ เลยต้องขอเพื่อนสนิทปลีกตัวเข้าไปปลดทุกข์ในห้องน้ำหญิงก่อน

ส่วนไอรินก็ได้แต่ถอนหายใจ แล้วส่ายหน้าเอ็นดูให้เพื่อนที่วิ่งปู๊ดเข้าห้องน้ำไป พอดีบังเอิญหันไปเห็นทางข้างหน้าเป็นประตูออกไปสูบบุหรี่ เธอจึงเดินตรงไปเปิดประตู แล้วก็เป็นดั่งที่ใจคิด มันคือระเบียงข้างนอกที่มีอากาศบริสุทธิ์ เอ่อ...ค่อนข้างที่จะบริสุทธิ์น่ะ เพราะกลิ่นบุหรี่คละคุ้งไปทั่ว แต่มันก็ไร้เสียงเพลงดังก้องหู

"เฮ้อ~ โล่งชะมัด"

"ไม่เจอกันนานเลยนะครับคุณหมอ"

"....." ไอรินลืมตาขึ้นหลังจากหลับตาสูดเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด ใบหน้าสวยหันซ้ายขวาหาต้นทางของเสียง จนเจอใครบางคนคุ้นตายืนสูบบุหรี่อยู่ในมุมมืด

"นาย..." จะว่าตกใจก็ตกใจอยู่ ที่เห็นวินอยู่ที่นี่ หลังจากที่เจอกันเมื่อสองอาทิตย์ก่อน ไอรินก็ไม่ได้เจอเขาอีก ร่างอรชรจึงเดินเข้าไปหาเขาทันที

"....." วินสูบบุหรี่เข้าปอดหนักๆ แล้วพ่นควันออกมาคละคลุ้ง ก่อนจะคีบบุหรี่ออกมา แล้วเดินมากักตัวไอรินไว้ในอ้อมแขน โดยที่มือหนาทั้งสองข้างค้ำกับราวระเบียงไม้ตกแต่งเอาไว้ ส่วนไอรินก็ยืนหันหลังพิงราวระเบียงนั้น

"มีอะไร?" เสียงเรียบของหญิงสาวถามขึ้น โดยที่เธอไม่มีท่าทีจะผลักวินออก แต่ก็ไม่ได้คิดจะกอดเขาเช่นกัน

"ไม่เห็นติดต่อมาเลย ฉันก็รอ ว่าจะสักต่อให้เสร็จ" ใบหน้าหล่อเล่นหูเล่นตาใส่คล้ายจะอ่อยให้สาวเจ้าหลง แต่ใบหน้าสวยก็ยังนิ่งอยู่

"ฉันยังไม่ว่าง"

"อ่อ ฉันก็คิดว่าเธอหลบหน้า คิดว่าจะชวดค่าซ่อมรถไปซะแล้ว"

"หึ.. ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย"

"ว่าแต่...เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเธอไปทำอะไรแถวนั้น?"

"ฉันมีธุระ แล้วนายล่ะ...ไปทำตัวลับๆ ล่อๆ แถวนั้นทำไม?"

"ฉันแค่กำลังตามหาคน มันเป็นเรื่องส่วนตัวที่ฉันไม่ต้องการให้ใครรู้" เรียวปากหยักยังยิ้มยั่วแม้จะพูดตรงๆ ออกไปแบบนั้น

"หึ... ช่างเถอะ ฉันเองก็ไม่อยากรู้เรื่องของนายเหมือนกัน แล้วฉันก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องหลบหน้านายด้วย"

"จริงเหรอ งั้นก็ติดต่อมาบ้างสิ รอยสักเธอน่ะ ฉันยังทำให้ไม่เสร็จเลย" ประโยคหลังวินได้ยื่นหน้าเข้าไปกระเส่าใกล้หูบาง จนได้กลิ่นหอมรัญจวนของสาวเจ้าเชิญชวนให้ซุกไซ้ใบหน้าลงไป แต่เขาก็ห้ามใจไม่ทำ

"ได้ ไว้ฉันจะติดต่อไป"

"...." คำตอบของไอรินทำเอาวินต้องชะงัก ทำไมเขาถึงคิดว่าเธอตอบตกลงเรื่องอื่นนะ

"หมอไอครับ!" ดีลที่แอบเดินตามไอรินกับพินต้าออกมาได้เรียกไอรินเสียงเข้มราวกับกำลังโมโหแฟนที่นอกใจ ตอนแรกเขาก็คิดว่าสองสาวเข้าห้องน้ำ จึงแอบยืนรออยู่ห่างๆ แต่พอเห็นพินต้าเดินออกมาคนเดียว เขาจึงเดินตามหาไอริน เพราะกลัวว่าจะมีตัวผู้ตัวอื่นเข้ามาจีบ และมันก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ ด้วย ท่ายืนที่ใกล้ชิดกันเกินไปของไอรินกับชายแปลกหน้าคนนั้นทำให้ดีลแทบจะสติแตก