Chpater 11

ฉันนั่งอยู่ในรถนิ่งๆดึงสายเบลล์มากำในมือจนแน่น แล้วค่อยๆกระเถิบตัวชิดไปติดกับประตูรถ วันนี้บอสแต่งตัวดูธรรมชาติดีจัง แต่มันขัดกับบุคคลิกและหน้าตาที่ออกจะดูดุๆเคร่งขรึม ถามจริงๆเหอะ ใครไปทำอะไรให้โกรธนักหนาทำไมต้องทำหน้าแบบนี้ตลอดเวลา

เอาจริงๆฉันก็เพิ่งจะมาสังเกตุการแต่งตัวของบอสก็ตอนเข้ามานั่งในรถนี่แหล่ะ บอสใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีฟ้าดูสบายตาเป็นธรรมชาติ ปลดกระดุมที่เสื้อ 2-3เม็ดใส่กับกับกางเกงขาสามส่วนสีขาว ไม่ว่าจะชุดทำงานหรือชุดลำลองทำไมบอดี้มันถึงได้เป๊ะทุกสัดส่วนแบบนี้กันนะ นึกว่าหุ่นจำลองเสื้อผ้าเดินออกมาจากห้าง แต่อย่างว่าคนหล่อใส่อะไรก็หล่อ ชมเขาสักหน่อยแล้วกัน เผื่อบอสจะใจดีกับฉันบ้าง

"บอสแต่งตัวแบบนี้ก็หล่อไปอีกแบบนะคะ ไม่มีมาดความเป็นนักธุรกิจมองดูแล้วสบายตาดูเป็นธรรมชาติ แต่ติดที่ว่า..."

"อะไร" เสียงเข้มเอ่ยพูดแต่ตากลับจ้องมองไปยังถนนเบื้องหน้า

"บอสทำหน้าดุตลอดเลย แต่ก็แปลกทำไมสาวๆถึงยังเข้าหา เขาไม่กลัวบอสกันหรอคะ"

"จะกลัวก็ต่อเมื่อพวกเธออยู่บนเตียงกับผม"

"จะอวดว่าเยเย่ดุดันแบบไม่เกรงใจใครงั้นสิ"

"อะไรคือเยเย่"

"ก็หมายถึงเอ่อ...เอากันอ่ะบอส"

"พูดแค่นี้ก็จบ ศัพท์อะไรของคุณผมฟังแล้วมันดูปัญญาอ่อน" นอกจากฉันจะโง่ในสายตาบอสแล้ว ฉันยังเป็นคนปัญญาอ่อนอีกด้วย

"ปัญญาอ่อนยังไงคะ เยเย่น่ารักออก"

"นั่งเงียบๆแล้วหุบปากซะ ผมรำคาญ"

"รำคาญแล้วจะพาวายมาทำไม กลับไปส่งวายที่บ้านเลยสิ"

"คุณคิดว่ามันไม่เปลืองน้ำมันหรือไงขับย้อนไปย้อนมาไหนๆผมก็ขออนุญาติแม่คุณแล้ว วันนี้เราไปสนุกกันหน่อยจะเป็นไร" เป็นคนรวยซะเปล่าแต่กลับพูดอย่างกับคนงกน้ำมันไปได้ แค่วกกลับแค่นี้น้ำมันคงไม่หมดถังหรอกมั้ง

"สนุกอะไรของบอส ไหนว่าจะให้วายไปช่วยงาน"

"คุณเชื่อ?"

"พูดแบบนี้หมายความว่าไงคะบอส" ฉันรีบเอนตัวชิดกับประตูรถอีกครั้งแล้วมองบอสอย่าหวาดระแวง

"ก็หมายความอย่างที่พูด" ฉังสังเกตุมือของบอสที่กำพวงมาลัยรถเอาไว้แน่น ระเบิดลงฉันอีกแน่ๆ บอสชอบพูดสองแง่สองง่าม ฉันก็แค่ถามให้กระจ่างไม่ได้เลยหรือไง

"ขยายความให้วายฟังได้ไหมคะ"

"คุณนี่มัน" บอสตีรถเลี้ยวจอดข้างฟุตบาท

"บอสจอดทำไม" บอสถอนหายใจออกมาอย่างหนักแล้วหันมามองฉันด้วยแววตาที่คาดโทษ

"นั่งให้มันดีๆ ผมไม่ได้เอาคุณไปฆ่า ถ้าผมจะฆ่า ผมไม่ปล่อยให้คุณมานั่งถามคำถามที่มันน่ารำคาญแบบนี้หรอก" บอสกัดฟันพูดด้วยความโกรธ

"ถ้ารำคาญจะเอาวายมาทำไม" อะไรอะไรก็รำคาญแต่ก็ยังตามหาฉันถึงที่บ้าน ไม่รู้บอสคิดอะไรอยู่

ฉันเขยิบตัวนั่งในท่าที่ปกติ แล้วหันไปชำเลืองมองบอสเล็กน้อย บอสยังคงทำตาขวางใส่ฉัน ตาขวางขนาดนั้นระวังเถอะลูกตาจะกลับ ส่วนฉันก็รีบหลบตามองไปข้างหน้าก่อนจะพูดขึ้น

"แล้วนี่ตกลงบอสจะไปโรงแรมไหนคะ นี่มันจะเลยออกกรุงเทพแล้วนะ"

"ถึงแล้วก็จะรู้เอง แค่มากับผมก็พอ แล้วก็นั่งอยู่เฉยๆ ไม่ต้องถามให้มากความ ไม่งั้นผมจะหาอะไรมายัดปากให้คุณเลิกพูด" บอสก้มลงไปมองตรงหว่างขา แค่นี้ก็รู้แล้วว่าบอสจะเอาอะไรมายัดปาก ฉันจึงเม้มปากเงียบสนิท เพราะกลัวว่าบอสจะเอาไอท่อนล่างมายัดปากฉันจริงๆ คนอย่างบอสทำได้แน่ บอสมันคนหื่นได้ทุกที่

ผ่านไป2ชั่วโมง

ฉันนั่งเงียบไม่พูดมาตลอดทางจนตอนนี้เราเดินทางมาถึงโรงแรมที่ปราณบุรี

"โรงแรมที่นี่หรอคะ"

"....."

"แล้วเราต้องค้างหรือเปล่า วายไม่ได้จัดกระเป๋ามา และบอสก็ไม่ได้บอกวายด้วย"

"ค้าง"

"ทำไมไม่บอกตั้งแต่ที่บ้าน มาบอกเอาป่านนี่แล้ววายจะไปหาเสื้อผ้าจากไหนหล่ะคะ "

"จะโวยวายทำไม คิดผิดจริงๆที่เอาคุณมาด้วย" ใบหน้าคมกำลังโกรธฉันอีกแล้ว

"เป็นบอสภาษาอะไร เอาลูกน้องมาต่างจังหวัดแต่ไม่บอกว่าจะค้าง และไม่บอกอีกว่าจะไปที่ไหน" ตาฉันโกรธบ้างก็แล้วกัน เพราะเรื่องนี้บอสผิดไม่ใช่ฉัน

"วายขอโทรหาแม่หน่อยแล้วกันนะคะ วายเป็นห่วงแม่" ฉันบอกบอสแล้วก้มหน้าหยิบโทรศัพท์

หมับ~

จู่ๆบอสก็เอื้อมมือมาจับมือฉันในขณะที่ฉันกำลังจะหยิบยกโทรศัพท์ขึ้น ฉันสะดุ้งตกใจรีบดึงมือออกทันที นี่จะล่อฉันในรถเลยหรอ

"มาจับมือวายทำไมคะ"

"ไม่ต้องโทร"

"ทำไมคะ ไปขออนุญาติแม่วายถึงบ้านแต่เอาลูกเขามาต่างจังหวัดแล้วไม่บอก เดี๋ยวแม่วายก็ได้ทุบกบาลบอสหรอกนะคะ"

"แม่คุณโหดขนาดนั้นเชียว"

"ค่ะ" จริงๆก็ไม่ขนาดนั้นหรอก แต่ถ้าแม่จะมาในโหมดโหดก็มีแค่ฉันนี่แหล่ะที่ทำให้แม่ปวดหัว

"ผมบอกแม่คุณแล้ว"

"บอกตอนไหน"

"บอกตอนคุณขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า" ทำไมแม่ยอมให้ฉันมาค้างกับบอส คิดแล้วก็ยิ่งสงสัย

"มองผมแบบนี้ทำไม ลงจากรถไปสิ ถึงแล้ว"

"แล้วเสื้อผ้าวายละคะ"

"ผมเตรียมไว้ให้คุณแล้ว"

"ไหนหล่ะคะ อยู่หลังรถหรอ" ฉันจึงหันไปทางเบาะหลังก็มีแต่กระเป๋าสะพายเป้หนึ่งใบแต่ไม่ใหญ่มาก แล้วไหนของฉันหล่ะ

"ของคุณอยู่บนห้อง"

"ห้อง"

"ลงไปจากรถได้ละ แล้วเดินเข้าไปบอกReceptionว่าผมมาถึงแล้ว" แล้วให้ฉันมาทำอะไรที่นี่ ทำไมถึงไม่บอกให้ละเอียด ปล่อยให้ฉันงงอยู่ได้

ฉันเดินเข้ามาภายในโรงแรมแล้วเดินตรงไปยังReceptionตามที่บอสบอก

"สวัสดีค่ะ พอดีบอสคิมมาถึงแล้วค่ะ"

"อ้อคุณคิม สักครู่นะคะ ดิฉันขอเรียนสายหาผู้จัดการโรงแรมก่อน"

เพียงไม่นานบอสก็เดินตามมาถึงหน้าเคาน์เตอร์ที่ฉันยืนอยู่

"สวสัดีค่ะคุณคิม" พนักงานต้อนรับทุกคนพอเห็นบอสเดินมาถึงก็กรูกันเข้ามาสวัสดี ทำให้ฉันที่ยืนอยู่ตรงนี้โดนเบียดไปทางด้านหลัง อะไรกันคะเนี่ยชะนีพวกนี้

แล้วภาพที่ฉันเห็นตรงหน้า ผู้หญิงทุกคนส่งสายตาหยาดเยิ้มให้กับบอส แต่บอสก็เอาแต่ปั้นหน้านิ่ง กลับไม่ไล่พวกเธอให้ออกห่างด้วย แล้วผู้หญิงพวกนี้ก็ชอบคนปั้นหน้านิ่งแบบบอสเนี่ยนะ

"นี่ๆ มีอะไรก็ไปทำ เสียมารยาท" เสียงผู้ชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นทำให้พนักงานสาวๆต่างแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทาง

ฉันจึงรีบเดินเข้าไปยืนอยู่ข้างๆบอสพร้อมกับยกมือไหว้สวัสดีผู้ใหญ่ที่อยู่ตรงหน้า

"สวัสดีครับคุณคิม มาถึงเวลาพอดีเป๊ะเลยนะครับ เชิญทางนี้ครับ ส่วนกระเป๋าส่งมาให้ผมเลยครับเดี๋ยวให้พนักงานถือไปให้ครับ" นี่คงจะเป็นผู้จัดการโรงแรมงั้นสิ แล้วทำไมคนอายุมากกว่าต้องนอบน้อมต่อคนที่อายุน้อยกว่าอย่างบอสด้วยหล่ะ แล้วบอสมาทำอะไรที่นี่กันแน่

"นานๆคุณคิมจะมาสักที ผมเตรียมห้องเดิมไว้ให้คุณคิมแล้วเรียบร้อยครับ ต้องการอะไรเพิ่มเติมบอกผมได้ตลอดเลยนะครับ" คุณน้าคนนี้พูดไปก็ก้มหัวไป แล้วนี่บอสมีตำแหน่งที่นี่อย่างงั้นหรอ หรือว่าจะเป็นแขกวีไอพี

ฉันปล่อยให้คุณน้าผู้จัดการกับบอสเดินน้ำหน้าฉันไป ส่วนฉันก็เดินตามมาติดๆแล้วหันมองซ้ายขวาที่นี่ดูสะอาดหรูหรามาก คงจะเฉพาะคนที่เงินหนาเท่านั่นแหล่ะถึงจะเข้าพักได้

เมื่อเดินมาถึงหน้าลิฟท์ ทันทีที่ลิฟท์เปิดออก เสียงผู้ชายตะโกนก็เรียกชื่อฉันจากทางด้านหลังด็ดังขึ้น ฉันจึงหันไปตามเสียงว่าเป็นใคร

"อ่าว ยอรช์"