ตอนที่ 6 ไม่มีภาพจำ

ชาไทย 

ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้าด้วยอาการง่วงนอนแล้วปวดหัวหนักมากเพราะว่าเมื่อคืนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ น้อยครั้งรักที่พวกเราสามสาวจะดื่มจนภาพตัดแบบนี้กันทุกคน ปกติจะมีอยู่หนึ่งคนจะคอยดูแลเพื่อนเสมอ แต่เมื่อคืนคือปาร์ตี้ที่แสนพิเศษมากจริงๆจึงทำให้พวกเราเมาไวกว่าปกติเหตุการณ์หลังจากที่พวกเราเมาไปแล้วก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง เมื่อมองไปรอบๆห้องก็พบกับยัยปุยฝ้ายที่นอนอยู่ข้างกันด้วยอาการสลบเหมือบไม่ต่างไปจากยัยฟ้าใสที่นอนสลบอยู่เช่นกัน สภาพเสื้อผ้ายังอยู่ครบแบบสภาพเมื่อคืนเป๊ะ แสดงว่าเมื่อคืนนี้พวกเธอปลอดภัยดีหายห่วง 

" คงจะเมามากเหมือนกันทุกคนสินะ " 

ฉันได้แต่บ่นพึมพำเบาๆ 

" ยัยฟ้า ยัยฝ้าย ตื่นได้แล้วพวกแก สายมากแล้วนะ "

ฉันเขย่าตัวสองสาวแรงๆแล้วทั้งคู่ก็ลืมตาตื่นขึ้นมาทันที 

" อื้มมม...เช้าแล้วหรอแก ที่นี่ที่ไหน อื้อ..ปวดหัวชะมัด " 

ปุยฝ้ายเมื่อลืมตาตื่นก็บ่นพึมพำทันที 

" น่าจะห้องพักบนผับเมื่อคืนล่ะมั้ง ว่าแต่ใครเป็นคนพาพวกเรามานอนที่นี่วะ "

ฟ้าใสที่งัวเงียถามขึ้นมาอย่างสงสัย 

" ก็คงจะใครสักคนในเด็กเอ็นท์ที่เราจ้างไว้ล่ะมั้งที่พามา อย่าคิดมากเลย พวกเรารีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวออกไปจากที่นี่กันเถอะ ฉันหิวแล้วอ่ะวันนี้ไปกินข้าวด้วยกันนะ อยากดูหนังด้วยอ่ะแกวันนี้มีหนังเข้าใหม่เพียบเลย "

ฉันเสนอความคิดนี้เพราะว่าตอนนี้ท้องของฉันมันเริ่มที่จะประท้วงแล้วล่ะ 

" ก็ดีเหมือนกันฉันก็หิวแล้วเหมือนกัน เรารีบแต่งตัวไปกันเถอะ "

ห้างสรรพสินค้า 

ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังแล้วอยู่ใจกลางเมือง หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็ออกมาจากผับนั่นทันที ตอนนี้พวกเราอยู่ที่ร้านอาหารญี่ปุ่น พากันกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย แล้วคุยกันไปได้สักพักสายตาก็เหลือบไปเห็น ผู้ชายสองคนที่กำลังเลือกซื้อของด้วยกัน แต่ข้างหลังของพวกเขาก็มีคนเดินตามอยู่นับสิบคนสงสัยเป็นแก๊งมาเฟียสินะ ไปไหนมาไหนทีลูกน้องตามกันเป็นโขยง ฉันได้แต่มองดูอยู่แบบนั้นโดยที่ไม่ละสายตาและไม่ได้บอกให้ใครรู้ จากภาพที่เห็นเหมือนเขาสองคนกำลังเลือกเสื้อผ้ากันอยู่ จากนั้นฉันก็ได้แต่มองดูอยู่เงียบๆ 

ฟ้าใส : ยัยฝ้ายวันนี้แกไม่มีถ่ายละครหรอวะ ถึงได้เมาหัวราน้ำไปกับพวกฉันได้ ปกติก็เห็นแกยุ่งตลอดเป็นนางร้ายยังไงให้งานชุกกว่านางเอกยะ   

ปุยฝ้าย : ไม่รู้ดิสงสัยเพราะว่าคนมันสวยมั้ง 

ฟ้าใส : ย่ะ แม่คนสวย เออ..ยัยชา แล้วแกจะเข้าทำงานที่บริษัทของแกวันไหนวะ พวกเราเรียนจบเดือนกว่าแล้ว แต่ฉันกับแกยังไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยนะ มีแต่ยัยฝ้ายที่พอจะมีงานทำแล้วบ้าง

ฉัน : ฉันกะว่าอาทิตย์หน้าจะเข้าไปดูงานที่บริษัทแล้วล่ะ พี่เมฆอ่ะดิบังคับให้ฉันเข้าไปเรียนรู้งาน เขาบอกว่าอยากให้ฉันไปดูแลในส่วนของพวกเครื่องสำอาง เสื้อผ้าแฟชั่นกระเป๋านำเข้าอะไรพวกนี้แหละ เขาบอกว่างานแบบนี้ฉันน่าจะทำออกมาได้ดีกว่าเขา ส่วนพี่เมฆจะเฟรดตัวออกมาดูแลกิจการโรงแรมของบ้านเราเต็มตัวอ่ะ 

ปุยฝ้าย : แล้วพี่ชายแกเป็นไงบ้าง? 

ฉัน : แล้วแกจะหมายถึงเรื่องไหนล่ะจ๊ะแม่นางร้ายคนสวย ถ้าเป็นเรื่องการงานทั่วไปก็ดีเรื่อยๆ พี่ชายฉันเป็นคนเก่งมากทำงานทุกอย่างได้อย่างรวดเร็วไม่ค่อยมีข้อผิดพลาดหรอก แต่ถ้าเป็นเรื่องหัวใจแล้วล่ะก็ยังว่างจ๊ะ พี่ชายฉันก็ยังเตร็ดเตร่อยู่กับพวกนางเอกละครนั่นแหละ แต่ก็ไม่เห็นว่าจะจริงจังกับใครเลยสักคน ขนาดสวยดีกรีนางเอกยังไม่เอาเลย สงสัยแค่ควงไว้เล่นๆแก้เหงาแล้วมั้ง นี่ฉันก็กะว่าจะเชียร์ให้เขาลองจีบสาวสวยดีกรีนางร้ายมาแรงแถวๆนี้อยู่เหมือนกัน " 

ฉันพูดเสร็จก็เหลือบมองไปบนใบหน้าของเพื่อนสาวทันทีพวกเราทุกคนรู้ว่าปุยฝ้ายแอบชอบพี่เมฆซึ่งมันก็ยอมรับแต่โดยดีแต่มันก็ไม่ได้มีที่ท่าว่าจะไปจีบพี่เมฆหรอกนะ มันให้เหตุผลว่าพี่ชายของฉันเพอร์เฟคออกขนาดนั้น การที่เขาคบกับนางเอกก็ดูเหมาะสมกันดีอยู่แล้ว พี่ชายของฉันคงจะไม่สนใจคนอย่างฝ้ายหรอก 

ปุยฝ้าย : จะบ้าเหรอแกจะไปยุยงให้เขามาจีบฉันหรือไงเขาควงกับนางเอกมากหน้าหลายตา ก็เหมาะสมกับเขาที่สุดแล้วจะให้เขามาจีบนางร้ายปลายแถวอย่างฉันก็ใช่เรื่อง 

ฟ้าใส : ทำไม! ถึงจะรับบทเป็นนางร้ายแต่มันก็แค่ในละครหรือเปล่าในชีวิตจริงแกออกจะเรียบร้อยที่สุดในกลุ่มด้วยซ้ำ ต้องเรียกแกว่าเป็นนางเอกในชีวิตจริงถึงจะถูก แกก็กล้าๆหน่อยผู้ที่ดีหายากนะบอกเลย 

ปุยฝ้าย : ไม่รู้แหละแต่ไม่ว่าจะยังไงพวกแกห้ามแซวให้พี่เขามาจีบฉันเด็ดขาด ถ้าจะมีความสัมพันธ์กันมันก็ต้องมาจากที่เขาเต็มใจที่จะมาจีบฉันเท่านั้น ห้ามพวกแกเป็นแม่สื่อแม่ชักเด็ดขาดนะเข้าใจไหม 

ฉัน : ย่ะ แม่คนดี ยุคสมัยนี้ถ้าแกไม่เดินหน้าจีบนะมีหวังได้โดนนางเอกคาบไปกินจนไม่เหลือซากเลยแน่ๆ กว่าจะตกมาถึงท้องของแกพี่ชายของฉันก็คงเหลือแต่กระดูกแล้ว 

ทุกคนต่างพากันหัวเราะอย่างสนุกสนาน เอาจริงๆตั้งแต่ที่ฉันกลับมาจากเรียนต่อต่างประเทศก็ยังไม่เห็นพี่ชายฉันควงใครเป็นตัวเป็นตนสักทีพอถามเขาก็เลี่ยงจะตอบตลอด ฉันก็อยากจะเป็นแม่สื่อให้กับเพื่อนสาวอยู่หรอก แต่สงสัยคงต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของบุพเพสันนิวาสซะละมั้ง ถ้าพี่ชายของฉันเปิดใจให้กับยัยฝ้ายสักนิดก็จะเห็นเลยว่ามันน่ารักขนาดไหนไม่แพ้สาวๆในสต๊อกของเขาเลยล่ะ แล้วที่สำคัญยัยฝ้ายเนี่ยแอบรักพี่เมฆตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว