รวมนิยายรักฯ...บทที่ 3 กุลาบทะเลทราย...

“น้ำสุธารส ทำจากผลไม้สดๆเย็นๆ ดื่มแล้วสดชื่นใจดี บางทีอาจจะช่วยให้เรื่องหนักพระทัยเบาขึ้นพระเจ้าข้า”

อาบันมหาดเล็กรีบนำเครื่องดื่มเข้ามาถวาย เมื่อเห็นเจ้าชายหนุ่มเข้ามาทิ้งตัวประทับนั่งบนตั่งนอนเล่นราวกับหมดเรี่ยวแรง แถมยังทอดถอนพระทัยออกมาเฮือกใหญ่ ราวกับมีเรื่องหนักอกนักหนา

“ถ้าช่วยได้ก็ดีสิ“ ผู้รับสั่งยกแก้วน้ำผลไม้ขึ้นจิบ แต่พอจิบไปครั้งก็จิบต่ออีกหลายครั้งและเอ่ยถาม “น้ำผลไม้วันนี้อร่อยดีนะ ไม่เคยดื่มรสชาตินี้”

“นางข้าหลวงจากตำหนักพระชายานูรีนว่าเป็นของกำนัลจากธิดาสาวท่านรัฐมนตรีกระทรวงต่างประเทศพระเจ้าข้า”

“จริงรึ แล้วมีอะไรมาฝากอีกไหม” ผู้รับสั่งสนใจขึ้นมาทันที

“เค้กผลไม้กระหม่อม” ผู้กราบทูลเรียกมหาดเล็กให้รีบไปนำมาถวาย และยิ้มร่าเมื่อเห็นสีหน้าเจ้านาย

“อร่อยดี แบบนี้สิท่านแม่ใหญ่ ท่านพ่อท่านแม่ถึงได้อยากได้เป็นสะใภ้นักหนา นายรู้ไหมว่าคราวนี้ท่านแม่ใหญ่ของฉันลงมาจัดการด้วยองค์เองเชียวนะ ท่านพ่อท่านแม่ของฉันก็เห็นดีด้วย ฉันคงต้องมีเมียเสียที” ฮาคิมตักกินเค้กผลไม้กับดื่มน้ำผลไม้รสกลมกล่อมที่ไม่หวานมากจนหมด แล้วถอนพระทัยแรงอีกครั้ง

“กระหม่อมเพิ่งทราบว่าท่านรัฐมนตรีทาเรจยังมีธิดาอีกคน”

นายทหารมหาดเล็กวัยกลางคนที่มักติดตามเจ้านายไปกับนายทหารองครักษ์ประจำองค์ทุกที่ เขาเคยเจอรัฐมนตรีทาเรจสองสามครั้ง และเห็นว่าเป็นผู้มีอัธยาศัยดีมากคนหนึ่ง แต่เขาไม่เคยได้ยินว่ารัฐมนตรีท่านนี้มีลูกสาวอีกคน

“ใช่ ทุกพระองค์ลงความเห็นว่าฉันจะต้องถูกใจ”

“ทรงรับสั่งอย่างนี้ ก็คงไม่มีอะไรต้องห่วง”

“นายก็รู้ว่าฉันยังไม่อยากมีภาระ อยู่อย่างนี้ก็ดีแล้ว”

“มีชายาอาจจะดีกว่าก็ได้พระเจ้าข้า” ส่วนตัวแล้ว อาบันก็เห็นสมควรว่าเจ้านายเหนือหัวอยู่ในช่วงวัยอันสมควรจะอภิเษกสมรสมีชายาได้แล้ว

“ดีกว่ายังไง นายจะพอใจอยู่กับคนที่ไม่รู้จักมักคุ้นหรือ สำหรับฉันการแต่งงานกับผู้หญิงที่ไม่ได้รักฉันหรือฉันไม่ได้รักเป็นเรื่องหนักใจ เพราะวันใดที่ฉันเจอผู้หญิงที่ถูกใจก็ต้องอยากได้เธอมาเป็นชายาและทำให้ชายาคนเก่าเสียใจ”

เจ้าชายฮาคิมเป็นบุรุษรูปงามแห่งเชื้อพระวงศ์อีกองค์หนึ่งที่คนรอบข้างเห็นตรงกันว่าทรงเป็นผู้ช่างคิดช่างเลือก ทรงเป็นพระโอรสองค์กลางระหว่างพระเชษฐาสองและพระกนิษฐาสององค์จากพระมารดาเดียวกัน แต่เติบโตมากับชายาองค์แรกของพระบิดาที่อภิเษกมาโดยทั้งสองมิได้รักกัน ต่อมาพระบิดามาเจอพระมารดาและรักเข้าใจกันจึงอภิเษกเข้ามาเป็นชายาอีกองค์ แม้พระบิดามิได้ทิ้งร้างพระชายาองค์เก่าและเข้ากันได้ดีกับพระชายาองค์ใหม่ แต่ทรงรู้ว่าพระชายาอามิรามิได้มีความสุขนัก

“อย่าเพิ่งกลุ้มพระทัยไป พระองค์อาจจะหลงรักธิดาสาวรัฐมนตรีทาเรจทันทีที่เห็นหน้ากันก็ได้”

“เป็นไปไม่ได้หรอก”

“เสด็จก่อนเถอะพระเจ้าข้า ไปดูหน้าค่าตาเธอก่อนจะได้ทรงรู้ว่าเป็นไปได้หรือไม่ได้”

อาบันเป็นนายทหารมหาดเล็กคนสนิทเป็นผู้ดูแลเจ้าชายฮาคิมมาตั้งแต่อายุสิบสองปี เขารู้จักนิสัยใจคอเจ้านายเหนือหัวเป็นอย่างดี ทรงชอบหญิงสาวสวยก็จริง แต่หญิงสาวผู้นั้นจะต้องมีสิ่งที่ถูกพระทัยหรือประทับใจในตัวเธอ โดยเฉพาะต้องมีความฉลาดความรู้จักคิดและเป็นตัวของตัวเอง

“นายคิดว่าฉันจะหลงรักลูกสาวรัฐมนตรีทาเรจหรือไง”

“มิได้พระเจ้าข้า แต่ถ้าพระองค์ทรงถูกพระทัยก็จะดีเป็นอย่างยิ่ง และไม่ต้องทรงฝืนพระทัยอภิเษกสมรส”

“จะถูกใจหรือไม่ ฉันก็คงปฏิเสธไม่ได้ เกรงใจท่านแม่ใหญ่และเห็นใจท่านพ่อท่านแม่ที่ต้องเฟ้นหาหญิงสาวจากตระกูลดีมาให้ฉันเลือก”

“กระหม่อมเห็นด้วยพระเจ้าข้า” มหาดเล็กคนสนิทยิ้มหน้าบานที่เจ้านายเหนือหัวคิดเช่นนี้ และอยากเห็นว่าที่พระคู่หมั้นของเจ้าชายว่าจะสวยงามสักปานใด หากเจ้าชายฮาคิมทรงรักใคร่หญิงสาวผู้นี้เขาก็พลอยสบายใจไปด้วย