มีแฟนหรือยัง | Ep.5 |

มีแฟนหรือยัง | Ep.5 |

หน้าห้อง

ชายหนุ่มออกมาจากห้องผู้บริหาร เห็นสิทธิ์ธานั่งอยู่ที่โต๊ะติดประตูจึงเอ่ยทักทาย

"สวัสดีครับอาสิทธิ์ เมื่อกี๊ไม่ได้ทักทายขอโทษทีนะครับ"

"อ้าวผา ไม่เป็นไร อาเองก็แทบจำไม่ได้ ถ้าคุณอดิพัชรไม่บอกก่อนหน้านี้อาก็คงไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นภูผาหนุ่มน้อยเมื่อยี่สิบปีก่อน" สิทธิ์ธาลุกขึ้นมาตบไหล่ทักทายเด็กหนุ่มที่เขาเห็นมาตั้งแต่เกิด จำใจต้องแสร้งทำเป็นว่าไม่ได้เจอภูผาซะนาน ทั้งที่จริงๆ คุณหนูแพรพลอยขอให้เขาตามติดชีวิตภูผามาตลอด

เอาจริงๆ ความสัมพันธ์ของครอบครัวภูผาและครอบครัวแพรพลอยมันดีมากๆ ในตอนนั้น แต่หลังเกิดเรื่องราวไม่คาดฝัน ความสัมพันธ์ที่เคยแน่นแฟ้นก็กลายเป็นรอยร้าว ต่างคนก็ต่างไปเติบโตไม่ได้ติดต่อกันอีก

"ครับ เอ่ออาสิทธิ์ครับ...ผมฝากน้องแพรไว้แป๊บนึงได้ไหมครับ ขอไปเดินดูอะไรแถวๆ นี้สักหน่อย"

"เอาสิ อาเองก็เดินดูมาตั้งยี่สิบปี ไม่เคยเจออะไรเลย จนบางทีก็รู้สึกท้อ"

"ผมจะลองดูอีกครั้ง ถ้ามันยังสะกดรอยตามน้องแพรได้ แสดงว่ามันต้องมีตัวตนอยู่ที่ไหนสักที่ ว่าแต่อาสิทธิ์ไม่รู้สึกสงสัยใครเป็นพิเศษเลยเหรอครับ?"

"มีสิ แต่ไม่รู้ว่าอาจะคิดถูกไหม เพราะคนๆ นี้สร้างภาพลักษณ์กับครอบครัวไว้ดีมากจริงๆ"

"คุณจักราชกับภรรยาใช่ไหมครับ?" ภูผาไม่คิดอ้อมค้อม

"...." สิทธิ์ธาเหลือบมองใบหน้าของภูผาแทนคำตอบ ใช่แล้ว เขาสงสัยจักราชกับตรีสมร และสงสัยมานานแล้ว แต่ไม่กล้าบอกท่านประธานใหญ่อย่างอดิพัชรเพราะเห็นว่าอดิพัชรเคารพพี่ชายต่างสายเลือดคนนี้มาก

"ไม่เป็นไรครับ ผมจะทำตามความคิดของผม สงสัยใครก็พุ่งเป้าไปที่คนนั้น ถ้าเขาไม่มีอะไรจริงๆ เราคงจะรู้สึกได้เอง"

"อยากให้อาช่วยอะไรก็บอกได้นะ" สิทธิ์ธาพยักหน้าให้แล้วตบไหล่ภูผาอีกครั้ง อีกฝ่ายก็เปรียบเสมือนหลานชายคนหนึ่ง เพราะสมัยเรียนสิทธิ์ธาก็เทียวไปเทียวมาอยู่ในกลุ่มรุ่นพี่อย่างเจษฎา นภัสสรณ์ แล้วก็อดิพัชรอยู่บ่อยๆ

สิทธิ์ธาเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับพรนิภัณทร์แม่ของแพรพลอยหรือว่าภรรยาของอดิพัชร พอพรนิภัณทร์คบหากับอดิพัชร สิทธิ์ธาก็ถูกชักชวนให้เข้าร่วมกลุ่มเนื่องจากตอนนั้นอดิพัชรต้องการแฮกเกอร์มือสมัครเล่นมาช่วยงาน แต่ฝีมือสิทธิ์ธานั้นนับว่าเทพเกินเด็กปีสามทั่วๆ ไป จึงทำให้เข้ากับอดิพัชรได้ดีและทำงานด้วยกันจนถึงทุกวันนี้

"งั้นผมขอตัวนะครับ"

สิทธิ์ธาพยักหน้าให้อย่างปล่อยวาง เขาที่มีอายุอานามขนาดนี้แล้วควรจะวางมือให้เด็กหนุ่มไฟแรงอย่างภูผาทำต่อ หวังว่าทุกคนที่ตายไปจะได้รับความยุติธรรมกลับคืนมา

ภูผาเดินออกมาจากตรงนั้น ร่างสูงเลี้ยวเข้าไปในประตูหนีไฟ แล้วลงบันไดไปยังชั้นที่จักราชอยู่

กึก!

แต่พอลงมาถึงชั้นดังกล่าว คิ้วเข้มกลับต้องขมวดมุ่นเมื่อผลักประตูหมายจะเปิดออกแล้วมันติดอะไรบางอย่าง พอมองดีๆ จึงเห็นว่ามันถูกล็อค ความสงสัยมากมายจึงบังเกิด ทำไมสองผัวเมียคู่นั้นถึงล็อคประตูหนีไฟในชั้นของตัวเอง มีความลับอะไรกัน

แต่ภูผาไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องสงสัยนาน มือหนาล้วงกระเป๋าหยิบอุปกรณ์งัดแงะที่พกติดตัวไปทุกที่เผื่อฉุกเฉินขึ้นมา นั่นก็คือลวดที่ดัดแปลงเอาไว้สะเดาะกลอนโดยเฉพาะ และมันก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถ เขาแค่หมุนๆ กดๆ ไม่ถึงนาทีกลอนก็คลายออก จากนั้นก็แง้มประตูดูลาดเลา

เมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังตั้งใจทำงานตรงหน้าตัวเอง ภูผาจึงเปิดประตูเข้าไปเนียนๆ แล้วพยายามเดินหลบๆ ไม่ให้ใครสังเกตเห็น จนกระทั่งมาถึงห้องๆ หนึ่ง และเหมือนว่ามีเสียงเท้าดังขึ้นใกล้ๆ ประตูคล้ายกำลังจะมีคนออกมา ชายหนุ่มจึงรีบออกไปหลบที่ระเบียง

แอร๊ด~ !!

"คุณจะไปไหนอีกคุณตรี!" จักราชตามออกมาถามภรรยาที่เปิดประตูออกมาก่อนหน้าเขาไม่กี่วินาที

"ฉันก็จะไปชอปปิ้งแก้เครียดน่ะสิ! นังแพรพลอยมันทำฉันอารมณ์เสียมากคุณก็รู้ไม่ใช่เหรอคุณจักร!"

"คุณก็ต้องใจเย็นๆ สิ ตั้งแต่ไหนแต่ไรคุณก็ไม่พอใจเธอมาตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ครั้งแรกสักหน่อยคุณจะซีเรียสอะไรนักหนาคุณตรี แทนที่จะอยู่ช่วยกันคิดแผน...." จักราชมองซ้ายมองขวาเพราะเกือบจะหลุดปากพูด "...แต่คุณกลับจะไปชอปปิ้งเนี่ยนะ! สรุปอยากเป็นคุณนายจริงๆ รึเปล่าคุณน่ะ!"

"อร๊าย!!" ตรีสมรกระทืบเท้าหงุดหงิด หล่อนลังเลครู่หนึ่ง ก่อนจะตัดสินใจกลับเข้าห้องทำงานสามีไป

ภูผายืนทบทวนคำพูดของจักราชอยู่ครู่หนึ่ง แผนที่อีกฝ่ายกำลังจะหลุดปากพูดคือแผนอะไรกัน ยิ่งคิดชายหนุ่มก็ยิ่งหงุดหงิด ก่อนจะชะโงกหน้าออกไปดูลาดเลาแล้วรีบพาตัวเองออกไปจากระเบียงหลังแน่ใจแล้วว่าสองผัวเมียคู่นั้นจะไม่ออกมาอีก

ด้านบน

แกร็ก

ภูผากลับเข้ามาในห้องทำงานของอดิพัชรซึ่งตอนนี้มีแพรพลอยนั่งเอนหลังพิงเอกเขนกนั่งทำงานแทนอยู่ สภาพหญิงสาวช่างเหมือนคนหมดอาลัยตายอยาก

พอเห็นว่าชายหนุ่มกลับมาแล้ว แพรพลอยก็เด้งตัวขึ้นแล้วนั่งหลังตรงตั้งใจดูข้อมูลบริษัทอีกครั้งทันที เพราะว่าเธอไม่อยากให้อีกฝ่ายเห็นด้านไม่ดีของตัวเองหลังจากคิดทบทวนแล้วว่าจะทำให้เขากลับมาเอ็นดูเธอให้ได้ แน่นอนแพรพลอยไม่ได้ต้องการความสัมพันธ์แบบพี่ชายน้องสาว แต่เป็นความสัมพันธ์แบบคนรัก และนั่นคือสิ่งที่เธอต้องการ!

"ทำไม ไม่เข้าใจก็ไปถามอาสิทธิ์สิ" เสียงเรียบเอ่ยขึ้นหลังจากทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาเรียบร้อยแล้ว แม้จะไม่เจอกันหลายปี แต่นิสัยของแพรพลอยยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนไปสักนิด มองปราดเดียวก็รู้ว่าเธอไม่เข้าใจตัวหนังสือในเอกสารเลยแม้แต่นิดเดียว

"ไม่เป็นไรค่ะ แพรแค่ต้องอ่านอีกหน่อย" หญิงสาวยังคงวางมาดไม่ยอมให้ภูผาจับได้ง่ายๆ

ภูผาส่ายหัวให้อย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะหยิบมือถือขึ้นมากดส่งแชทหาเปา

ภูผา : ว่างไหม?

เปา : ว่างอยู่ พี่ผามีไร

ภูผา : แฮกเข้าระบบกล้องวงจรปิดของบริษัท New.k ให้หน่อย

เปา : จะให้ลบอะไร ไปทำอะไรไว้อีกล่ะพี่

ภูผากระตุกยิ้มมุมปากให้กับความรู้ทันของน้องชายต่างสายเลือด แน่นอนว่าที่เปาพิมพ์มาแบบนั้นก็เพราะเขาเคยใช้เปาทำเรื่องพวกนี้มาหลายหน

ภูผา : เวลา 10:45 ถึง 11:00 ลบให้ไว

เปา : เคๆ จัดไป

หลังจากสั่งงานเปาจบ ชายหนุ่มก็แวะไปสั่งงานน้องชายต่างสายเลือดอีกคนที่คนเป็นลุงรับมาอุปการะ และเผลอคุยเล่นฆ่าเวลาจนเพลิน จนกระทั่งเปาส่งข้อความมาในแชทกลุ่มที่มีแต่คนสนิทในบริษัท KTCh.Safety อยู่ ว่าจัดการลบให้จนเกลี้ยงแล้ว นั่นทำให้เขาถูกทุกคนถามว่าไปแอบทำอะไรไม่ดีมา

หญิงสาวนั่งเท้าคางหรี่ตามองคนที่นั่งอมยิ้มให้หน้าจอมือถือ ในหัวมีแต่คำถามเต็มไปหมด

เขาคุยกับใคร?

มีความสุขขนาดนั้นเชียวเหรอ?

หรือว่าเขาจะมีแฟนแล้ว?

พอคิดได้แบบนั้น จู่ๆ แพรพลอยก็หงุดหงิดขึ้นมา

...เป็นไปไม่ได้เธอให้คนตามติดชีวิตเขาขนาดนั้น ถ้าเขามีแฟนเธอต้องรู้สิ !

ระหว่างที่ใบหน้าสวยกำลังส่ายหน้ารัวๆ จังหวะนั้นดวงตาคมก็ทอดสายตามองมาทางนี้พอดี

"มีอะไรรึเปล่า?"

"โอ๊ะ! เปล่าค่ะ" ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยที่ถูกจับได้ว่าแอบมอง จึงรีบส่ายหน้าปฏิเสธแล้วก้มดูเอกสารต่อ

แต่จนแล้วจนรอดเธอก็อ่านไม่รู้เรื่อง เพราะเอาแต่เหลือบตาแอบมองชายหนุ่มที่นั่งยิ้มอยู่บนโซฟา

...อึดอัดใจจริงๆ เลย เขามีแฟนแล้วหรือเปล่านะ แบบนี้ต้องพิสูจน์

"พี่ผาคะ!" ว่าแล้วก็ลุกขึ้นแล้วย่างกรายเดินไปหาร่างสูงที่นั่งอยู่

คิ้วเข้มเลิกขึ้นรอฟังร่างเล็กที่มายืนเอามือไพร่หลังค้ำหัว แต่สาวเจ้าก็เอาแต่ยืนเม้มปากเอียงคอไปมา จะถามอะไรก็ไม่ถามสักที

"มีอะไรก็พูดมา อย่าอ้ำๆ อึ้งๆ"

"พี่ผามีแฟนรึยังคะ?" ไม่ถามเปล่า แต่หญิงสาวก้มหน้าลงไปสบกับดวงตาคมรีมีเสน่ห์คู่นั้นด้วย ใบหน้าจึงใกล้ชิดกันชนิดที่อีกนิดเดียวปลายจมูกของทั้งคู่จะสัมผัสกันแล้ว

...นาทีนี้เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าพี่ผามีเจ้าของหรือยัง เขายังเป็นของเธออยู่หรือเปล่า