บทนำ เหตุการณ์ไม่คาดฝัน! (3)

พลั่ก

ชาลิตาที่ถูกคว้าใบหน้าไปประกบริมฝีปากจูบดูดดื่ม หลังจากที่ช็อกไปนานก็ได้สติรีบยกมือขึ้นผลักร่างบอบบางของอีกฝ่ายออกด้วยความแรง จนมิรินถึงกับหงายหลังไปกระแทกกับบุนวมหลุดเสียงร้องออกมา

“โอ๊ย!”

“มิริน!” ชาลิตาที่รู้ตัวว่าทำอะไรลงไปก็รีบตรงเข้าฉุดร่างบางให้ลุกขึ้นนั่ง ก่อนจะรีบถอยออกมานั่งห่าง ๆ ให้ตายเถอะ! เกิดมาเธอก็เพิ่งเคยเจอกับเหตุการณ์แบบนี้แหละ จูบแรกที่อุตส่าห์เก็บไว้ดันมาเสียให้กับผู้หญิง! เธออยากจะเป็นบ้า!

“ริต้าผลักมิรินทำไมคะ รังเกียจมิรินเหรอ ฮึก” เสียงสะอื้นที่หลุดออกมา ทำให้ชาลิตาหลุดจากภวังค์ ใบหน้าสวยปั้นยากเมื่อต้องมาประสบกับเหตุการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จะให้เธอบอกได้ยังไงว่าไม่ชอบ ไม่เคยคิดชอบและไม่มีวันชอบ แต่จู่ ๆ เธอก็ชะงักไป เมื่อนึกอะไรขึ้นได้ ทำไมคำพูดของมิรินถึงได้ดูเหมือนเธอจะเบี่ยงเบนไปชอบผู้หญิงล่ะ?!

“เอ่อ...พอดีฉันตกใจน่ะ เอ่อ...ผู้ชายคนนั้นออกไปแล้วค่ะ ฉันทำงานเสร็จแล้ว ถ้ายังไงฉัน...”

“ฮึ! ริต้าก็เอาแต่สนใจเงิน ทำไมถึงไม่สนใจความรู้สึกของมิรินบ้างเลย เงินริต้าอยากได้เท่าไหร่ก็บอกมาเลย มิรินให้ได้หมดแหละ”

“ฉันเอาเท่าที่ตกลงกันเอาไว้ก็พอ” ชาลิตาพยายามควบคุมน้ำเสียงตัวเองให้นิ่ง ไม่ให้แสดงความไม่พอใจออกไป พวกคนรวยเป็นแบบนี้กันหมดทุกคนเลยหรือเปล่านะ ทำไมต้องเห็นคนจนอยากได้อยากมีไปเสียหมด เงินน่ะตายไปก็เอาไปไม่ได้หรอกนะ!

“มิรินขอโทษค่ะ มิรินไม่ได้ตั้งใจ” เมื่อรู้ตัวว่าพูดอะไรออกไป มิรินก็รีบเอ่ยคำขอโทษ จนชาลิตาใจอ่อนไม่อยากถือสาอีกคน

“ฉันก็ยังไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ พอดีว่าฉันต้องรีบกลับบ้านไปดูแลน้องสาว เธอป่วยอยู่ ฉันก็เลยอยากกลับไปหาเร็วๆ”

“ค่ะ ๆ ริต้ารออีกสักพักได้ไหมคะ อยู่ดื่มเป็นเพื่อนมิรินสักแป๊ปก็ยังดี เอ่อ...ห้านาทีก็ได้ค่ะ เดี๋ยวสักพักเพื่อนมิรินก็มาแล้ว นะคะ...นะคะ” น้ำเสียงออดอ้อนของอีกคนทำให้เธอถึงกับลำบากใจ จะทิ้งไว้ให้อยู่คนเดียวก็ดูยังไงอยู่ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายบอกให้อยู่ต่ออีกห้านาทีก็ไม่ได้หนักหนาอะไร เธอเลยตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อนอีกคน

“ก็ได้ค่ะ”

“ดีใจจังเลยค่ะ นี่เงินค่าจ้างค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ถ้าไม่ได้ริต้า มิรินคงแย่แน่ ๆ” มิรินคว้าซองเงินในกระเป๋าส่งให้อีกคน นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนฉายแววเจ้าเล่ห์ขึ้นมาแวบหนึ่ง ก่อนจะหายไปอย่างรวดเร็วจนอีกฝ่ายไม่ทันได้เห็น

ทีนี้แหละ ริต้าก็จะต้องตกเป็นของเธอ หึ ๆ

“ดื่มอะไรก่อนสิคะ มิรินไม่รู้ว่าริต้าชอบดื่มอะไรก็เลยสั่งค็อกเทลให้ รับรองว่าดื่มแล้วไม่เมาแน่นอนค่ะ ลองดูสิคะ” มือบางยื่นแก้วค็อกเทลสีหวานส่งมาให้พลางคะยั้นคะยอให้อีกฝ่ายดื่ม ชาลิตาที่เคยดื่มของพวกนี้มาก่อน แถมยังคอทองแดงเลยรับมาถือไว้อย่างไม่คิดอะไร แอลกอฮอล์น้อยเสียยิ่งกว่าน้อย ดื่มอีกสิบแก้วเธอก็ไม่เมา

แต่ทว่า...ทันทีที่เธอยกขึ้นดื่ม หญิงสาวอีกคนที่เป็นคนยื่นแก้วให้ก็กระตุกยิ้ม ขณะที่ดวงตาฉายชัดถึงความพอใจ โดยที่ชาลิตาไม่รู้เลยว่าการที่เธอไม่คิดอะไรจะนำพามาซึ่งความยุ่งยากและหายนะครั้งใหญ่ในชีวิตเธอ...

ร่างเพรียวโอนเอนไม่ได้สติ ภายในกายรู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ ใครชักจูงให้ไปทางไหนเธอก็ไปโดยไม่คิดขัดขืน นี่เธอเป็นอะไรไปกันแน่ ทำไมถึงได้ร้อนไปหมดทั้งตัวแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเธอ! กว่าชาลิตาจะรู้ตัวอีกทีร่างทั้งร่างของเธอก็ถูกพาเข้าไปยังห้องหนึ่ง ซึ่งอยู่บนชั้นสามของผับ มีห้องไว้สำหรับสมาชิกวีไอพีโดยเฉพาะ

ตุบ!

ร่างเพรียวระหงถูกทิ้งลงบนเตียงกว้าง มิรินเดินเข้าไปใกล้พลางกอดอกมองดูผลงานตัวเองอย่างพึงพอใจ ก่อนจะตวัดสายตาไปมองลูกน้องสองคนเป็นเชิงไล่ให้ออกไปจากห้อง ชายฉกรรจ์สองคนโค้งศีรษะลงเล็กน้อย ก่อนจะปลีกตัวออกไปไม่คิดรบกวนลูกสาวของเจ้านาย โดยไม่ลืมกดล็อคประตูให้เสร็จสรรพ

มือเรียวยกขึ้นยันกับเตียงนอนยกร่างของตัวเองขึ้นมา ทว่า...เธอก็ล้มลงไปนอนใหม่ราวกับคนไม่มีแรง ชาลิตาพยายามปรือตาขึ้นมองคุณหนูไฮโซที่เป็นนายจ้างก็ถึงกับขมวดคิ้ว เมื่อเห็นท่าทางกอดอกสบาย ๆ มองมายังเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ โลมเลีย จนขนในกายลุกซู่รู้สึกหวั่นใจขึ้นมา สถานการณ์แบบนี้ไม่ผิดแน่ เธอถูกวางยา!

โธ่เว้ย! ทำไมเรื่องถึงเป็นแบบนี้ไปได้! แล้วเธอจะหนีรอดออกไปจากที่นี่ได้ยังไงเนี่ย

“เธอคิดจะทำอะไรกับฉัน! ทำไมถึงทำแบบนี้!” ชาลิตาเค้นเสียงถามพลางกัดฟันแน่นข่มอารมณ์พลุ่งพล่านของตัวเอง ดวงตาคู่สวยแดงก่ำด้วยความโกรธจัด ขณะเดียวกันก็รู้สึกปั่นป่วนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง บ้าที่สุด!

“หึ ก็จะอะไรล่ะคะ มิรินก็...อยากได้ริต้ายังไงล่ะ แค่นี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอ”

“เธอมันโรคจิต! ปล่อยฉันไปนะ”

“อยากไปก็ไปสิคะ มิรินไม่ได้ล่ามแขนล่ามขาริต้าไว้เสียหน่อย แต่ว่าฤทธิ์ยาเริ่มออกแล้ว อย่างนี้ริต้าจะทน ‘อยาก’ ได้เหรอคะ”

“ยายผู้หญิงบ้า” ชาลิตาที่ไม่เคยโกรธจัดถึงขั้นด่าใครก็ทนไม่ไหวตะคอกเสียงดังกลับไป ริมฝีปากอิ่มช้ำเลือดเพราะถูกฟันกัดแรง ๆ เรียกสติตัวเองให้อยู่กับตัว แต่ยิ่งนานเข้า สติของเธอก็ยิ่งเหลือน้อยเต็มที

ฟรึบ

ชาลิตาถึงกับสะดุ้งสุดตัว เมื่อจู่ ๆ ร่างบางก็ตรงขึ้นมาบนเตียงคร่อมอยู่เหนือร่างของเธอไว้ด้วยสายตายั่วยวนหิวกระหาย เธอกำหมัดแน่นขยำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่

ตั้งสติไว้ก่อนยายตา! อย่ายอมให้เรื่องบ้า ๆ นี่เกิดขึ้นเด็ดขาด!

“ริต้ารู้ไหมคะว่ามิรินชอบริต้ามากแค่ไหน ชอบตั้งแต่วันแรกที่เจอกัน...”

“อย่า...” ฟันคมกัดริมฝีปากอิ่มแรง ๆ อย่างข่มอารมณ์ เมื่อนิ้วเรียวลากไล้ที่ข้อมือขึ้นมายังต้นแขนและทำท่าว่าจะลากขึ้นไปต่อ ทุกที่ ๆ นิ้วเรียวลากผ่าน ขนเธอก็จะลุกซู่รู้สึกเสียวซ่านขึ้นมา มิรินที่เห็นแบบนั้นก็กระตุกยิ้มร่าเริงส่งยิ้มหวานพลางเล่าต่อ

“ทันทีที่รู้ตัวว่าตกหลุมรักริต้า มิรินก็ไปบอกเลิกกับไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่น คนที่คุณพ่อหามาให้ แต่มันไม่ยอม มิรินก็เลยถือโอกาสจ้างริต้าให้มาเป็นแฟนและถือโอกาสเปิดตัวคนรักใหม่ไปในเวลาเดียวกัน”

“เหอะ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะกล้าทำเรื่องแบบนี้...” เสียงแหบห้าวแค่นหัวเราะอย่างหัวเสีย ยิ่งได้คำพูดของอีกฝ่าย เธอก็ยิ่งรู้สึกสะอิดสะเอียน ไม่ใช่ว่าเธอรังเกียจอีกฝ่ายที่เป็นเลสเบี้ยนหรอกนะ แต่เธอรับไม่ได้กับการกระทำไร้สามัญสำนึกแบบนี้ หลอกเธออย่างเดียวไม่ว่า นี่ยังกล้าวางยาเธออีก แล้วหลังจากนั้นล่ะ...เธอไม่อยากจะคิดต่อเลยจริง ๆ ยังไงเธอก็ต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ อีกเดี๋ยวเราก็จะมีความสุขกันแล้ว”

ทันทีที่พูดจบ ชาลิตาก็ต้องสะดุ้งหลุดเสียงครางด้วยความสยิว เมื่อถูกนิ้วเรียวขยี้ลงบนทรวงอกอวบอิ่มสองข้างอย่างแรง ขณะที่เธอทำได้เพียงข่มกลั้นอารมณ์ไม่ให้วู่วามปล่อยให้อีกฝ่ายทำอะไรตามใจไปก่อน รอจังหวะที่อีกฝ่ายเผลอค่อยพาตัวเองหนีออกไป

มิรินที่เห็นอีกคนนอนนิ่งก็ยิ่งได้ใจค่อย ๆ ก้มหน้าลงไปจุมพิตยอดอกที่ผลิพุ่งดันเสื้อกล้ามตัวบาง จนเห็นเด่นชัด ลิ้นชื้นเลียวนไปมาเบา ๆ ชาลิตาถึงกับผวาหลุดครางออกมา ร่างกายกำลังตอบสนองอีกฝ่ายด้วยความยินดี แต่จิตใจกลับรู้สึกขยะแขยงผู้หญิงคนนี้เต็มทน

เวลาผ่านไปได้พักใหญ่ ในขณะที่อีกฝ่ายกำลังเพลิดเพลินกับการโลมเลียทรวงอกอิ่ม เจ้าของร่างเพรียวก็รวบรวมแรงทั้งหมดที่มียกมือขึ้นผลักร่างบางออกจากตัวอย่างแรง ก่อนจะยกเท้าขึ้นถีบท้องจนอีกฝ่ายกระเด็นตกเตียงไป ชาลิตาไม่รอช้ารีบฝืนร่างกายพยุงร่างตัวเองลงจากเตียง โดยไม่ลืมคว้ากระเป๋าเป้สีดำสะพายขึ้นหลังออกไปจากห้องด้วย