Chapter 6 : เกม

(เสียงไลน์ของวาย)

ฉันเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นไลน์ของเพื่อนๆในกลุ่มของฉันเองที่มีกันอยู่สามคนในกลุ่ม

ชื่อไลน์กลุ่ม (กีขยี้กาม)

ใครมันเปลี่ยนชื่อกลุ่มอีกแล้ววะเนี่ย คิดแต่ละชื่อดีๆทั้งนั้น

แพท : เพื่อนสาวทั้งสองคืนนี้ยังงายยยย

จินนี่ : ที่เดิม เวลาเดิม

แพท : อ่ะ อีกคนอ่านแล้วไม่ตอบขอสาปให้ไม่มีผัวทุกภพทุกชาติ

วาย : เออไปๆ เซ็งๆอยู่พอดี แต่ไม่กลับดึกมากนะ แม่ฉันอยู่คนเดียว

แพท : ได้ค่ะคุณลูกดีเด่น นี่พวกแกวันนี้ฉันออกต้องล่าเหยื่อให้ได้

จินนี่ : คันมากเลยไง

แพท : หรือว่าแกไม่

จินนี่ : ไม่เหลือหย่ะ 5555

แพท : แล้วยัยวายทำไมวันนี้มันเงียบๆ เป็นไรวะแก

วาย : เบื่อๆหว่ะ

แพท : บอสละสิ

วาย : เออ

จินนี่ : ฉันอยากลองบอสยัยวายหว่ะ อยากรู้ว่าจะเด็ดไหม จากที่ฟังยัยวายมา ฉันว่าไม่ธรรมดา

แพท : ฉันก็คิดเหมือนกับแก ยังไม่เคยลองกินหนุ่มนักธุรกิจดูเลย อยากจะรู้ว่า ใหญ่ ยาว ถึก ทน หรือเปล่า แถมกินกับเลขาหน้าห้อง ผู้ชายคนนี้มันแซ่บ พูดแล้วน้ำลายสอ 5555

ฉันละเบื่อพวกมันสองคนจริงๆ วันๆคุยแต่เรื่องผู้ชาย เคยมีเรื่องเครียดๆเหมือนกับคนอื่นเขาบ้างไหม

ก็มีฉันนี่ไงที่เครียด เบื่อ เซ็ง แต่ก็ต้องทนเพราะความจนมันน่ากลัว เพื่ออนาคตฉันกับแม่จะได้สุขสบาย เงินดีๆแบบนี้สำหรับคนที่เพิ่งเรียนจบมาได้ไม่นานมันไม่ได้ว่าหากันได้ง่ายๆ เห้อ !!พูดละก็คิดถึงแม่ โทรหาสักหน่อยแล้วกันเพราะคืนนี้จะกลับดึกหน่อย

(ต่อสายโทรหาแม่)

"แม่คะ วันนี้วายกลับดึกหน่อยนะ พอดียัยสองแสบชวนไปเที่ยว

(อย่าให้มันดึกมากนักหล่ะ)

"ค่ะแม่ คิดถึงแม่จัง"

(เป็นไรหืม ทำไมเสียงเป็นงั้นหล่ะ งานเยอะหรอลูก)

"อ่อ ก็...เยอะค่ะ" ฉันไม่กล้าบอกแม่เลยว่าเพราะอะไร ขืนแม่รู้คงให้ฉันลาออกจากงานแน่ๆ

(กินข้าวหรือยังลูก)

"อุ่ย ลืมเลยค่ะ มัวแต่คุยกับเพื่อน งั้นวายวางสายก่อนนะคะ แม่ล็อคบ้านเลยนะ ไม่ต้องรอวาย"

(จ่ะลูก อย่าดื่มเยอะนักละ พรุ่งนี้ยังต้องทำงาน)

"จ่ะแม่ แค่นี้นะ รักแม่ค่ะ"

ได้คุยแค่นี้ก็ชื่นใจแล้ว กำลังใจในการทำงานของฉัน

"ดูท่าจะรักแม่มากสินะ" เสียงเข้มดุๆแบบนี้ทำให้ฉันต้องรีบเงยหน้าขึ้นมามอง บอสกำลังยืนมองฉันอยู่ตรงหน้าห้อง แล้วมายืนตั้งแต่นอนไหน ทำไมไม่เห็น

"บอสแอบฟังวายคุยโทรศัพท์หรอคะ"

"ป่าว ผมออกมาจากห้องพอดี ก็เลยได้ยินว่าคุณกำลังคุยกับแม่อยู่"

"ค่ะ งั้นวายขอตัวก่อนนะคะ วายยังไม่ได้ทานข้าว"

"ลงไปตอนนี้คนก็เยอะ สั่งขึ้นมากินที่ห้องผม"

"อะ อะไรนะคะ"

"คุณนี่ยังไง พูดเป็นแต่อะไรนะคะๆ รู้ไหมว่ามันน่านำคาญ" พูดไปก็ขมวดคิ้วเป็นปมหนา แทบจะผูกโบว์บนคิ้วได้แล้วมั้ง ไม่รู้จะทำหน้าหงุดหงิดอะไรบ่อยๆ

"มันไม่เหมาะมั้งคะ ให้วายเข้าไปทานอาหารในห้องทำงานบอส

"ผมอนุญาติใครจะมีปัญหากับผมได้ หรือว่าคุณอยากมีปัญหากับผม" มีให้โง่สิถามมาได้

"ขอบคุณค่ะบอส" ฉันก้มหัวยกมือไหว้ขอบคุณ แต่บอสกลับเดินไปตอนไหนก็ไม่รู้ แล้วนี่ฉันไหว้ใคร อากาศหรอ

บริษัท เวลา19.00น.

ฉันนั่งรอฆ่าเวลาอยู่ที่บริษัท เพราะยัยสองแสบมันนัดฉันไว้สามทุ่ม ไม่รู้จะไปเตร่ตรงไหนก็เลยนั่งเล่นไถโทรศัพท์ไปเรื่อยๆ

"ไม่กลับอีก งานไม่เสร็จ?" เสียงคนดีคนเดิม ที่เพิ่มเติมคือ ถามฉันทำไมก่อน ก็เดินเลยฉันไปสิ เหมือนที่ทำเป็นประจำ

"อ่อ พอดีวายนั่งรอเวลาค่ะ วันนี้เพื่อนนัดเที่ยว"

"คุณเที่ยวกลางคืนด้วย ไม่ยักรู้" บอสถามฉันด้วยน้ำเสียงที่เรียบนิ่ง แต่ยังคงคอนเซปต์เรื่องความโหดของหน้าตา คำถามมันก็ดูปกติอยู่หรอก แต่นี่ทำหน้าแบบจะไปฆ่าใคร

"ก็ไม่บ่อยหรอกค่ะ บอสจะกลับแล้วใช่ไหมคะ สวัสดีค่ะ" เอาตรงๆก็คือไล่ค่ะ ไปๆเถอะบอส รีบกลับไปซะ ฉันอยากนั่งเงียบๆคนเดียว

"อืม" ก่อนเดินไปยังจะมองฉันด้วยหางตาอีก น่าจะหาอะไรไปทิ่มลูกตาสักที เล่นหูเล่นตาเก่งนัก

ผับxxx (เวลา21.00)

"ชนค่ะสาว" เสียงยัยแพทบอกพวกฉันให้ยกแก้วขึ้นชน ต่างคนต่างดื่มกันทีละจิบสองจิบ เพราะตอนนี้ยัยสองสาวกำลังมองหาเหยื่อเพื่อให้มาติดกับดัก

"แกๆ เห็นโต๊ะนั้นป่ะ หล่อเป็นบ้าเลยอ่ะ อยากได้หว่ะ" ตอนนี้ยัยแพทล็อกเป้าหมายได้ละ กำลังยืนมองผู้ชายที่มันเล็งไว้ สงสัยจะส่งกระแสจิตให้เขาหันมามองละมั้ง เต้นยั่วๆบดๆแบบนี้ ไม่ต้องไปเล็งโต๊ะไกลๆหรอก แค่ใกล้ๆผู้ชายที่ยืนอยู่โต๊ะข้างๆก็มองยัยแพทแทบจะหิ้วออกนอกร้านอยู่ละ สายตาแแทะโลมเพื่อนฉันสุดๆ

"เล่นเกมอะไรสนุกๆกัน" จู่ๆยัยจินนี่ก็พูดขึ้นแต่สายตายังคงมองไปยังเป้าหมายของยัยแพท

"เกมอะไรของแก" ฉันหันไปพูดกับยัยจินนี่ มันยิ่งชอบคิดอะไรแผงๆฉันละเสี๊ยวเสียว

"เดี๋ยวฉันจะเอาขวดเหล้าที่หมดแล้วหมุน ถ้าปากขวดชี้ไปทางใครคนนั้นต้องเข้าไปหอมแก้ม"

"อ๊ายยยยยดีเลย ถ้าเป็นฉันละก็ไม่ทำแค่หอมหรอก จะลากกลับห้องด้วยเลย" ยัยแพทดูดี๊ด๊าสุดๆ ฉันมองมันแล้วส่ายหัวให้กับความแรดแบบnonstop

"บ้า ไม่เอาอ่ะ แกเล่นกันไปสองคนสิ" ฉันรีบปฏิเสธทันควัน คนไม่รู้จักกันอยู่ดีๆจะให้ไปหอมแก้ม แล้วนั่นเขามากับแฟนหรือเปล่าก็ไม่รู้

"ไม่ได้//ไม่ได้" ยัยสองแสบหันหน้ามามองฉันแล้วยังประสานเสียงพร้อมกันอีก ไม่น่าตบปากรับคำมากับพวกมันเลยจริงๆ

"เอาละหมุนละนะ" ยัยจินนี่เป็นคนหมุนขวด ขออย่าเป็นฉันเลยนะ ให้มันสองคนไปเถอะ

อึก~ ปากขวดหมุนมาหยุดตรงฉัน ไม่เอาแบบนี้สิ

"ยัยวาย" ยัยแพทตะโกนลั่นใส่หูฉัน ออกอาการฟึดฟัดที่ไม่ใช่ตัวเอง

"ฉันยกให้แกยัยแพทเลย"

"ไม่ได้ เกมก็คือเกม" จินนี่รีบแย้งขึ้น

ฉันยืนลังเลมองไปยังผู้ชายที่ฉันต้องเข้าไปหอมแก้ม กลัวพอถ้าเข้าไปใกล้ๆ แล้วเขาพาแฟนมาด้วยฉันไม่ซวยเลยหรอ โดนตบสนั่นกลางร้านในผับ กลายเป็นคงดังชั่วข้ามคืน

"นี่อย่าชักช้าเร็วๆเข้า" ยัยจินนี่พูดแล้วรีบดันหลังฉันให้ไปหาเดินไปหาผู้ชายคนนั้น

"แก" ฉันหยุดเดินหันไปมองสองสาว มันสองคนรีบยกมือไล่ให้ฉันรีบๆเข้าไปหอมแก้มให้มันเสร็จๆ

"เอ่อ...ขอโทษนะคะ พอดีฉันเล่นเกมกับเพื่อนๆพวกมันให้ฉันมาหอมแก้มคุณอ่ะค่ะ" ผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้ามองฉันด้วยความงุนงง โคตรหล่อเลยหว่ะ ไกลๆก็ว่าหล่อแล้วนะ พอได้มองหน้าชัดๆแล้วโอ้ยยยยหล่อเหมือนพระเอกเกาหลีเลย เอาวะ กำไรของคืนนี้

ฟอด~

ฉันเขย่งตัวยื่นหน้าหอมแก้มผู้ชายที่ยัยแพทมันเล็งเอาไว้ ภารกิจฉันคอมพลีทแล้ว แต่ในจังหว่ะที่ฉันกำลังจะหันตัวกลับ หางตาของฉันมันดันเหลือบไปสะดุดกับโต๊ะโต๊ะหนึ่งทางด้านข้าง แล้วเพ่งมองว่าใคร ทำไมหน้าคุ้นๆจัง

"บอส" สายตาของบอสจดจ้องมาที่ฉัน ฉันก็จ้องมองไปที่บอสด้วยความตกใจ อะไรมันจะบังเอิญได้ขนาดนี้ แล้วนี่บอสก็เห็นหมดแล้วสิเมื่อกี้ เห็นหรือเปล่าวะ อีกอย่างนะตอนนี้ข้างกายบอสก็มีสาวเซ็กซี่สองคนนั่งขนาบข้าง เรื่องผู้หญิงก็ไม่เคยคิดจะขาดบ้างเลย